İstanbul'da kiralar 15-20binden başlar. İçini spotcudan dosesen bile 20-30 bin gider. Artık eleman o kadar çok ki ister beğen ister beğenme para bu diyecekler. Yeme içme giyim zaten hak getire. Kızıma kreş bakayım vs dersen zaten sıkıntı. Tek maaşla İstanbul'da 3 yıldır piyasadan uzak biri için çok çok büyük sıkıntı. Kızının okulunu değiştir kal orda ne yapacaksın . Millet vatandaşlığını yakıp ilticayla kaçıyor burdanMerhaba,
Çok uzun zamandır aklımda olan, ancak bir türlü cesaret edemediğim bir konu hakkında sizin görüşlerinize ihtiyaç duyuyorum. Daha önce de benzer konular üzerine çeşitli konu başlıkları açmıştım. Bu süreci tabii ki anlatmayacağım ancak merak ettiğim bir şey var. Özellikle bu konuda tecrübeleri olanlar yorum yaparlarsa ya da fikir beyan etmek isterlerse çok sevinirim. üç yıldır Almanya’da yaşıyoruz. Beş yaşında da bir kızım var. Kızımın eğitimi, yaşantısı için burası çok iyi gelir diye düşünmüştüm ancak gittiği kreşte de çeşitl sıkıntılar yaşıyor ve o da mutlu değil. Ben çok uzun zamandır aslında bitmiş olan evliliği devam ettirmeye çalışıyorum. Ancak psikolojik olarak da vücut olarak da çok yorulmus durumdayım. Boşanmayı kafama koymuş durumdayım. Ancak, üç yıldır aktif olarak çalışmıyorum İstanbul’a döndüğümde nasıl bir hayat bekler beni bilemiyorum. Kafam çok karışık belki buralardan birileri bana destek olur. Şimdiden çok teşekkür ediyorum. (Üç yıldır sıfırdan almanca öğrenmeye çalışıyorum. Ancak aktif olarak dili konuşamadığım için de bir iş ne yazıkki bulamadım burada. iş bulsam bile geçinmeye bile yetemeyecek derecede az kazanmış olacağım. Türkiye’de en azından geçmiş iş hayatıma baktığımda belirli bir seviyeden başlama şansım olur diye düşünüyorum. Emin değilim ancak bu konuda da belki tavsiye vermek istersiniz.)
Ee donus ne zaman ?Evet hele ki dil bariyeri olan bir mesleğe sahipsen dili profesyonel olarak öğrenmek çok zaman alıyor. Bunun yanında geçici işlerden kazanılan paralar çok düşük. Yeni bir eve taşınmak çok zor benim yaşadığım yerde yüklü bir depozito ile yerleşiliyor. Yani keşke kolay olsa ben de demeyi isterdim, buralar cennet sakın dönmeyin diye ama kendim de dönmeyi düşünüyorum nasıl diyeyim.
1-2 ayım var sanırım, iş bulmadan dönemem ne yazık ki.Ee donus ne zaman ?
Hayırlısı.1-2 ayım var sanırım, iş bulmadan dönemem ne yazık ki.
Bosanın almanyada kalın. İş bulana kadar devlet destek olur size. Dönmeyin sun ekonomideMerhaba,
Çok uzun zamandır aklımda olan, ancak bir türlü cesaret edemediğim bir konu hakkında sizin görüşlerinize ihtiyaç duyuyorum. Daha önce de benzer konular üzerine çeşitli konu başlıkları açmıştım. Bu süreci tabii ki anlatmayacağım ancak merak ettiğim bir şey var. Özellikle bu konuda tecrübeleri olanlar yorum yaparlarsa ya da fikir beyan etmek isterlerse çok sevinirim. üç yıldır Almanya’da yaşıyoruz. Beş yaşında da bir kızım var. Kızımın eğitimi, yaşantısı için burası çok iyi gelir diye düşünmüştüm ancak gittiği kreşte de çeşitl sıkıntılar yaşıyor ve o da mutlu değil. Ben çok uzun zamandır aslında bitmiş olan evliliği devam ettirmeye çalışıyorum. Ancak psikolojik olarak da vücut olarak da çok yorulmus durumdayım. Boşanmayı kafama koymuş durumdayım. Ancak, üç yıldır aktif olarak çalışmıyorum İstanbul’a döndüğümde nasıl bir hayat bekler beni bilemiyorum. Kafam çok karışık belki buralardan birileri bana destek olur. Şimdiden çok teşekkür ediyorum. (Üç yıldır sıfırdan almanca öğrenmeye çalışıyorum. Ancak aktif olarak dili konuşamadığım için de bir iş ne yazıkki bulamadım burada. iş bulsam bile geçinmeye bile yetemeyecek derecede az kazanmış olacağım. Türkiye’de en azından geçmiş iş hayatıma baktığımda belirli bir seviyeden başlama şansım olur diye düşünüyorum. Emin değilim ancak bu konuda da belki tavsiye vermek istersiniz.)
Kendi adıma ben gideyim orda yan gelip yatarım, hiç sıkıntı çekmem kafasıyla söylemedim bunu. Bu tavsiyeyi verenler zaten Türkiye de de çalişan, eğitimli, bilinçli, desteksiz çocuk büyüten, güçlü kadınlar. Anne kardeş desteği, hiç sıkıntı olmadan rahat yaşamak filan benim temel aldığım parametrelerin yanında çok folklorik ve komik kaliyor....Maalesef Almanya,Türkiye’dekilerin sandığı kadar kolay değil. Hele de bir çocukla tek başına. İnsan anne kızkardeş aile desteği istiyor.
Gerçekten mi? Tek dertleri buysa buna dert denmez. Türkiye’dekiler de koloniyle büyütmüyor çocukları, her akşam iş çıkışı yemeği annemde yiyeyim bari diyemiyor.Maalesef Almanya,Türkiye’dekilerin sandığı kadar kolay değil. Hele de bir çocukla tek başına. İnsan anne kızkardeş aile desteği istiyor.
Almanya'da devlet bu durumda ev kirası faturalar vs karşılıyor hatta market vs için maaş bağlıyor. Çocuğun okul da ücretsiz. Anneye de zaman tanıyor iş için. İsterse de eğitim vs ücretini karşılayıp meslek edindiriyor. Ne akla hizmet tüm bu kar türkiye ile kıyaslanıyor onu da anlayamadım.Ben somut konuşacağım. Kızınızla yaşayacaksanız, eviniz kira olacaksa şu an aylık 60-70 bin TL bandında almanız gerekir. Bu da sizi iyi değil, vasat yaşatır. Ortalama bir kreş 15-20 bin yine. Ve bunlar sadece İstanbul için rakamlar değil malesef. İstanbul yakını büyük şehirde yaşıyorum. Memleketim Egenin küçük bir ilçesi, her gün kiralara bakıyorum neredeyse, ilçemin İstanbul ile yarıştığını ağzım açık bir şekilde izliyorum. En basit bir market alışverişi bile 500 liradan başlıyor. İnsanlar ailelerinin evine dönüyor, kadınlar boşanmalarını erteliyor. Kötü bir resim çizdim ama gerçekler bu. Evet Almanya da şahane değildir ama en azından yalnız bir kadın için sosyal yardımlar, kreş durumları daha iyidir diye düşünüyorum. Kötü evlilik de insanı en güzel memlekette mutsuz eder. Kararlıysanız kabuğunuzdan bir çıkın bakalım sonra yine mutsuzsanız dönersiniz ama durumlar bu. Türkiye orta sınıf için cehenneme döndü. Çok paranız varsa o ayrı tabi.
Bir de burada gördüğüm kadarı ile sosyal devlet iliklerine kadar hissediliyor. Şöyleki devlet diyorki özetle sen çalışmasan da ben belli bir hayat standartı sana sağlarım. Fazlasını istiyorsan çalısman gerekiyor diyor. Belli sıtandart dediği de türkiyede ortalama bir memurun yaşantısı seviyesinde.Almanya'da devlet bu durumda ev kirası faturalar vs karşılıyor hatta market vs için maaş bağlıyor. Çocuğun okul da ücretsiz. Anneye de zaman tanıyor iş için. İsterse de eğitim vs ücretini karşılayıp meslek edindiriyor. Ne akla hizmet tüm bu kar türkiye ile kıyaslanıyor onu da anlayamadım.
Kendi adıma ben gideyim orda yan gelip yatarım, hiç sıkıntı çekmem kafasıyla söylemedim bunu. Bu tavsiyeyi verenler zaten Türkiye de de çalişan, eğitimli, bilinçli, desteksiz çocuk büyüten, güçlü kadınlar. Anne kardeş desteği, hiç sıkıntı olmadan rahat yaşamak filan benim temel aldığım parametrelerin yanında çok folklorik ve komik kaliyor....
Boylelerinin Almanya ya gocmeyi basarmalari da şaka gibi...Sonra Türkler şoyle Türkler böyle diye yayılan izlenimleriyle de biz uğraşıyoruz, eğitimli, düzgün vatandaşlarımız bunlar yüzünden tatil için vize alırken bile ortadoğulu muamelesi görüyor maalesefBazen sosyal medyada videolar denk geliyor Almanyadan cok biktim, cok zor filan zor ve tuhaf diye saydiklari seyler de şunlar "gece 12de camasir mak. Calistiramamak, kalabalik komşu toplayip alt veya yan komsuyu rahatsiz edememek, balkondan carsaf asamamak ya da devamli gidecek komşu bulamamak."
Ben de bu fikirdeyimAlmanya dan Türkiye ye dönmek mi? Hele o yaşta bir çocukla? Hanımefendi Türkiye de en iyi işi ve kocayi bile bulsanız, oradaki şartları o çocuga saglayamazsiniz...Bosanmaniza birşey diyemem ama kızınız için ne yapın edin orda kalın
İstanbul'a geldiğinizde sizi hayat pahalılığı, en kötüsü 15 bin liradan başlayan kiralar, trafik ve kaos bekliyor. Diğer şehirlerde de durum pek iç açıcı değil. Eğer iyi gelirli bi işe girmeyecekseniz tutunmanız zor. Allah yardımcınız olsunMerhaba,
Çok uzun zamandır aklımda olan, ancak bir türlü cesaret edemediğim bir konu hakkında sizin görüşlerinize ihtiyaç duyuyorum. Daha önce de benzer konular üzerine çeşitli konu başlıkları açmıştım. Bu süreci tabii ki anlatmayacağım ancak merak ettiğim bir şey var. Özellikle bu konuda tecrübeleri olanlar yorum yaparlarsa ya da fikir beyan etmek isterlerse çok sevinirim. üç yıldır Almanya’da yaşıyoruz. Beş yaşında da bir kızım var. Kızımın eğitimi, yaşantısı için burası çok iyi gelir diye düşünmüştüm ancak gittiği kreşte de çeşitl sıkıntılar yaşıyor ve o da mutlu değil. Ben çok uzun zamandır aslında bitmiş olan evliliği devam ettirmeye çalışıyorum. Ancak psikolojik olarak da vücut olarak da çok yorulmus durumdayım. Boşanmayı kafama koymuş durumdayım. Ancak, üç yıldır aktif olarak çalışmıyorum İstanbul’a döndüğümde nasıl bir hayat bekler beni bilemiyorum. Kafam çok karışık belki buralardan birileri bana destek olur. Şimdiden çok teşekkür ediyorum. (Üç yıldır sıfırdan almanca öğrenmeye çalışıyorum. Ancak aktif olarak dili konuşamadığım için de bir iş ne yazıkki bulamadım burada. iş bulsam bile geçinmeye bile yetemeyecek derecede az kazanmış olacağım. Türkiye’de en azından geçmiş iş hayatıma baktığımda belirli bir seviyeden başlama şansım olur diye düşünüyorum. Emin değilim ancak bu konuda da belki tavsiye vermek istersiniz.)