Kızlar merhaba, eski erkek arkadaşımla sözde arkadaş kaldık. Bana vatsaptan günaydın, öpücük, ne haber gibi bir iki kelimelik mesajlar atıyor ki neredeyse ayrılalı bir yıl olacak ben de fazlasıyla karşılık veriyorum ancak bizim asla bir geleceğimiz olmayacağı defalarca aramızda konuşuldu.
Geçenlerde doktora gitmesini gerektiren bir rahatsızlığı oldu ve o biraz isteksiz davrandı. Ben de hem onu teşvik etmek için hem de bunu bahane ederek günü birlik onun yanına gittim. Uzak şehirlerde yaşıyoruz.
Kızlar inanın amacım birlikte bir kahve içip sonra dönmekti ve ilk kez böyle bir şey yaptım ama ne oldu biliyor musunuz? Sen nasıl gelirsin, hayatıma nasıl birden müdahale edersin, bana dayatamazsın seninle görüşmeyeceğim dedi telefonda. Ben şok.
Senin doktora gitmeni sağlamak için geldim dedim, ben zaten doktordayım dedi. İyi ya o zaman yalnız kalma ben yanına geleyim deyince de ne dese beğenirsiniz zaten yalnız değilim eski karım var yanımda dedi.
Şimdi ben buna şaşırmış falan değilim. Görüştüklerini biliyorum hatta başkalarının da hayatına girdiğini konuşmuştuk. Ki bu çok normal biz sevgili değiliz ki.
Ne kadar kötü hissettim bi yerde oturdum nasıl yorgunum kaç vasıta değiştirmişim ona gelmek için ve bu insanla daha bir kaç gün önce telefonda gayet güzel konuşmuşuz, kapısına dayanmış değilim ki ne bu panik.
Daha bitmedi kızlar...
Bir çay içtim biraz biseyler atıştırdım ve dönüşe geçtim ve yine bir şok tüm otobüs firmalarını gezdim tek bir yer yok, uçağa param yetmedi, otele de yetmedi tabii. Ben böyle tersleneceğimi hiç düşünmemistim ki, otobüsle dönerim olmadı uçak için ondan borç alabilirim diye planlamıştım.
Tanıdıklarım var o şehirde ama aniden arayıp kimseyi rahatsız etmek istemedim. Gelmişken onu görmeden dönmek istemedim. Telefonla aramaya başladım, dönüş için bana borç ver hatta istersen havale yap durumum budur dedim. Bana param yok, beni ilgilendirmiyorsun artık ne halin varsa dedi ve beni engelledi.
Gözümden nasıl yaşlar boşaldığını anlatamam, şimdi bile zor tutuyorum. Bu davranışlara alışkın biri asla değilim ve kendimi bu hallere nasıl düşürdüm diye çok üzüldüm. Buna bir iki bişeyler yazdım ve ne yapacağımı bilemez bir halde otururken bana mesaj attı sadece bir çay içimlik buluşalım diye.
Buluştuk, asıl şoku orada yaşadım zaten. Kızlar resmen sinir krizi geçirdi. Yani üstünü başını parçalamaya kalktı ya, tişörtünün yakasını çekiştirirken yırtacaktı. Ben dumur oldu yan masalar bize bakakaldı. Otele götürdü beni orada parası yetmedi. Otelin önünde çıkardı evinin anahtarlarını verdi sen bu gece bende kal dedi.
Ben artık daha fazla uzatmak istemedim yani ertesi sabaha kadar güvenli bir yerde kalayım sonra gün aydınlanınca evime döneceğim diye kendimi rahatlattım. Bu arada şaka gibi ama o eski karısıyla yemeğe gitti ben onun evine.
Bir kaç saat sonra geldi. Daha kapıdan girdi gerginlik başladı. Öyle bir bağırdı ki inanın duramadım, kaçmak istedim ama kapı kilitli, anahtar yok. Bende kapının önüne oturdum.
Bu sakinleşti. Geldi beni oradan alıp, içeri götürdü. Başladı bana iltifatlar etmeye sanırsınız bana sırılsıklam aşık, ilişkimizin neden olmadığını anlattı ve haklı, çek kendini bak o zaman ben senin peşinden koşarım dedi. Başka biriyle olmanı asla istemiyorum ama buna karışamam falan filan. Daha garibi ne biliyor musunuz bu sekilde ısrar etmen iyi oldu yoksa şu anları yaşayamayacaktık dedi.
Ben de dedim ki, bu sözlerine kanıyorum biliyorsun ama belli ki sen eski karınla tekrar birlikte olmaya çalışıyorsun. Bana gündüz belki öyledir demişti. Akşam yok öyle bir şey dedi.
Ve kızlar benimle sohbet etmeye başladı tatlı tatlı, sonra geç saatlere kadar hoş vakit geçirdik. Gece sabaha kadar bana sımsıkı sarılarak yattı. Ben sabah daha hava aydınlanmadan kalktım bir an önce dönmek için, onu öpüp ben gidiyorum dedim. Yine bana ters konuştu iyi mi? Kapıya uğurlamaya geldi, vedalaşalım dedi ben de haketmiyorsun deyip çıktım. Bir daha iletişim yok.
Gece uyurken dislerini gıcırdatıp durdu. Bana surekli sana cok kızgınım, öfkeliyim dedi sürekli. Tüm bu yaşadıklarım kendimi çok değersiz hissetmeme neden oldu, yaşam ışığım söndü, içim sıkılıyor ben gercekten bu tarz şeyler yaşamaya alışık değilim.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Geçenlerde doktora gitmesini gerektiren bir rahatsızlığı oldu ve o biraz isteksiz davrandı. Ben de hem onu teşvik etmek için hem de bunu bahane ederek günü birlik onun yanına gittim. Uzak şehirlerde yaşıyoruz.
Kızlar inanın amacım birlikte bir kahve içip sonra dönmekti ve ilk kez böyle bir şey yaptım ama ne oldu biliyor musunuz? Sen nasıl gelirsin, hayatıma nasıl birden müdahale edersin, bana dayatamazsın seninle görüşmeyeceğim dedi telefonda. Ben şok.
Senin doktora gitmeni sağlamak için geldim dedim, ben zaten doktordayım dedi. İyi ya o zaman yalnız kalma ben yanına geleyim deyince de ne dese beğenirsiniz zaten yalnız değilim eski karım var yanımda dedi.
Şimdi ben buna şaşırmış falan değilim. Görüştüklerini biliyorum hatta başkalarının da hayatına girdiğini konuşmuştuk. Ki bu çok normal biz sevgili değiliz ki.
Ne kadar kötü hissettim bi yerde oturdum nasıl yorgunum kaç vasıta değiştirmişim ona gelmek için ve bu insanla daha bir kaç gün önce telefonda gayet güzel konuşmuşuz, kapısına dayanmış değilim ki ne bu panik.
Daha bitmedi kızlar...
Bir çay içtim biraz biseyler atıştırdım ve dönüşe geçtim ve yine bir şok tüm otobüs firmalarını gezdim tek bir yer yok, uçağa param yetmedi, otele de yetmedi tabii. Ben böyle tersleneceğimi hiç düşünmemistim ki, otobüsle dönerim olmadı uçak için ondan borç alabilirim diye planlamıştım.
Tanıdıklarım var o şehirde ama aniden arayıp kimseyi rahatsız etmek istemedim. Gelmişken onu görmeden dönmek istemedim. Telefonla aramaya başladım, dönüş için bana borç ver hatta istersen havale yap durumum budur dedim. Bana param yok, beni ilgilendirmiyorsun artık ne halin varsa dedi ve beni engelledi.
Gözümden nasıl yaşlar boşaldığını anlatamam, şimdi bile zor tutuyorum. Bu davranışlara alışkın biri asla değilim ve kendimi bu hallere nasıl düşürdüm diye çok üzüldüm. Buna bir iki bişeyler yazdım ve ne yapacağımı bilemez bir halde otururken bana mesaj attı sadece bir çay içimlik buluşalım diye.
Buluştuk, asıl şoku orada yaşadım zaten. Kızlar resmen sinir krizi geçirdi. Yani üstünü başını parçalamaya kalktı ya, tişörtünün yakasını çekiştirirken yırtacaktı. Ben dumur oldu yan masalar bize bakakaldı. Otele götürdü beni orada parası yetmedi. Otelin önünde çıkardı evinin anahtarlarını verdi sen bu gece bende kal dedi.
Ben artık daha fazla uzatmak istemedim yani ertesi sabaha kadar güvenli bir yerde kalayım sonra gün aydınlanınca evime döneceğim diye kendimi rahatlattım. Bu arada şaka gibi ama o eski karısıyla yemeğe gitti ben onun evine.
Bir kaç saat sonra geldi. Daha kapıdan girdi gerginlik başladı. Öyle bir bağırdı ki inanın duramadım, kaçmak istedim ama kapı kilitli, anahtar yok. Bende kapının önüne oturdum.
Bu sakinleşti. Geldi beni oradan alıp, içeri götürdü. Başladı bana iltifatlar etmeye sanırsınız bana sırılsıklam aşık, ilişkimizin neden olmadığını anlattı ve haklı, çek kendini bak o zaman ben senin peşinden koşarım dedi. Başka biriyle olmanı asla istemiyorum ama buna karışamam falan filan. Daha garibi ne biliyor musunuz bu sekilde ısrar etmen iyi oldu yoksa şu anları yaşayamayacaktık dedi.
Ben de dedim ki, bu sözlerine kanıyorum biliyorsun ama belli ki sen eski karınla tekrar birlikte olmaya çalışıyorsun. Bana gündüz belki öyledir demişti. Akşam yok öyle bir şey dedi.
Ve kızlar benimle sohbet etmeye başladı tatlı tatlı, sonra geç saatlere kadar hoş vakit geçirdik. Gece sabaha kadar bana sımsıkı sarılarak yattı. Ben sabah daha hava aydınlanmadan kalktım bir an önce dönmek için, onu öpüp ben gidiyorum dedim. Yine bana ters konuştu iyi mi? Kapıya uğurlamaya geldi, vedalaşalım dedi ben de haketmiyorsun deyip çıktım. Bir daha iletişim yok.
Gece uyurken dislerini gıcırdatıp durdu. Bana surekli sana cok kızgınım, öfkeliyim dedi sürekli. Tüm bu yaşadıklarım kendimi çok değersiz hissetmeme neden oldu, yaşam ışığım söndü, içim sıkılıyor ben gercekten bu tarz şeyler yaşamaya alışık değilim.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Son düzenleme:
