- 7 Şubat 2020
- 56
- 18
- 18
- 28
- Konu Sahibi isimsiz genc
- #1
Merhabalar, herkese günaydın! Nerden başlayacağımı bilmiyorum. Üniversite son sınıf öğrencisiyim ve bu yaz evleneli 5 ay oluyor ama eşimle 8 senedir birlikteyiz. Gerçi ne kdar birlikteyiz diyeblirim bilmiyorum çünkü internet ortamında tanışmıştık ve hep ayrıydık. Eskiden yani ben lisedeyken senede bir yanıma gelirdi üniversiteyi kazandıktann sonra iki dönemde bir yanıma gelmeye başladı. Sonra evlendik ama kendisinin henüz elle tutulur bir işi yok üniversite mezunu ama kantinde çalışıyor. Bende son sınıfım düğün yaptık ama ortada ne ev var ne eşya. Ben atandıktan sonra alacaktık ev. Eşyalarını zaten üniversiteye devam ettiğim için yurtta kalıyorum şuan ve kpssye hazırlanıyorum. Yani evlendik hala ayrı şehirledeyiz. Durum şöyle eşimle geçinemiyorum. Kendisi beni çok sevdiğini söylüyoor gerçektende seviyor ama sinirlenince çok kızıyor çok bağırıyor hatta normal konuşması bile bağırarak evimiz olmadığı içinb15 tatilde annesinin evine gittik ve anadoşu erkeği kendi sözünün geçirmeye çalışıyor ama bende baskın bir karakter olduğum için bu durum bana ters bana bağırmasında cevap veriyorum. Normal şeyler konuşamıyoruz. Yani uzun uzun bir konu hakkında muhabbetimiz olmuyor çünkü farklı zeka ve kültür anlayışına sahiibimiz. Ben biraz daha modern bir ailede büyüdüm ama kendisi köyde yetişmiş ne kdar üniversiteye gitsede hala şiveli konuşuyor mesela. Ve hitabet yeteneği güçlü olmadığı için iş bulamıyor bence. Bense aksine çok iyi bir üniversite eğitimi alıyorum ve 3 yabancı dil biliyorum ve edebiyat okuyorum ama kendisi bir kitp okumuşlupu yok ve tartışmalarımızdan çok yoruldum. Gerçekten usandım artık. Çok küçük şeylerden inanılmaz derecede abartılı bir şekilde kavga ediyoruz. Ve hep dalgaya beni hep bi dalga geçme yani.iyi olunca dalga geçen eğlenceli olduğunu düşünen biri kötü olunca da aşırı sinirli biri. Onunla konuşmaya çalışıyorum mesela; ilerde çocuğumuz olursa adını ne koysak diye düşünüyoduk bi keresinde. Kendi kendime gelecekle ilgili hayal kuralım dedim sonra ben “erkek olursa yusuf kerem olsun” dedim kendisi “saçmalama kerem diye isim mi olur ölsemde o ismi koymam ne kdar kötü bir isim yaaa bunu nasıl düşündün saçmalama benim oğlumun adı kerem olamaz” diyince aşırı sinirlendim çünkü duygusal bir an yaşamaya çalışırken ve benim çocukluk hayalimle bu kadar itici bir şekilde reddetmesi benim sinirime dokundu çok tartıştık akşam kesinlikle kendisi sabah özür diledi. Ama hep böyle kavga ediyoruz çok şiddetli geçiyor birbirimizi uzun zamandır tanıdığımız ve çok tartıştığımız için artık sıkıldım bir şeyleri paylaşamıyorum kendisiyle çünkü her konud farklı düşünüyoruz. Kendisine tartışmalarda cevap verince “vıdı vıdı”etmiş oluyomuşum cevap vermemem gerekiyormuş. Ve yeni evli olduğum için evle alkalı hiç birşey olmadığı için psikolojik olarakta kötüyüm üzerimde sınav stresside var ve başka stresslere tahammülüm kalmadı. Mesela bana dediki “bu iki bayramda benim ailemin yanına gidecez senin ailenin yanına gidemeyecez artık ileriki bayramlarda gideriz” dedi. Gerçekten evlendiğime pişman mıyım değili miyim bilmiyorum. Ama boşansam acaba ne olur diyr düşünüyorum. Kendisine sevgim tükenmeye çoktan başldı ama yeni evliyiz. Buraya kadar okuyup zaman ayırıdğınız için teşekkür ederim.
