Kızlar selamlar, değerli fikirlerinize ihtiyacım var. 4 yıllık evliyim 8 aylik bir oğlum var.Evlenmeden önce kv analiz ettiğim kadariyla herşeye karışacak bir hal tavır içindeydi.Esime ayni apartmanda yasayacağiz annem karışmaz değil mi diye defalarca sordum hayir evimize kimse karisamaz dedi.Evlendik evlendiğim günden beri karışmadığı yorum yapmadığı birşey kalmadı.Oyle ki ben ben değil ben görünümlü başka biri oldum.Kendimden ödün vermekten, susmaktan ve hep alttan alan olmaktan yoruldum. Bugün kv işi vardı eltimin oglu icin okuldan gelince sana gelsin x dedi.(ELTIMIN OĞLUYLA SÜREKLİ ILGILENIYORUM.ELTIM ÇALIŞIYOR KV BAKIYOR ISI OLUNCA BANA BIRAKIYOR.) Ben de dedimki anne dışarıya çıkacaktık oğlumla vs. Tamam dedim.Sonra kv giderken bana uğradı X le kayinbaban ilgilenecek sen gidersin istediğin yere tavırlı Yüzüme bakmaz bir halde..Yap yap yap yapma trip.Ben dadi degilim 1. 2 benim küçük çocuğum var. Bugün eltimin doğum günüydü kv sabahtan bir hatırlattı.Bikere ben onun doğum günü olduğunu biliyorum ama kutlamak istemiyordum çünkü kv ve o hatırlayıp benimkini kutlamadı diyeceksiniz çokmu önemli değil takmadım ama kv kutlamami bekledi çünkü o biricik gelini.Onun piskolojisi bozulur üzülür.. Sonra hicbir etki altında kalmadan dedimki ınsanlık bende kalsın.Hediye aldim kutladım.Biz aile apartmanında oturuyoruz.Markete gitmiştik bebeğim babaannesinde idi.Kv eşimin telfonunu aradı ben baktım aloo alooo alooo ses yok baba de baba de diye bebeğime söyleniyor.Kapandi saniyesinde aradim telefona bakmadı. Bende kızdım benimle konuşmak istemediğinden trip yapıyor eminim. Benmde moralim bozuldu eşimle tartışmaya başladık dedim oturacaktık ayrı apartmanda haftada 1 gelecektik kıymetimiz olacaktı taşınalım buradan dedim Eşim de geberiyorum desen gitmem dedi.Esomle karikoca ilişkimizde yok.Cocugum olmasa şimdi boşanırdım kocamı seviyorum ama kocam beni hiç savunmuyor kalp mi kırayım diyor beni hicc savunmuyor hiçç ne yapacagimi bilmiyorum.Ozel hayatımız 0. Kv anahtarı takip kafasına gore giriyor evime eşime diyorum uyar girmesin eşim diyor ne diim diyor.Kizkar kendimi çok kötü hissediyorum şu hayatta destek olan kimsem yok.Cekip gitsem yavrum babasız kalacak kalsam ben mutsuzum taşınma ihtimalimiz yok.Gecen uyuyorum gözümü açtım kv karşımda evimegirmiş korkudan çığlık attım...Çok kotuyum çok ağladım eşim çok pasif biri ailesinden çok korkuyor.Ciddi ciddi boşanmayı düşünüyorum ama evladıma kıyamıyorum.Kv herseyimze karışıyor eşim susuyor.Eltime hiç böyle davranmıyor Çok kotuyum bana akıl verin dayanamıyorum boşanıp gitsem ailemde sahip çıkmaz çocuğuma bakarim eşime karşı ciddi tavır almayı düşünüyorum aylardır sevişmiyoruz zaten.
Konu çok uzun oldu hakkınızı helal edin.
