Yoruldum çok hem de

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Siz başkasına gelen takıları boşverin öncelikle. Sizin gibi olan kişiler ( daha çok kendinden veren , emeği daha çok olan ) hep hüsranla eli boş dönüyor evine. Siz onun annesi babası değilsiniz. Kendi hayatınızı kurarken yardım aldınız mı başka tanımadığınız birinden ? Bu kadar verici olmak bence insanı bir süre sonra değersiz hissettirir. Hiç gerek yok. Bırakın birazda insanlar sizin için uğraşsın. Erkeksiz evlenmeden de yaşanır. Doğru insan geldiğin de sizi incitmeyecek böyle düşündürmeyecektir. Hıı unutmadan diyelim ailesi böyle söyledi erkek arkadaşınız ne diyor ? Ben aile kuracağım arada yardım ederim ama benimde sorumluluklarım olacak yapamam diyebiliyor mu ? Bunlara bakın. İyi günler.
 
Merhaba.
27 yaşındayim. Memurum. Evlenmek için hep dindar , görsel olarak bana hitap eden, iyi huylu birini istedim. Seçici davrandım çok. Sonra karşıma bana çok benzeyen biri çıktı tek sorunumuz işi yoktu mezun olduktan sonra hiç çalışmamış. Başka bölüm okurum diye hayal kurmuş ama sınavda başarısız olmuş en sonunda da askere gitmis.yani böyle böyle mezun olduktan sonra hiç calismadan 3-4 yılını geçirmiş birisi. 28 yaşında o da

Ben onu asker dönüşü tanıdım. Çalışacağım tanıdıklarım var iş bulacağım dedi. Olmadı maalesef. Ben de bu süreçte onu yalnız bırakmak istemedim. Zor gününde yanında olayım elbet iş olur dedim . Kpssye çalışsın diye doğru düzgün kaynaklardan diye ona kitaplar aldım . Polisliğe hazırlansın dedim. Bunun için gittiği hazırlık kursunun parasını ödedim. Sınavda düşmesin etmesin diye en kaliteli spor ayakkabisini aldım.

Buluştuğumuzda parklarda buluşuyorduk marketten çekirdek alıp. Sıkılmaya başladım bu durumdan. cafelere vs gitmek istedim. O zor durumda kalmasın diye hesaplari neredeyse her zaman ben ödedim.. neyseki pomemi kazandı. Polis olacak insaalh.
Ben de bu arada kendime ufak bir ev aldım krediyle.Eski öğrenci evi gibi kötü bir ev alabildim. İstanbul'da gecimeyecegim diye çok ufak bir ile tasindim.Daha da durumum yok. Aileminde evi ve emekli maaşları var Zengin değiliz kisacasi.annem 60 yaşında hala daha fabrika calisiyor.

Onun ailesi ise kapıcılık yapıyor. annesi babası genç daha. Babası emekli olmasına rağmen çalışıyor kapıcı olarak. annesi de çalışıyor 40li yaşlarının başında. Yani durumlari kötü değil. Kardeşi var liseye giden.
Bu arada erkek arkadaşımın da ailesinin de birikmis parasi yok. Yayla da yazlık ev yaptırmaya başlamışlar borçları var. Ama satabilecekleri arsa da var . Buna rağmen sevgilime demişler ki kardeşini sen okutursun .

Ben de istiyorum ki her kız gibi yuvam olsun mutlu olayım kendi yagimizda kavrulalim. 2 memur çalışsa ancak ev araba alir su enflasyonda 15 yılda. Birikimleri yok. Söz yapmak istiyorum alacakları yüzüğün parasını bile ben düşünüyorum. Bir ton masraf ev eşyaları düğün vs. Dedim ki yaşadığım şehre tayin işte . Benim 3-5 parça esyamla kalırız. Geciniriz zamanla toparlariz.

Ben kendimden bu kadar fedakarlık yaparken. Babasının annesinin çalışıp okutabilecek durumdayken sevgilime yuklenmesini anlamıyorum. Ve bu daha baslangic gibi geliyor. Muhtemelen ev için de para isteyecekler. Okutmak ne demek 6 yıllık minimum eğitim hayatı olacak o kızın .elden ayaktan düşmüş olsalar amenna başımıza minnet diyeceğim. Ama onlar calisacabilecek durumdalar. Benim annem 44 yaşındayken 12 saat ayakta durarak konfeksiyonda çalıştı. Öyle okuttu bizim


Kısacası bıktım .bu kadar verici olmaktan bıktım . Arkadaşlarıma bilezikler evler gelirken benden sürekli alınmasından yoruldum...
Nerede ne hata yapıyorum ben :/
Kimseye karşı bu kadar verici olmayın. Kendimden biliyorum sonunda sıkılınan çekiciliği olmayan nankörlük gören taraf olursunuz.
 
Merhaba.
27 yaşındayim. Memurum. Evlenmek için hep dindar , görsel olarak bana hitap eden, iyi huylu birini istedim. Seçici davrandım çok. Sonra karşıma bana çok benzeyen biri çıktı tek sorunumuz işi yoktu mezun olduktan sonra hiç çalışmamış. Başka bölüm okurum diye hayal kurmuş ama sınavda başarısız olmuş en sonunda da askere gitmis.yani böyle böyle mezun olduktan sonra hiç calismadan 3-4 yılını geçirmiş birisi. 28 yaşında o da

Ben onu asker dönüşü tanıdım. Çalışacağım tanıdıklarım var iş bulacağım dedi. Olmadı maalesef. Ben de bu süreçte onu yalnız bırakmak istemedim. Zor gününde yanında olayım elbet iş olur dedim . Kpssye çalışsın diye doğru düzgün kaynaklardan diye ona kitaplar aldım . Polisliğe hazırlansın dedim. Bunun için gittiği hazırlık kursunun parasını ödedim. Sınavda düşmesin etmesin diye en kaliteli spor ayakkabisini aldım.

Buluştuğumuzda parklarda buluşuyorduk marketten çekirdek alıp. Sıkılmaya başladım bu durumdan. cafelere vs gitmek istedim. O zor durumda kalmasın diye hesaplari neredeyse her zaman ben ödedim.. neyseki pomemi kazandı. Polis olacak insaalh.
Ben de bu arada kendime ufak bir ev aldım krediyle.Eski öğrenci evi gibi kötü bir ev alabildim. İstanbul'da gecimeyecegim diye çok ufak bir ile tasindim.Daha da durumum yok. Aileminde evi ve emekli maaşları var Zengin değiliz kisacasi.annem 60 yaşında hala daha fabrika calisiyor.

Onun ailesi ise kapıcılık yapıyor. annesi babası genç daha. Babası emekli olmasına rağmen çalışıyor kapıcı olarak. annesi de çalışıyor 40li yaşlarının başında. Yani durumlari kötü değil. Kardeşi var liseye giden.
Bu arada erkek arkadaşımın da ailesinin de birikmis parasi yok. Yayla da yazlık ev yaptırmaya başlamışlar borçları var. Ama satabilecekleri arsa da var . Buna rağmen sevgilime demişler ki kardeşini sen okutursun .

Ben de istiyorum ki her kız gibi yuvam olsun mutlu olayım kendi yagimizda kavrulalim. 2 memur çalışsa ancak ev araba alir su enflasyonda 15 yılda. Birikimleri yok. Söz yapmak istiyorum alacakları yüzüğün parasını bile ben düşünüyorum. Bir ton masraf ev eşyaları düğün vs. Dedim ki yaşadığım şehre tayin işte . Benim 3-5 parça esyamla kalırız. Geciniriz zamanla toparlariz.

Ben kendimden bu kadar fedakarlık yaparken. Babasının annesinin çalışıp okutabilecek durumdayken sevgilime yuklenmesini anlamıyorum. Ve bu daha baslangic gibi geliyor. Muhtemelen ev için de para isteyecekler. Okutmak ne demek 6 yıllık minimum eğitim hayatı olacak o kızın .elden ayaktan düşmüş olsalar amenna başımıza minnet diyeceğim. Ama onlar calisacabilecek durumdalar. Benim annem 44 yaşındayken 12 saat ayakta durarak konfeksiyonda çalıştı. Öyle okuttu bizim


Kısacası bıktım .bu kadar verici olmaktan bıktım . Arkadaşlarıma bilezikler evler gelirken benden sürekli alınmasından yoruldum...
Nerede ne hata yapıyorum ben :/
Vaktini harcıyorsun bitanem. İşsiz güçsüz adam çöptür. İstediği kadar dindar eli yüzü düzgün ıvır zıvır olsun. Parasız demiyorum bak işsiz diyorum . Bir erkek kendine boş oturmayı yakıştırmamalı.
Ayrıca annesi misin spor ayakkabısı almak nedir? Şehvet -şefkat ekseninde şefkat tarafına geçmişsin sonra beni kadın olarak beğenmiyor diyebilirsin. Neden? çünkü analık ediyorsun.
 
Sizi göz göre göre kullanan, sömüren ve sömürmeye devam edeceğini açık açık belli eden biri temiz ve iyi huylu değildir. Gözünüzü açın derim.
Ayrılırsanız da "zararın neresinden dönersek kârdır" diye bakacaksınız olaya, ben onca fedakarlık yaptım ilişki için buradan devam etmeliyim derseniz kendinize yazık edersiniz.
Ha adam bu saatten sonra kıymetinizi bilip ailesine, ben kendi yuvamı kuruyorum siz başınızın çaresine bakın benden beklemeyin derse o başka...
 
Hala öylemi düşünüyorsunuz peki. Bakın ayakları yere basmaya başlayınca öylemi oluyor.
Kalbim çok yoruldu. Geçmişe baktığımda nasıl yapabildim diyorum. Hepinize hak veriyorum artık.. kpss bittikten sonra iş aramamasiyla dank eden bir süreç. Hep benim zorlamamla ilerleyen şeyler. Hem anne hem baba hem sevgili gibi hissediyordum artık. Kadınız içgüdüsel olarak korunmak kullanmak istiyoruz . Anne olacağız o dönemde nasıl kuşlar eşlerine yem getiriyorsa bizimde içgüdülerimiz esleriniz o zor dönemde bize bakabilmesiyle ilgili.o yüzden kadınlar için erkeğin güçlü olması kriter... Yoruldum ve yorulunca dank etti kısaca bazı şeyler..
Değersiz hissetmeye başladım artık kendimi. Diyorum diğer kadınlardan neyim eksik. Erkek arkadaşımla ilgili içimde bu sorunlarla boğuşurken bir de ailesinin keyfi isteklerini görünce bittim iyice.. vampirler tarafından kanım emilmis gibi hissediyorum
 
Yine gerçekten üzüldüğüm bir konu oldu bu. Fedakarlık yapılır elbette ama kıymet bilene. Bazı kültürler böyle abi abla sanki 3. ebeveyn oluyor. Sanki kardeşler onun sorumluluğu gibi bir beklentiyle yetişiyorlar.
Çok güven vermedi nişanlınız. O kadar emeğinize rağmen "kötü gelinler gibi" demesi can yakıcı.
 
Sen bide polis olduktan sonra gör nasıl değişecek .
Yani korkarım ki hele hele öncesinde bir meslek edinemediğinden böyle son çare polis/astsubay vs. olan arkadaşlar
üniformayı giyip silahı da alınca coşuyor

yüksek ihtimalle böyle sakin, iyi huylu uysal diye tüm kötü yanları çekilen bu arkadaş da bir de polis olunca o iyi denilen huylarını da kaybeder...daha doğrusu gücü bu kadına yeten bir kaplan kesilir. genelde olan bu.
 
Sizin yerinizde şuan ki kafamla olsam direkt uzaklasirim inanın evlilik dhaa zor olacak ve mutlu olmayacaksınız ,sürekli veren kendini değersiz kılar az çok aynılarını yaşamış biri olarak diyorum. İnsan kavak yelleri estiğinde dışarıda söylenenleri olumluya çekiyor ,"iyi olur bir şekilde" diyor ama maalesef olmuyor .
Kesinlikle uzaklaşın inanın mutsuz olursunuz bin pişman olur da kimseye anlatacak haliniz kalmaz çünkü dışarıdan soylenilenleri hep yabana atmissinizdir
 
aslında sizin aşrı fedakarlığınız karşı tarafın sorumluluklarını yeteri kadar üstlenmemesinden kaynaklanıyor. karşı tarafın talepleri sonucu da oluşabiliyor bu fedakarlıklar. illaki al ver demesine gerek yok, yapılana itiraz etmeyerek de bence talep edilir. yeterince memnun da olmuyor.
asla minnet duygusu olmaz onlarda. Hayatlarına paşa paşa devam ederler. ta ki fedakarlık yapan kişinin sabrı bitip, bu iş bitti diyene kadar. şimdiden kötü gelin etiketlemesi başlamış zaten.
her ilişkide denge çok önemli. alma-verme dengesi. belki kaybetme korkusuyla, belki kendine bağlama isteğiyle, belki sevilme kabul görme ihtiyacından böyle davranıyor ve içten içe karşı taraftan beklentiye giriliyor ve sonuç hüsran.

Türkiye'nin ilk kadın söz yazarı Fikret Şenes 2015 tarihli bir röportajında boşanma olayını anlatırken "Alacaklısını seven duydun mu hiç" diyordu. konuyu okuyunca aklıma geldi.
 
Merhaba.
27 yaşındayim. Memurum. Evlenmek için hep dindar , görsel olarak bana hitap eden, iyi huylu birini istedim. Seçici davrandım çok. Sonra karşıma bana çok benzeyen biri çıktı tek sorunumuz işi yoktu mezun olduktan sonra hiç çalışmamış. Başka bölüm okurum diye hayal kurmuş ama sınavda başarısız olmuş en sonunda da askere gitmis.yani böyle böyle mezun olduktan sonra hiç calismadan 3-4 yılını geçirmiş birisi. 28 yaşında o da

Ben onu asker dönüşü tanıdım. Çalışacağım tanıdıklarım var iş bulacağım dedi. Olmadı maalesef. Ben de bu süreçte onu yalnız bırakmak istemedim. Zor gününde yanında olayım elbet iş olur dedim . Kpssye çalışsın diye doğru düzgün kaynaklardan diye ona kitaplar aldım . Polisliğe hazırlansın dedim. Bunun için gittiği hazırlık kursunun parasını ödedim. Sınavda düşmesin etmesin diye en kaliteli spor ayakkabisini aldım.

Buluştuğumuzda parklarda buluşuyorduk marketten çekirdek alıp. Sıkılmaya başladım bu durumdan. cafelere vs gitmek istedim. O zor durumda kalmasın diye hesaplari neredeyse her zaman ben ödedim.. neyseki pomemi kazandı. Polis olacak insaalh.
Ben de bu arada kendime ufak bir ev aldım krediyle.Eski öğrenci evi gibi kötü bir ev alabildim. İstanbul'da gecimeyecegim diye çok ufak bir ile tasindim.Daha da durumum yok. Aileminde evi ve emekli maaşları var Zengin değiliz kisacasi.annem 60 yaşında hala daha fabrika calisiyor.

Onun ailesi ise kapıcılık yapıyor. annesi babası genç daha. Babası emekli olmasına rağmen çalışıyor kapıcı olarak. annesi de çalışıyor 40li yaşlarının başında. Yani durumlari kötü değil. Kardeşi var liseye giden.
Bu arada erkek arkadaşımın da ailesinin de birikmis parasi yok. Yayla da yazlık ev yaptırmaya başlamışlar borçları var. Ama satabilecekleri arsa da var . Buna rağmen sevgilime demişler ki kardeşini sen okutursun .

Ben de istiyorum ki her kız gibi yuvam olsun mutlu olayım kendi yagimizda kavrulalim. 2 memur çalışsa ancak ev araba alir su enflasyonda 15 yılda. Birikimleri yok. Söz yapmak istiyorum alacakları yüzüğün parasını bile ben düşünüyorum. Bir ton masraf ev eşyaları düğün vs. Dedim ki yaşadığım şehre tayin işte . Benim 3-5 parça esyamla kalırız. Geciniriz zamanla toparlariz.

Ben kendimden bu kadar fedakarlık yaparken. Babasının annesinin çalışıp okutabilecek durumdayken sevgilime yuklenmesini anlamıyorum. Ve bu daha baslangic gibi geliyor. Muhtemelen ev için de para isteyecekler. Okutmak ne demek 6 yıllık minimum eğitim hayatı olacak o kızın .elden ayaktan düşmüş olsalar amenna başımıza minnet diyeceğim. Ama onlar calisacabilecek durumdalar. Benim annem 44 yaşındayken 12 saat ayakta durarak konfeksiyonda çalıştı. Öyle okuttu bizim


Kısacası bıktım .bu kadar verici olmaktan bıktım . Arkadaşlarıma bilezikler evler gelirken benden sürekli alınmasından yoruldum...
Nerede ne hata yapıyorum ben :/
nerde hata yaptığınız o kadar açık ama bir siz göremiyorsunuz?
yahu siz bu adamın velisi misiniz? yok kitap almalar yok spor ayakkabı almalar. adam sizin sayeniz de okumuş bu kadar fedakarlığın sonu aldatmayla bitebilir diye hiçte düşünmüyorsunuz? umarım fakesinizdir.
 
Kalbim çok yoruldu. Geçmişe baktığımda nasıl yapabildim diyorum. Hepinize hak veriyorum artık.. kpss bittikten sonra iş aramamasiyla dank eden bir süreç. Hep benim zorlamamla ilerleyen şeyler. Hem anne hem baba hem sevgili gibi hissediyordum artık. Kadınız içgüdüsel olarak korunmak kullanmak istiyoruz . Anne olacağız o dönemde nasıl kuşlar eşlerine yem getiriyorsa bizimde içgüdülerimiz esleriniz o zor dönemde bize bakabilmesiyle ilgili.o yüzden kadınlar için erkeğin güçlü olması kriter... Yoruldum ve yorulunca dank etti kısaca bazı şeyler..
Değersiz hissetmeye başladım artık kendimi. Diyorum diğer kadınlardan neyim eksik. Erkek arkadaşımla ilgili içimde bu sorunlarla boğuşurken bir de ailesinin keyfi isteklerini görünce bittim iyice.. vampirler tarafından kanım emilmis gibi hissediyorum
Kadın alan erkek veren taraf olmalı ilişkide, yoksa çok fena harcarlar seni , biraz kendini geri çek bırak herşeyi kendisi yapsın bak bakalim nasıl değişiyor ,aklını başına al ve kendini bu durumdan kurtar gerekirse psikoloğa git bu kadar verici olman hiç normal değil, erkekler ebeveyn gibi davranan kadınlara hiç değer vermiyor sadece kullanıyorlar...
 
28 yaşında bir adam 3-4 yılını bosta geçirip, karşısına çıkan insanın kitap,spor ayakkabı almasından utanır diye düşünüyorum. Ben eşimle tanıştığımda eşim lise 2ye gidiyordu o zaman yakın arkadaştik, ailesi çok zenginlikten sonra iflas etmişti. Bu zamana kadar her istediği alınarak büyüdüğü halde bakın 28 yaşında değil lise 2 diyorum. Okulla bir çalışmaya başlamıştı kendi ihtiyaçları için. Aynı şekilde üniversitede de okumak için part time işler yaptı. Askerden gelince de kendi ofisini açtı babasıyla ve durumları eskisinden iyi oldu. Arkadasken bile en sevdiğim huyu çalısip kendine bakmasiydi. Şu an 28 yaşında. Yani boş boş evde yatmış olsaydı hayatimizi düzene sokamazdik. çalışmayı sevmesi iteleyerek çalışmasından cok daha iyi.
 
Merhaba.
27 yaşındayim. Memurum. Evlenmek için hep dindar , görsel olarak bana hitap eden, iyi huylu birini istedim. Seçici davrandım çok. Sonra karşıma bana çok benzeyen biri çıktı tek sorunumuz işi yoktu mezun olduktan sonra hiç çalışmamış. Başka bölüm okurum diye hayal kurmuş ama sınavda başarısız olmuş en sonunda da askere gitmis.yani böyle böyle mezun olduktan sonra hiç calismadan 3-4 yılını geçirmiş birisi. 28 yaşında o da

Ben onu asker dönüşü tanıdım. Çalışacağım tanıdıklarım var iş bulacağım dedi. Olmadı maalesef. Ben de bu süreçte onu yalnız bırakmak istemedim. Zor gününde yanında olayım elbet iş olur dedim . Kpssye çalışsın diye doğru düzgün kaynaklardan diye ona kitaplar aldım . Polisliğe hazırlansın dedim. Bunun için gittiği hazırlık kursunun parasını ödedim. Sınavda düşmesin etmesin diye en kaliteli spor ayakkabisini aldım.

Buluştuğumuzda parklarda buluşuyorduk marketten çekirdek alıp. Sıkılmaya başladım bu durumdan. cafelere vs gitmek istedim. O zor durumda kalmasın diye hesaplari neredeyse her zaman ben ödedim.. neyseki pomemi kazandı. Polis olacak insaalh.
Ben de bu arada kendime ufak bir ev aldım krediyle.Eski öğrenci evi gibi kötü bir ev alabildim. İstanbul'da gecimeyecegim diye çok ufak bir ile tasindim.Daha da durumum yok. Aileminde evi ve emekli maaşları var Zengin değiliz kisacasi.annem 60 yaşında hala daha fabrika calisiyor.

Onun ailesi ise kapıcılık yapıyor. annesi babası genç daha. Babası emekli olmasına rağmen çalışıyor kapıcı olarak. annesi de çalışıyor 40li yaşlarının başında. Yani durumlari kötü değil. Kardeşi var liseye giden.
Bu arada erkek arkadaşımın da ailesinin de birikmis parasi yok. Yayla da yazlık ev yaptırmaya başlamışlar borçları var. Ama satabilecekleri arsa da var . Buna rağmen sevgilime demişler ki kardeşini sen okutursun .

Ben de istiyorum ki her kız gibi yuvam olsun mutlu olayım kendi yagimizda kavrulalim. 2 memur çalışsa ancak ev araba alir su enflasyonda 15 yılda. Birikimleri yok. Söz yapmak istiyorum alacakları yüzüğün parasını bile ben düşünüyorum. Bir ton masraf ev eşyaları düğün vs. Dedim ki yaşadığım şehre tayin işte . Benim 3-5 parça esyamla kalırız. Geciniriz zamanla toparlariz.

Ben kendimden bu kadar fedakarlık yaparken. Babasının annesinin çalışıp okutabilecek durumdayken sevgilime yuklenmesini anlamıyorum. Ve bu daha baslangic gibi geliyor. Muhtemelen ev için de para isteyecekler. Okutmak ne demek 6 yıllık minimum eğitim hayatı olacak o kızın .elden ayaktan düşmüş olsalar amenna başımıza minnet diyeceğim. Ama onlar calisacabilecek durumdalar. Benim annem 44 yaşındayken 12 saat ayakta durarak konfeksiyonda çalıştı. Öyle okuttu bizim


Kısacası bıktım .bu kadar verici olmaktan bıktım . Arkadaşlarıma bilezikler evler gelirken benden sürekli alınmasından yoruldum...
Nerede ne hata yapıyorum ben :/
Vermeyin sizde. Onların derdini siz düşünür enerjiyi siz çekerseniz onlar dertlenmez.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X