Yıllar sonra üvey kardeşimi buldum dedim 17 yaşında o çıktı karşıma ama şuan hayatımdan çıkıyor her yerden engelledi beni nerdeyse 10 gündür konuşamadık o kadar aptalım ki 10 gün konuşmadık öyle pişman oldum ki keşke arasaydım evin işi yerin dibine batsin arasana kardeşini konuşsana etraf karışıktı halı yıkadım koskocaman ev rahatsızdim da kız soğudu benden her gün arardık çünkü birbirimizi o daha çok arardı hatta biraz da kokuyordum baglanmakan bağlanırsam zaten gitgelli birden çekip gider öyle dımdızlak kalmaktan korkuyordum
ama şimdi de gitti manevî annem de demişti çok kendini kaptırma daha ne istediğini bilmiyor sonradan üzülürsün diyordu. Bende ucunu kaçırdım çoktandır aramadım ve tamamen kaybettim onu. Ki yemin ederim 10 gündür konuşmadığımızdan haberim dahi yok vallahi şimdi tarihlere baktım beyninden aşağı kaynar su döküldü bende ,3 4 gündür konuşmuyoruz sanıyorum nasıl olur böyle bir şey yaşadım hâla şaşkınım ilk kez yaşadım bu beyin kaybını 10 gün geçmiş ya dünde sesi kötü geliyordu baya konuşmadım kızla ondan mı bilmiyorum gelecem size dedi bende ailesiyle gelecek sandım birkaç gün sonra gelsen daha iyi olur dedim daha doğrusu annemler dedi ailesiyle gelecek hazırlık yapalım dediler tek gelecegini anlamadılar yoksa hemen gelsin diyeceklerdi dedim hazırlık yapariz neyse çok mutlu da oldum anladı mutluluğumu gel gelelim bi anda kapattı telefonu ertesi gün anladım ki engel atmış şimdi iki numaradan yazdım engellemiş beni 10 gün konuşmaz mı insan kardeşiyle daha çıkalı kaç gün olmuş ne biçim insanm ben ne sahip çıkmasını biliyorum ne başka bir şey sömsömüm resmen kız sonuçta geliyor da niye gel demiyorsun ailesiyle gelsin olsun sürekli arardı ilk o davranırdı daha doğrusu ben aramadan o arardi yani diğer kardeşimle yıllardır konuşmuyoruz annem babam düşman ettiler onun acısı yetti şimdi bunun acısı çıktı insanın hiç mi şansı olmaz aileden yana hiç mi olmaz kardeş ya özü zaten yok şimdi uveyi de yok ne yapayım ben canıma mı kıyayim