Canım benim,ben aradaki her mesajı görmüyorum. Şuraya konu açan insanlar keşke tüm detayı ilk mesajda verseler ne güzel olur. İşe yarar yorumlar gelir. Aradıysa reddedildiyse artık “keşke” si kalmadıysa tamamdır. Sorun yok o zaman konu sahibi açısından.” Annem benimle görüşmek istemiyor” Dememiş ki hiç,ilk mesajda ben annemle görüşmüyorum demiş. İkisi arasında çok fark var.İyi de Dark kız gçeen gün aramış, müsait değilim demiş, daha da dönmemiş.
Kadının görüşesi yok. Aramın bozuk olduğu ama sevdiğim birisi beni arasa zeytin dalı uzatıyor belli ki derim, havalara uçarım. Sorun neyse düzeltebiliriz, bir şansımız var diye düşünürüm. Müsait değilim deyip kaçmam.
Her anne bir değil. Benim annemle ilişkim iyidir ama elde çok değişik şeyler var Dark.
Konu sahibinin aradığı detayını ilk mesajda görmedim. O şekilde yorum yaptım miss. Aradıysa da reddedildiyse “keşke” si kalmamıştır.Yahu kadın basmış gitmiş, çocuklarına bir haber bile vermemiş, sonra da arayıp sormamış evlatlarını. Bu kız arayınca da konuşmaya tenezzül bile etmemiş. Ne yapsın konu sahibesi nereye mutlu olsun? Belli ki anne sorumsuz bir anne, Müge Anlıdaki kaçan tipler gibi.
O zaman hiç canını sıkma, annene söyle gelirse kendi bilir gelmezse yol yapma. Bu saaten sonra herkesim gönlünü yapamazsın. Sen mutluluğuna bak, gergin ortam olsa bi şey anlamayacaksın
Bu olay yaşandığında çocuktum. Şimdi tabi büyüdüm iyiyim ama o zamanlar psikolojik olarak maalesef ağır depresyon dönemlerinden geçtim. Bir gecede hayatınız 360 derece ters dönüyor. Bu da kaldı bende maalesef hep bişeyler kötü olacak hep birileri sırtımdan bıçaklayacak gibi geliyor insana bir süre sonra. Evleneceğim insana bile evet güveniyorum ama kimseye %100 güvenemiyorum. Bu süreçte sessizleştim içime kapandım. Şimdi sanki o gün gözler beni yiyecekmiş gibi geliyor korkuyorum. Utanıyorum bu halimden ama durum bu.Neden kimseyi konusturmama mücadelesi verecekmissin . Sen bir ayıp mı yaptın suç mu işledin? Kimin haddine ki konuşmak ? Nişanlın ailesinden konuşan olursa nişanlın ağızlarının payını verecek susturacak . Senin ailen zaten durumu biliyor .
Annen görevlerini yapmıyor diye senin başını eğecek ne gibi bir durum var ? Hiç stratejik falan da davranmak zorunda değilsin. . başkalarının hataları bizi bağlamaz . Herkes önce kendi g*tune baksın de öncelikle . Yoksa çok üzülürsün . Evleniyorsun bunu da bir arkadaş öğüdü olarak dusunebilirsin . Başkalarının ne yaptığı ne düşündüğünü onemsersen insanlar o eş ailesi seni hep kullanır .
Evet sonradan eklenen detaylar var. Ama ilk mesajda da ciddi sorun içeren şeyler var Dark bence ya.Canım benim,ben aradaki her mesajı görmüyorum. Şuraya konu açan insanlar keşke tüm detayı ilk mesajda verseler ne güzel olur. İşe yarar yorumlar gelir. Aradıysa reddedildiyse artık “keşke” si kalmadıysa tamamdır. Sorun yok o zaman konu sahibi açısından.” Annem benimle görüşmek istemiyor” Dememiş ki hiç,ilk mesajda ben annemle görüşmüyorum demiş. İkisi arasında çok fark var.
Evleneceği kişinin ailesine “annem benimle görüşmüyor” desin geçsin. Benim eşim de biz evlenirken anne babasıyla görüşmüyordu. Annem garip karşılamadı. Ama sonradan da görüşmeye başlayınca hiiiç sallamadı annem ailesini. Bu işler böyledir. Ya hep görüşürsün,ya da hiç görüşmezsin. Aradaki değişimleri kimse kabul etmek zorunda değil.
Konu sahibinin aradığı detayını ilk mesajda görmedim. O şekilde yorum yaptım miss. Aradıysa da reddedildiyse “keşke” si kalmamıştır.
Bu mesaj vicdansizca ama Dark. Sen sevgi dolu bir anneyle büyümüş olabilirsin . Hatta çevrende böyle bir kadın da olmamış olabilir . Ama her dişi üreyebiliyor hepsi anne olmuyor . Herkesten habersiz evlenip nasıl olsa koca buldum cocuklari sal gitsin diyen çok insan olmayi bile becerememis varlıklar var. O yüzden annesiyle görüşmeyen normal değildir çok dar bir bakış açısı. İnsanlar kendi tercihlerini yaşamakta özgürdür ama doğurduğun çocuk bile olsa fikir alır haber verirsin. Fikir almak için küçük veya büyük olmaya gerek yok .Kaçmış olmuyor. Gitmiş evlenmiş. Kendi tercihi. Görüşmemek de sizin tercihiniz. Ben annesiyle görüşmeyen kişiye çok normal bakamıyorum üzgünüm. Sizi yargılamak istemem ama böyle.
Elalem ne der diye düşünürseniz dışarıya adım dahi atamazsınız ki şöyle düşünün bu sizin en mutlu gününüz ve bugün kim ne der ne konuşur diye düsünmeyin "aman isteyen istediğini düşünsün" diye tekrar edin içinizden ve mutluyum ve mutlu olacağım deyin şimdi aynaya bakın ve bunları tekrar edin lütfen ve öyle de olacak ben ettim siz etmeyin ben de nişan günümde bu tarz bi durumdaydım ama şimdiki aklım olsa tadını çıkarırdım gülerdim doyasıya oynardımMerhaba,
Ben uzun bir zamandır annemle görüşmüyorum. Kendisi onayımızı almadan evlenmeyi tercih etti. Bu duruma artık kızmıyorum ama hayatın her alanında da insanın karşısına çıkıyor. Biriyle birlikteyim. Yakında bir nişan töreni düzenleyeceğiz. Maalesef annemi çağırmak istemiyorum ki çağırsam da geleceğini düşünmüyorum. Gelse bile aile içinde huzursuzluk yaratacak. Sizce törene gelen insanlar beni bu durumdan dolayı küçümser mi?
Utanacak birşey yok . İnsan annesine bile guvenemeyecekse kime güvencek yaşadıklarını anlayamam çok haklısın ama dediğim gibi kimse sana bakmaz. Bu ilk senin mi başına geldi sanki . Kendini üzme lütfenBu olay yaşandığında çocuktum. Şimdi tabi büyüdüm iyiyim ama o zamanlar psikolojik olarak maalesef ağır depresyon dönemlerinden geçtim. Bir gecede hayatınız 360 derece ters dönüyor. Bu da kaldı bende maalesef hep bişeyler kötü olacak hep birileri sırtımdan bıçaklayacak gibi geliyor insana bir süre sonra. Evleneceğim insana bile evet güveniyorum ama kimseye %100 güvenemiyorum. Bu süreçte sessizleştim içime kapandım. Şimdi sanki o gün gözler beni yiyecekmiş gibi geliyor korkuyorum. Utanıyorum bu halimden ama durum bu.
Önceki ilişki durumları nedir onu da bilmek lazım. Hayatları boyunca manevi olarak birbirlerine ne verdiler,birbirlerinden ne aldılar gibi. İlişki dengesi önemli,tarihçeyi bilmek lazım. Şimdi kimse bir günde kocaya kaçacak hale de gelmez. Kendimden örnek vereyim, anneme aldığım nefesi bile haber veririm, şu ilişkide olduğumuz sürece annem habersiz evlenmez. Yarın ne yemek yiyeceğini bile düşünür hazırlığımı ona göre yaparım. Şimdi bu kadın neden evlensin habersiz değil mi? Ama annemin yüzüne bakmamışımdır,onu sallamamışımdır (sadece örnek veriyorum,konu sahibi bunu yapmıştır demiyorum) o zaman kadın basar kocaya da kaçar yani.Evet sonradan eklenen detaylar var. Ama ilk mesajda da ciddi sorun içeren şeyler var Dark bence ya.
Ben anne değilim, hiç gebe bile kalmadım. Sen annesin benden iyi bilirsin. Bekar bir anne olsan, yeni biriyle evlenme planı yapsan sanmıyorum ki haber bile vermeden çat diye evlenesin.
Ama konu sahibinin annesi kızını hiç muhatap bile almamış. İzin almak, vermek değil mevzu; bak evladım benim hayatımda biri olacak artık, bu seni de etkileyecek haliyle, bunu şimdiden bilmeni ve kendini hazırlamanı istedim demek çok zor olmamalı ya.
Ha haber verir, tanıştırır vs. konu sahibi hayır evlenemezsin, kabul etmiyorum vs. der. O zaman sana mı soracağım, ben senin annenim senden izin alacak değilim deme hakkı doğar.
Ama işte kadının yaptığı şey kırıcı geldi bana.
Sorun şu ki konu sahibi çocuk yaştayken olmuş olay. Yani o yaştaki bir çocukla alma verme dengesi falan güdülmez bence ya. Güdülür mü?Önceki ilişki durumları nedir onu da bilmek lazım. Hayatları boyunca manevi olarak birbirlerine ne verdiler,birbirlerinden ne aldılar gibi. İlişki dengesi önemli,tarihçeyi bilmek lazım. Şimdi kimse bir günde kocaya kaçacak hale de gelmez. Kendimden örnek vereyim, anneme aldığım nefesi bile haber veririm, şu ilişkide olduğumuz sürece annem habersiz evlenmez. Yarın ne yemek yiyeceğini bile düşünür hazırlığımı ona göre yaparım. Şimdi bu kadın neden evlensin habersiz değil mi? Ama annemin yüzüne bakmamışımdır,onu sallamamışımdır (sadece örnek veriyorum,konu sahibi bunu yapmıştır demiyorum) o zaman kadın basar kocaya da kaçar yani.
Çok normal bakamıyorum bakamıyorum dedim ama ben. Annesiyle görüşmeyen normal değildir demedim lütfen,ikisi çok farklı şeyler. Yani “amaaaan nolcak canım görüşmezse görüşmesin hiç önemi yok” diye normal bir olaymış gibi davranamıyorum demek istedim.Bu mesaj vicdansizca ama Dark. Sen sevgi dolu bir anneyle büyümüş olabilirsin . Hatta çevrende böyle bir kadın da olmamış olabilir . Ama her dişi üreyebiliyor hepsi anne olmuyor . Herkesten habersiz evlenip nasıl olsa koca buldum cocuklari sal gitsin diyen çok insan olmayi bile becerememis varlıklar var. O yüzden annesiyle görüşmeyen normal değildir çok dar bir bakış açısı. İnsanlar kendi tercihlerini yaşamakta özgürdür ama doğurduğun çocuk bile olsa fikir alır haber verirsin. Fikir almak için küçük veya büyük olmaya gerek yok .
Anne elbette verici olmalı.Sorun şu ki konu sahibi çocuk yaştayken olmuş olay. Yani o yaştaki bir çocukla alma verme dengesi falan güdülmez bence ya. Güdülür mü?
18 yaş altıysa ki öyle olduğunu söylüyor, öyle bir durumda anne daha verici olmalı zaten. Sence?
O zaman konu sahibinin yine suçu yok. Kenara atılan yok sayılan yine konu sahibi oluyor ama.Anne elbette verici olmalı.
Bence alma verme dengesi güdülür. Manevi açıdan tabii ki. Eğer konu sahibinin annesi evlendiğinde konu sahibi 18den küçükse zaten anne onay istemez evlenirken.
Sadece örnek olarak söyleyeyim,konu sahibinin nasıl yaşadığını bilmiyorum ama,mesela 15 yaşındadır,anne babası ayrılınca babasını tercih edip gidip babasıyla yaşamıştır. Annesini o an umursamamıştır,karşılıklı olarak birbirlerini arayıp sormamışlardır. Böyle bir hayatları da olabilir.
Orası öyle. Hikayenin sonunda yanan hep çocuklardır. Çocuk oldukları için.O zaman konu sahibinin yine suçu yok. Kenara atılan yok sayılan yine konu sahibi oluyor ama.
Ondan her konuda söylerim yeri geldikçe, her koşulda yanında olamayacağınız çocuğu yapmayın diye.
Babası terk etti ya da öldü diye çocuğu salamayız ya. Kendi hayatını idame ettirene kadar elimiz üstünde olmalı.
Benim yeğenim 3 yaşında babasız kaldı şimdi, yengem babası öldü ben de yoruldum deyip çocuğu salmalı mı? Başka bir yengemin de eşi maalesef dost tuttu sülalede, kaçtı gitti adam. Babası şerefsiz çıktı diye çocukların ne suçu var ki?
Ne bileyim ya, olan hep çocuklara oluyor galiba.
Maalesef mağdur olan çocuk haliyle konu sahibi olmuş.Orası öyle. Hikayenin sonunda yanan hep çocuklardır. Çocuk oldukları için.
Konu sahibini suçlu çıkarmak gibi bir derdim yok,tanımam etmem. Aramış annesini,annesi görüşmek istememiş,konu kapanmış.
Şu mesajınızı görmeden önce arayın davet edin diyecektim ama yok aramayın bir daha da görüşmeyin. Çocuğu küçücük yaştayken kocaya kaçıp size hiçbir açıklama yapma gereği duymayan anneye ihtiyacınız yok. Zira en ihtiyacınız olan dönemde yokmuş zaten kendisi. Bazı kadınlar malesef doğursa da "anne" olamıyor. Koca daha tatlı geliyor. Babanız, yakın akrabalarınız, bir kadın büyüğünüz varsa onu davet edin yeter. Sevgilinize de açıklamasını yapın annemle görüşmüyorum, senden ricam ailene bunu söyleyip anne mevzusunu açmazlarsa çok mutlu olurum diye anlayışlı insanlarsa bunu dillendirmezler, hatta dillendirmeye çalışanlarında önünü keserler. Benim erkek kardeşimin eşi yani gelinimizde babasıyla görüşmüyor bir kere ne kardeşime ne de gelinimize sormadık neden görüşmüyor diye. Nişanda, düğünde baba tarafından kimsesi yoktu. Bizim akrabalardan babasını merak edenlere de annem kısa bir şekilde açıklamasını yaptı ve kimse konuşmadı. Zaten neden konuşsun ki? Bu dedikodu malzemesi yapılacak bir şey değil. Gelinimizin anne tarafı ise aşırı sevgi dolu, iyi kalpli insanlardı. Düğün, nişan acayip güzel geçti. Sıkmayın canınızı, takmayın kafanıza da. Bunlar güzel heyecanlar, keyfini çıkarın sadece. Bırakın konuşan da konuşsun. 2 gün sonra unutur kendilerine yeni dedikodu malzemesi bulur o tür insanlar. Önemli olan sevgilinizin ve ailesinin bu duruma karşı anlayışlı olması, sizi üzecek bir şey yapmaması, konuşmaması.Aslında geçenlerde yine başımı önüme eğip konuşmak için ulaştım kendisine müsait değilim dedi bir daha da dönüş yapmadı. Ben de tekrar tekrar rahatsız etmek istemiyorum.
Hayır zaten utanılacak bir şey yok.Maalesef mağdur olan çocuk haliyle konu sahibi olmuş.
Yazmış utanıyorum, annesi nerede derlerse ne diyeceğim diye. Ben de son olarak diyorum ki utanacak hiçbir şey yok. Ortada bir utanç varsa da o da sana ait değil Sashimi.
Ne alakası var kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz, hasta gelemez deyin geçin...Merhaba,
Ben uzun bir zamandır annemle görüşmüyorum. Kendisi onayımızı almadan evlenmeyi tercih etti. Bu duruma artık kızmıyorum ama hayatın her alanında da insanın karşısına çıkıyor. Biriyle birlikteyim. Yakında bir nişan töreni düzenleyeceğiz. Maalesef annemi çağırmak istemiyorum ki çağırsam da geleceğini düşünmüyorum. Gelse bile aile içinde huzursuzluk yaratacak. Sizce törene gelen insanlar beni bu durumdan dolayı küçümser mi?
Niye tüm anneler veya babalar melek mi ?Kaçmış olmuyor. Gitmiş evlenmiş. Kendi tercihi. Görüşmemek de sizin tercihiniz. Ben annesiyle görüşmeyen kişiye çok normal bakamıyorum üzgünüm. Sizi yargılamak istemem ama böyle.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?