Kızlar şim
di önce kendimden bahsedeyim..
25 yaşındayım lisans mezunuyum. Tasarımcıyım. Maaşım iyi çok şükür.
Ailemin durumu kötü babam içer ve düzgün çalışmaz para biriktirme huyları yoktur.
SSk sı yok emekli olamayacak. Ve ev kira bu yüzden hep sıkıntı çektik biz ve hala sıkıntılıyız.
Babam benden araba almamı istiyor 6-7 binlik ama ben istemiyorum ona para vermek eşek gibi çalışyorum hakketmiyor o ..
Neyse geleyim 5 aydr birlikte olduğum insana..
O da 25 yasında . Askerden gelmişti tanıstık iş arıyordu.. Bu süreçte ona destek oldum 2 bucuk ay kadar iş bulma süreci bekledik hep tavsiye akıl verdim ettim yardımcı oldum .. O da bulmak istiyordu bir iş ama benim kadar hırslı değil bu konuda diye düşünüyorum. Bölümü de lojistik ve yabancı dili yok bu yüzden bulması zor oldu ama sonunda iyi biyere kapak attı kurumsal haftasonu olan biryer. Sadece maaşı düşük başlangıç için de normal.
(Ben hep benim gibi olsun çalışkan işi gücü olan ayakları üzerinde durabilen erkek isterdim ama kısmet)
Neyse çalışıyor sonucta cocuk zamanla yükselir dedim dert etmedim.
Sonra dış görünüşüne vurulmadım öyle ama temiz yüzlü bir cocuk kim görse iyi birine benziyor yüzü temiz dedi ki benden öyle düşündüm netten tanısmama ragmen güvendim ona içimde bir sıcaklık olustu bu süreçte yalnızlıktan da dem vuruyordum gerci biri olsun istiyordum.. 1 ayda beni ikna etmişti ki benim psikolojik kaygı sorunum olmasına ragmen onunla basladık..
Tanımaya basladım.. beni sevdi gercekten değer veriyor ilgi gösteriyordu.. ama öfke kontrolu yok bunu farkettim kızınca cok sinirli olabiliyor o an şaşırdım ilk 1 aylık sevgiliyken sahit olmustum o yönüne. Neyse 4 -4 lük insan yok dedim devam ediyoruz bukez kıskanclığı asırı derecede onu farkettim ki bu etrafa bakma olayı gibi absürd derecede .. kıyafetime karısmaz ama otururken ben farkında olmadan göz yani etrafa bakıyorum diye kızdıgı oldu hatta cıldırdık en son ki kavgada.. sonuc ondan soğudum zamanla sevmiştim zaten fiziksel çekim de vardı ama bi baktım sogudum yanında bişey hissetmiyorum öyle çok üzüldüm afalladım ona da söledim suan ayrıyız 1 haftadır. Bayrama kadar konusmayalım sakince karar verelim dedim. Ama şuan kararsızım..
Kendisi tek cocuk anne babası emekli evleri var ayriyeten kendi evi var suan kirada olan. Zorluk görmemiş maddi anlamda öyle ama gördüğüm kadarıyla lüks yasadıkları da yok sanki cimriler gibi hissetttim biraz. Sürekli bahsettiği malı mülkü var köyde ona kalacakmıs ( bunları belirtiyorum özellikle karsılastırın diye)
Bir yandan iyi biri güven duyuyorum aile cocugu sigarası içkisi yok diyorum. Ailemi anlattım biliyor babamı filan dert etmiyor psikolojik sorunumu da dert etmemişti destek olmustu . öfke kontrolu için psikologa gitmeyi de kabul etti çabası var. İş konusunda da ilerleyebilir uyumlu ortama en azından diyorum ve bu özelliklerini begeniyorum.
Diğer yandan bakıyorum.. bazen para mevzusu etttiğimiz oldu hep erkekten hersey beklenmemeli kafasında kadılar zaten şöyle gibi kalıpları var .. önceki kızlardan kalmıs olabilir bilmiyorum. birkez ayakkabı alcaktık benim almamı istedi bana ters geldi ama ona göre normal . hesap öderken de bi o bi bendir.. hep ona yıkmadım ki bunu istemez sözlerinden acıkca belli . evlenince de öyle ben erkeğim sen calısmasan bile bakarım kafası yok ( hayır yani zaten calıscam sadece o kendine güven olayı yok sanki senin paran benim param zihniyeti var gibi) abartı kıskanlığı da beni boguyor.. ve fiziksel çekimi tekrar toparlarmıyım bilmiyorum eleştiriyordum sacı şöle böle diye halbuki herkes neyi var yakısıklı cocuk diyor
çok kararsızım devam etsem yine sogukluk olursa daha da birbirimizi oyalıcaz diye korkuyorum etmesem
karsıma iyi düzgün bir erkek cıkmıyor ve cidden birine ihtiyac duyuyorum.. onu kaybetmekten pişman olmaktan korkuyorum.
Kızlar belki kızacaksınız ama aklımdan da cıkmıyor.. Özlüyorum.. Merak ediyorum onu.. Belkide anlık bir soğumaydı diyorum cok merak ediyorum bir araya gelsek nasıl hissederim diye :// bu kadar takmamın sebebi de kolay kolay kimseye güvenip hayatıma almamak birini hayatıma almak cok zor benim için..
Özledim....:/