- 5 Şubat 2015
- 5.233
- 6.047
-
- Konu Sahibi Meredith Grey
- #1
Buraların pek sevilmeyen üyesi olarak tekrardan hoş geldim.
Genel olarak hep yargılandım burada; fuckbuddy ilişkilerim, aşk ilişkilerim falan filan. Babamla hiç aynı evde yaşamadım. Zaten o yurtdışında yaşadığı için yıllarca babamı görmediğim bile oldu. 4-5 yaşlarındayken parkta herkes babasından bahsederken ben babamın fiziksel özelliklerini hatırlamadığım için atıp tuttuğum bir anımı hatırlıyorum mesela. Şu apartman kadar boyu var demiştim, çocuk aklı işte :)
Bir erkeğin dokunuşuna ihtiyaç duyuyorum bazen. Hayatımda biri yoksa bunu sağlamanın en hızlı yolu fuckbuddylik müessesesi. Seks sonrası birlikte sarılıp uyumak vs. Ya da bilmiyorum fuckbuddylik olaylarımın temelinde babamı cezalandırmak da yatıyor olabilir.
Bazı aşk ilişkilerimi biliyorsunuz. Hatta bir tanesinin yaşattığı stres yüzünden epilepsi hastası oldum. Aylarca tanı koyulamamıştı da mosmor kanlı bir gözle gezmiştim biliyorsunuz. Artık kriz geçirdiğimde nereye düşüp çarptıysam.
Bunun üzerine harika bir adamla, harika bir ilişkim oldu. Yoktum neredeyse 1 yıldan fazladır buralarda.
Onunla huzurluydum. Eski Meredith'e ya da Anna'ya ne derseniz deyin işte ait olan o zehirli hislerin, duyguların hepsi geride kalmıştı. Beni arkadaşlarıyla tanıştırdı, sevdiği insanlarla. Birbirimizin zor anlarında yanındaydık. Gerçek ve beni mutlu eden bir ilişki yaşadım. Özel bir sebepten dolayı bir süre ara vermek zorunda kaldık.
Psikolojiyle ilgilenen varsa şemaları bilir. Aktif olan şemam yüzünden genelde babama benzeyen adamları seçiyormuşum meğerse. Bu geçen gün konusunu açtığım adamla aramız kötüleşince, birbirimizi engelleyince hissettiğim şey 'babamı kaybetmişim' hissiydi. Birçok açıdan bana babamı andırıyormuş ki.
Eski Anna olmaya başladım. Tekrardan o bataklığa sağlanıyorum gibi geliyor ve hiç istemiyorum bunu. Geçen günler içim hırs, intikam doluydu o adama karşı. Bugün ise hüzün ve sakinlik.. Ama yine o hisler ağır basacak diye korkuyorum. Hastalığım sebebiyle uyku, yemek düzenimi bozmamam lazım. Ama ne doğru düzgün yemek yiyebiliyorum ne de uykum düzenli. Gözlerimin altı mosmor. Bütün gün ellerim titriyor, başım dönüyor.
Acaba o adam konusunda ben mi hatalı davrandım, çok mu üstüne gittim diye düşünüyorum diğer kadın konusunda. Sonra saçmaladığımı fark ediyorum.
Yorumlarınıza, tavsiyelerinize ihtiyacım var. Rica ediyorum daha da canımı yakacak yorumlar yapmayın çünkü takatim yok. Yakın çevremle bunları paylaşamam çünkü güçsüz görünmek istemem. Şu sıra psikoloğa da gitmek istemiyorum. Çünkü en son deneyimimde psikolog dediklerimi not almaktan başka hiç bir şey yapmadı, ben de oturduğum koltuğun yanındaki mendilleri ağladığımdan bitirmekten..
Genel olarak hep yargılandım burada; fuckbuddy ilişkilerim, aşk ilişkilerim falan filan. Babamla hiç aynı evde yaşamadım. Zaten o yurtdışında yaşadığı için yıllarca babamı görmediğim bile oldu. 4-5 yaşlarındayken parkta herkes babasından bahsederken ben babamın fiziksel özelliklerini hatırlamadığım için atıp tuttuğum bir anımı hatırlıyorum mesela. Şu apartman kadar boyu var demiştim, çocuk aklı işte :)
Bir erkeğin dokunuşuna ihtiyaç duyuyorum bazen. Hayatımda biri yoksa bunu sağlamanın en hızlı yolu fuckbuddylik müessesesi. Seks sonrası birlikte sarılıp uyumak vs. Ya da bilmiyorum fuckbuddylik olaylarımın temelinde babamı cezalandırmak da yatıyor olabilir.
Bazı aşk ilişkilerimi biliyorsunuz. Hatta bir tanesinin yaşattığı stres yüzünden epilepsi hastası oldum. Aylarca tanı koyulamamıştı da mosmor kanlı bir gözle gezmiştim biliyorsunuz. Artık kriz geçirdiğimde nereye düşüp çarptıysam.
Bunun üzerine harika bir adamla, harika bir ilişkim oldu. Yoktum neredeyse 1 yıldan fazladır buralarda.
Onunla huzurluydum. Eski Meredith'e ya da Anna'ya ne derseniz deyin işte ait olan o zehirli hislerin, duyguların hepsi geride kalmıştı. Beni arkadaşlarıyla tanıştırdı, sevdiği insanlarla. Birbirimizin zor anlarında yanındaydık. Gerçek ve beni mutlu eden bir ilişki yaşadım. Özel bir sebepten dolayı bir süre ara vermek zorunda kaldık.
Psikolojiyle ilgilenen varsa şemaları bilir. Aktif olan şemam yüzünden genelde babama benzeyen adamları seçiyormuşum meğerse. Bu geçen gün konusunu açtığım adamla aramız kötüleşince, birbirimizi engelleyince hissettiğim şey 'babamı kaybetmişim' hissiydi. Birçok açıdan bana babamı andırıyormuş ki.
Eski Anna olmaya başladım. Tekrardan o bataklığa sağlanıyorum gibi geliyor ve hiç istemiyorum bunu. Geçen günler içim hırs, intikam doluydu o adama karşı. Bugün ise hüzün ve sakinlik.. Ama yine o hisler ağır basacak diye korkuyorum. Hastalığım sebebiyle uyku, yemek düzenimi bozmamam lazım. Ama ne doğru düzgün yemek yiyebiliyorum ne de uykum düzenli. Gözlerimin altı mosmor. Bütün gün ellerim titriyor, başım dönüyor.
Acaba o adam konusunda ben mi hatalı davrandım, çok mu üstüne gittim diye düşünüyorum diğer kadın konusunda. Sonra saçmaladığımı fark ediyorum.
Yorumlarınıza, tavsiyelerinize ihtiyacım var. Rica ediyorum daha da canımı yakacak yorumlar yapmayın çünkü takatim yok. Yakın çevremle bunları paylaşamam çünkü güçsüz görünmek istemem. Şu sıra psikoloğa da gitmek istemiyorum. Çünkü en son deneyimimde psikolog dediklerimi not almaktan başka hiç bir şey yapmadı, ben de oturduğum koltuğun yanındaki mendilleri ağladığımdan bitirmekten..