Zaman zaman yoklayan ikinci cocuk fikri

Torvi · 26 Şubat 2021

Nehir-derin2 .!.:
Geçecek inş o zamanları hatırlamak bile istemiyorum, anneye düşkün oluyolar benimki 5 yaşındaydı o kadar hastalandı ki bensiz doktora bile götüremedi annem lohusa halimle süründüm, kucağımda miniği emzirip büyüğü odada uyutmaya mı çalışmadım, sonra büyük sizinle yatacam dedi bebek o ben 3ümüz yattık, o kadar uğraştırsı ki beni demekki bütün hepsi uğraştırıyo benim ilk oğlum çok mızmızdı yordu beni onu becerdiysem ikinciyi havada karada bakarım dedim sonuç isyanlardayım çok şükür büyüdüler darısı sana inş hem bak annende varmış, miniği annene bırakıp büyüğü parka götür hem sana hem ona iyi gelir, benim ikincideki plan küçüğe annem bakacaktı büyük okula gidecekti, bende işe gidecektim ne oldu biliyomusun kız çok huysuz kimsede durmuyo oğlum pandemiden okula gitmiyo bi senedir tepemde öyle işte

Benim buyuk de cok mizmizdi. Okul iyi gelmisti ona.
Iste ben de tam ayni durumdayim. Evde hepbirlikte kaldik. Kucugu sevmeye korkarim, buyuk cok kiskaniyor.. ve baska sekilde hirsini bizden cikariyor.
Allah sabir versin. Kismetse yakinda ise donecem. Annemle evlerimiz 3 dk. Mesafede. Arabayla 40 sn falan.
Annem cok destek verdi sagolsun.. bu sancili bebegi anneme nasil birakacam da işe gidecem onu bilmem sadece..

Nehir-derin2 · 26 Şubat 2021

Torvi .!.:
Benim buyuk de cok mizmizdi. Okul iyi gelmisti ona.
Iste ben de tam ayni durumdayim. Evde hepbirlikte kaldik. Kucugu sevmeye korkarim, buyuk cok kiskaniyor.. ve baska sekilde hirsini bizden cikariyor.
Allah sabir versin. Kismetse yakinda ise donecem. Annemle evlerimiz 3 dk. Mesafede. Arabayla 40 sn falan.
Annem cok destek verdi sagolsun.. bu sancili bebegi anneme nasil birakacam da işe gidecem onu bilmem sadece..

Ben bırakamadım

kimsede kabul etmedi zaten annem yazık ben buna bakamam modunda ücretsize ayrıldım hayırlısı inş musmutlu günleriniz sizi bekliyo

ipek2890 · 26 Şubat 2021

Fstknanas .!.:
Psokolojin müsaitse her zaman uygundur bence. Mesela benimki 3 yanını doldurdu ama ben hala psikolojik olarak hazir değilim tekrar o süreci uykusuz geceleri stresli ayları yaşamaya. Belki hiç olmayacağım. Ben de 30um şuan. Amaaan çok da mühim değil ilerde olmazsa da olmaz ben de tek çocuğum

Ben aslında ikinci çocuğu dusunuyorum o yüzden daha fazla ertelemek faydalı olmuyor iki sene önce yapsaydım simdi buyurdu belki

ipek2890 · 26 Şubat 2021

yalniz kalpler .!.:
yaza kadar biraz kilo vermeye calisip gebelik dusunebilirsiniz. kesinlikle ikinci cocuk yapmam tek cocuk kafi demiyorsaniz hizlanip biran once yapin ikinci cocugu. Allah gonlunuze gore versin.

Ikinci çocuğu dusunuyorum evet en azından 5 kilo versem iyi olur diye düşünüyorum hic yoktan iyidir.
Tesekkurler

CKbeautyandsheer · 26 Şubat 2021

ipek2890 .!.:
Herkese merhaba
Evet zaman zaman yoklayan ikinci cocuk fikriyle karşınızdayım zaman anlamında düşününce mantikli gelse de kızımın büyümesiyle rahata alıştım sanirim.
Bir kızım var nisan ayının sonunda 4 yaşına girecek kızım doğduğunda hep ikinciyi de oyuz yaşımda doğurur bu defteri kapatirim diyordum simdi 30 yaşındayım hala dogurmadim
Her neyse ikinci çocuğu düşünüyorum bir yandan da korkuyorum sebebi öncelikle kim bakacak korkusu bakici ile daha önce hiç çalışmadım kızıma eşimle birlikte baktik bakıcı bulabilir miyim, iyi bakar mi, kotu davranır mi ? gibi korkular yaşıyorum.
Bunun dışında dogum kilomu veremedim 75 kiloyum cok mu kilo alırım ki ilk hamileliğin 15 kilo almistim biraz kilo verip mi cocuk düşünsem yoksa böyle kalıp tüm kiloyu toptan mi versem diye.
Cok geçmeden de kızımın kardeşi olsun istiyorum hesaplarıma göre hamile kalıp dogurursam aralarında 5 yas olacak kizim birinci sınıfa başladığında yeni bir cocuk olmasını istemiyorum çünkü birinci sınıfta özel bir ilgi gerekiyor en azından o okula başladığında kardeşi 1 yaşına gelmiş olsun diye düşünüyorum anlayacağınız kafam çok karışık fikir bekliyorum sizlerden.

Sen, benim iç sesim hatta ta kendim olabilir misin?

Ben ikinci için asla diyordum, çünkü bakacak yok.
Bakıcı düşünmüyorum. Çalışma saatlerim uzun olduğundan birine muhtacım. Annem benden uzakta, kvalidem yaşlı ve hasta. Eşimle çalışma saatlerimiz, işe gidiş gelişlerimiz aynı.

Kızım 6 yaşında oldu, her şey nispeten düzene girdiğinden, ben de tekrar bebek bakabilir miyim bilmiyorum, o cesareti kendimde bulmuyorum.

Eşimin kronik genetik bir hastalığı var, daha fazla bireyin taşıyıcı olmasını istemediğim için de çocuk yapmak istemiyorum.

Tüm bunların dışında;

Kızım ileride bir kardeşe ihtiyaç duyarsa ve "neden yapmadınız" derse, çok ama çok vicdan azabı çekeceğim, bundan adım gibi eminim.

Anne-Baba bu dünyadan göçünce tutunacak dalı olmasını isterim herkesin. o sebeple bu durum hep aklımı yokluyor.

Çok çocuklu evleri de çok severim, eğer çalışmasaydım ve maddi durumum da elverişli olsaydı 5 çocuk yapardım kesin.

Daha bir sürü madde var karşılaştıracağım ama hiç kilo konusunu düşünmedim. ben de ilk hamileliğimde 20 kg aldım, sonra hepsini verdim, sonra 4-5 kg aldım ve kaldı üstümde. 72 kgyum şu an.

Şu an tek dileğim, kalırsam kazara hamile kalmak olabilir belki.

Onun öncesinde de, isteyen ve sevgiyle bakabilecek olan herkesin evlat sahibi olmasını diliyorum.

Cevizlipeynir · 26 Şubat 2021

forewamorrenk .!.:
Benim çocuğum yok ama olsaydı da arası maksimum 3 yıl tutardım.
1 tane olmasın derseniz 2.yi yapın geçin.
Hayat şartlarına takılırsak hiç yapılmıyor.

Arası 3 yaştan bildiriyorum, buralar

Torvi .!.:
Ben de ilk bebekte görmedim böyle birsey. 30 haftalik dogdu ilk oglum. Kuvezden aldiğimizda 2 kilo bile olmamiştı. Bilen bilir, premature bakımı zor ve yıpratıcıdır. Lohusa depresyonu yaşadım o dönem.. travmatikti benim için.. Allah' a şükür büyüttük . O günler geride kaldı.
Bir cesaret geldi, prematüre bebek büyüttük madem bir bebeğin daha ustesinden geliriz dedik. cok da ara vermeyelim, bari birlikte buyusunler diye dusunduk.

Ama bunun kolik sancisi bizi perisan etti. Buyuk ile de hakkiyla ilgilenemeyince vijdan azabi beni yeyip bitiriyor. salgin nedeniyle okulu kapali oldugundan, büyük oğlan hep benimle ve evin icinde kapali kalmaktan midir nedir, davranislarinda ciddi gerileme gozlemliyorum. disiplinden çıktı, isyankar bir hale büründü. Annem, gun icinde oğlumu alip, biraz arabayla gezdirmek bile istese (ki havasi degisse fena olmaz), reddediyor. Bebekle ve benimle olmak istiyor hep. Hem halinden memnun degil, hem de yanimizdan kacmayi istemiyor.

Rahata kavuşmuşken neden bir cocuk daha yaptim ben diye sorguluyorum su siralar aynen dediginiz gibi.

Dun gece aldim büyügü, yatak odasina gectik biz, annemle kocam da kucugun kolik sancisini hafifletmeye calistilar.
Her gece kitap okumamizı isteyen cocuk, onu da reddetti akşam. Uyuyakaldi öylece. Cok uzuluyorum büyüğün haline. Ikisi birden beni hem zihnen hem bedenen yordu..
Bu gunler bir an evvel geçsin insallah..

Merhaba, ben de 3 haftalık bir yenidoğan ve 33 aylık bir yenidogan daha var

Biz ikinci çocuğa çok iyi hazırladığımız düşündük. Ruhsal anlamda yani. Kıskançlığın olacağını önemli olanın duyguları kabul etmek vs. olacağını. Süreci süper yönetecektim yani.
Lohusa depresyonu falan da olmazdı bunda.
4-5 gün önceye kadar ne yaptım ben diye diye gezdim. Aman Allahım büyük oğlum uyumuyor, yemiyor, her daim gezmeye hazır olan çocuk dışarıya adım atmıyor, anneanneye gitmeye can atıp, eve gelmek istemeyen çocuk kesinlikle anneanneye dahi gitmiyor, onlar gelmek isteyince gelmesinler diyor...
Üzerine büyüğüm hâlâ emiyor, ama artık o emdikçe bana birşeyler oluyor, itiyorum, istemiyorum, bir günde büyüdü küçük adamım dediğim...
Oğlum yol arkadaşım, çok keyif alırım birşeyler yaparken ama gitti o oğlum herşeye ağlayan, hayır diyen biri geldi.
Ben hiç olmadığım kadar tahammülsüzum. Bağırıyorum, üzülüyorum, vicdan azabı... Sonra söz verme ama tutamama. Bağımız zarar görüyor kaygısı...
Ne zaman tamam dedim ben bu aralar böyle bir anneyim. Elbet telafisi olacak bu olumsuzluklarin ama şimdi değil. Elbet oğlumda alışacak o da bu aralar böyle bir çocuk. Emerse de emsin nereye kadar dedim o noktada işler değişti, emmesi azaldı, dışarı ufak ufak çıkmayı kabul etmeye başladı, ben artık sinirlenmiyorum,
Şunu demek istiyorum duygulari kabul önemli en önemlisi kendimizi kabul etme.
Eşimle günlerce beni tetikleyen şeyler üzerine çalıştik, ama ne zaman tamam dedim ben bu ara böyleyim, işte orada değişim başladı.
Süreci kabul edin, herşey değişecek sonunda nasılsa, herkes yeni dinamiğe bir şekilde uyum sağlayacak.

ipek2890 · 26 Şubat 2021

Nilul .!.:
Herşey bizim planladigimiz gibi şıp diye oluverse ama olmuyor zamanlama konusu planladigimiz gibi gitmeyebilir ben ilk cocugumu istedikten bir ay sonra hamile kaldım ikinciyi istedikten snra 8 ay sonunda kaldım arada 1 düşük yaşadım bu süreçte bunlarida göz önünde bulundurun

Evet tabii böyle de olabilir her sey bize göre olmaz Allah bilir

ipek2890 · 26 Şubat 2021

pisekar .!.:
Kesinlikle hemen doğur tam sınırdasın. Biraz daha açarsan kardeş gibi olmazlar. Bence en ideal yaş aralığı 2-3 ama benimkiler 5, büyük boşu boşuna yalnız kaldı hep.

Evet bekledim de ne oldu zaman gecti değişen bir şey yok belki de hemen olmayacak bile en ideal 3 ama onu kacirdik

ipek2890 · 26 Şubat 2021

certur .!.:
Biz plan yapiyoruz o plan bir turlu tutmuyor..
Bizimkilerin arasi 9 yas olacak, yasim 36 olacak dogurdugumda. Ilkinde 1 kerede gebe kalan ben bu sefer 13 ayda sonu tup bebege uzanan uzuuuun bir yolculuk yaptim.
Bakicidan vs. Korkma, evimde hic ksmera olmadan bakici kullandim. Benim prensibim Gozum kapali birakamayacagin birine hic birakmamak.. 6 aylikken kesintili olarak krese verdim, 1,5 yasindan okul cagina kadar krese gitti, bakicidan bin kat iyiydi..
Kiloda haklisin, 60 kg gebe kalmistim, hic dogum kilom da yoktu... ben yillar, yas, pandemi ve hormonlar etkisiyle 80kg yum. Tavsiye etmem ama oyle oldu.. birkac kilo verirseniz, gebelik sekeri riski ve catlak riski azalir tabi

Ya aslında biz plan yapıyoruz da bakalim olacak mi ? Allah bilir
Yani ben de bakıcı olayını ikinci aşama olarak dusunuyorum
Ben de 60 kilo hamile kalmıştım ama sut olsun diye yemekten ve pandemiden 75 oldum maalesef

ipek2890 · 26 Şubat 2021

Fidaan34 .!.:
Oğlum Nisan'ın 7 sinde 4 olacak. 1 yaşından beri çalışıyorum. Kayınvalidem bakıyor. Geçen sene pandemiden bir kaç hafta önce kredi çekip araba aldık.. onun borcu var kredi ödüyoruz. 2.yaparsam kayınvalidem ben artık bakamam diyor haklı da.. İşten çıkmam gerekecek.Ki bunu hiç istemiyorum,alıştım galiba düzenimi kurdum. Tek maaşla geçinebilir miyiz,sıkışır mıyız,gelecek kaygısı ve yetememe duygusu var. Biraz da soğudum galiba tekrar hamilelik süreci zten hamileliğimde de çok sıkıntılar yaşadım.2 tane bebeğimi kaybettim. O süreç beni çok korkutuyor. Tekrar aynı şeyleri yaşar mıyım diye? Benim galiba biraz daha zamanım var

Benimde otuz nisanda 4 olacak biz de haziranda kredi çekip araba aldık benim de ücretsiz izne ayrılma durumum yok o yüzden maalesef annem de gelmez diye düşünüyorum bakici bulurum herhalde. Siz zor zamanlar gecirmissiniz belki biraz daha bekleyebilirsiniz

ipek2890 · 26 Şubat 2021

BaharTanricasi .!.:
Bende senin gibi 30 yaşında 2. ciyi yaparım geçerim diyordum ki 30 a bir ay kala hamile kaldım.Sizin gibi benimde acabalarım oldu ama kızımın bazı sebepleri yüzünden doktorda kardeş yapın deyince iyi ki dedim .şimdi nasipse araları 3,5 yaş olacak.

Sizin de yas farki tam ideal olmus zamani o zamanmış demek ki

ipek2890 · 26 Şubat 2021

Cevizlipeynir .!.:
Arası 3 yaştan bildiriyorum, buralar

Merhaba, ben de 3 haftalık bir yenidoğan ve 33 aylık bir yenidogan daha var
Biz ikinci çocuğa çok iyi hazırladığımız düşündük. Ruhsal anlamda yani. Kıskançlığın olacağını önemli olanın duyguları kabul etmek vs. olacağını. Süreci süper yönetecektim yani.
Lohusa depresyonu falan da olmazdı bunda.
4-5 gün önceye kadar ne yaptım ben diye diye gezdim. Aman Allahım büyük oğlum uyumuyor, yemiyor, her daim gezmeye hazır olan çocuk dışarıya adım atmıyor, anneanneye gitmeye can atıp, eve gelmek istemeyen çocuk kesinlikle anneanneye dahi gitmiyor, onlar gelmek isteyince gelmesinler diyor...
Üzerine büyüğüm hâlâ emiyor, ama artık o emdikçe bana birşeyler oluyor, itiyorum, istemiyorum, bir günde büyüdü küçük adamım dediğim...
Oğlum yol arkadaşım, çok keyif alırım birşeyler yaparken ama gitti o oğlum herşeye ağlayan, hayır diyen biri geldi.
Ben hiç olmadığım kadar tahammülsüzum. Bağırıyorum, üzülüyorum, vicdan azabı... Sonra söz verme ama tutamama. Bağımız zarar görüyor kaygısı...
Ne zaman tamam dedim ben bu aralar böyle bir anneyim. Elbet telafisi olacak bu olumsuzluklarin ama şimdi değil. Elbet oğlumda alışacak o da bu aralar böyle bir çocuk. Emerse de emsin nereye kadar dedim o noktada işler değişti, emmesi azaldı, dışarı ufak ufak çıkmayı kabul etmeye başladı, ben artık sinirlenmiyorum,
Şunu demek istiyorum duygulari kabul önemli en önemlisi kendimizi kabul etme.
Eşimle günlerce beni tetikleyen şeyler üzerine çalıştik, ama ne zaman tamam dedim ben bu ara böyleyim, işte orada değişim başladı.
Süreci kabul edin, herşey değişecek sonunda nasılsa, herkes yeni dinamiğe bir şekilde uyum sağlayacak.

Keisnlokle oyle kabul edince rahatlıyorsun ve asla planladigin gibi gitmiyor.
Ben mama vermeyecektim kendimden çok eminim ya sütüm yetmedi mama vermeye başladım gurur yaptim her seyi yedim kilo aldım sütüm hala yetmedi aldığım kilo kaldı
Cizgi film izlemem dedim direndim onda da pes ettim mecbur izlettim
Her seyi cok iyi yapmaya çalıştım yemek yapıyorsam pilav da olsun corba da olsun modunda baktim yok çorbayla da duyuyoruz corbayla kaldım
Simdi de tam büyüdüğü keyif aldığım zamanlarım kızımla vakit geçirmek için
Ayy sınıfta kalıp tekrar okuyormuş gibi ikinci cocuk ya

ipek2890 · 26 Şubat 2021

CKbeautyandsheer .!.:
Sen, benim iç sesim hatta ta kendim olabilir misin?

Ben ikinci için asla diyordum, çünkü bakacak yok.
Bakıcı düşünmüyorum. Çalışma saatlerim uzun olduğundan birine muhtacım. Annem benden uzakta, kvalidem yaşlı ve hasta. Eşimle çalışma saatlerimiz, işe gidiş gelişlerimiz aynı.

Kızım 6 yaşında oldu, her şey nispeten düzene girdiğinden, ben de tekrar bebek bakabilir miyim bilmiyorum, o cesareti kendimde bulmuyorum.

Eşimin kronik genetik bir hastalığı var, daha fazla bireyin taşıyıcı olmasını istemediğim için de çocuk yapmak istemiyorum.

Tüm bunların dışında;

Kızım ileride bir kardeşe ihtiyaç duyarsa ve "neden yapmadınız" derse, çok ama çok vicdan azabı çekeceğim, bundan adım gibi eminim.

Anne-Baba bu dünyadan göçünce tutunacak dalı olmasını isterim herkesin. o sebeple bu durum hep aklımı yokluyor.

Çok çocuklu evleri de çok severim, eğer çalışmasaydım ve maddi durumum da elverişli olsaydı 5 çocuk yapardım kesin.

Daha bir sürü madde var karşılaştıracağım ama hiç kilo konusunu düşünmedim. ben de ilk hamileliğimde 20 kg aldım, sonra hepsini verdim, sonra 4-5 kg aldım ve kaldı üstümde. 72 kgyum şu an.

Şu an tek dileğim, kalırsam kazara hamile kalmak olabilir belki.

Onun öncesinde de, isteyen ve sevgiyle bakabilecek olan herkesin evlat sahibi olmasını diliyorum.

Çalışanların kim bakacak derdi

Bizim kızımda bakıcimız olmadi eşimle birlikte idare ettik sıkıştığımizda annem geldi ilk doğumunda arayi acma bir tane daha dogur diyen annem simdi bir cocuk yeter yetiştirmek zor falan diyor bakmaya gelmez o zaten belli

kayinvalidem uzakta annem de uzakta da 1 saatlik mesafe
Sizin dediğiniz gibi biz ölürüz o da yalnız kalır diye korkuyorum aslinda neden kardeşim yok der uzulurse diye
Karşı komşumuzun torunu tek cocuk lisede bile kardes istedi diyor demek ki insanin içinde kalıyor kardes

Torvi · 26 Şubat 2021

Nehir-derin2 .!.:
Ben bırakamadım kimsede kabul etmedi zaten annem yazık ben buna bakamam modunda ücretsize ayrıldım hayırlısı inş musmutlu günleriniz sizi bekliyo

Amin insallahh

Torvi · 26 Şubat 2021

Cevizlipeynir .!.:
Arası 3 yaştan bildiriyorum, buralar

Merhaba, ben de 3 haftalık bir yenidoğan ve 33 aylık bir yenidogan daha var
Biz ikinci çocuğa çok iyi hazırladığımız düşündük. Ruhsal anlamda yani. Kıskançlığın olacağını önemli olanın duyguları kabul etmek vs. olacağını. Süreci süper yönetecektim yani.
Lohusa depresyonu falan da olmazdı bunda.
4-5 gün önceye kadar ne yaptım ben diye diye gezdim. Aman Allahım büyük oğlum uyumuyor, yemiyor, her daim gezmeye hazır olan çocuk dışarıya adım atmıyor, anneanneye gitmeye can atıp, eve gelmek istemeyen çocuk kesinlikle anneanneye dahi gitmiyor, onlar gelmek isteyince gelmesinler diyor...
Üzerine büyüğüm hâlâ emiyor, ama artık o emdikçe bana birşeyler oluyor, itiyorum, istemiyorum, bir günde büyüdü küçük adamım dediğim...
Oğlum yol arkadaşım, çok keyif alırım birşeyler yaparken ama gitti o oğlum herşeye ağlayan, hayır diyen biri geldi.
Ben hiç olmadığım kadar tahammülsüzum. Bağırıyorum, üzülüyorum, vicdan azabı... Sonra söz verme ama tutamama. Bağımız zarar görüyor kaygısı...
Ne zaman tamam dedim ben bu aralar böyle bir anneyim. Elbet telafisi olacak bu olumsuzluklarin ama şimdi değil. Elbet oğlumda alışacak o da bu aralar böyle bir çocuk. Emerse de emsin nereye kadar dedim o noktada işler değişti, emmesi azaldı, dışarı ufak ufak çıkmayı kabul etmeye başladı, ben artık sinirlenmiyorum,
Şunu demek istiyorum duygulari kabul önemli en önemlisi kendimizi kabul etme.
Eşimle günlerce beni tetikleyen şeyler üzerine çalıştik, ama ne zaman tamam dedim ben bu ara böyleyim, işte orada değişim başladı.
Süreci kabul edin, herşey değişecek sonunda nasılsa, herkes yeni dinamiğe bir şekilde uyum sağlayacak.

Iyi ki oğlumu kardeşsiz bırakmamışım yine de.. Allah büyük, inşallah rahatlayacağımız günler yakın.
Allah bağışlasın sana da evlatlarını..

zeysmother · 26 Şubat 2021

ipek2890 .!.:
Herkese merhaba
Evet zaman zaman yoklayan ikinci cocuk fikriyle karşınızdayım zaman anlamında düşününce mantikli gelse de kızımın büyümesiyle rahata alıştım sanirim.
Bir kızım var nisan ayının sonunda 4 yaşına girecek kızım doğduğunda hep ikinciyi de oyuz yaşımda doğurur bu defteri kapatirim diyordum simdi 30 yaşındayım hala dogurmadim
Her neyse ikinci çocuğu düşünüyorum bir yandan da korkuyorum sebebi öncelikle kim bakacak korkusu bakici ile daha önce hiç çalışmadım kızıma eşimle birlikte baktik bakıcı bulabilir miyim, iyi bakar mi, kotu davranır mi ? gibi korkular yaşıyorum.
Bunun dışında dogum kilomu veremedim 75 kiloyum cok mu kilo alırım ki ilk hamileliğin 15 kilo almistim biraz kilo verip mi cocuk düşünsem yoksa böyle kalıp tüm kiloyu toptan mi versem diye.
Cok geçmeden de kızımın kardeşi olsun istiyorum hesaplarıma göre hamile kalıp dogurursam aralarında 5 yas olacak kizim birinci sınıfa başladığında yeni bir cocuk olmasını istemiyorum çünkü birinci sınıfta özel bir ilgi gerekiyor en azından o okula başladığında kardeşi 1 yaşına gelmiş olsun diye düşünüyorum anlayacağınız kafam çok karışık fikir bekliyorum sizlerden.

1. Çocuğum ile 2. çocuğumun arası 22 ay çok zorlandım ama şimdi öyle güzel ki birbirlerinin arkadaşları oldular şimdi biri 6 diğeri 4 yaşında
Şimdi ise 9 ayı bitirmiş bi bebeğim daha var yapacaksaniz şimdi yapin bence çünkü kızım tam 1.sinifa gideceği zaman kardeşi oldu kızımla yeterince ilgilenemedim maalesf
Ben 3 çocuğa tek başıma bakıyorum çok zor ve yıpratıcı evet çok seviyorum ve bunu biz istedik ama kolay değil

Melobebis · 26 Şubat 2021

ipek2890 .!.:
Evet bir de ben biraz daha realist bir insanim anneeemmm yavrum guzuumm modada dolasamiyorum her daim yasim geçtikçe tahammülüm azalacak daha çabuk yorulacagim vs kilo ile ilgili de en azından bir 5 kilo versem

Ben hep en ideal yasin 3 olduğunu düşünürdüm hala da öyle düşünüyorum ama gecti

Hemen hesap yapıyorum ben de yaş farkından 9ay çıkarıyorum ne zaman hamile kalmam gerekir diye ahahah çok komik gerçekten de

sanki gününde doğacakta hemen hamile kalacaksın da falan nasip işte

Cevizlipeynir · 26 Şubat 2021

Torvi .!.:
Iyi ki oğlumu kardeşsiz bırakmamışım yine de.. Allah büyük, inşallah rahatlayacağımız günler yakın.
Allah bağışlasın sana da evlatlarını..

Amin

sizde sağlıkla büyütün

ipek2890 · 26 Şubat 2021

zeysmother .!.:
1. Çocuğum ile 2. çocuğumun arası 22 ay çok zorlandım ama şimdi öyle güzel ki birbirlerinin arkadaşları oldular şimdi biri 6 diğeri 4 yaşında
Şimdi ise 9 ayı bitirmiş bi bebeğim daha var yapacaksaniz şimdi yapin bence çünkü kızım tam 1.sinifa gideceği zaman kardeşi oldu kızımla yeterince ilgilenemedim maalesf
Ben 3 çocuğa tek başıma bakıyorum çok zor ve yıpratıcı evet çok seviyorum ve bunu biz istedik ama kolay değil

1 sınıfa giderken yeni bir bebek olunca sorun oluyormus evet onu duymuştum hep hatta kardeşim de ortanca kardeşim birinci sınıfa giderken doğdu annem hep der onla yeterince ilgilenemedim diye bebegi babaya da versen durma suresi maalesef az

Sudanli · 26 Şubat 2021

Cay6 .!.:
Okadar dogru ki bende ayni dusunceleri paylasiyorum sizinle... Illaki kardes olmali mi illaki brbrlerine destek olacaklar mi bunu bilemiyoruz kendimi hazir hissetmezken icimdr 2.cocuk istegi yokken kalkisamiyorum .cok sukur 1 evladim var 4 bucuk yasnda ve bende 30 yasindayim. 2.cocugum istesemde olmazsa eger uzulecegimi illa olsun diye ugrasacagimi dusunmuyorum buyuk konusmayaymda.

Tek cocuk olarak neler hissettiniz keske kardesim olsaydi diye cok yoksunlugunu cekiyor musunuz mesela merak ettim .

2.cocugu dusunmuyorum en azndan suan ama hem cevreden soylenenler hem esim ileride 2.cocuk jstedgi icin de dusunuyorum tartiyorum illa olmali mi vs diye konularina bende girip yorumlari okuyorum burda da

Kardeş eksikliğini evlenirken çok yaşadım işlerim için koşturan olmadı kuzenler soğuk oluyor bi yere kadardır yani. Ama yine de öyle aman aman bi eksiklik hissetmiyorum İnsan tatmadigi duygunun da yoksunu olmuyor biliyor musunuz benim babam da yok millet soruyor zor mu diye zor değil valla.

Zaman zaman yoklayan ikinci cocuk fikri

Arkana bakma, o yöne gitmiyorsun..

Bal oğlum 🥰Lokum kızım😘🤲

Popüler Üye

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Arkana bakma, o yöne gitmiyorsun..

Arkana bakma, o yöne gitmiyorsun..

Eylülün annesiii

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Benzer Konular