Yüzük olayı gerçekten çok acayip olmuş. Sizin geri vermek istemeniz değil, o kişinin oraya bırak yok bırakma, ters yönde yürürken elden.ele yüzük vermek falan. 1 sene sabretmiş denemiş ve sonunda kurtulmuşsunuz. Gözünüz aydin
Promise, her konuya mantıklı yaklaşıyorsunuz takdir ediyorum ve ikili ilişkilerinizde ufak bir pürüze dahi mahal vermeyecek bir izlenim uyandırdınız bende. Var mı gerçekten öyle kusursuz ilişkiler ya da bir sorunla karşılaştığınızda nasıl çözüyorsunuz? Özel değilse çok yüzeysel bir anlatıverseniz. Kendimi çok toy hissediyorum çünkü bu konularda :/Ayrılmakla en doğru kararı vermişsiniz 1 sene dayanmanız bile çok.
Yüzük olayı da gereksiz uzamış. Böyle çocuk gibi oraya bırak diyen birine gerçekten kaldırım taşına bıraksanız daha münasip olurdu.
Bekara koca boşamak kolay derlerPromise, her konuya mantıklı yaklaşıyorsunuz takdir ediyorum ve ikili ilişkilerinizde ufak bir pürüze dahi mahal vermeyecek bir izlenim uyandırdınız bende. Var mı gerçekten öyle kusursuz ilişkiler ya da bir sorunla karşılaştığınızda nasıl çözüyorsunuz? Özel değilse çok yüzeysel bir anlatıverseniz. Kendimi çok toy hissediyorum çünkü bu konularda :/
Sen 30 san o 35 falandir ama 15 gibi davranmış kurtulmuşsun resmen.Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.
İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.
Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.
Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.
En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.
Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.
Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.
Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.
Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.
Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.
Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.
Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin
Doğru insana denk gelmek önemli evet. Böyle tabirleri hiç sevmem ama helal süt emmiş biri gerekiyor cidden. Diğer türlüsü boşa kürek salla dur. Bir arpa boyu yol alamıyorsun.Bekara koca boşamak kolay derler
1 seneyi biraz geçik devam eden çok güzel bir ilişkim var. 1 kez ayrıldık (daha sevgiliyiz gibisinden bir konuşmamız olmamıştı) ama sevgilim 2 gün sonra pişmanlığını dile getirip, o zamanki stresini yoğunluğunu bahane ederek özür diledi. O günden beri de hiç teklemedik. İkimiz de kavgayı, yüksek sesi sevmediğimizden hiç böyle şeyler olmadı aramızda. Hoşa gitmeyen bir durum varsa (söylendiği takdirde değiştirilebilecek) konuşmuşuzdur.
Büyük konuşmak istemem ama 2. bir şansı olmadığını biliyor. Bunu hiçbir zaman ültimatom olarak vermedim ama mizacımı biliyor o yüzden yutamayacağız laflar da etmeyiz.
Toyluk çok normal. Kimse annesinin karnında ilişki yaşamayı öğrenmiyor. “Sevgili” sıfatı altında 3. ilişkim olsa da ilk doğru düzgün ayakları yere basan ciddi ilişkim diyebilirim.
İlk sevgilimde çok fevri bir insandım. Kendimi tanımıyordum, karşı taraf çok yanlış bir insandı, ilişki yaşamayı bilmiyordum, manipüle ediliyordum vs.
Zamanla öğreniyor insan. Ama böyle bir platform varken de direkt tecrübe etmek yerine buradaki tecrübelerden faydalanmak çok daha karlı olacaktır.
Ama genel olarak saygılı insanlarsak, yüz göz olmadan sorunlar halledilebiliyor. O yüzden hayatımıza alacağımız kişilerin üslubuna çok önem vermeliyiz.
Ne yazdım beMikrofon bana uzatılsın da konuşayım diye bekliyormuşum gibi.
Sen 30 san o 35 falandir ama 15 gibi davranmış kurtulmuşsun resmen.
Aranizda gercekten bir seviye farki oldugu besbelli.. Sizin kendinizi ifadeniz ile onun tepkileri ve anlaşmaya kapali tavri her seyi açıkça gösteriyor.. Dusunce ve karariniz dogru diye dusunuyorum; geri adim atmamalisiniz.. Insanlar değişmiyor.. Bencillik, dayatma, ofke, ben buyum tavri.. Simdiden cekilmez olmus.. Ki katlanarak artar bunlar bi evlilik olursa.. Duygusal düsünmeyin..Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.
İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.
Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.
Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.
En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.
Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.
Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.
Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.
Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.
Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.
Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.
Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin
barışırsınız:)Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.
İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.
Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.
Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.
En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.
Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.
Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.
Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.
Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.
Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.
Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.
Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin
Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.
İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.
Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.
Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.
En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.
Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.
Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.
Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.
Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.
Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.
Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.
Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin
Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.
İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.
Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.
Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.
En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.
Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.
Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.
Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.
Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.
Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.
Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.
Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin
Hiç üzülmeyin verilmiş sadakanız varmış, allah korusun evlenseniz vay camdan niye baktın, bakkala neden gittin diye psikolojik belki de fiziksel şiddete dönecekti ilişkiniz. Sevdiği kızla gezerken el bileği göründü diye bundan cinsiyetçi bir anlam çıkaran, aklına böyle bir şey getirebilen bir adamın zihniyeti bozuktur kusura bakmayın. Kendi başkasının el bileğini etkileyici buluyor demek ki. (Ne manyaklarla aynı toplumdayız allahımArkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.
İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.
Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.
Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.
En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.
Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.
Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.
Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.
Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.
Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.
Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.
Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin
Demek ki gerçekten çokta önemli değilmişArkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.
İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.
Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.
Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.
En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.
Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.
Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.
Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.
Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.
Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.
Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.
Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?