- 5 Şubat 2015
- 5.233
- 6.047
-
- Konu Sahibi Meredith Grey
- #81
Şahsen ben borderline oldugumu dusunuyorum. Psikoloğuma sordum ama cevap vermedi...
Şahsen ben borderline oldugumu dusunuyorum. Psikoloğuma sordum ama cevap vermedi...İşte bu psikologlar için de geçerli biri iyi olmaz da diğeri iyi olur yani her meslek için bu böyle zaten. Hayır herkese tanı koymak mantıklı değil. Her çözemediği sıkıntısı olana DSM-V e göre tanı koyulmaz ki. Mesela konu sahibinin şemalarının olması tanılı bir hastalığı olduğu anlamına gelmiyor hepimizin şemaları var sadece kimimizin hayatını daha çok etkiliyor.
Yine uzman değilim ama yorum yapmadan duramıyorumŞahsen ben borderline oldugumu dusunuyorum. Psikoloğuma sordum ama cevap vermedi...
Kuzum seni çok severim bilirsin zaten. Genel olarak aslında yorumladım konu sahibini.bir kadın olarak hemcinslerimin böyle toksik ilişkileri bile bile yaşamalarını üzülmelerini yara almalarını sindiremiyorum.hangi sorunu çözüyor hiçbirini. Sadece boşa harcanan zaman bozulan psikoloji kalıyor geriye.Hatalarımızın elbette geçmişe de dayanan sebepleri var ama tamamını ayy ben bunları yaşadım da böyle oldum diyetek kaçamayız. O zaman evli adamla birlikte olan kadın da kendini aklar geçmişimde şunu yaşadım der suç işleyen hırsız da tecavüzcü de katil de aklar kendini geçmişimde travmalar var diyerek. Ben hatalarımdan ders aldım mesela devamlı aynı döngüde kalmadım suçlu bike olsalar diğer insanlara takıntılı kalmadım yoluma baktım. Ha bunu kendim yaptım yapamayanda psikolojik destekle yapar ama yapar. Senelerce sızlanarak aynı hataları defalarca yaparak hayatını harcamazBence konu sahibi her beğendiği adamla birlikte olmuyor. Yani ben kendisini dışarıdan da biliyorum. Biz 2019 sonunda konuşmaya başladık, bu sürede 4-5 erkek duydum sadece. Arada kısa flörtleri olmuştur mutlaka. Tek gecelik ilişki ya da sadece sekse dayalı ilişkisi olan arkadaşlarım bu sayıya maksimum bir haftada ulaşıyor. Aynı gün içinde iki farklı erkekle seks yapan arkadaşlarım da var. Çoğunlukla haftada 2-3 yeni insanla tanışıp görüşüyorlar hemen. Çoğu da kendini sevmeyen kızlar. Sevgiye ilgiye muhtaçlıklarını o şekilde tatmin etmeye çalışıyorlar.
Ben de babası varken, başındayken yokluk çekenlerdenim. Kimsenin beni gerçekten sevdiğine inanamıyorum. Sevgilime karşı “beni gerçekten seviyor mu” diye düşündüğüm çok oluyor, 6 yıldır birlikte olmamıza rağmen. Beni sevmesine rağmen rahatsız olduğu şeyleri dile getirdiğinde hemen beni aslında sevmiyor diye ağlıyorum, ona yansıtmamaya çaba gösteriyorum.
Annem zihinsel engellina onu sevdiğimi en son ne zaman söylediğimi hatırlamıyorum. Babamdan yetişkin hayatımda sadece bir kez duydum bu cümleyi, onda da ben ona söyledim o karşılık verdi. Söyleyemez ama hissettirir çoğu baba, bende bu da olmadı. Üniversiteye gidene kadar da babamla direkt iletişimim yoktu, annem hastalanınca birbirimizle muhatap olmak durumunda kaldık resmen. Bu yüzden erkek arkadaşımla uzak olduğumuz her gece ama her gece (2 senedir uzak mesafedeyiz) karşılıklı “seni seviyorum” demezsek uyuyamıyorum.
Biz de fuckbuddy olalım diyerek başladık. Çünkü o sırada ikimiz de sevgililerimizden yeni ayrılmıştık. Kalp kırıklığımız vardı. Karşılıklı yara bandı yapmayı planlıyorduk birbirimizi. Sırf yalnız kalmamak için fuckbuddy olmayı kabul ettim ilk başta. Üstelik bakireydimözel olsun falan diye düşünmedim. Yalnız kalmaktan iyiydi. Baştan karşılıklı beğeni ve çekim vardı, zamanla bağlandık duygu geliştirdik, ilişki yürütebileceğimize inanınca da sevgili olduk.
Dışarıdan bakana inanılmaz boğucu gelirim kesin, ilgi sevgi istiyorum sürekli. Başta çok yakınırdı ama erkek arkadaşım da alıştı artık herhalde. Aynı evde olunca durmadan sarılıp öpüşüyoruz. İstenmeyen bir bebektim, hazır olunmayan bir hamilelik sonucunda dünyaya geldim, ailemde görmediğim ilgi ve sevgiyi hayatıma giren erkeklerde arıyorum.
Bu daddy issues muhabbeti tamamen doğru. Herkesin yaşadıklarına verdikleri tepkiler faklı. “İnsanlar ne travmalar yaşıyor, bunun arkasına sığınıyorsunuz” demek doğru bir yaklaşım değil. Benzer şeyler farklı insanları farklı şekillerde etkiliyor. Kiminin psikolojisi daha sağlam oluyor o kadar etkilenmiyor kiminin altında farklı nedenler oluyor etkileniyor. Ya da kimi etkilense de farklı şekilde bir tepki veriyor; mesela babasından hiç ilgi/sevgi görmediği için erkeklere tövbe etmek, kimseyi kolay kolay hayatına almamak, kimseye kalbini tam olarak açamamak da bir tepki. Ben başta hep babam gibi erkekleri çektim kendime. İlgisiz, üşengeç, bir şeyi yapması için 40 kere hatırlatmamın gerektiği erkekler. Benden 20 yaş büyük adamla bile görüştüm. Sırf ilgi dolu, beni bir yetişkin gibi görüyor, fikirlerime önem veriyor diye. O adamla yaşadıklarımdan sonra değişmeye karar verdim birçok yönde. Sorunlarımın çoğunu da hallettim. Daha yukarıda bahsettiklerim dışında bir şey kalmadı, kendimi sevme yönünde adımlarım devam ediyor. Hem annemin hem de babamın en iyi özelliklerinin toplandığı bir insanla beraberim şu an. İkisinin en kötü özelliklerini barındıran insanları bulma döngümden kurtulduğum için mutluyum.
Geçen konunuzda sevgilinize narsist dediğinizde peki sizin yaptıklarınıza nasıl bir tanı koymalıyız demiştim açıkçası evet belirtiler uyuyor ama borderline’a yakın kişilik özellikleriniz de olabilir ya da terk edilme şeması olanlar da borderline’a benzer özellikler gösterebilirler. Ülkemizde üzerinde pek çalışılmış bir bozukluk değil bu yüzden tanı koymakta çok zorlanırlar.Şahsen ben borderline oldugumu dusunuyorum. Psikoloğuma sordum ama cevap vermedi...
Küçükken öfke nöbetleri geçirme huyum vardı. Dolap kapakları falan tekmelerdim. Hatta bir süre pedagoga gittim.Yine uzman değilim ama yorum yapamadan duramıyorumborderline’lar genelde gün içinde öfke nöbetleri geçiriyor diye biliyorum siz sanki sakin yapıda biri gibisiniz
Kişilik bozukluklarının tedavisi yoktur sadece semptomlar azaltılabilir. Bu yüzden henüz 4 seansta bu tanıyı söylemenin hiçbir faydası olmaz zaten dört seansta konulabilecek bir tanı da değildir. Tanıdan çok tedavi sürecine odaklanmalı danışan. Psikoloji çok ayrı bir boyut. Grip tedavisi gibi bir tedavi beklemeyin.nasıl ya? o psikolog umarım diplomasını yiyordur şu an.. öyle şey olur mu.
bir devlet hastanesinde psikiyatra gitseniz bile size doğru yönlendirmeler yapar. ama maalesef psikolog bulmak da zor yine de size verilebilecek tek tavsiye bir psikolog bulmanız yada psikiyatra gitmeniz. zaten duruma göre onlar sizi diğerine gönderir.
kişilik bozuklukları çok ciddi patolojilerdir. umuyorum ki böyle bir hastalığınız yoktur. eğer varsa çaresi de var elbette. ama önceliğiniz psikiyatr olmalı.
Şahsi görüşüm tanı olmazsa tedavi olmaz. Sağlıkçı değilim ama ailemde ve tanıdığım çok sayıda doktor var, o sebeple bu şekilde düşünüyorum. Farklı düşünüyoruz sizinle ama saygı duyuyorum, farklı fikirler paylaşmak bizleri en doğru çözüme götürürİşte bu psikologlar için de geçerli biri iyi olmaz da diğeri iyi olur yani her meslek için bu böyle zaten. Hayır herkese tanı koymak mantıklı değil. Her çözemediği sıkıntısı olana DSM-V e göre tanı koyulmaz ki. Mesela konu sahibinin şemalarının olması tanılı bir hastalığı olduğu anlamına gelmiyor hepimizin şemaları var sadece kimimizin hayatını daha çok etkiliyor.
Dedikleriniz çok haklı.Ben buradaki insanların sizi sevmediğini ve yargılandığını düşünmüyorum, çünkü sizi hiç tanımayan bu insanlar siz incinmeyesiniz diye size yapma etme diyor sayfalarca yazıyor. Sizi bir kere bile görmedim tanımam etmem ama geçen konunuzda epilepsi olduğunuzu söyleyince çok üzüldüm ve kızdım size, kendinizi hiç değmeyecek insanlar uğruna yıprattığınız için. Bazı olaylar elbette hayatımızı etkiler baba meselesi de sizi etkilemiş olabilir ama ben tamamen bundan kaynaklı olduğunu düşünmüyorum. Sonuçta bir de mantığımız ve tercihlerimiz var. Bence siz fb tarzı ilişkilere müsait karakterde biri değilsiniz, öyle olmak istiyorsunuz, umursamaz bağlanmaz biri gibi görünmek öyle tarif edilmek istiyorsunuz ama maalesef gerçekte siz şefkat istiyorsunuz. Bence önce bunu kabul edin. Olmak istediğiniz insan değilsiniz bence ve kendinizi böyle kabul edin sevin. Bağlanan ve kopamayan taraf sizsiniz çünkü geçen konunuzda da. Ve anladığım kadarıyla da zaten bu döngüde yıllardır boğuşuyorsunuz. Önemli olan yaptığımız hatalar değil bunlardan nasıl dersler çıkardığımız. E baktınız bu tip ilişkiler sizi hasta ediyor ne gerek var tekrar aynı döngü içine girmeye.
Bence bir süre ara verin, psikolog psikiyatrist ne gerekirse yardım alın ve düzeninizi değiştirin. Bence böyle çok sağlıklı ve mutlu olacaksınız.
Hangi sorunu çözüyor demişsin, anlık olarak ilgi ve sevgi görülüyor işteKuzum seni çok severim bilirsin zaten. Genel olarak aslında yorumladım konu sahibini.bir kadın olarak hemcinslerimin böyle toksik ilişkileri bile bile yaşamalarını üzülmelerini yara almalarını sindiremiyorum.hangi sorunu çözüyor hiçbirini. Sadece boşa harcanan zaman bozulan psikoloji kalıyor geriye.Hatalarımızın elbette geçmişe de dayanan sebepleri var ama tamamını ayy ben bunları yaşadım da böyle oldum diyetek kaçamayız. O zaman evli adamla birlikte olan kadın da kendini aklar geçmişimde şunu yaşadım der suç işleyen hırsız da tecavüzcü de katil de aklar kendini geçmişimde travmalar var diyerek. Ben hatalarımdan ders aldım mesela devamlı aynı döngüde kalmadım suçlu bike olsalar diğer insanlara takıntılı kalmadım yoluma baktım. Ha bunu kendim yaptım yapamayanda psikolojik destekle yapar ama yapar. Senelerce sızlanarak aynı hataları defalarca yaparak hayatını harcamaz
Ciddi psikolojik sorunlarım olsa psikolog arkadaşım benimle görüşmeye devam etmezdi sanırım?Bence ciddi psikolojik sorunlarınız var . Geçirdiğiniz travmalara bağlı veya degil , mutlaka iyi bir psikolojik destek almanızı tavsiye ederim.
grip tedavisi gibi olduğunu söylemedim ki zaten? hemen konulacak bir tanı olduğunu da söylemedim?Kişilik bozukluklarının tedavisi yoktur sadece semptomlar azaltılabilir. Bu yüzden henüz 4 seansta bu tanıyı söylemenin hiçbir faydası olmaz zaten dört seansta konulabilecek bir tanı da değildir. Tanıdan çok tedavi sürecine odaklanmalı danışan. Psikoloji çok ayrı bir boyut. Grip tedavisi gibi bir tedavi beklemeyin.
Yazdığım cevaptan bunumu anladınız? Öyleyse kesinlikle bir uzmana görünün …Ciddi psikolojik sorunlarım olsa psikolog arkadaşım benimle görüşmeye devam etmezdi sanırım?
Sorunlarım olduğunu inkar etmiyorum. Ama toplumdan izole edilmesi gereken bir manyakmışım gibi bir imayı da kabul edemem.
Hatta isim verin ona görüneyim :)Yazdığım cevaptan bunumu anladınız? Öyleyse kesinlikle bir uzmana görünün …
Herhangi bir psikolog yada psikiyatrist tanımıyorum . Daha önce psikolojik tedavi almış ve faydasını görmüş arkadaşlara sorun bence , onlar daha iyi yönlendireceklerdir .Hatta isim verin ona görüneyim :)
Daha net cevap vermek istemis sanirimSebep?
Babayla büyük sorunlar yaşayınca böyle hayatlar mı yaşıyoruz? Daha önceki konularınızda büyük tepkiler aldınız siz de bu konuyu açıp aaa haklısınnn dememizi istiyorsunuz. Ben hiç baba görmedim sayılır ha zorluklar yaşadım ama önüme gelen erkeği de almadım hayatıma. İnanmadım bu konuya kimse kusura bakmasın. Gayet mutlu mutlu senelerce anlattınız maceralarınızı