Yoruldum …

neden adamın ev tutmasını falan bekliyorsunuz?
boşanma davası açın nafaka talep edin bu süreçte. belli ki evlilik bitmiş. küfürle kovduğunuz adamı yalvar yakar gel bari çocuğa bak diye çağırmanız çok yanlış.
 
Konu sahibi mutlaka psikolojik destek al. Bu pahalılıkta zor dururken ona para mı vereceğim deme. En önemli ihtiyacın şu anda o çünkü. Gerekirse her gün makarna ye, psikolojik destek al.

Belki bunları duymak isteyeceğiniz son şeydir ama hatanın çoğu sizin maalesef. Evliliğiniz yıllardır kötüymüş. Bilmeden evlenmiş olabilirsiniz ama bunca yıl boşanmamanızın bahanesi olamaz ki çalışıyorsunuz. Hadi kaderim, boşanmaktansa ölmeyi tercih ederim dediniz (ki dediyseniz de bu sizin seçiminiz/suçunuz) niye binbir türlü uğraşla çocuk sahibi olmak istediniz? Evlilik kötü, yardımcı olacak kimse yok, siz mutsuzsunuz. Çocuk bunları düzeltir diye düşünmemişsinizdir herhalde. Çocuk, en iyi evlilikleri, bütçeleri, mutlulukları bile sarsmaya yetecek bir neden ki herkes söyler.

Eşiniz gitmekte çok haklı. Seni sevmiyorum demişsiniz, adama küfretmişsiniz. Kalsa saçmalık olurdu. Zaten ayrılmanız da gerekiyor belli ki. Anlaşmalı boşanırsınız arayıp konuşun. Lütfen de çocuğunuza mutsuzluğunuzu, tükenmişliğinizi yansıtmayın. Onun hiçbir suçu yok unutmayın. Siz zorla onu doğurdunuz. Umarım en kısa sürede iyi bir psikolojik yardıma ulaşıp iç barışınızı sağlarsınız.
 
Benim anlamadığım şey şu ;
On senelik evlisiniz defalarca bebek denemesi yapmışsınız
Bu sorunlar cinsel ailesel vb sekiz sene sonra ortaya çıkmadı değil mi ?
Öncesinde de vardı
Bu kadar sorunlu bir evliliğe bile isteye bebek getirmek neden ?

Ayrıca ev dağınık kalsın ne olacak sanki
Devlette çalışıyorsanız izin rapor vs zamanı geçirirsiniz.
Çocukta birkaç seneye büyür zaten bu kadar yorulmazsınız.
 
Sırf millet aaa! Bak çocuğu var desin diye evlat sahibi olup, sonra da o çocuğun psikolojisini bozmak, kötü evlilik vss... Ben bu mantığı hiç anlamicam 10 yıldır çok mutlu muydunuz ki, çocuk sahibi olunca bu noktaya geldiniz..! Baştan sona hata silsilesi
 
Bakamıyor değil bakmıyor... Normali de bu değil maalesef
 
Ben nedense sadece cocuga uzuldum.
Düşünsenize annenize banyonuz bile yuk
Birde engelli çocuğunuz olsa bırakıp kaçacaksınız demekki
15 yıldır çalışırım 2 cocukla evde bir çöpü çıkarmayan adamla. Cok zor büyüttüm ama birkez bile çocuklarımı yuk olarak görmedim.

Psikolojik destek alin hem kendiniz hem o melek için. Yaşadığınız hayatın sorumlusu o cocuk değil ona göre davranın
 
Çocuğuna tabi ki iyi davranıyorum hem de çok iyi , ama iki yaşında ve herşeye itiraz, onu çok seviyorum , bir kaç defa ona bağırdığım İçin oyun ablası ile anlaştım haftaya üç defa geliyor akşamları birlikte vakit geçiriyoruz üçümüz , o oynatıyor ben de hem işlerine bakıyorum hem de yanlarında olup oğlumu seviyorum ,
Evet üzgünüm yıllar önce bitmesi gerekiyordu
Oğlumu yük görmüyorum , herşeyin üstesinden tüketti beni derdim bu
 
Bundan sonrası İçin fikirler istiyorum … gittiğimiz bir psikolog vardı ama ondan artık verim alamadığımı düşünüyorum
 
Yorgunlugunuzu, mutsuzlugunuzu anliyorum ama kendinizi çok fazla diplere salmişsiniz. Ilk once bu kadar kotu evliligin uzerine çocuk yapmakda zorunuz neydi diye dememe gerek yol her halde. Artik oyle bir psikolojidesinizki kendinize bir bardak su alsaniz işgence çekiyormuş gibi hava yaratiyorsunuz. Bakin ben sizi kinamjyorum ama destekleyerek size hak kazandirarak evet bikmakda hakliymişim dusuncesi oluşsun istemiyorum. Biraz dik durmaya guçlu kalmaya çalişmak yerine birakmişsiniz kendinizi. Çocuk çok zordur ama bir işgence gibi gormezseniz aslinda çok mutlu edecek bir zahmet. Normal iletişiminiz yok kocanizla. Koskoca savaşlari bile sülh anlaşmasiyla, konuşarak çozmek mumkun. Ama eşler nedense normal guzelce konuşmak yerine hakareti kufru, saygisizligi tercih ediyorlar. E perdeyi kaldirinca da kedi kopek ilişkise donuyor.
Sizin acil desteye ihtiyaciniz var. Çunki kendiniz kendi dilinizle dusuncelerinizle kendinizi zehirliyorsunuz. Daha aydin pozitif dusunceli, guçlu insanlarin goruşune ihtiyaciniz var. Bizler de ne zorluklar çekdik. Ablam 3 kucuk çocuk ustune de kv kpe hizmetle 10 yil geçirdi. O sizin gibi kendini birakmadi. Guclu durun. Inanin hepimizde sıkıntilar var hayat bu işte napalim. Ayak ayak ustune aşirmakla yaşanmiyor
 
Sanırım siz eşinizin dışında genel olarak mutsuz ve gergin bir insansınız. Nedenlerini de anlayabiliyorum ama kendiniz için bir yardım/terapi düşünün bence.
 
2 yas sendromu var sabredin bi kac yıla daha güzel olur hersey tünelin ucunda ışık var o ışıktan bildiriyorum
 
Bundan sonrası İçin fikirler istiyorum … gittiğimiz bir psikolog vardı ama ondan artık verim alamadığımı düşünüyorum
psikoloğunuz çok iyi araştırın ve değiştirin. çünkü bence de terapilik bir durum ,hem adamı evde istiyorsunuz hem evden kaçırıyorsunuz..
çocuğu çok isteyerek yapmışsınız şu an yük görüyorsunuz...kendi içinizde tutarsız kararlarınız var
 
10 yıllık sorunlu evliliğe ısrar kıyamet çocuk dünyaya getirmişsiniz.
Şimdi de banyosu, okulu bile dert oluyor ha.
2 yaşındaki çocuğa evde bile bakmıyorsunuz okula vermişsiniz, daha verimli bir anne olmanız gerekmiyor mu?

Benim de 2 buçuk Yaşında çocuğum var. Evet yorucu, evet insan bazen olağan şeylere bile üşeniyor ama size üzülmekten çok kızdım açıkcası.
İnsan bu kadar nefret ettiği adama çocuk vermek için böyle çabalamaz. Sonrası da fecaat.
Yazık etmişsiniz ellerinizle.
Destek alın, temizliğe yemeğe.
Çalışan kadın, bir yardımcı kadın tutamayacaksa neden çalışıyordur.
 
Merhaba; 'yıllardır' mutsuz olan bir evliliği çocuk ile taçlandırmak ve daha mutsuz olmak neden? Yanlış anlamayın. Anneliğinizi sorgulamıyorum ama siz yaşarken bile yorulurken çocuğa nasıl yeteceksiniz? Lütfen biraz pozitif olmaya çalışın. Eşinizden ayrılmak hayatın sonunun gelmesi demek değil. Eşinizle mutsuzken çocuk sahibi olmak için denemediğiniz şey kalmamış ama şimdi de size çok büyük yükmüş gibi konuşuyorsunuz. Bunu öngörüyor olmanız gerekirdi diye düşünüyorum hamile kalmaya çalışırken. Lütfen biraz pozitif olun; çocuğunuz için...
 
evet pozitif olmya çalışıyorum...
evladımı çok seviyorum sonsuz anlatılmaz...
evleri ayırdık artık,
üzgünüm ama hemen başka bir terapistle başlayacağım randevu aldım,
başka önerileriniz varsa alıırm arkadaşalar
eş ev tuttuktan sonra boşanma yoluna gidilecek..
nasıl daha iyi hissederim
 
Bence terapistin önerilerine kulak verin ve kendinize iş ve çocuk dışında da meşgale bulmaya çalışın. Yani kendinize vakit ayırın
 
Cocuk cocuk cocuk dediginiz cocuga sahip olmak icin defalarca denememi yaptiniz gercekten? İnsanim cocugu bukadar yuk gelirmi ya bir cocuk bakicaksiniz alt tarafı bende calisan anneyim krese gidiyor abla bulmussunuz daha ne istiyosunuz? Yazik cocuga surekli basindan atmaya calisan bir annesi var. Sizin derdiniz esiniz bence cocukla hic ilgilenmemesi rahatligi batiyor size. Annelik babaliktan cok daha zor keske bunu bilip cocuk sahbi olsaydiniz
 
Canım yanlış anlama ama nasıl tanıstınız yada nereden bulursunuz böyle adamları
 
O babası, tabiki çocuğa bakacak, orada kesinlikle haklısınız. Ama neden bu kadar dert ettiniz anlamadım. 2 çocuğum var, babaları olmadığı zamanlarda da çok yoruldum, çalıştım, kimsem yok benimde, çok çok yoruldum ama siz sürekli şikayet etmişsiniz. Çocuğun babası öldü mesela nasıl bakacaksınız? Üstelik bütün gün kreşte akşam 2-3 saatiniz var beraber, 9 da uyusa gece 12 ye kadar çay içip TV izlersiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…