Merhaba arkadaşlar, bir süredir bu siteyi takip ediyorum ama hiç konu açmam gerekmemişti. Nişanlımın annesi yalnız bir kadın, çok şükür bakıma muhtaç değil, eşinden boşandığından beri fiziksel olarak zorlayıcı bir işte çalışıyor. Nişanlım annesiyle benim gözlemlediğim kadarıyla çok sağlıklı bir ilişkiye sahip. Uzun bir süredir nişanlım okul iş sebebiyle uzakta yaşıyor ancak iletişimleri çok güzel.
Nişanlımın şu ana kadar en büyük hayali abisiyle birlikte maddi açıdan durumu yeterli olduğunda annesini işten çıkarmak ve rahat ettirmek. Bunu bana zaten ilk görüşmeye başladığımızda da söylemişti ve ben de çok desteklemiştim. Açıkçası benim annem de aynı durumda olsa aynısını isterdim. Ve nişanlımın bu konuda kendi kurduğu aileyi aksatmayacağına, annesini rahat ettirmek uğruna kurduğu aileyi zora sokmayacağını da biliyorum.
Şöyle ki bu maddi açıdan yeterli duruma ulaşmak planlarımıza göre 4 yıl sürecek. Bu sürede annesi memleketindeki evini aktif hale getirmek istiyor. Yılın yarısı belki daha fazlası orada yaşayacağını söyledi nişanlım. Kendisinin teklifi annesini olabildiğince erken işten çıkarmak için yılın üç ayı annesini bize davet edip diğer kısmında abisinde ve memleketindeki evinde yaşamasını sağlamak. Ben açıkçası aynı evde zor olacağını ama yakın oturabileceğimizi söylemiştim. Fakat böyle bir durumda annesine ayrı bir ev tutmak maddi açıdan zor olacak ki yılın büyük bir kısmı da ev boş kalacak.
Ben de müstakbel kayınvalidemin yalnız kalmasını istemiyorum doğrusu. Nişanlımın da aramızdaki adaleti sağlayabileceğine inanıyorum. Bu teklif evliliğimizin ilk yılları için olsaydı büyük ihtimalle kabul etmezdim ancak 4 yıldan sonra nişanlımla da birbirimize daha da alışmış olacağımız ve en hareketli zamanlarımızı geçirmiş olacağımız için kabul edilebilir geldi.
Bu arada nişanlımın annesinin bu konudan haberi yok, ben oğlumla yaşayacağım demez yani. Ama böyle bir durumda mutlu olacağını tahmin ediyorum.
Sizce kabul edilebilir bir durum mu? Ya da başka bir öneriniz olur mu?
Son güncelleme olarak yazdığımı da ekleyeyim:
Tekrardan konuştuk, şu an zamanı geldiğinde koşullara göre değerlendireceğiz. Eğer her şey istediğimiz gibi giderse altlı üstlü oturmayı kabul edebileceğimde anlaştık. Tabi yıllar gösterecek annesiyle nasıl anlaşacağımızı o yüzden şimdiden söz vermiş olmadım, hem zamana bıraktık hem de nişanlım annesini yalnız bırakmama konusunda kendisini desteklediğimin farkında. Herkese çok teşekkür ederim yorumlarınız için
Nişanlımın şu ana kadar en büyük hayali abisiyle birlikte maddi açıdan durumu yeterli olduğunda annesini işten çıkarmak ve rahat ettirmek. Bunu bana zaten ilk görüşmeye başladığımızda da söylemişti ve ben de çok desteklemiştim. Açıkçası benim annem de aynı durumda olsa aynısını isterdim. Ve nişanlımın bu konuda kendi kurduğu aileyi aksatmayacağına, annesini rahat ettirmek uğruna kurduğu aileyi zora sokmayacağını da biliyorum.
Şöyle ki bu maddi açıdan yeterli duruma ulaşmak planlarımıza göre 4 yıl sürecek. Bu sürede annesi memleketindeki evini aktif hale getirmek istiyor. Yılın yarısı belki daha fazlası orada yaşayacağını söyledi nişanlım. Kendisinin teklifi annesini olabildiğince erken işten çıkarmak için yılın üç ayı annesini bize davet edip diğer kısmında abisinde ve memleketindeki evinde yaşamasını sağlamak. Ben açıkçası aynı evde zor olacağını ama yakın oturabileceğimizi söylemiştim. Fakat böyle bir durumda annesine ayrı bir ev tutmak maddi açıdan zor olacak ki yılın büyük bir kısmı da ev boş kalacak.
Ben de müstakbel kayınvalidemin yalnız kalmasını istemiyorum doğrusu. Nişanlımın da aramızdaki adaleti sağlayabileceğine inanıyorum. Bu teklif evliliğimizin ilk yılları için olsaydı büyük ihtimalle kabul etmezdim ancak 4 yıldan sonra nişanlımla da birbirimize daha da alışmış olacağımız ve en hareketli zamanlarımızı geçirmiş olacağımız için kabul edilebilir geldi.
Bu arada nişanlımın annesinin bu konudan haberi yok, ben oğlumla yaşayacağım demez yani. Ama böyle bir durumda mutlu olacağını tahmin ediyorum.
Sizce kabul edilebilir bir durum mu? Ya da başka bir öneriniz olur mu?
Son güncelleme olarak yazdığımı da ekleyeyim:
Tekrardan konuştuk, şu an zamanı geldiğinde koşullara göre değerlendireceğiz. Eğer her şey istediğimiz gibi giderse altlı üstlü oturmayı kabul edebileceğimde anlaştık. Tabi yıllar gösterecek annesiyle nasıl anlaşacağımızı o yüzden şimdiden söz vermiş olmadım, hem zamana bıraktık hem de nişanlım annesini yalnız bırakmama konusunda kendisini desteklediğimin farkında. Herkese çok teşekkür ederim yorumlarınız için
Son düzenleme:
sürekli beraber yaşamaktır plan bu.
orada şu kadar ay burada şu kadar ay niye yaşamak ister ki bir insan? Kabul etmeyin öyle şeyleri. Yaz-kış yaşayacağı güzel bir ev tutsunlar yeterli. Yaşlanınca da ona göre opsiyon alınır.
