Zor bir insan mıyım/mısınız?

E bu normal ki.
Tabii ki samimiyet dereceleri var. Benim de çok samimi olmadığım insanlar var, her şeyimi anlatmadığım.
Zor bir insan diyor eşim dediniz ben de sandım mesafeli soğuk durup sohbet etmiyorsunuz. Belli ediyorsunuz.
Hayır,soğuk değilim ama sevmediğim ortamdan çıktığım zaman o kişiyi unutuyorum mesela.Öyle aman arayayım,görüşelim gibi dertlere düşmüyorum
 
Kimsenin yüzüne söyleyemeyecegim/söylemedigim seyi arkasından konusmadıgım için elti örneğinde ki gibi ben de bu tarz tutumlar gördügümde istemsizce soğuyup uzaklasıyorum.
Bizim cocukluktan cok eski bir arkadaş grubumuz vardı.Onlar bizden cok cok sonra evlendiler ve esleri ile tanıstıktan sonra arada sadece biriyle daha yakındık.O beni daha sık arar daha çok birbirimize gelir giderdik.Diğer arkadasımın esi de aslında onu benden daha önce tanımasına ragmen biz her toplandıgımızda bu toplanma nerede olursa olsun başkasının evindeyken bile sanki onun gelmemesinin sebebi benmisim gibi bana trip tavır alıyordu.Diğer kız onun arkasından çekemem simdi onu gelmesin derken yüzüne karsı hicte öyle degil? Canciger kuzu sarmasıydı.Böyle durumlar ola ola en sonunda hepsine yol verdim.Riyakar degiliz diye zor diyeceklerse desinler..Az insan,çok huzur =ben
Hayat başkalarının egosunu tatmin edecek kadar uzun değil.Çok iyi yapmışsınız 👏🏻
 
Hayat başkalarının egosunu tatmin edecek kadar uzun değil.Çok iyi yapmışsınız 👏🏻
En cok uyuz olduğum neydi peki? Onca yıllık dostlarım dedigim evimizden cıkmayan,bunca yıllık evlilikte hep dertlerini dinledigim kocaları, eşlerinin ağzının içine bakıp korkularından eşlerine hatalarını söyleyemediler.E onca yıl ben iyiydim de evlendikten sonra mı kötü oldum dedim?Benim eşim hatalıysam söyler gerekirse tartısırız ben de aynı sekilde ona söylerim.Bunlar çok toylar cok..Sanıyorlarki herşeylerine he deyince evlilik güzel gidecek.
 
En cok uyuz olduğum neydi peki? Onca yıllık dostlarım dedigim evimizden cıkmayan,bunca yıllık evlilikte hep dertlerini dinledigim kocaları, eşlerinin ağzının içine bakıp korkularından eşlerine hatalarını söyleyemediler.E onca yıl ben iyiydim de evlendikten sonra mı kötü oldum dedim?Benim eşim hatalıysam söyler gerekirse tartısırız ben de aynı sekilde ona söylerim.Bunlar çok toylar cok..Sanıyorlarki herşeylerine he deyince evlilik güzel gidecek.
Haksıza haksızsın denilmediği için bu durumdayız.Ben anneme bile haksızsın demiş insanım. ‘Hayır anne,haksızsın yanlış düşünüyorsun’ dedim halamla yaşadıkları bir tatsızlıkta.Bu beni kötü bir insan yapmıyor.
Karşımda kim olursa olsun doğruyu söyleyeceğim ömrüm boyunca.

Hayatında bir temizlik yapmışsın sen de 😊
 
İnsanların arkasından konuştuğunu kuyu kazdığını bildiğim, ikiyüzlülüğüne şahit olduğum kimsenin yakınında bulunasım gelmiyo. Yarın o okun bana dönmeyeceğini bilemem. Güven verici değil yani. Başkasıyla konuştuklarını bana anlatabilen insanlara da bişey anlatmak istemiyorum. Birine haksızlık yapılıyorsa korumaya çalışmak gibi yerine göre kötü olabilen bir huyum da var. Bazen kötü duruma da düşüyorum bu yüzden ama törpüledim baya 😅
 
İnsanların arkasından konuştuğunu kuyu kazdığını bildiğim, ikiyüzlülüğüne şahit olduğum kimsenin yakınında bulunasım gelmiyo. Yarın o okun bana dönmeyeceğini bilemem. Güven verici değil yani. Başkasıyla konuştuklarını bana anlatabilen insanlara da bişey anlatmak istemiyorum. Birine haksızlık yapılıyorsa korumaya çalışmak gibi yerine göre kötü olabilen bir huyum da var. Bazen kötü duruma da düşüyorum bu yüzden ama törpüledim baya 😅
Yaa,burcunu merak ettim 😅
 
Selam kızlar 🌸
Sizinle paylaşmak ve konuşmak mutlu ediyor.Objektifsiniz 😅

Şimdi kızlar kısaca anlatayım,evlenmeden önce sosyal çevrem çok genişti.Çok arkadaşım vardı,vakit geçirirdik vs.Evlendikten sonra (30 yaşında evlendim ve bana bir aydınlanma geldi) daha önce arkadaş çevremde tolere edebildiğim şeyler,beni çok rahatsız etmeye başladı.
Samimiyetsizliği,kabalığı,emrivaki danranışları asla sevmiyorum.Bu bana yapılmasa o an bulunduğum ortamda yapılsa dahi rahatsız oluyorum ve uzaklaşıyorum.Tabi evlendikten sonra çok değişti dediler bana ama ben bunu biraz da yaşın olgunlaşmasına bağlıyorum.
Mesela kısaca yaşadığım bir olayı anlatayım.Eltim,eşimin ablasıyla ilgili bir sürü şey söylemişti bana.Ben de tanımadığım için abla boşver falan demiştim.Kısa bir süre sonra hepimiz aynı ortamda bulunduk ve eltimin görümcemle muhabbetine,davranışlarına çok şaşırdım.Resmen yılan dediği görümcemle ‘ablacım,görümcecim’ modundaydı.İnanılmaz midem bulandı ve zamanla uzaklaştım,çok iletişim kurmadım.Sadece bu sebep değildi,kendinde gördüğüm birkaç davranışından dolayı da.

Eşim bir gün bana ‘bırak kim kime nasıl davranmak istiyorsa öyle davransın,sen o kişiyle kendi ilişkine bakmalısın’ dedi.
Yapamıyorum ama inanın samimiyetsizliği,yalanı kimyam kaldırmıyor.Elimde değil yani.
Şimdi birkaç yakın arkadaşım dışında kimse yok çevremde,yanlış anlaşılmasın bu durumdan rahatsız ya da şikayetçi değilim.
Kitaplarım var çok zaman geçirdiğim,evladım var ve en yakın arkadaşım ablam var.

Sizce sorun gerçekten benim zor bir insan olmam mı?
Bende böyleyim..iş yerinde mesela neler neler konuşurlar birbirinin arkasından sonra da AA şu kıyafet muhteşem değil mi diye gösterirler benim de bünyem kaldırmıyor bende herkese mesafeliyim,kendini çok soyutladin derler sanırım hassas insan olmakla,daha insani olmakla,duyguları daha net yaşamakla alakali
 
Selam kızlar 🌸
Sizinle paylaşmak ve konuşmak mutlu ediyor.Objektifsiniz 😅

Şimdi kızlar kısaca anlatayım,evlenmeden önce sosyal çevrem çok genişti.Çok arkadaşım vardı,vakit geçirirdik vs.Evlendikten sonra (30 yaşında evlendim ve bana bir aydınlanma geldi) daha önce arkadaş çevremde tolere edebildiğim şeyler,beni çok rahatsız etmeye başladı.
Samimiyetsizliği,kabalığı,emrivaki danranışları asla sevmiyorum.Bu bana yapılmasa o an bulunduğum ortamda yapılsa dahi rahatsız oluyorum ve uzaklaşıyorum.Tabi evlendikten sonra çok değişti dediler bana ama ben bunu biraz da yaşın olgunlaşmasına bağlıyorum.
Mesela kısaca yaşadığım bir olayı anlatayım.Eltim,eşimin ablasıyla ilgili bir sürü şey söylemişti bana.Ben de tanımadığım için abla boşver falan demiştim.Kısa bir süre sonra hepimiz aynı ortamda bulunduk ve eltimin görümcemle muhabbetine,davranışlarına çok şaşırdım.Resmen yılan dediği görümcemle ‘ablacım,görümcecim’ modundaydı.İnanılmaz midem bulandı ve zamanla uzaklaştım,çok iletişim kurmadım.Sadece bu sebep değildi,kendinde gördüğüm birkaç davranışından dolayı da.

Eşim bir gün bana ‘bırak kim kime nasıl davranmak istiyorsa öyle davransın,sen o kişiyle kendi ilişkine bakmalısın’ dedi.
Yapamıyorum ama inanın samimiyetsizliği,yalanı kimyam kaldırmıyor.Elimde değil yani.
Şimdi birkaç yakın arkadaşım dışında kimse yok çevremde,yanlış anlaşılmasın bu durumdan rahatsız ya da şikayetçi değilim.
Kitaplarım var çok zaman geçirdiğim,evladım var ve en yakın arkadaşım ablam var.

Sizce sorun gerçekten benim zor bir insan olmam mı?
Ben yaninda fazla dusunerek konusmam davranmam gereken insanlarla gorusmeyi tercih etmiyorum. Bu zorluksa zorum o zaman napalim
 
Mesela bulunduğum semtte yaşıtım kişilerle görüşüyorduk hatta grubumuz bile vardı.Bir gün grupta sohbet ederken, x kişisi y kişisi ile ilgili bir şey yazdı bana özelden..Rahatsız oldum,uyardım onu..Sonrasında grupta x kişisi y kişisine aşkım,bebeğim,çok tatlısın gibi yazışmalar yapınca ay burası bana göre değil dedim çıktım 😂
Ortada bana yapılan bir şey yoktu ama rahatsız oldum 🫠
Ben de öyleyim biraz bu bana yapılmıyor diğer kişiye yapılıyor desende diğerine de gidip senin için ileri geri konuşacak aynen bende 30 dan sonra iki yüzlülere tahammülüm kalmadı artık
 
Ben şöyle bakiyorum bana ne yapılıyor bana zarar varmı
Şimdi batman degilim adalet savaşçısı çok büyük falsolar ayrı.Biri benimle iyi olabilir sizinle kötü .Şimdi bosanmalardan yola çıkarsam hani diyorlar ya o adam seni haketmiyor doğru insan değil yani ben buna inanmıyorum yani şöyle sana zehir olan başka kadına panzehir olur.Ben konuda zor kadın olduğunuza dair birşey okumadım olmayınca zaten hayat zor insanlar çekmez yani bunu.Bence olduğun gibi olmalı.Ben zaten samimiyetsiz gevşek ikiyüzlü insanlara aynen böyle davranırım ciddiyede almam iliskimide yüzeysel tutarım yani var denmez yok denmez.Ha zarar verdiği anda iş başka boyuta gider orası ayrı Belli medeni iliskileri belli mesafede sürdürmek iyidir ne çok sıcak ne çok uzak.Ben Üç tane can dostum var yıllardır onlar hariç kimseyle genel geçer olmayan ciddi meseleleri tartismam.Zarar vermeyen zararsız kelebek tadındaki insanları severim ben niyeti kötü değilse eminsem tolerans ve tahammül gösterebilirim ama almadan selam vermem genelde huy meselesi
 
Selam kızlar 🌸
Sizinle paylaşmak ve konuşmak mutlu ediyor.Objektifsiniz 😅

Şimdi kızlar kısaca anlatayım,evlenmeden önce sosyal çevrem çok genişti.Çok arkadaşım vardı,vakit geçirirdik vs.Evlendikten sonra (30 yaşında evlendim ve bana bir aydınlanma geldi) daha önce arkadaş çevremde tolere edebildiğim şeyler,beni çok rahatsız etmeye başladı.
Samimiyetsizliği,kabalığı,emrivaki danranışları asla sevmiyorum.Bu bana yapılmasa o an bulunduğum ortamda yapılsa dahi rahatsız oluyorum ve uzaklaşıyorum.Tabi evlendikten sonra çok değişti dediler bana ama ben bunu biraz da yaşın olgunlaşmasına bağlıyorum.
Mesela kısaca yaşadığım bir olayı anlatayım.Eltim,eşimin ablasıyla ilgili bir sürü şey söylemişti bana.Ben de tanımadığım için abla boşver falan demiştim.Kısa bir süre sonra hepimiz aynı ortamda bulunduk ve eltimin görümcemle muhabbetine,davranışlarına çok şaşırdım.Resmen yılan dediği görümcemle ‘ablacım,görümcecim’ modundaydı.İnanılmaz midem bulandı ve zamanla uzaklaştım,çok iletişim kurmadım.Sadece bu sebep değildi,kendinde gördüğüm birkaç davranışından dolayı da.

Eşim bir gün bana ‘bırak kim kime nasıl davranmak istiyorsa öyle davransın,sen o kişiyle kendi ilişkine bakmalısın’ dedi.
Yapamıyorum ama inanın samimiyetsizliği,yalanı kimyam kaldırmıyor.Elimde değil yani.
Şimdi birkaç yakın arkadaşım dışında kimse yok çevremde,yanlış anlaşılmasın bu durumdan rahatsız ya da şikayetçi değilim.
Kitaplarım var çok zaman geçirdiğim,evladım var ve en yakın arkadaşım ablam var.

Sizce sorun gerçekten benim zor bir insan olmam mı?
Yani bana da samimiyeti geçmez. Arkasından yılan dediğine canım diyorsa bana da canım diyip canı çıksın diyordur. Tamamen soyutlamam ama güvenmem de
 
İnsanlarda iyi de var kötüde her insanla iyi olamayız ben 80 kişiye iyi isem kendimce sepeplerle bir 10 kişiye kötü olmusumdur.Bende kusursuz değilim bende samimi olup hemen can dostu olamam olsamda belli mesafe şart hepimiz için..Bir insana herşeyimi anlatmam banada birseyler kalmalı söylemediğin sözün efendisi söylediğinin kölesi olmaya inanıyorum.Kimseye bana karşı aleyhime kullanacagi birşeyi ölsem anlatmam mesela.Kendi kafamdaki insanlar bana benzeyen lerle iyi ilişkiler kurarım hepimiz gibi.Diger insanlarla kötü olmak lafını yapmak yerinede uzak dururum.Yani sizin sevmediginiz kötü dediğinizi ben sevebilirim sizde benim kötü dedigimle kanka olabilirsiniz.İnsanlar sevdikleri ve sevmedikleri uyuştuklari ve uyusmadiklari insanlara farklı davranırlar bu ikiyüzlülük degilki insan psikolojisi bu her insanda var kabul etsin etmesin
 
Ben çevre daraltmayı çok büyük bir sorun olmadığı sürece mantıklı bulmuyorum. İnsanlara belli sınırlar dahilinde yaklaştıktan ve eğlence odaklı muhabbet kurduktan sonra sorun yok.
Çünkü hatasız, sorunsuz insan yok. Herkese kusur bulunca dar bir çemberde kalınıyor, hayat monotonlaşıyor.
Mesela insanlar biriyle sorun yaşadığında dert dökme amaçlı arkasından konuşabiliyor, düzelince de eskisi gibi devam ediyor. Ben bunu kafaya takmam. Şu yalancı bu samimiyetsiz onun kaşı kara bunun gözü ela diye diye paranoyak bir hal alınıyor.
 
X