Merhaba arkadaslar yardima ihtiyacim var lütfen tecrübeli olan hanimlar yazarsa sevinirim.. Cikmaz bir sokakdayim
Benim hikayem gercekten cok uzun ..
Bundan 1 yil önce esimle evlendik ben 21 o 26 ilk sevgilim ve ilk flörtümdü ve ilk büyük askim onun icin bende öyleydim ama ilk sevgilisi degildim bir cok seyi hep birlikte ilk kez yasadik bir cok duyguyu sevip sevilmeyi..
Evliligimizin ilk 2 ayi tamamen bir felaketi. Kayinvalidem gille altli üstlü oturuyorduk en ufak bir tartisma, kavgada yukari kosup bizi ayiriliyorlardi. Esimin öfke ve sinir kontröl bozuklugu var dügünden 2 gün sonra balayina ciktik balayinda basladi benimle ufacik seyden tartisip itmeye, yüzüme tükürdü balayinda.
Evimize döndük 1 hafta sonra ben henüz biseyleri kavrayamiyordum eve geldik ilk sabah kahvaltimizda ufak biseye sinirlenip kulagimi öfke aninda cekti ben tepki verince itmeye hakaret etmeye hep devam etti..ailesi karisti kavgamiza bana sen böyleysen babanin evine geri gidersin dedi bende cantami alip gidecektim birakmadilar.
Her neyse bunlar yasadigim en ufak seyler diye bilirim. Bu 2 aylik evliligimde itmek,tükürme karnima yumruk atma, burnuma kafa atmak bacagimi yumrukladi ve vücüdumda morluklar olustu hep. Bu kisa sürede bunlari yaptigina inanamiyordum cünkü 2 yillik bir birlikteligimiz vardi ve adam evlendigi an baska bir insan olmustu. Ilk iki siddetini affettim 3. evi terk ettim. Ailem arkamdaydi ve bosanmak üzere geri döndüm 2 ay sonra ailemin yanina. Ilk zamanlar müthis rahatlamistim iskencesinden kurtulgum icin inanin hic biseyini özlemedim baslarda cünkü bana ettigi hakaretlerin, ettiklerinin hesabi yoktu. Bu adam sinir aninda hep kalbi karaydi ama iyi oldugunda aramiz beni cokk seven evine karisina düskün bir adamdi. Ceyizlerim toparlandi aileler birbirine girdi vss.. (Evlendimizde ben ic mimarlik okumaya basladim iyi bir üniversitede yurt disinda yasiyorum ve müthis bir gelecegim olabilirdi.. Ne yazikki pskolojim öyle bozulduki devamsizlikdan okuldan atildim...)
Aradan aylar gecti ve benim icimdeki öfke ve nefret yerini özleme cevirmisti sadece aklima iyi seyleri geliyordu. Ailesiyle birlikte oturdugumuz icin evlendigini anlamadigini düsündüm ailesinin doldurusuna gelip üzerime geldigini düsündüm yarim kalam hayallerim, ceyizlerim beni kahrediyordu cok severek evlendik bana her defasinda söz veriyordu bir daha asla yapmiycani söylüyordu.
Aradan zaman gecti avukatlara gidildi dava acilacaktiki biz görüsmeye yazismaya eskileri konusmaya basladik.. Sonra bulusmaya ve yarim kalan herseye ben yenik düstüm.. Siddete maruz kalmama ragmen sevgime yenik düstüm nasil sevilir böyle bir adam inanin bilmiyorum. Sebebsiz sever ya insan bazen öyle bir sevgi nedeni yok.belki ilk askim olusu beni böyle bagli yapti ona.. tekrar baristik baska bir ev tuttuk ailesinden uzakda yasiyoruz suan.
Suan 3 ay oldu yeni bir eve cikali ailem kesinlikle istemedi tekrar döneceksin o adam degismez dedi ben hep onu savundum bu sefer mutlu olucaz cünkü o degisti terapi yaptigini söyledim.
Velakin bir cok huyunu degistirdi Ama benim aklimda milyonlarca soru isareti??
Bu evde hakarete basladi, sen kimsin bu evi ben gecindiriyorum? Sen bu eve ne getirdin herseyi ben yaptim araba,yat,kat mi getirdin ne gitrdin?Istersem seni bile satin alirim... Ve bunlarla kalmadi beni her tartisma aninda ufak konularda itmeye devam ediyor cimcikledi ve en son koltukdan koltuga atti kollarimi sika sika ertesi gün kollarimda morluklar olustu 5 parmaginin izleri var..
O morluklari görünce uzun kolu bisey giy askim icim aciyor vicdanim sizliyor diyor... Güleyim mi aglayim mi?? Gideyim mi kalayim mi??
Tartisirken bende ona uymaya basladim artik cok sakin bir yapim var normalde asla kavga gürültülü ortamda kalmazdim bekarken sevmezdim. Simdi beni cigrimdan cikariyor beni itmeye basladiginda köseye sikistirdi adim atmama izin vermiyor kafasini kafama koyuyor erkekmisim gibi bagriyor bende elini issirdim eli kanadi..ben bu degilim.. Asla ..
Hic bisey olmamis gibi davraniyor beni sevdigini hala söylüyor ama artik icim almiyor yaptiklarini inanmiyoum 1 hafta iyiysek ertesi gün bir bomba patliyor. Bu inisler cikislar benim ruhumu cok yordu 23 yasinda beni 43 yasindaki kadinin olgunluguna eristirdi..
Demem o ki siddete devam ediyor arkadaslar. Artik icimde umuda dair hic bir sey kalmadi.. Ne yapacagimi bilmiyorum.. Ne hissedecegimi hele hic.. Ondan bu sefer bosanmayi ciddi ciddi düsünüyorum sonra aklima bundan önceki ayriligimiz geliyor o acili dönem hic bir yere ait olamama hissi..tekrar baba evine dönmek .. Ne yapacam nedir bunun cözümü?
Benim hikayem gercekten cok uzun ..
Bundan 1 yil önce esimle evlendik ben 21 o 26 ilk sevgilim ve ilk flörtümdü ve ilk büyük askim onun icin bende öyleydim ama ilk sevgilisi degildim bir cok seyi hep birlikte ilk kez yasadik bir cok duyguyu sevip sevilmeyi..
Evliligimizin ilk 2 ayi tamamen bir felaketi. Kayinvalidem gille altli üstlü oturuyorduk en ufak bir tartisma, kavgada yukari kosup bizi ayiriliyorlardi. Esimin öfke ve sinir kontröl bozuklugu var dügünden 2 gün sonra balayina ciktik balayinda basladi benimle ufacik seyden tartisip itmeye, yüzüme tükürdü balayinda.
Evimize döndük 1 hafta sonra ben henüz biseyleri kavrayamiyordum eve geldik ilk sabah kahvaltimizda ufak biseye sinirlenip kulagimi öfke aninda cekti ben tepki verince itmeye hakaret etmeye hep devam etti..ailesi karisti kavgamiza bana sen böyleysen babanin evine geri gidersin dedi bende cantami alip gidecektim birakmadilar.
Her neyse bunlar yasadigim en ufak seyler diye bilirim. Bu 2 aylik evliligimde itmek,tükürme karnima yumruk atma, burnuma kafa atmak bacagimi yumrukladi ve vücüdumda morluklar olustu hep. Bu kisa sürede bunlari yaptigina inanamiyordum cünkü 2 yillik bir birlikteligimiz vardi ve adam evlendigi an baska bir insan olmustu. Ilk iki siddetini affettim 3. evi terk ettim. Ailem arkamdaydi ve bosanmak üzere geri döndüm 2 ay sonra ailemin yanina. Ilk zamanlar müthis rahatlamistim iskencesinden kurtulgum icin inanin hic biseyini özlemedim baslarda cünkü bana ettigi hakaretlerin, ettiklerinin hesabi yoktu. Bu adam sinir aninda hep kalbi karaydi ama iyi oldugunda aramiz beni cokk seven evine karisina düskün bir adamdi. Ceyizlerim toparlandi aileler birbirine girdi vss.. (Evlendimizde ben ic mimarlik okumaya basladim iyi bir üniversitede yurt disinda yasiyorum ve müthis bir gelecegim olabilirdi.. Ne yazikki pskolojim öyle bozulduki devamsizlikdan okuldan atildim...)
Aradan aylar gecti ve benim icimdeki öfke ve nefret yerini özleme cevirmisti sadece aklima iyi seyleri geliyordu. Ailesiyle birlikte oturdugumuz icin evlendigini anlamadigini düsündüm ailesinin doldurusuna gelip üzerime geldigini düsündüm yarim kalam hayallerim, ceyizlerim beni kahrediyordu cok severek evlendik bana her defasinda söz veriyordu bir daha asla yapmiycani söylüyordu.
Aradan zaman gecti avukatlara gidildi dava acilacaktiki biz görüsmeye yazismaya eskileri konusmaya basladik.. Sonra bulusmaya ve yarim kalan herseye ben yenik düstüm.. Siddete maruz kalmama ragmen sevgime yenik düstüm nasil sevilir böyle bir adam inanin bilmiyorum. Sebebsiz sever ya insan bazen öyle bir sevgi nedeni yok.belki ilk askim olusu beni böyle bagli yapti ona.. tekrar baristik baska bir ev tuttuk ailesinden uzakda yasiyoruz suan.
Suan 3 ay oldu yeni bir eve cikali ailem kesinlikle istemedi tekrar döneceksin o adam degismez dedi ben hep onu savundum bu sefer mutlu olucaz cünkü o degisti terapi yaptigini söyledim.
Velakin bir cok huyunu degistirdi Ama benim aklimda milyonlarca soru isareti??
Bu evde hakarete basladi, sen kimsin bu evi ben gecindiriyorum? Sen bu eve ne getirdin herseyi ben yaptim araba,yat,kat mi getirdin ne gitrdin?Istersem seni bile satin alirim... Ve bunlarla kalmadi beni her tartisma aninda ufak konularda itmeye devam ediyor cimcikledi ve en son koltukdan koltuga atti kollarimi sika sika ertesi gün kollarimda morluklar olustu 5 parmaginin izleri var..
O morluklari görünce uzun kolu bisey giy askim icim aciyor vicdanim sizliyor diyor... Güleyim mi aglayim mi?? Gideyim mi kalayim mi??
Tartisirken bende ona uymaya basladim artik cok sakin bir yapim var normalde asla kavga gürültülü ortamda kalmazdim bekarken sevmezdim. Simdi beni cigrimdan cikariyor beni itmeye basladiginda köseye sikistirdi adim atmama izin vermiyor kafasini kafama koyuyor erkekmisim gibi bagriyor bende elini issirdim eli kanadi..ben bu degilim.. Asla ..
Hic bisey olmamis gibi davraniyor beni sevdigini hala söylüyor ama artik icim almiyor yaptiklarini inanmiyoum 1 hafta iyiysek ertesi gün bir bomba patliyor. Bu inisler cikislar benim ruhumu cok yordu 23 yasinda beni 43 yasindaki kadinin olgunluguna eristirdi..
Demem o ki siddete devam ediyor arkadaslar. Artik icimde umuda dair hic bir sey kalmadi.. Ne yapacagimi bilmiyorum.. Ne hissedecegimi hele hic.. Ondan bu sefer bosanmayi ciddi ciddi düsünüyorum sonra aklima bundan önceki ayriligimiz geliyor o acili dönem hic bir yere ait olamama hissi..tekrar baba evine dönmek .. Ne yapacam nedir bunun cözümü?