Yıllardır beni her seyden soyutlayan korkum

Ömrümüz oldukça olacağız meraklanma, korkma sakın. Bu yolda yıllardır kayıp veriyoruz ama kurtardıklarımız daha çok sabırla, sevgiyle, inançla devam edeceğiz
Yaşattıklarını yaşadıklarına milyon kez şahit oldum ama bu içimi rahatlatmıyor, ben Rabbim kötüye fırsat vermesin diye dua ediyorum, zalime yol vermesin Allahım. Hayvanlara ve çocuklara kötü niyet besleyenlere fırsat vermesin
 
Kaos çıksın, dillendirilsin diye yapılıyor. Millet ısırıldım aşı bulamıyorum diye galeyan yaratsın amaç ki katliamlarına zemin olsun... Yoksa maliyeti yüksek ya da az üretilen bir aşı değil
 
O zaman zırlaya zırlaya gebere gebere günlüğüne yazabilirsin. Ağlasan da gebersen de sokaklarda olacaklar. Yok biriyle karıştırmadım her konuya zıplayan sensin hatta gördükçe iyiye oluyorum seni.
Tekrar ediyorum gebersen de ölsen de sokaklarda olacaklar ve sen ve senin gibiler bu fikirlerinizi ancak anonim ortamlarda gizli gizli dile getireceksiniz. Gerçek hayatta o kadar azınlıksın ki
 
Canımmmmm
 
Köpek değil ama hayat kalitemi berbat eden kedi korkumu çözdüm.
Kedi gelecek diye yıllarca dışarda rahat oturamadim, yemek yiyemedim... Kaldırımda kedi görsem yolumu değiştirdim.
Şimdi bir kedi ile evimi paylaşıyorum.
Benim olayım şöyle çözüm buldu.
Artık kafaya koymuştum bu korkuyu yenmeyi, psikiyatr falan bakıyordum Ankara'da, İstanbul'da, o ara pandemi patladı kaldı o iş.
O süreçte eşimle tanıştık ve kedisini sürekli anlattı bana, fotoğrafları gösterdi, en çok da o kediyi sevmesini, sevme şeklini özümsedim.
Ama yıllarca kedi ile yan yana gelmedik, ta ki evliliğe yakın tanıştık kedicik ile, tabi hiç kolay olmadı. İlk yan yana gelişte atlayacak mı aman zıplar mı aman ben korkarım diye diye geçti, ilk başta eşim sevdi yanımda oyunlar oynadı, tabi kedicik de uysal, cins kedi, çok sakin.
Üç beş sevme, gitme, gelme derken ben de alıştım artık korkmadan aynı odada kalıyordum.
Süreç uzun ve meşakkatli, sabırlı ve kararlı olun.
Önce başkası, sevdiğiniz güvendiğiniz birisi ve hayvanı ile başlayın. Hayvancık da sakin olsun, Golden cinsi olabilir mesela.
Başta fotoğraf video ile başlayın, hemen yan yana gelmeyin.
Ben resmen kendimi tedavi ettim bu süreçte, eşim de çok destek oldu tabi. Sevgi bütünleşmesi yaşadık kedicik odaklı.
Sorunuz olursa çekinmeyin. Kısa yazmaya çalıştım.
 
Arkasimin esi kopekten cok korkardi. O donemde benim kopegim daha cok kucuktu 3 aylik falandi. Ve asilari sebebiyle henuz bahceye cikaramiyorduk evin icindeydi o donem. Okadar cok korkuyorduki kucucuk ve cok sirin olmasina ragmen farketmiyordu eli ayagi tittiyordu gordugu anda. Bir gun cesaret etti ve kopegim yanina yaklastiginda kacmadi sabretti. Sonra bizim israrimizla arkasindan bir iki dokundu. Derken bir kac geliste bu is cozuldum sonra kendi terierlerini aldilar ve bes yil oldu artik sokaktaki hayvanlardan da korkmuyor. Mumkunse cevrenizde tanidiginizin bir kopegi varsa onunla alistirma.yapmanizi oneririm. Bu alistirmayi sokak kopekleriyle yapmayin cunku kopekler bizim tedirginligimizi hissediyor. Zarar vericeklerini hic sanmam ama onlar da tedirgin olabilir. Mumkunse kucuk irk uysal sicakkanli bir hayvam olursa isiniz daha kolay olur. Bir kere cesaret edip kopekle yakin temasta bulunsaniz emin olun bir anda degil belki ama yavas yavas korkunuzu atarsiniz. Bir de sunu unutmayin aslinda sokaktaki hayvanlar bizim yetistirgigimiz hayvanlardan cok daha uysal. Canini yakmadiginiz surece size tepki vermez cogu sokak hayvani. Bu konuda destek de almissiniz ama is yine beyninizde bitiyor. Ben insanlardan daha cok korkuorum valla :)
 
Ay ne yaparsanız yapın, bana ne gerçekten bu güruhun desteğe ihtiyacı olduğuna bir kez daha emin oldum. Allah yardımcınız olsun.
 
Muhtemelen şiddet gördüler, aile üyelerinin kötü anlarına tanıklık ettiler.
Hepsi aşılı küpelidir diye düşünüyorum.
Allahın yarattığı can ile alakalı kadın ne hakla mahkemeye vermiş onu da anlamadım, çocuk neden site dışında mesela?
Ya da korkup taş atmış olabilir vs, hayvan sonuçta ve travmaları var, ney buna sebep oldu bilemeyiz.
Onlara o detayları hatırlatan her şeye saldırırlar.
Koku, araç, insan vb şeyler olabilir.
Benim önerim kulübe varsa onlara bir bakan, ilgilenen insan vardır.
Onunla beraber elinizde mamanızla gidin, sizin dost kokunuzu alsınlar.
İlla diplerine girmeniz gerekmiyor hatta besleyecek ilgilenecek kişi ile beraber motorunuzla yaklaşıp siz de uzağa mamalarını dökün, seslenin.
Aileden ve zararsız olduğunuzu ancak böyle onlara açıklayabilirsiniz.
 
Titreye titreye geçip gideceksiniz yanlarından bu tarz durumlar üzerine gitmeden terapiyle merapiyle aşılmıyor malesef. Kızınıza bu korkunuzu duyurmayın yeter.
 
Harikasınız, Amin inşallah
 
Şöyle ki, tanıdığın sahipli köpek varsa onu severek işe başla derim konu sahibesi. Terbiyesindne emin olduğun, sahibini de tanıdığın mümkünse de küçük ırk köpek varsa sev.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…