- 17 Haziran 2011
- 5.425
- 3.144
- 373
İşin tuhafı artık tepki bile veremiyorum hiçbirşeye..
Ağlayamıyorum bile...
Ben düzeltmeye calıstıkca o kendini bulunmaz hint kumaşı sanıyor.
Babamlara dönmek istmeiyorum, küçük kardeşlerim var.Onlara yük olmak istemiyorum.
Kendi haline bırakayım diyorum, kopuyor...
Üstüne düşeyim diyorum,burnu havaya kalkıyor...
Bi yerden başlamam lazım ama nereden başlayacagımıda bilmiyorum
selam canımmm tepkısızleşmeyı seçmişsin anladıgım kadarıyla ama boylede içinde birikir
benımde çok çok sıkıntılarım oldu sadece tek bi yolla düzeltebılyıroum bişeyleri
erkekler en azından bızımkı sevmıyo sureklı ona dert yanan aglayan zırlayan bı kadını dınlemıyo ıyıce ustume gelıyo dahada acıasızlaşıyo
ben çareyi biraz rol olsada cok mutlu ve güçlü görünerek buldum
mutluyum güçlüyum aslında senıde sevıyorum ama ılgılenmıyorum sensızde ben buyum imajı çizdim
eleştirmeden sadece bak yüzüne bişi yaptıgında ve sonra geç kendı işinle ilgilen
ama tavırla sitemle degil gayet pozitiff