Canım benim çevredendeki insanlar çok kötü ve kalpsiz, insanın yakın zannettikleri bunları diyince ne kadar üzüldüğünü anlayabiliyorum. Sırf bir gözünde engel var diye başka engelli bir bireyle olabileceğini ima etmek ne kadar korkunç. Canım, sevgi gibi şeyler bunun üzerine kurulu değil, sen de bunları kusur sayıp kendinle küsme. Bugün sapasağlam olan bir insanın yarın ne olacağı belli değil, lütfen seni eleştirenlere sesini çıkar, çıkarmadıkça içine yük olacak. Çok sinirlendim gece gece, "senin yerinde olsam intihar ederdim" nasıl bir cümle ya, desene senin gibi biri olacağımı bilsem asıl ben bu yüzden intihar ederdim. Hayat dediğimiz şey vücudumuzda bir engel var diye yaşamaya değmeyecek bir şey mi? Bu nasıl bir kafa yapısı, sana tavsiyem işin falan varsa durumun yeterse uzaklaş bu insanlardan, gerekirse sil hayatından. Bu arada bir şey sormak istiyorum, pitozis mi gözünüz, ameliyat ile çaresi var mıdır?
O akrabam dediğim kişi aile içinde bir üye :)
Annemin dediklerini saymıyorum bile
18 yaşımda olduğuma hiç bakmayın yıllarca ne çektiğimi bir Allah bilir.
Anneme kızdığım da hayatın gerçeklerini sana söylüyoruz diyorlar
Önceki sene beni bir kişi istemişti annem yanımda ağladı çevremdeki insanların daha bebeken bana ne dediklerini anlatı
İçim cız etti aileme yük olmayayım diye kabul ettim
Karşı taraf da iyi insanlarda daha çok gencim
Sonra it gibi pişman oldum
Benim herşeyden sonra haberim oldu kapanacakmışım işte isteme hemen olacak
Anneme istemiyorum dedim annem ile her gün tartışıyordum bağırma ,çağırma,şiddet.
çocuğa çok soğuk davrandım.
Sonradan Karşı taraf istemedi
Bundan sonra ailemin yüzlerine söyledim bir daha herhangi bir ilişki isteme gibi durumlarda yanıma gelmeyin bana fikrinizi söylemeyin ki söylediğiniz de gram umrumda olmayacak
Bundan sonra ilişkilerim benim kararım
Her konuda bir tecrübem var bir insanın hayatı az da olsa yolunda gitmez mi diye çokça düşünüyorum