Herkes kendi çocuğu için elbet en iyisini ister ama akıl, mantık süzgeci diye bir şey var.
Bir doktor çocuğuma ilaç verdiğinde başka yerlerden araştırıyor, prospektüsünü internetten bulup okuyor, ikinci bir görüş için başka bir doktoru arıyor ve bilimum şey daha yapıyorum.
Biz kendimiz uyuyamadığımız, mutsuz ya da yorgun olduğumuzda ilaç kullanıyor muyuz?
Her şeyi geçtim, su bile vermiyoruz yahu bebeklere ne ilacı ya...
Hasta ve tedavisi ilacıyla olacaksa elbet verilecek ama yok huzursuz yok ağlıyor, olur mu öyle şey!
Benimkilere her gün 1 şişe dayamam lazımdı o zaman, el kadar canlının bünyesi ilaca bağışıklık aynı zamanda alışkanlık kazanıyor, akıl karı bir iş mi?
İsterse ordinaryus olsun, bunu kim savunuyorsa milyon kere yazık ona!