Eşim bu aralar yogun çalışıyor. Ama bu yogunluk artık aramızı açmaya başladı. Eve gelince tv izliyo izliyoo sonra yatıyoruz. Çocukla ilgileniyor. Ama artık birbrimizle konuşamadığımızı fark ettim iki üç hafatdır böyle. Bi şey anlatıyorum dinleyemiyor bile belkide o an tv deki şey önemli geliyor. Sonra ben de susup anlatmıyorum gelip soruyor şu olay vardı ne oldu diye iyice sinirlenip anlatmıyorum. Zaten evde her gün misafir oluyor. Misafir yoksada eşim yold abirni görsün gel maç izleyelim felan diyo. Dün mesela küstüm ona trip atıcam bi baktım ev dolu farkında küstüğümün beni tuttu o kalabalığın içindE kucaklıyor güya seviniyor böylece sorunu tartışamdan barışacagımızı düşünüyor ama ben özür dilemeisni istiyorum. Sürekli aynı şekilde sorunlarımızı konuşmadna üstü kapanıyor ve bu sorunalr tekrarlıyo ben konuşmak isteidğimde birden konu farklı yerler eçekiliyor mesela bi akrabamızın komik bi olayına algit olduysak birden onun taklidini yapıyor gülüyoruz sorun yine orda kalıyor. Eve birileri gelince el mecbur misafir ynaında da trip atamıyorum ama lafımı sokuyorum gerginlik yaratmadan. Şimdi bu iş yogunlugu bitene kadar alttan mı almayım bu ayrı kalışlarımızı yoksa ne kadar yogun olursa olsun benimle ilgilenmek zorunda mı? Bu arada eve gelince ev işlerinde bana yardım eder misafir varken etmez. Ama tekken çocugu bana veririg ider mutfagı felan toplar yatagı açar çocugu götürüp yatırır sonra sen uyu ben geliyorum oluyor. Masterchef izliyo
