evet zaten uzun ilişkilerin kaderi bu biz anlaşamasakta alışkanlık oldu bizde vazgeçemedik birbirimizden tam evlenmek üzereyken bitti hayırlısının bu olduğuna inanıyorum ama bazende içini kemiren duygular oluyor geçer inşallah ama başkasına nasıl güvenirim bu yaşadıklarımdan sonrabence uzulme.evlenıp bır omur boyu kavga ederdınız bıtmesı daha ıyı olmamısmı.o zaman pısman olacağına sımdı ol uzul ama zamanlada onu unut tatlım ya kendını cok hırpalama.senın ıcın hayırlı degılmıs demekkı..
iyi ki bitirmişsin.28 yaşındayım 7 yıllık bir ilişkim 3 ay önce bitti. son 2 yılımız hep tartışmalarla geçti bir hafta iyiysek sonraki hafta mutlaka bir sorun yaşadık. Her gün bugün tartışmadan geçti diye şükrederdim her sabah acaba bugün tartışırmıyız diye uyanırdım son zamanlarda özellikle. aramız iyiyken çok mutluyduk ama tartıştığımzıda günlerce soğuk oluyorduk birbirimize. herşeye küsen bir tipti sürekli trip atardı buna yıllarca katlandım hep alttan aldım ama artık dayanamaz olmuştum. Yüzünü asık gördüğüm an çıldırıp belki gereğinden fazla tepkiler vermeye başlamıştım. Defalarca ayrıldık ayrılık noktasına geldik ve sonunda bitti. ne olur ayrılmayalım diyen adam ayrıl ayrılmaz belkide ayrılmaz biriyle görüşmeye başladı ve şuan çıkıyolar. kaptandı aylarca gelmesini bekledim herşeyine katlandım yıllarca şimdi diyorumki ben yıllarca nasıl böyle bir adam için zaman harcadım yine olsaydı ama hemen değil kendimi hiç affedemiyorum senin suçun diyorum bu psikolojiden nasıl kurtulurum onuda bilmiyorum ama beni yedi bitirdi aylardır. bu ilişkide benide çok üzdü kendinide arkadaşının yaptığı espiriye neden güldün bu ayakkabıyı neden giydin telefonu neden canım diye açtın gibi birsürü sevçbepten küsüp alttan al düzelir derdi hep ama bi yere kadar katlanabiliyordum sonrası tam bir bımba etkisi patlıyordum. artık işinede takılır olmuştum son zamanlarda aylarca gelmiyecek üzerine birde trip çekeceğim katlanamam buna dedim ayrıldım bazen çok iyi oldu desemde bazen pişman oluyorum acaba sabretsemiydim diye çünkü ayrılmamamız için çok uğraştı ama hep aynı şeyi yapıyordu zaten ben pes edip bitsin dediğimde ne olur yapma diye yalvarıyordu kıyamıyordum ama yine aynı tavırlara devam ediyordu. Aramız kötü olunca başka arayışlarada girdi en son güvenimde kalmadı ama o günler geliyor bazen aklıma barışsamıydım diyorum bukadar acı çekmezdim belki mutsuzdum ama mutluda oluyordum onunlayken bazen lanet ediyorum harcadığım zamanlara hemen biriyle görüşmeye başladı diye 1 hafta önce seni çok seviyorum lütfen bitmesin diyen adam bir hafta sonra ayrılınca birini buldu hiçmi sevmedin hiçmi saygın yoktu ayrılmasamıydım diye düşündüğüm zamanlar oluyor ama geri dönmek istemedim hiç bir zaman ama bana yaptığınıda hiç içine yediremedim yıllarımı verdiğim insan bunu yapamaz hiçmi tanımadım diye aylardır içim içimi yiyiyor hiçmi sevmemiş diyoruM ayrıldık tabiki hayatında birisi olacak ama bu hemen olmamalıydı belkide biz ayrılmadan önce buldu çok pişmanım onunla olmak için yıllarımı harcadığıma nasıl geçer bu duygu
sorun hayatında birinin olması değil gerçekten ,ayrılırken bunu zaten bilerek ayrıldım benimde hayatında birileri olucak onunda geri dönüş olurmu dediğinde kesinlikle olmaz dedim olmazdıda benim üzüldüğüm nokta 1 hafta önce seviyorum ayrılmayalım diyen bir kişi nasıl hayatına aynı anda birini soktu madem birinin olma ihtimali vardı benimle neden devam etmek istedi 7 yıl harcadık ikimizde bukadar saygısızlığı hakedecek ne yaptım ve bu karakterde olduğunu başkaları gördüde ben neden göremedim 7 yıl için hiç üzülmemiştim yaşandı bitti olması gereken buydu diye düşündüm hep taki bu saygısızlığı duyana kadar şimdi onun için harcadığım saniyeme bile üzülüyorum haketmedi çünkü unutmak için yaptım demiş ama öyle bile olsa olmamalıydıki öyle olduğunada inancım yok devam eden bir ilişki çünkü üzüldüğüm noktayı anlatabilmişimdir umarım bu düşünceler beynimi kemirip duruyor tek istediğim kurtulmak ama zaman gerek sanırım kimseye güvenimde kalmadı en güvendiğim bunu yapmışken başkaları ne yapmazDediğiniz gibi uzun bir süre görüşmeyince bazı hareketlerine daha fazla tepki verdiğiniz için de uzaklaşmış olabilir.Araya mesafe girince ufak şeylere takılabiliyor insan.Kendinizi geçmişe bakarak suçlamayın.Yaşandı bitti önünüze bakın.Belkide sorun sadece ayrıldıktan sonra hayatında başka birinin olması.Bunu kabullenemediğiniz için acı çekiyorsunuz.
sorun hayatında birinin olması değil gerçekten ,ayrılırken bunu zaten bilerek ayrıldım benimde hayatında birileri olucak onunda geri dönüş olurmu dediğinde kesinlikle olmaz dedim olmazdıda benim üzüldüğüm nokta 1 hafta önce seviyorum ayrılmayalım diyen bir kişi nasıl hayatına aynı anda birini soktu madem birinin olma ihtimali vardı benimle neden devam etmek istedi 7 yıl harcadık ikimizde bukadar saygısızlığı hakedecek ne yaptım ve bu karakterde olduğunu başkaları gördüde ben neden göremedim 7 yıl için hiç üzülmemiştim yaşandı bitti olması gereken buydu diye düşündüm hep taki bu saygısızlığı duyana kadar şimdi onun için harcadığım saniyeme bile üzülüyorum haketmedi çünkü unutmak için yaptım demiş ama öyle bile olsa olmamalıydıki öyle olduğunada inancım yok devam eden bir ilişki çünkü üzüldüğüm noktayı anlatabilmişimdir umarım bu düşünceler beynimi kemirip duruyor tek istediğim kurtulmak ama zaman gerek sanırım kimseye güvenimde kalmadı en güvendiğim bunu yapmışken başkaları ne yapmaz
neden peki ?Kendisi kaptandı cümlesini okuduktan sonra okumayı bıraktım
Neden
neden peki ?