Ya sizin tek takıldığınız cinsel eğilim olayı. Diğer davranışları da doğru değil öğrenmesi lazım diyoruz, tek dediğiniz ben oğlumdan eminim. Neye eminsiniz? Gidin de doktor söylesin size çocuğun nesi var nesi yok, normal mi uyumsuz mu diye.
Öğretmene kızdık ama siz de maşallah tüm çevrenize afişe etmişsiniz çocuğu.
Hep bir kayırma modundasınız. Büyük oğlunuz parmakla gösteriliyormuş ama o da hatalı davranıyor, onun da eli ayağı durmuyor ki. Kardeşine olur olmaz dokunmaması gerektiğini niye öğretmediniz, yanından geçerken ya kafasına ya poposuna vuruyormuş çocuğun. Bu size hoş gelebilir ama değil. Oğlunuz bunu normal algıladığı için kendi de diğer çocuklara yapıyor işte.
Aman oğlumun eşcinsel eğilimi olmasın ama diğer çocuklara el teması yapsın sarılsın dokunsun ne var ki bunda. Benim yaşadığım yerde okul öncesi (kindergarten dedikleri) sınıfta öğrendi çocuklar bunu.
En geç 5-6 yaşında anlatıyorlar bunu çocuklara, sana dokunulmasını istemiyorsan hayır diyeceksin. Kim olursa olsun, doktor bile ebeveynin yanında ve sen kabul edersen dokunabilir sana diye anlatıyorlar çocuklara.
Bir gün beni kızımın öğretmeni aradı, serçe parmağı sıra kapağına sıkıştı tırnağı ezildi, biz ilk yardım yaptık kanamayı durdurduk ama gelin lütfen dediler. Böyle durumlarda ebeveyn karar veriyor, okul alıp götürmüyor hemen çocuğu. Bekleyin hemen geliyorum dedim. Çünkü ciddi bir durumsa ambulans falan beklemem hemen götürürüm.
Kanamayı duyduğum an her şey durdu, dış dünyayla bağlantım kesildi. Okul çok yakın hemen gittim, eline sargı bezi pamuk falan koymuşlar ama ben açtım baktım tırnak düşmek üzere. Bir iki sokak ileride çocuk - gençlik sağlık merkezi gibi bir yer var. Götürdüm hemen ilgilendiler yarayı temizlediler ama doktor bana, içeride kırık olabilir film çekilmesi lazım ben hemen çocuk acilden randevu alıyorum siz götürün çocuğu dedi. Ve evet içerde kırık varmış. Narkoz verip tırnağı yerine diktiler, parmağı alçıya aldılar ve tırnak tutar geri merak etmeyin daha çocuk dediler.
Ben sıcağı sıcağına kaza olmuş gözüyle baktım. Soruşturunca öğreniyorum ki kızımın en yakın arkadaşı, devamlı sıra kapağını kaldırıp kendisini sinirlendiren çocuğa yeter diye bağırıp sertçe kapağı kapatmış ve benim kızım da o ara sırayı tutuyormuş parmağı sıkışmış.
Buna sebep olan çocuk; sınıfta herkesi sinir eden, sıra kapaklarını açıp kapatan, çocukların ayağına basan, tenefüste gelip gidip giysi çekiştiren, çocukların arkasından taklitlerini yapıp birden gelip kulaklarına bağıran bir tipmiş. Bir çocuk mesela kedisinin resmini getirmiş göstermek için, almış yırtmış o resmi ağlatmış çocuğu. Bu okula yeni gelmiş çünkü ben sınıf listesinde ismini hiç görmemiştim bu çocuğun. Büyük ihtimalle diğer okuldan da böyle davrandığı için gönderildi.
Okul müdürlüğüne yazı yazdım ve bunun soruşturulmasını, yapılmadığı takdirde bu yaş grubu çocukla ilgilenen polis birimine gideceğimi yazdım. Ayrıca sigorta şirketi de olayı soruşturmuş çünkü burada sgk gibi değil, herkes mecbur kendi sigortasını yaptırmak zorunda. Bütün hastane faturalarını paşa ödettiler ama tek bir özür kelimesi duymadık ne çocuktan ne aileden. O gün resmen ömrümden ömür gitti, çocuğun giysileri kan içinde, çöpte kanlı pamuklar, kapağı kapatan kızla benimki salya sümük ağlıyor... kazayla olmuş olsa yemin ederim kinlenmezdim kimseye. Ama problemli bir çocuğun buna sebep olması ve hiçbir şey olmamış gibi kaldığı yerden devam etmesi acayip kanıma dokundu. Spor yapamayacağını belirten raporu okula götürdüğümde kendisine sakince sordum. Senin yüzünden birinin parmağı kırıldı, tırnağı yerinden
çıktı mutlu musun diye sordum dayanamayıp.
O yüzden konu sahibi ben sizi haklı bulmuyorum. Bizim olaydaki çocuğu mesela başka okula gönderseler orada da aynısını yapacak. Ebeveynler mecburen çocuklarına almaları gereken teşhis tedavi artık neyse yapmaları gerek. Bırakın onlar da yapıyor demeyi, başkalarının çocuklarıyla değil siz kendi çocuğunuzla ilgilenin. O bu değil, çocuk psikolojisinden anlayan birine götürün gerekirse davranış eğitim alsın. Bunda kötü bir şey yok benim kızım da iki ay başka bir sebepten pedagog desteği aldı.