Şuan nefes alamıyorum.. Sadece hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Bu acı nasıl geçer, geçecek mi hiç bilmiyorum.. içim öyle bir yanıyorki.. Bana bir sürü şeyler yaşatan adam, şiddet hakaret küfür hepsini yaşatan adam gitti diye niye böyleyim. Bu nasıl bir sevgiymiş!
Eski konularımı okuyanlar vardır belki, alkolden dolayı başıma gelen bir sürü şey vardı, hatta bazı kişiler bana boşanmayacaksın çekmeye devam edeceksin belli tarzı eleştirilerde bulunuyordu ve bitti... ama sanırım şuan sadece iyi günleri hatırlıyorum, acım gittikçe artıyor.. En son yine kapıyı açmadığım in, daha doğrusu bunu benim planladığımı düşündüğü için üstüme yürüdü, vurmaya kalktı kaçtım... Böyle olmuyor boşanıcam artık dedim. Adamda ne en ufak bir pişmanlık oluştu, ne bir özür, ne bir söz... tam tersi 5 gün boyunca içti gezdi eve gelmedi... Ben boşanmak istemiyorum ya da pişmanım tarzı tek laf etmedi..
Cuma günü hakim yokmuş, bugün tekrar gittik, resmen sadece bir günde tüm işlemler bitti ve artık evli değilim... içim öyle bir acıyorki, bunları yapan adamı öyle bir seviyormuşum ki inanamıyorum.. adliyeden çıktığımızda sadece “Sen istedim, yaparım dedim yaptın, artık özgürsün.” Dedi.. Sanki boşanmamak için en ufak bir çabası olmuş gibi...
Şimdi ne yapıcam, nasıl toparlanıcam bilmiyorum.. Bu evden yarın nasıl gidicem, Türkiye’nin öbür ucundan nasıl dönücem İstanbula, aileme ne anlatıcam, bu acıya nasıl katlanıcam... Nefes alamıyorum... Hala içimdeki lanet sevgiye rağmen boşandım işte... Ne kadar sürecek bu üzüntü, bu sevgi ne zaman bitecek... Nolur bir şey söyleyin, bu acı geçiyor mu...
nezaman gidiceksin vs diyormu ya da nezaman gidiceksin diye 
nafaka vs nasıl oldu herşey bu kadar hızlı ...çok şaşırdım ..,Biz hastane randevusunu 1 günde alıp muayene olamıyoruz...
