- 8 Şubat 2017
- 910
- 1.290
- 113
- Konu Sahibi Papatyamutlusu
-
- #101
Seni arayıp sarılıp teselli etmek istedim, çok üzüldüm. Eski mesajlarını vs hiç okumadım bilmiyorum. Ama geçecek emin ol, en doğrusu en iyi olmuş. Çok geçmiş olsun ve bundan sonra şansın bahtın açık olsun. Asıl Allah senin durumunda olan ve katlanmak durumunda kalan kadınlarımıza yardımcı olsun.Şuan nefes alamıyorum.. Sadece hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Bu acı nasıl geçer, geçecek mi hiç bilmiyorum.. içim öyle bir yanıyorki.. Bana bir sürü şeyler yaşatan adam, şiddet hakaret küfür hepsini yaşatan adam gitti diye niye böyleyim. Bu nasıl bir sevgiymiş!
Eski konularımı okuyanlar vardır belki, alkolden dolayı başıma gelen bir sürü şey vardı, hatta bazı kişiler bana boşanmayacaksın çekmeye devam edeceksin belli tarzı eleştirilerde bulunuyordu ve bitti... ama sanırım şuan sadece iyi günleri hatırlıyorum, acım gittikçe artıyor.. En son yine kapıyı açmadığım in, daha doğrusu bunu benim planladığımı düşündüğü için üstüme yürüdü, vurmaya kalktı kaçtım... Böyle olmuyor boşanıcam artık dedim. Adamda ne en ufak bir pişmanlık oluştu, ne bir özür, ne bir söz... tam tersi 5 gün boyunca içti gezdi eve gelmedi... Ben boşanmak istemiyorum ya da pişmanım tarzı tek laf etmedi..
Cuma günü hakim yokmuş, bugün tekrar gittik, resmen sadece bir günde tüm işlemler bitti ve artık evli değilim... içim öyle bir acıyorki, bunları yapan adamı öyle bir seviyormuşum ki inanamıyorum.. adliyeden çıktığımızda sadece “Sen istedim, yaparım dedim yaptın, artık özgürsün.” Dedi.. Sanki boşanmamak için en ufak bir çabası olmuş gibi...
Şimdi ne yapıcam, nasıl toparlanıcam bilmiyorum.. Bu evden yarın nasıl gidicem, Türkiye’nin öbür ucundan nasıl dönücem İstanbula, aileme ne anlatıcam, bu acıya nasıl katlanıcam... Nefes alamıyorum... Hala içimdeki lanet sevgiye rağmen boşandım işte... Ne kadar sürecek bu üzüntü, bu sevgi ne zaman bitecek... Nolur bir şey söyleyin, bu acı geçiyor mu...
Seni arayıp sarılıp teselli etmek istedim, çok üzüldüm. Eski mesajlarını vs hiç okumadım bilmiyorum. Ama geçecek emin ol, en doğrusu en iyi olmuş. Çok geçmiş olsun ve bundan sonra şansın bahtın açık olsun. Asıl Allah senin durumunda olan ve katlanmak durumunda kalan kadınlarımıza yardımcı olsun.
Geçiyor. Tecrübe ile sabit
Adamı sizi azad ettigi icin kutluyorum. Bırakın özrü, yalandan da olsa degisme vaatlerini; ağzının kenarıyla ayrılmayalım dese siz yine bu adımı atamayacakmışsınız belli ki. O yüzden aferin ona.Şuan nefes alamıyorum.. Sadece hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Bu acı nasıl geçer, geçecek mi hiç bilmiyorum.. içim öyle bir yanıyorki.. Bana bir sürü şeyler yaşatan adam, şiddet hakaret küfür hepsini yaşatan adam gitti diye niye böyleyim. Bu nasıl bir sevgiymiş!
Eski konularımı okuyanlar vardır belki, alkolden dolayı başıma gelen bir sürü şey vardı, hatta bazı kişiler bana boşanmayacaksın çekmeye devam edeceksin belli tarzı eleştirilerde bulunuyordu ve bitti... ama sanırım şuan sadece iyi günleri hatırlıyorum, acım gittikçe artıyor.. En son yine kapıyı açmadığım in, daha doğrusu bunu benim planladığımı düşündüğü için üstüme yürüdü, vurmaya kalktı kaçtım... Böyle olmuyor boşanıcam artık dedim. Adamda ne en ufak bir pişmanlık oluştu, ne bir özür, ne bir söz... tam tersi 5 gün boyunca içti gezdi eve gelmedi... Ben boşanmak istemiyorum ya da pişmanım tarzı tek laf etmedi..
Cuma günü hakim yokmuş, bugün tekrar gittik, resmen sadece bir günde tüm işlemler bitti ve artık evli değilim... içim öyle bir acıyorki, bunları yapan adamı öyle bir seviyormuşum ki inanamıyorum.. adliyeden çıktığımızda sadece “Sen istedim, yaparım dedim yaptın, artık özgürsün.” Dedi.. Sanki boşanmamak için en ufak bir çabası olmuş gibi...
Şimdi ne yapıcam, nasıl toparlanıcam bilmiyorum.. Bu evden yarın nasıl gidicem, Türkiye’nin öbür ucundan nasıl dönücem İstanbula, aileme ne anlatıcam, bu acıya nasıl katlanıcam... Nefes alamıyorum... Hala içimdeki lanet sevgiye rağmen boşandım işte... Ne kadar sürecek bu üzüntü, bu sevgi ne zaman bitecek... Nolur bir şey söyleyin, bu acı geçiyor mu...
Nolur bir şey söyleyin, bu acı geçiyor mu...
Çocuk yoktu, düşük yaptım 1 ay önce... Nefes alamıyorum ya resmen seve seve ayrıldım... Bitti...
Bilmiyorum, belki de çektiklerime ya da verdiğim emeklere ağlıyorumdur... Çok haklısınız zaten bugün olmasa 3 ay sonra 5 ay sonra bir şekilde ayrılacaktım... Geleceği olmayan bir evlilikti zaten...Eski konu başlıklarına baktım ve sadece ilk konunu okudum. Sen evlilik bittiği için değil de evlilikte yaşadıklarına ağlıyor olabilir misin. Sigara içer gibi içki içen bir adamla değil 1 ömür 1 gün bile yaşanmaz, iyi sabretmişsin. Allah yolunu açık etsin.
Ben de o kadar korkuyorumki... Aynı şeyleri yapacak, kapıma gelecek ağlayacak, arayacak bana bir şekilde ulaşacak biliyorum.. Pişman olacak biliyorum.. Benim unutmamı engelleyecek, acımı artıracak devamlı... Sabaha kadar ağladı, ne olur sarılayım filan dedi, artık çok geç dedim.. Sonra da diyorki tüm eşyalarını topla hiçbir şeyin kalmasın... Şimdi gitmiş, alkol yüzünden biten evliliğini alkol alarak unutmaya çalışıyor...Geciyor. Cok benzer bir donem gecirdim. Bende iyilesme sureci gec oldu ama niye biliyormusunuz, sirf o kapima dayanip aglayip "seni seviyorum" dedigi icin. Bende duygularimin esiriydim, uzandikca uzandi bu surec... Sen sansliymissin ki boyle sorunun yok, seni zorlayacak birsey yok. Bu duygularin 'sevgi' nin falan hicbir anlami kalmiyor sonra. Sonra nasil bos duygularin esiri oldugunu anlayacaksin, emin ol.
Bir otele mi gitsen acaba? Evde olmak daha acı verici sanki!Ailemin haberi yok henüz, memleketteler evde de değiller, gidince söylemeyi düşünüyorum.. Şuan sadece abimin eşi ve ablam biliyor.. Sabahtan beri bilet arıyorum ama ne uçak ne otobus bileti yok bugüne ya da yarına... çıldırmak üzereyim.. Daha fazla burda kalıp acı çekmek istemiyorum, çok kötüyüm...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?