Yıllardır beni böyle sindirmişler :)

narsistmi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
2 Ağustos 2024
19
12
35
Annem ve kız kardeşimle yıllardır sorun yaşıyorum. Ama adını bir türlü koyamıyor, anlamlandıramıyordum.. Bir şeyleri fark ettim. Doğru mu anlamışım diye bir de doğduğumdan beri onlardan duyduğum cümleleri siz yorumlayın istedim.

Annemden duyduklarım:

Sen zaten bana düşman, kuma geldin.
Daha bebekken dayak yemenden belliydi.
Her şeye muhalefetsin.
Aynı babansın.
Sende kişilik bozukluğu var.
Kardeşinin diksiyonu çok iyi, seninki bozuk. Diksiyon kursuna git.
Öbür kızımda sorun yok, sende var.
Kardeşini kıskandın.
Ben bir özür bekliyorum.
Senin ömrün özür dilemekle geçecek.
Kendin gibi çocuğun olsun.
Bana hiçbir şey danışmıyorsun ki.
İnsan çocuğunu değil, emeğini sever.
(Hamileyken bebeğim tekme atınca) Sen dur, daha çekeceksin.
Ben sizsiz hiçbir şey yemedim.
Ben sizin için hayatımı feda ettim.
Çocuk ayak bağı.
Sizi doğurduğuma o kadar pişmanım ki, ölmek istiyorum, ölemiyorum.
Sen zor bir çocuksun. Hala da uğraşıyorum.
Benim gibi olman için 40 fırın ekmek yemen lazım.
Bunu nasıl bilmezsin, bir de üniversite okuyorsun.
Tek başına yaşayamazsın, rahat bırakırlar mı sanıyorsun?
Kocanı başının üzerinde taşıyorsun.
Bebeğin için kendini çok fazla yoruyorsun.
Niye iyi anne olmaya çalışıyorsun, iyi anne olmak zorunda mısın?
Bu çocuk gelişmemiş, sütün mü yetmiyor?
Bu çocuğu obez ettin.
Neden bu kadar çok emziriyorsun?
Sen beni bıraktın.
Eskiden çok güzel sohbet ederdik, artık edemiyoruz. Her şeye alınıyorsun.
Biz seni böyle kabul etmeyeceğiz, sen bizi böyle kabul edeceksin.
Bana da annem böyle yapıyordu.
Kardeşinle gurur duyuyorum. Herkese hakettiği cevabı veriyor.
Sen anne oldum deme. Çocuğun zor değil.
Bedduam tutmadı, kimin duasını aldın.

Kız kardeşimden duyduklarım:

Evlendim ilgilenmedin. Hamile kaldım ilgilenmedin. Doğurdum ilgilenmedin. Bir ablanın yapması gerektiği gibi ilgilenmedin. Senin ilgin bize yetmiyor. Biz her şeyinde senin yanında olduk.
Aynı babamsın. Onun gibi hainsin.
Bencilsin.
Seninle hep fazla fazla ilgilenildi.
Sana benden çok emek verildi.
Hatayı biraz da kendinde ara.
Vefasız.
Sen başkalarına iyiyi oynuyorsun, evde lanetin tekisin.
(Bekarken, aynı evdeyken defalarca) Kapa çeneni.
Nefret ediyorum senin bu anlamsız, saçma sapan neşenden.
(Eşimin ve başkalarının yanında, durup dururken) Siz bunu bilmezsiniz.
(Yaşadığım sorunları atlatıp eski neşeme kavuştuğumda) Sen şu an farkında değilsin ama çok kötü bir durumdasın.
Sen hamilelik yaşadım deme.
Annemin doğumu senin doğumundan daha zordu.
(Hamileyken sadece karnım çıkmıştı) Hayvan gibi olmuşsun.
Benden birkaç yıl önce doğduğun için niye sana saygı duymak zorundayım? Saygı alınmaz, verilir.
Bu uyarıları senin iyiliğin için yapıyorum.
Çoluğa çocuğa karıştık, artık büyüğü küçüğü mü kaldı? (Artık büyüğü sayılmıyorum anlamında)
Sen başkalarına hep bizden daha fazla değer veriyorsun.
Sen zaten hep böyle yapıyorsun.
Kocana acıma.
E biz sana bunu yap demedik mi?
(Bir hizmetini yaptığımda) Sen iyi bir ablasın.

Şimdi gelelim kendime. Babam yoktu. Anneme çocukluğumdan beri omuz oldum. Kardeşime o evlenene kadar göz kulak oldum. Küçük annelik yaptım. 27 yaşında genç kızlığımı yaşamaya başladım. Ona da genç kızlık denilirse. Daha utandığım için anlatmadığım şeyler var. Annemden yıllarca duyduklarımı, karakterine, mutsuzluğuna filan bağlıyordum. Hakeza kardeşim de depresif ve mutsuz biri. Onun da her yaptığını bunlara verdim. Yıllardır ağlaya ağlaya kendimi savunuyorum. Karşılarında çırpınıyorum ama hiçbir faydası olmuyor. Sürekli benimle alay da ediliyor. Rahatsız olduğumu bildikleri halde alınmamam yönünde baskı yapılıyor.

İlk defa bütün hayatımı gözden geçirebilecek ve bütün noktaları birleştirebilecek bir dinlenme sürecine girdim. Ve ortaya bu tablo çıktı..
 
Son düzenleme:
görüşmek zorunda mısınız?
bu hikayede yanan kızkardeşiniz olmuş bana kalırsa annenizin manipülasyonları sonucu kendine ait bir fikri hayatı yok.
nerden biliyormuş annenizin doğum sancısının daha çok olduğunu.. yani argümanları komik..
yaranmak için her kılığa girmiş annenizin kuklası olup çıkmış.
siz kendi ailenize odaklanın mesafe koyun bunları söyleyebilecek haddi verende sizsiniz.
 
Okurken ben sinirden çatladım burda ne münasebet yani kimse annesine beni doğur demedi doğurduğu için pişmansa annenin kendi sorunudur kendi içinde halletsin kardeşiniz de fazla saygısız . Her anne çocuğuna sinirlenir kızar ama bu farklı bir şey bunları duymak zorunda değilsiniz hayatınıza bu insanları sırf kan bağınız var diye dahil etmek zorunda değilsiniz inanın ki böyle yaparak eşinizin yanında da bu şekilde konuşarak sizi sahipsiz değersiz gibi gösterecekler imkanınız varsa lütfen görüşmeyin kendinize psikolojinize yazık etmeyin
 
Ayrıca kardeşiniz tam bir anne kuzusu kendi hiç bir benliği ve düşüncesi yok annenizle var olmaya çalışıyor. Yazık ki onun doğurduğu çocuğa muhtemelen annenin size davrandığı gibi davranacak
 
İnsan çocuğunu değil, emeğini sever.
Şu cümleden sonrası bence önemsiz. Ben hamileyim durup durup ultrason fotosuna bakıyorum içim gidiyor içimden taşan bir sevgi var daha 10cmlik hiç tanışmadığım çocuğa. İnsna nasıl evladını sevmez emeğini sever? Zaten bu cümle yaşadıklarınızı özetliyor. Bence iksiiylede görüşmek zorunda değilsiniz. Cümleler benim bile kalbimi kırdı
 
E size bunları yapana özür dilemeye devam ederseniz daha da fazlasını yaparlar. Bunları yaşayan bir çok insan 18 yaşında üniversite için başka şehire gidip ailesinin evine dönmüyor aramıyor sormuyor. Ben kötü olacağıma onlar kötü olsun derdim ben
 
Şu cümleden sonrası bence önemsiz. Ben hamileyim durup durup ultrason fotosuna bakıyorum içim gidiyor içimden taşan bir sevgi var daha 10cmlik hiç tanışmadığım çocuğa. İnsna nasıl evladını sevmez emeğini sever? Zaten bu cümle yaşadıklarınızı özetliyor. Bence iksiiylede görüşmek zorunda değilsiniz. Cümleler benim bile kalbimi kırdı
Ay sormayın tekme attıkça huzur buluyorum resmen yavrum ayaklarını yerim onun ben 😇 bu insanlar neyin kafasını yaşıyor cidden anlamak çok zor
 
Aynı durumların fazlasını yaşadım inanın gemileri yakınca daha iyi oluyor. Şuan kardeşimle konuşmuyorum annemle de çok sınırlı bir ilişkimiz kaldı. Birşeye karışmasını sürece sorun yok gibi . Çok net tepkinizi belki edin susmayın hala devam ederlerse görüşmeyi kesin
Aynen öyle ben de ablamla yıllardır konuşmam defalarca saçma sapan hareketlerini yutup görüşmeye devam ettim ama bana saygısını sevgisini yitirdiğini farkettim zaman görüşmeyi kestim hiç de eksikliğini hissetmem saygı sevgi yoksa kan bağı hiçbir şey ifade etmiyor
 
Annenizin psikolojisi bozuk kesinlikle tedavi görmesi gerekiyor, anneniz ve kızkardeşinizin bu kadar konuşmasına nasıl izin verebiliyorsunuz, vermeyin. Size bu şekilde konuşmaya başladıkları an ya orayı terk edin ya da telefonu suratına kapatın. Ama en sağlıklı olanı iletişiminizi azaltmak, gerekirse kopartmak.
 
Size böyle davranan anneniz kardeşiniz çocuğunuza da farklı davranmayacaktır sizi ona da kötüleyecek ona da kötü davranacaktır kendinize bunu yapmalarına yıllarca izin vermişsiniz ama çocuğunuza bu lafları duyurtmayın lütfen kendinize de saygı duyun
 
İnsanları değiştiremezsiniz, sadece siz kendi bakış açınızı ,davranışınışı değiştirerek bunlara üzülmemeyi, etkilenmemeyi seçebilirsiniz. Sağlıklı sınır çizip daha huzurlu olmak için terapi almanızı öneririm
 
X