• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

1 yıldır aşamadığımız sorunlar ve ayrılık

Yüzük olayı gerçekten çok acayip olmuş. Sizin geri vermek istemeniz değil, o kişinin oraya bırak yok bırakma, ters yönde yürürken elden.ele yüzük vermek falan. 1 sene sabretmiş denemiş ve sonunda kurtulmuşsunuz. Gözünüz aydin
 
Yüzük olayı gerçekten çok acayip olmuş. Sizin geri vermek istemeniz değil, o kişinin oraya bırak yok bırakma, ters yönde yürürken elden.ele yüzük vermek falan. 1 sene sabretmiş denemiş ve sonunda kurtulmuşsunuz. Gözünüz aydin

İşte bazı şeyleri sadece tek taraflı yürütemiyorsunuz seviyeyi karşı tarafın tavırları da belirliyor. Ben de ilişkimi bu şekilde bitirmeyi tercih etmezdim açıkçası. Hastane bahçesinde yan yana geçişirken yüzük vermek falan. Sanki madde satan tipler gibi tenhada yüzüğü verip birbirimizi tanımıyormuşuz gibi devam ettik. Üzücü.
 
Ayrılmakla en doğru kararı vermişsiniz 1 sene dayanmanız bile çok.

Yüzük olayı da gereksiz uzamış. Böyle çocuk gibi oraya bırak diyen birine gerçekten kaldırım taşına bıraksanız daha münasip olurdu.
Promise, her konuya mantıklı yaklaşıyorsunuz takdir ediyorum ve ikili ilişkilerinizde ufak bir pürüze dahi mahal vermeyecek bir izlenim uyandırdınız bende. Var mı gerçekten öyle kusursuz ilişkiler ya da bir sorunla karşılaştığınızda nasıl çözüyorsunuz? Özel değilse çok yüzeysel bir anlatıverseniz. Kendimi çok toy hissediyorum çünkü bu konularda :/
 
Cok dogru bir karar vermissiniz gercekten.
Bu kadar kiskanligin anlami nedir hastalik gibi bir sey bana cok sacma geliyor..
Esimle 11 yildir birlikteyiz 6 yildir da evliyiz asla boyle kiskancliklarimiz olmamistir telefonunu elime alma ihtiyaci bile hissetmiyorum keza o da oyle..
Iki tarafta istediklerini belirtmis olmamis mantikli olanda ayrilmakmis zaten.
Umarim karsiniza sizi anlayacak duzgun karakterli biri cikar.
Ama yuzuk meselesi cidden komik olmus merhaba demek cok zor degil gereksiz bir sahne olmus.
 
Şimdi çok üzgünsünüz yazdıklarınızdan belli oluyor ama emin olun en doğru kararı vermişsiniz. Önemli konularda ters düşmüşsünüz çünkü. Sizin de dediğiniz gibi yaptıkça daha fazlasını istemeye devam ederdi. Bugün bunu ister yaparsınız, yarın başka birşey istemeye başlar. Bir bakmışsınız ne kendinize saygınız kalmış, ne sevginiz. Ne demişler taviz tavizi doğurur.

Ayrıca sizi böyle tanımış, sonradan değiştirmeye çalışması çok saçma. Ne sanıyor böyleleri acaba kendini de insanların üstüne bu şekilde baskı kurmaya çalışıyorlar.
 
Promise, her konuya mantıklı yaklaşıyorsunuz takdir ediyorum ve ikili ilişkilerinizde ufak bir pürüze dahi mahal vermeyecek bir izlenim uyandırdınız bende. Var mı gerçekten öyle kusursuz ilişkiler ya da bir sorunla karşılaştığınızda nasıl çözüyorsunuz? Özel değilse çok yüzeysel bir anlatıverseniz. Kendimi çok toy hissediyorum çünkü bu konularda :/
Bekara koca boşamak kolay derler 😅

1 seneyi biraz geçik devam eden çok güzel bir ilişkim var. 1 kez ayrıldık (daha sevgiliyiz gibisinden bir konuşmamız olmamıştı) ama sevgilim 2 gün sonra pişmanlığını dile getirip, o zamanki stresini yoğunluğunu bahane ederek özür diledi. O günden beri de hiç teklemedik. İkimiz de kavgayı, yüksek sesi sevmediğimizden hiç böyle şeyler olmadı aramızda. Hoşa gitmeyen bir durum varsa (söylendiği takdirde değiştirilebilecek) konuşmuşuzdur.

Büyük konuşmak istemem ama 2. bir şansı olmadığını biliyor. Bunu hiçbir zaman ültimatom olarak vermedim ama mizacımı biliyor o yüzden yutamayacağız laflar da etmeyiz.

Toyluk çok normal. Kimse annesinin karnında ilişki yaşamayı öğrenmiyor. “Sevgili” sıfatı altında 3. ilişkim olsa da ilk doğru düzgün ayakları yere basan ciddi ilişkim diyebilirim.
İlk sevgilimde çok fevri bir insandım. Kendimi tanımıyordum, karşı taraf çok yanlış bir insandı, ilişki yaşamayı bilmiyordum, manipüle ediliyordum vs.
Zamanla öğreniyor insan. Ama böyle bir platform varken de direkt tecrübe etmek yerine buradaki tecrübelerden faydalanmak çok daha karlı olacaktır.

Ama genel olarak saygılı insanlarsak, yüz göz olmadan sorunlar halledilebiliyor. O yüzden hayatımıza alacağımız kişilerin üslubuna çok önem vermeliyiz.

Ne yazdım be 😂 Mikrofon bana uzatılsın da konuşayım diye bekliyormuşum gibi.
 
Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.

İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.

Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.

Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.

En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.

Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.

Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.

Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.

Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.

Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.

Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.

Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin :KK43:
Sen 30 san o 35 falandir ama 15 gibi davranmış kurtulmuşsun resmen.
 
Bekara koca boşamak kolay derler 😅

1 seneyi biraz geçik devam eden çok güzel bir ilişkim var. 1 kez ayrıldık (daha sevgiliyiz gibisinden bir konuşmamız olmamıştı) ama sevgilim 2 gün sonra pişmanlığını dile getirip, o zamanki stresini yoğunluğunu bahane ederek özür diledi. O günden beri de hiç teklemedik. İkimiz de kavgayı, yüksek sesi sevmediğimizden hiç böyle şeyler olmadı aramızda. Hoşa gitmeyen bir durum varsa (söylendiği takdirde değiştirilebilecek) konuşmuşuzdur.

Büyük konuşmak istemem ama 2. bir şansı olmadığını biliyor. Bunu hiçbir zaman ültimatom olarak vermedim ama mizacımı biliyor o yüzden yutamayacağız laflar da etmeyiz.

Toyluk çok normal. Kimse annesinin karnında ilişki yaşamayı öğrenmiyor. “Sevgili” sıfatı altında 3. ilişkim olsa da ilk doğru düzgün ayakları yere basan ciddi ilişkim diyebilirim.
İlk sevgilimde çok fevri bir insandım. Kendimi tanımıyordum, karşı taraf çok yanlış bir insandı, ilişki yaşamayı bilmiyordum, manipüle ediliyordum vs.
Zamanla öğreniyor insan. Ama böyle bir platform varken de direkt tecrübe etmek yerine buradaki tecrübelerden faydalanmak çok daha karlı olacaktır.

Ama genel olarak saygılı insanlarsak, yüz göz olmadan sorunlar halledilebiliyor. O yüzden hayatımıza alacağımız kişilerin üslubuna çok önem vermeliyiz.

Ne yazdım be 😂 Mikrofon bana uzatılsın da konuşayım diye bekliyormuşum gibi.
Doğru insana denk gelmek önemli evet. Böyle tabirleri hiç sevmem ama helal süt emmiş biri gerekiyor cidden. Diğer türlüsü boşa kürek salla dur. Bir arpa boyu yol alamıyorsun.
 
Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.

İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.

Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.

Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.

En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.

Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.

Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.

Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.

Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.

Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.

Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.

Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin :KK43:
Aranizda gercekten bir seviye farki oldugu besbelli.. Sizin kendinizi ifadeniz ile onun tepkileri ve anlaşmaya kapali tavri her seyi açıkça gösteriyor.. Dusunce ve karariniz dogru diye dusunuyorum; geri adim atmamalisiniz.. Insanlar değişmiyor.. Bencillik, dayatma, ofke, ben buyum tavri.. Simdiden cekilmez olmus.. Ki katlanarak artar bunlar bi evlilik olursa.. Duygusal düsünmeyin..
 
Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.

İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.

Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.

Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.

En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.

Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.

Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.

Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.

Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.

Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.

Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.

Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin :KK43:
barışırsınız:)
 
Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.

İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.

Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.

Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.

En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.

Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.

Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.

Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.

Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.

Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.

Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.

Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin :KK43:


Ya böyle adamlarla hayat geçer mi? Sürekli seni kısıtlayan, bencil ve senin hayatına saygı duymayan.
Lütfen böyle adamlara ama seviyorum demeyin Allah aşkına yaa..
30 yaşına gelmişim, yok şunu yapma, yok bununla görüşme...
Bu adamdan ayrılmanız sizin iyiliğine olmuş.
Umarım geri dönmezsiniz...
 
Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.

İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.

Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.

Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.

En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.

Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.

Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.

Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.

Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.

Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.

Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.

Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin :KK43:

Benzerini yaşıyorum ama evet ayrılmaktan başka bir çare yok ne yazık ki. Özellikle ben buyum varsan böyle varsın yoksanda git diyen insana en güzel cevap gitmek. Hareketlerinin sebebi siz 1 senedir devam ettirdiginiz icin bu yaptıgınız davranısın şokundan. Engelleyip gider yapıyor ama kime yapıyor bunu çocuk gibi ? Haklı olmayı mutlu olmaktan üstün tutmaya çalışmak hiç olgun olmayan bir davranış. Umarım daha iyileri sizi bulur ve cok mutlu olursunuz
 
Çok doğru davranmışsınız bu sebeplerle kavga tartışma çıkaran insandan uzak kalmak en mantıklısı. Ben açığım benim giyimime de karışıyordu başta ses etmedim baktım sonu gelmiyo karşı çıkmaya başladım sınırlarımı çizdim ben böyle giyiniyorum istemiyosan sen bilirsin istediğin şekilde giyinen kız ara zamanımı alma falan dedim şimdi sesini çok çıkaramıyo. Bana da tektaş aldı ama umrumda değil yine saçma sapan davranırsa veririm o yüzüğü
 
Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.

İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.

Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.

Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.

En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.

Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.

Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.

Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.

Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.

Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.

Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.

Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin :KK43:
Hiç üzülmeyin verilmiş sadakanız varmış, allah korusun evlenseniz vay camdan niye baktın, bakkala neden gittin diye psikolojik belki de fiziksel şiddete dönecekti ilişkiniz. Sevdiği kızla gezerken el bileği göründü diye bundan cinsiyetçi bir anlam çıkaran, aklına böyle bir şey getirebilen bir adamın zihniyeti bozuktur kusura bakmayın. Kendi başkasının el bileğini etkileyici buluyor demek ki. (Ne manyaklarla aynı toplumdayız allahım 🤦🏻‍♀️)
 
ya yüzük bırakmaya istemsizce güldüm allahım ne komik olmuş
onun dışında iyi ki ayrılmışsınız o ne öyle 15 yaşında gibi, düşünsenize siz daha ev kurup bir de çocuk yapacaksınız daha başınıza neler neler gelecek yani... hani hep ilişkiniz flörtleşme döneminde kalmayacak. Bu adam çocuk bakmaya evi geçindirmeye size yardımcı olacak. Böyle bir adam olabilir mi sizce??
O nedenle çok iyi yapmışsınız
 
Arkadaşlar dün erkek arkadaşımla ayrıldık.

İnsanlar bir konu hakkında büyük kavgalar edip zaman zaman çözüme de ulaşabiliyor. Ama biz tam bir yıldır yani ilişkinin başından beri hep aynı konular yüzünden kavga ettik ve bir arpa boyu yol alamadık. Birincisi giyimim ikincisi sosyal hesaplar. Ben kapalıyım ama pardesü vs giymiyordum tanıştığımızda. Kot pantolon giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun şeyler giyiyorum. Ayak bileğim görünüyor diye sorun ediyor. Gömleğimin kolunu biraz geri çeksem indir diyor. Tamam doğru bir şeye yönlendirmeye çalışıyor belki ama bunu benim isteyerek yapmam gerekir. Baştan beni böyle gördü şimdi değiştirmeye çalışıyor. İkincisi de sosyal hesaplarımdan herkesi sildirmeye çalışıyor. Erkek arkadaşlarımı istemiyor.

Aşırı derecede bencil. Sadece kendi isteklerini dayatıyor. Örneğin instagramdaki tüm erkekleri sil diyor. Neden diyorum ben hoşlanmıyorum diyor. Sende de kızlar ekli diyorum al telefonumu sil ben sana silme demem ki diyor. İyi de benim böyle bir talebim yok ki ikimizin de arkadaşları olabilir. Herhangi bir aldatma vs olacaksa ben silsem de yapar karakterle ilgili bir durum bu.

Ve ben 30 yaşındayım. Liseli gibi onu sil bunu giyme vs. Katlanamıyorum gerçekten. Dün kendimi güzelce ifade eden bir mesaj yazdım. Artık bunlara dayanamadığımı ama konuşamadığımızı belirttim. Ben böyleyim diyerek ilişkiyi çıkmaza soktuğunu söyledim. Madem ki bu dilden anlıyorsun ben de böyleyim ve değişmeyeceğim dedim.

En son geldiğimiz nokta ayrılık oldu. Telefonda bitirmek istemem ama artık toparlayacak gücüm de yok, uygun olduğunda söylersen konuşuruz dedim. Gerek yok çokta önemli değil dedi. Onu çok iyi tanıyorum aşırı derecede öfkeliydi bence. Benim canımı acıtmak icin söylediğine eminim.

Evlenme teklif etmişti tek taş yüzükle. Yüzüğü konu etmek istemezdim ama bir şeylerde ciddi olduğumun farkına varmasını istiyorum. Yüzüğü vermek isterdim ama öyle diyorsan kardeşinin arkadaşına bırakırım oradan alırsın dedim. Bizim orada kardeşinin arkadaşı çalışıyor yolumun üzerinde. Oraya bırakacağımı söyledim. Bi 10 saniye kadar sessiz kaldı ve tamam dedi. Böylece ayrıldık.

Sabah baktım Twitter’dan beni engellemiş ama whatsapp ve instagramdan engellememişti. Şöyle düşündüm Twitter’ı ben gizli kullanmıyordum ben. Kızmıştı gizlemişti hesabımı. Gizliliğini tekrar kaldırdım diye sinirlendi engelledi diye düşündüm.

Sonra iş çıkışımda babam almaya geldi ve bahsettiğim yere yüzüğü bırakamadım. Ona da mesaj attım. Yüzüğü bugün bırakamadığımı en geç Cuma günü bırakacağımı söyledim tamam yazdı. Ve sonra baktım ki her yerden sildi beni çocuk gibi. Whatsapp instagram. İnstagramdan engellemiş bir de. Hiçbir şey yapmadım ben de.

Birkaç saat sonra whatsapptan yazdı. Yüzüğü oraya bırakmanı doğru bulmuyorum. Kimsenin bu konu hakkında bir şey bilmesini istemiyorum. Sana zahmet olmayacaksa müsait olduğun bir gün hastanenin orda bir yere bırakabilirsen ben de ordan alırım olur mu yazmış.

Sanki kan davalıyız. Yüz yüze gelemiyoruz. Bir yere bırakacağım ama nasıl bir yer acaba kaldırım taşı falan mı? Gerçekten çocuk gibi. Sırf istediği olmadı diye yaptığı şeyler gerçekten artık sabrımı taşırdı. Bir ay sonra aileler tanışacak isteme olacaktı ama Gerçekten çok yoruldum artık.

Nereye bırakayım diye sordum farketmez bir yere bırak bana haber ver dedi. O da biliyor ki kaldırıma bırakıp dönmeyeceğim ama yüz yüze görüşelim demediğini vurgulamaya çalışıyor. Çok komiksin kan davalı gibi asla yüz yüze gelmiyoruz dedim. Birazdan evden çıkıcam hastaneye geldiğimde nereye bıraktığımı yazarım gelip alırsın dedim. Belli ki ben öyle der demez çıkmış evden. Daha ben yoldayken mesaj attı. Hastanenin bahçesindeyim bir yere bırak ben alırım yazmış. Nerde olduğunu tahmin ettim oraya gittim yüzüğü yanından geçerken eline uzatıp yoluma devam ettim. Ne o durdu ne de ben. Zıt yönlere yürümeye devam ettik.

Çok uzun oldu biliyorum ama gerçekten çok üzgünüm. O kadar çok konuştum anlaşılmak için çaba sarfettim ki. Geldiğimiz noktayı hiç haketmedim. Ne olacak bilmiyorum. Lütfen bir şeyle söyleyin :KK43:
Demek ki gerçekten çokta önemli değilmiş
 
Ne kadar olgun düşüncede ve tavırdasınız. Sizi bunun için tebrik ediyorum, duygusala bağlayıp saçmalamamışsınız ve karakterinizden , yaşam tarzınızdan ödün vermemişsiniz .

Sizin bir benzerinizi üniversitede okurken( yaşım 21 falan) ilk erkek arkadaşımla yaşamıştım. Tesadüftür ki o da akrep burcuydu. Ben kapalı değildim ama çok açık giyinen dekolte dolaşan bir kız da olmadım, benim tayt giymemi hiç istemezdi ki ben de üstüne popomu örtecek uzun şeyler giyerdim. Hiç unutmuyorum bir gün yine böyle tayt giydim diye bütün gün konuşmamıştı benimle, çok üzülmüştüm. Ve daha bunun gibi birçok kıskançlıkları oluyordu giyimimle ilgili. Ne mi oldu ? İlişkimizin 8. Ayında bana karışmamasını , herkesin kendi doğruları ve yaşam tarzı olduğundan bahsettim ve beni böyle kabul etmesini . O da sen beni böyle kabul et diye zırvaladı. Ben de artık yapamıyorum , ayrılalım biz mutlu olamayız dedim . Ve ayrıldık. İlk erkek arkadaşım olduğu için çok ağlamıştım ama asla geri dönmedim. Yıllar sonra feysten sırf meraktan feysini buldum, evlenmiş o da ( ben de evliyim ve mutlu bir evliliğim var ) ve kız arkadaşının giydiği gelinliği görünce ağzım açık kaldı,straplez bir gelinlikti, azıcık daha indirsen memeler ortada , o derece açık bir gelinlik .Nereden nereye yani... Bu da böyle bir anı işte. Ayrıldığıma asla pişman olmadım. Sen de önüne bak , değmez. Hayatta hiçbir zaman başkası mutlu olsun diye kendini değiştirme, bırak seni olduğun gibi, tanıdıkları gibi sevip, kabul etsinler...
 
Back