- 6 Mart 2024
- 9.711
- 8.297
- 113
- 28
- Konu Sahibi Lady Guinevere
- #1
Kızlar iyi geceler 
Her sey istediğimiz gibi ilerlerse subatın ilk haftası doğum yapıcam (40 haftayı doldurursa
) ve gebeliğin son aylarında iyi bir hastaneye ulaşım imkanımız olsun diye ailemin yanına geldim bir ay önce.
Aslında bizim planladığımız Nisan ayına kadar bebeğimle burada kalmaktı. Hem bebeğim kendini biraz toparlar hem de ramazan bayramında esim gelir ve beraber döneriz diye düsünüyorduk. Nisan ayında da ablamın nikahı var ayrıca ona da katılacaktık.
Ama su an bu süreç beni çok yordu. Esimden, evimden ayrı olmak, ne kadar anne evi de olsa kendini rahat hissedememek… İlk zamanlar daha kötüydüm her gün ağlıyordum. Şükür simdi daha iyiyim ama yine de evime gitmek istiyorum. Hatta bir ara geri dönüp doğumu yasadığımız sehirde yapmayı bile göze almıştım.
Ekstra olarak da esim yalnız. Su an iş yerinde yiyor, sevdiği yemek çıkmazsa dısarıdan söylüyor. Ama her gün midesi rahatsız. O sikayet etmiyor ama ben huzursuzum. Ramazan ayında en azından iftarımızı, sahurumuzu beraber evimizde yapalım istiyorum. Ayrıca bebeğim dünyaya alışırken de babası etrafında olsun istiyorum.
Esimle bu durumları konustuk ve subatın sonunda birlikte dönelim diye düsündük. Ama su an ailemin bu konudan haberi yok
Onlar da ilk torunları olacağı için çok heyecanlı, hayal kırıklığı yaratmak da istemiyorum. Sizce esimle birlikte gitsem bencillik etmis olur muyum?
İkinci olarak da yenidoğan bir bebekle 8-9 saat araba yolculuğu Subat ayında sizce mantıklı mı? Tabii ki o zaman tekrar doktoruna sorup ona göre ilerleyeceğiz ama daha çok mental açıdan demek istiyorum Kedimiz de var bu arada. Ama o zaten araçla yolculuğa sükür ki alışık. Yol boyunca uyuyor.
Üçüncü olarak evimize geri döndüğümüzde artık bebekle yalnız kalıcam. esim 12-24 calisiyor. evde olduğu sürece bebekten önce de ev işlerine yardımcıydı, bebeğe de destek olacağını biliyorum ama sonuc olarak evde uzun saatler yalnız kalıcaz Ama bir yandan da eninde sonunda bebeğimin tüm bakımını yapmaya bir an önce alışmam lazım. Sürekli zaten yanımda birilerinin desteğiyle ilerleyemem. Sadece daha kırkı çıkmadan yalnız kalsak başarabilir miyim? 
esim de onunla eve dönme fikrine çok yükseldi heveslendi bir de üstüne sizce bizim için en sağlıklısı nasıl olur? Bu arada zaten ağustos ayında ailemin sehrine tasınıcaz insallah. ondan sonra istedikleri kadar torunlarıyla vakit gecirebilirler
Her sey istediğimiz gibi ilerlerse subatın ilk haftası doğum yapıcam (40 haftayı doldurursa
) ve gebeliğin son aylarında iyi bir hastaneye ulaşım imkanımız olsun diye ailemin yanına geldim bir ay önce. Aslında bizim planladığımız Nisan ayına kadar bebeğimle burada kalmaktı. Hem bebeğim kendini biraz toparlar hem de ramazan bayramında esim gelir ve beraber döneriz diye düsünüyorduk. Nisan ayında da ablamın nikahı var ayrıca ona da katılacaktık.
Ama su an bu süreç beni çok yordu. Esimden, evimden ayrı olmak, ne kadar anne evi de olsa kendini rahat hissedememek… İlk zamanlar daha kötüydüm her gün ağlıyordum. Şükür simdi daha iyiyim ama yine de evime gitmek istiyorum. Hatta bir ara geri dönüp doğumu yasadığımız sehirde yapmayı bile göze almıştım.
Ekstra olarak da esim yalnız. Su an iş yerinde yiyor, sevdiği yemek çıkmazsa dısarıdan söylüyor. Ama her gün midesi rahatsız. O sikayet etmiyor ama ben huzursuzum. Ramazan ayında en azından iftarımızı, sahurumuzu beraber evimizde yapalım istiyorum. Ayrıca bebeğim dünyaya alışırken de babası etrafında olsun istiyorum.
Esimle bu durumları konustuk ve subatın sonunda birlikte dönelim diye düsündük. Ama su an ailemin bu konudan haberi yok
Onlar da ilk torunları olacağı için çok heyecanlı, hayal kırıklığı yaratmak da istemiyorum. Sizce esimle birlikte gitsem bencillik etmis olur muyum?İkinci olarak da yenidoğan bir bebekle 8-9 saat araba yolculuğu Subat ayında sizce mantıklı mı? Tabii ki o zaman tekrar doktoruna sorup ona göre ilerleyeceğiz ama daha çok mental açıdan demek istiyorum
Kedimiz de var bu arada. Ama o zaten araçla yolculuğa sükür ki alışık. Yol boyunca uyuyor.Üçüncü olarak evimize geri döndüğümüzde artık bebekle yalnız kalıcam. esim 12-24 calisiyor. evde olduğu sürece bebekten önce de ev işlerine yardımcıydı, bebeğe de destek olacağını biliyorum ama sonuc olarak evde uzun saatler yalnız kalıcaz
Ama bir yandan da eninde sonunda bebeğimin tüm bakımını yapmaya bir an önce alışmam lazım. Sürekli zaten yanımda birilerinin desteğiyle ilerleyemem. Sadece daha kırkı çıkmadan yalnız kalsak başarabilir miyim? esim de onunla eve dönme fikrine çok yükseldi heveslendi bir de üstüne
sizce bizim için en sağlıklısı nasıl olur? Bu arada zaten ağustos ayında ailemin sehrine tasınıcaz insallah. ondan sonra istedikleri kadar torunlarıyla vakit gecirebilirler 
