1 çocuğum var,hamileyim ve boşanmak istiyoru m

sakin ol canım yaa. hayırlısı neyse o olsun boşanmakta kararlıysan sen bilirsin. Allah bir kapıyı kapatıp birini açar inşallah kpssyi kazanırsın da ona muhtaç olmazsın
 
canım, arkadaşların dediği gibi ben de psikologdan yardım almanı önereceğim. Önemli olan sensin. Önce sakinleş, sonra karar ver. Ben de çok zor günler geçirdim, psikologdan yardım aldım, hala tedavim ediyor, keşke daha önce başvursa imişim diyorum kendi kendime, artık hayatımdan çok memnunum.
 
bence de öncelikle kendini toparla. sonra da bu gidişe bir dur de...
 
Çok zor bir durum,
bence ailenize haber verin, size destek olacaklardır, mesleğiniz de varmış ne güzel,
çabalarsanız atlatırsınız..
Bebeği dünyaya getirmeyi düşünüyor musunuz?
 
aileme söylersem çok üzülürler...yaşlı insanlar..hastalıkları var....benim yüzümden onlarada bişey olursa affedemem kendimi hiç


ya sana birşey olursa ne olacak?? ailem üzülür diye böyle bir hayatı yaşamayı kendine niye layık görüyorsun... ailenle paylaşsan belki derler "kızım gel yanımıza biz sana destek olalım el ele verip geliriz üstesinden". Gidersin ailenin yanına orada daha sakin kafayla çalışırsın sınavına mesleğini yaparsın ekonomik özgürlüğün olur. Ortada halledilemiyecek bir sorun yok ki ailene birşey olsun... Yıllar sonra daha kötü bir durumda kalsan ailen öğrense daha çok kahrolurlar biz bu zamana kadar nasıl müdahale edemedik bu duruma diye.
 
Önce şu size kaybettirilen özgüveninizi geri alın.

Ben ne yaparım?nasıl yaşarım diyerek evlilik devam etmez.Çaresizlik sizi bunları çekmek zorunda bırakmamalı.Siz kararınızı verin muhakkak bir çare gelir ardından.

Evlatlarınız ve kendiniz için bir düzen kurmalısınız.Olur ya bu düzenin içinde eşiniz olmaz;
olur ki karşılıklı konuşarak hatalarını gösterirseniz bu kez anlar ve o da yerini alır yeni düzende.
Ama bu şekilde gitmez.Silkelenin ve hiç kimsenin size bunları yaşatmaya hakkı olmadığını itiraf edin kendinize.
 
sen depresyondasın. kendini suçlamaya başlaman da bu depresyonun ne kadar derinleştiğini gösteriyor.

hem ufak çocuk hem hamilelik.. hem 2 yıl dolmadan hamile kalmışsın fiziksel olarak da zorlanırsın.

kesin psikolojik destek alman lazım. kendi başına bu sorunun üstesinden kalkamazsın. hele hele kendini suçlamaya başladıysan.. hiç durma derim.
 
Kizin icin mantikli düsünmeye calis,keske hamile kalmasaydin.Keske önlemini alsaydin arkadasim.Madem aranizda sevgi-saygi yok bebe niye?neyse olan olmus kizin icin ayakta kal.
 
öncelikle kimse kusura bakmasın ama;
size bu kadar hakaretler eden, çocuğunuzun yanında bile şiddet gösteren adamla gebe kalacak kadar yakınlaşmayı nasıl başarıyorsunuz?
hayır bunu eleştirmek için söylemiyorum da insan aşkla sevişir; eziyet gördükten sonra aşk kalır mı insanda?

sizin yerinizde olsam bu evliliği hala yürütmek için çabalamazdım. ailem yaşlı insanlar üzülür diyorsunuz da; siz akıl sağlığınızdan ya da bedensel sağlığınızdan olsanız üzülmeyecekler mi?
kendinize olna güveninizi kaybettirmiş o adam size. önce yardım alıp kendi ruh halinizi düzeltin.
sonra da oturup ne yapacağınızı düşünün. daha ne kadar katlanabilirsiniz bu şekilde fiziksel ve manevi şiddete?
 
canım eşinin düzeleceğine eminsen sabret yada eşini aile tarapisine gitmeyi öner hatta ikna et
senin piskolağa gitmen birşeyi değiştirmez çünkü sorun sizden çok eşinizden kaynakalnıyor.
peki bebeğini doğurmayı düşünüyormusun orayı anlamadım.. düşüncen ne bu konuda yada ortak düşünceniz ne.
 

kelimesi kelimesine aynı şeyleri düşünüyorum
en azından yaptığınız hatalardan ya da yapamadıklarınızdan
ders çıkarın özgüveninizi yerine koymaya çalışın
hiçbirşey için geç sayılmaz..
ah vah etmenin malesef size faydası olmayacak
kendinize acımaktan ziyade kendinize güvenmeye ihtiyacınız var
kendinize daha fazla haksızlık etmeyin..
 
artık dönüp arkana bakmanın bir anlamı yok. ileriyi ve çocuklarını düşünmek zorundasın. bence öncelikle tapuya ortak yaşadığınız eve şerh koydur. böylece açıkta kalma riskin ortadan kalksın. şerh olduğunda satış yapılamaz senin rızan olmadan. ilgiyi şefkati boşver, hayatını düzene sokmaya bak. anne babanın üzülmesinden korkmak bahane, sen mutlu olursan onlar da mutlu olur. yasal haklarını kullanmazsan kimse seni senin yerine korumaz. bu adamın seni sevmediğini önemsemediğini düşünerek, kendini koruyarak hareket et. tek başına olsan kendi hatan sonuçlarına katlan derim ama çocukların için daha iyisini yapmak zorundasın.
 
Canım hiçbirşey için geç değildir hiçbirzaman... Önünde yılların var daha, dayanabilecek misin... ben en ufak bir sıkıntıda boşanmayı ayrılmayı mçözüm gören bir zihniyeti onaylamadım hiçbir zaman... ama işin içine şiddet girdiyse maalesef yapıcı olamıyorum... Oturup adam akıllı bir konuşsanız düzelir mi mutlu olur musunuz bilmiyorum, ama artık çok geç değil lmaz: hiçbir zaman geç değildir...
 
[sıze="2"]birşey sorucam istemeden nasıl hamile kalınıyor yani dogum kontrol hapı yada spıral yada kolaltına yerlestırılen zımbırtıdan yada aylık ıgnelerden bu korunma yontemlerınden kullandınızda o herseye ragmen yuzde 2 cocugun olabılırlık kısımamı denk geldınız..sıze uzulmuyorum ben kızmayın bana ogretmensınız allaha emanet kocanızla beraber oluyorsunuz bılmelısınızkı sperm vagınaya gırınce (bır saglık sorunu yoksa hamıle kalınır)cocuk olur sızınkı nasıl ıstemeden oldu??kurban olım yapmayın boyle ıkı cocukta ıstemeden oldu bır ogretmene(meslegınızı ıcra edemesenızde sımdılık)yakısan bır acıklama olmamıs..bundan sonra ıstemeden kazarabıseylerın basınıza gelmemesı dılegıyle...[/sıze]
 
Çok üzüldüm okuyunca.
Gerçekten arkadaşların dediği gibi sağlıklı düşünebilecek bir noktada değilsiniz sanırım. Biraz kendinizi toparlamaya ihtiyacınız var.
Psikolojik ve fiziksel şiddet görmüşsünüz, bunu düşünün. Bu şekilde bir evlilik yürür mü, bunu düşünün. Anladığım kadarıyla hiçbir pişmanlığı ve lafta da olsa değişme çabası da yok.
Önce bir kendinize çeki düzen verin, yani bir şekilde sağlıklı düşünebilmek için yardım alın. Bu arada mutlaka sınava çok çalışın ve kazanın.
Sonra bütün bunlar olduktan sonra zaten düşünmeye gerek kalmayacak. Sizin kendinize güveniniz yerine gelince yapmanız gerekeni daha net göreceksiniz.
Ya bir de sizi üzmek için söylemiyorum ama çalışayım mı çalışmayayım mı filan diye konular açan, okullarını bırakıp kocaya koşan, mesleklerini bir kenara atan genç kızlar okuyorsa burayı ders alsınlar. Bir kadnının elinin ekmek tutması çok önemli.
 
Kpps sinavini bekle bence,umarim iyi bir yere yerlesirsin.Ondan sonra elin biraz guclenince-alir karsina konusursun-2 cocuga bakmak zorunda-tamamen ipler senin elinde,dimdik ayakta dur.Bosan demek cok kolay bir cozum olabilir ama ben yinede cekme derim.Huysuz bir adamla evlilik gecmez cunku.
 
Gerçekten üzüldüm
Öğretmen bir bayansınız.Ne güzel bi mesleğiniz var.
Keşke ertelemeseymişsiniz
Ama olsun yine bi şansınız var.
Seneye hazırlanıp girersiniz.
İnş kazanırsanızda maaşınızla ona muhtaç olmayacağınızı bilir
kendi hayatınızı kurarsınız.

Ama yinede ilk etapta boşanma ihtimalini tutmayın.
Kendinizide suçlamayın.
Ama eşiniz hep mi böyledi?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…