• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yeni Evleneceklere İbret Olsun

Arafta kalmamın tek sebebi çocuğum zaten. Onun böyle bir ortamda büyümesini, bizi örnek almasını asla istemem. Yoksa bana olan olmuş. Eşim yok gibi davranabilirim evde onu görmezden gelebilirim sorun değil.
Çocuğunuz için babanın anneyi zerre umursamadığı bir ev ortamı daha mı sağlıklıdır bunu düşünmek lazım. Düşünsenize tüm normal evlilikler böyle sanarak gelecekte bir yuva kuracak çocuğunuz. Kız çocuğuysa kendini hiç önemsemeyen biriyle evlenecek belki, erkekse karısını önemsemeyecek normali öyle sandığı için. Her türlü ilerdeki yaşamında sorunlar yaşayacak ilişkiler anlamında.
 
Aynen ama insan ama ne biliyim anlattığına göre adam sevgiliyken de istemediğini belli etmiş, neden ısrarla evlenmek istedi ki, evlenince değişir düşüncesi bir çoğumuz mahvetti
Iste adamı es gecıp ailesi istiyor mecbur ilgilenecek diye dusundu ama olmadı malesef
 
Eş seçimi yaparken değerinizi bildirin. Önce kendinize değer verin sonra başkalarından değer görmeyi bekleyin

İbret olsun size yaşadıklarım.

Aşık oldum resmen peşinden ben koştum. Sevgiliyken cumartesi de çalıştığım için işten çıkıp görüşmek için ayağına giderdim. 2 saat otobüs yolcuğu yapardım. Kendisi bir kere bile bana gelmedi.

Evlendik, kendi istediği muhitte oturduk. Çünkü o muhitte okumuş, alışmış hem işine de yakınmış. Benim her sabah 5'te uyanıp akşam 8'de eve gelmem, günde 4 saat yolculuk çekmem umrunda bile olmadı. İstifa etmek istedim ona da izin vermedi.

Her gün işinin zorluğundan bahsetti durdu. İstifa et dedim, destek oldum cesaret edemedi. Bütün gün elinden telefon düşmedi ne sohbet ne muhabbet. Her gece koltukta uyuyakaldı yatağa bile gelmedi.

Para biriktirdim (ona rağmen) ev almaya kalktım, onun istediği muhite param yetmediği için biraz uzak yerlerden baktım evlere mecbur. Kendi istemediği için benimle emlakçıya bile gelmedi. Ne halin varsa gör dedi. Ya insan arkadaşı rica etse, dese ki gel beraber gidelim bakmaya, emlakçıyla yalnız bırakma beni dese bir erkek olarak kalkıp gelmez mi? Gerçi zamanında sevgiliyken gel işyerime bi görün rahatsız eden oluyo arada dediğimde "sen napacağını bilirsin" deyip gelmemişti. Ben zaten napacağımı biliyorum sana ihtiyacım olduğundan seni çağırmıyorum ki erkek olarak varlığı hissettir, arkamı yaslayabileceğim biri var diyebileyim diye çağırdım seni. Zaten babamdan babalık görmemişim hep kendi ayaklarımın üstünde durmuşum insan sırtını dayayabileceği birini istemesi suç mu? Maddi anlamda değil bu ben çalışır kimseye yük olmam çok şükür.

Bitti artık dayanamıyorum, ufak bebeğim var, ne yapacağımı netleştiremiyorum. Keşke buradan babalara ulaşabilsem, desem ki kız çocuklarınızı çok sevin. Sevin ki kendilerine ilk ilgi gösteren hödüklerin peşinden koşup gitmesinler.
Ben de sırf o istiyor diye, kpss de türkiye 10.su olmuşken, ailemden 1500 km uzak küçük bir ilçeye tayin istedim. O uygun gördü bekar evine gelin gittim, ev eşyası vs istemedim. Değer görmedim ödün verdikçe. Boşandık. Yalnız değilsin yani.
 
Neden peki? Hiç ilgi göstermeyen, değer vermeyen birine neden bu kadar müsemma, tolerans gösterdiniz? Farkında olmamanıza imkan yok, en başından beri sizde farkındaydınız bence, nedenini anlayamadım? Sevgisiyle, ilgisiyle başınızı döndürdü, görmediğiniz sıcaklığı, şefkati gördünüz desem, o da hiç olmamış ki?
Çünkü o yeryüzündeki tek erkek
seçilmiş insan
kim bilir ne harikulade özelliklere sahip ama tabii biz bilmiyoruz
hal böyle olunca onunla evlilik ve bir çocuk yapmak kaçınılmaz tabii ki
ya bir de elinden kaçırsa konu sahibi mazallah
 
Karşısinda cok güclu kadın gören erkekler kendilerini tamamen geri cekiyorlar genelde.

Bu guclu kadin formati ilk zamanlar işlerine geliyor, bazi seyler icin kendiler yorulmuyorlar, kadin hersey icin cabaliyor ve hallediyor, kolay geliyor bu kadinla olmak.

Sonra sonra iliskide kendilerini işlevsiz hissedip, zaten o kadina yatecek kadar güçlü olamayacklarini farkettikleri icin "banane ne yaparsan yap" moduna mecburen giriyorlar.

"ben sana yetemiyorum o yuzden boyle oluyor " diyemiyorlar, "umurumda degilsin" e getirip kendi karizmalarini kurtarmaya calisiyorlar.

Sizin durum buna benziyor.

Ayrica erkeklerde "kadinin hayatinda bir rolum olmali, onun yapamadigi seyleri yapabilmeliyim" icgudusu var.

Bu güdu beslenmeyince erkek ne yapacagini bilemez halde tamamen saçmaliyor.

Emin ol karsisina "ay ben yarm saatlik yola gidemem kii" diyen çitkirildim bir kadin ciksa , hemen koruma kollama işe yarama kadının hayatinda bir rol alma sansi yakalayan erkek, gerekli fedakarligi kendisi yapar ve daha bi " erkek" hisseder, ve bunu seve seve yapar.

Bu durum iyi mdir kotu mudur, gercekten olmasi gereken midir hic karar veremiyorum.

Eski eşim iliskimizin baslarinda "herseyi de biliyorsun, cok da beceriklisin, sen herseyi halledersin, her konuda sana guvenirim asla aklim sende kalmaz vs vs. die hayran hayran konusurken, gün oldu devran döndü "bana kendimi yetersiz hissetiriyorsun,erkeğin dediği olur, kadinin her konuda fikri olmaz, bi kere de sorgulamadan inan, benm dedigimi yap, sen cok biliyosun, bak bilmem kimin eşi yaninda esi olmadan şunu bunu yapmiyo vs vs " die krizlere girmeler geldi.
 
Gerçekten ibretlik. Kızlarımız kadınlarımız biraz kendini sevmeyi değer vermeyi bilmek zorunda. Hele de bu devirde. Hadi gönül kaydı evlilik oldu diyelim çocuk için bari acele etmeyin. Değer görmediğiniz bir adamı baba yapmak neden? Gerçekten konunuz kamu spotu. Kızım 8 yaşında uykularım kaçıyor nasıl bir adama denk gelecek diye 🤔
 
Karşısinda cok güclu kadın gören erkekler kendilerini tamamen geri cekiyorlar genelde.

Bu guclu kadin formati ilk zamanlar işlerine geliyor, bazi seyler icin kendiler yorulmuyorlar, kadin hersey icin cabaliyor ve hallediyor, kolay geliyor bu kadinla olmak.

Sonra sonra iliskide kendilerini işlevsiz hissedip, zaten o kadina yatecek kadar güçlü olamayacklarini farkettikleri icin "banane ne yaparsan yap" moduna mecburen giriyorlar.

"ben sana yetemiyorum o yuzden boyle oluyor " diyemiyorlar, "umurumda degilsin" e getirip kendi karizmalarini kurtarmaya calisiyorlar.

Sizin durum buna benziyor.

Ayrica erkeklerde "kadinin hayatinda bir rolum olmali, onun yapamadigi seyleri yapabilmeliyim" icgudusu var.

Bu güdu beslenmeyince erkek ne yapacagini bilemez halde tamamen saçmaliyor.

Emin ol karsisina "ay ben yarm saatlik yola gidemem kii" diyen çitkirildim bir kadin ciksa , hemen koruma kollama işe yarama kadının hayatinda bir rol alma sansi yakalayan erkek, gerekli fedakarligi kendisi yapar ve daha bi " erkek" hisseder, ve bunu seve seve yapar.

Bu durum iyi mdir kotu mudur, gercekten olmasi gereken midir hic karar veremiyorum.

Eski eşim iliskimizin baslarinda "herseyi de biliyorsun, cok da beceriklisin, sen herseyi halledersin, her konuda sana guvenirim asla aklim sende kalmaz vs vs. die hayran hayran konusurken, gün oldu devran döndü "bana kendimi yetersiz hissetiriyorsun,erkeğin dediği olur, kadinin her konuda fikri olmaz, bi kere de sorgulamadan inan, benm dedigimi yap, sen cok biliyosun, bak bilmem kimin eşi yaninda esi olmadan şunu bunu yapmiyo vs vs " die krizlere girmeler geldi.
Valla duygularıma tercüman oldunuz. 👏
 
Cocuk kismi haric ayniyiz sizinle. Nerden bulduk boyle bencil adamlari gercekten bilemiyorum... Buyuk sanssizlik.
 
Babasından hayır görmeyen kocadan da görmüyor bence, Allah yardımcınız olsun inşallah
 
Karşısinda cok güclu kadın gören erkekler kendilerini tamamen geri cekiyorlar genelde.

Bu guclu kadin formati ilk zamanlar işlerine geliyor, bazi seyler icin kendiler yorulmuyorlar, kadin hersey icin cabaliyor ve hallediyor, kolay geliyor bu kadinla olmak.

Sonra sonra iliskide kendilerini işlevsiz hissedip, zaten o kadina yatecek kadar güçlü olamayacklarini farkettikleri icin "banane ne yaparsan yap" moduna mecburen giriyorlar.

"ben sana yetemiyorum o yuzden boyle oluyor " diyemiyorlar, "umurumda degilsin" e getirip kendi karizmalarini kurtarmaya calisiyorlar.

Sizin durum buna benziyor.

Ayrica erkeklerde "kadinin hayatinda bir rolum olmali, onun yapamadigi seyleri yapabilmeliyim" icgudusu var.

Bu güdu beslenmeyince erkek ne yapacagini bilemez halde tamamen saçmaliyor.

Emin ol karsisina "ay ben yarm saatlik yola gidemem kii" diyen çitkirildim bir kadin ciksa , hemen koruma kollama işe yarama kadının hayatinda bir rol alma sansi yakalayan erkek, gerekli fedakarligi kendisi yapar ve daha bi " erkek" hisseder, ve bunu seve seve yapar.

Bu durum iyi mdir kotu mudur, gercekten olmasi gereken midir hic karar veremiyorum.

Eski eşim iliskimizin baslarinda "herseyi de biliyorsun, cok da beceriklisin, sen herseyi halledersin, her konuda sana guvenirim asla aklim sende kalmaz vs vs. die hayran hayran konusurken, gün oldu devran döndü "bana kendimi yetersiz hissetiriyorsun,erkeğin dediği olur, kadinin her konuda fikri olmaz, bi kere de sorgulamadan inan, benm dedigimi yap, sen cok biliyosun, bak bilmem kimin eşi yaninda esi olmadan şunu bunu yapmiyo vs vs " die krizlere girmeler geldi.
Bazen amacina ulasmak icin karakterinden ödün vermek gerekiyor. Nefret ederim çıt kırıldım kadınlardan. Ayaklarının üstünde dur kimseye muhtaç olma diycem ama bunu yapanlar mızmız kadınlar kadar değer görmüyor bu da bi gerçek.

Bebeğim bütün duygularimi kaplıyor aşkmış sevdaymış insan bisey aramıyor aslinda. Boşanırsam da kızımı ve annemi alıp gezip tozmak en büyük hayalim.
 
Mükemmel bir evliliğe çocuk olmazsa olmazdi.
Yaşadıklarıniz kendi tercihleriniz ama çocuğunuza yazık olmuş.
"Ben kendime bağlayamadım, belki çocuk bağlar" dedi ama işe yaramadı muhtemelen.
 
Eş seçimi yaparken değerinizi bildirin. Önce kendinize değer verin sonra başkalarından değer görmeyi bekleyin

İbret olsun size yaşadıklarım.

Aşık oldum resmen peşinden ben koştum. Sevgiliyken cumartesi de çalıştığım için işten çıkıp görüşmek için ayağına giderdim. 2 saat otobüs yolcuğu yapardım. Kendisi bir kere bile bana gelmedi.

Evlendik, kendi istediği muhitte oturduk. Çünkü o muhitte okumuş, alışmış hem işine de yakınmış. Benim her sabah 5'te uyanıp akşam 8'de eve gelmem, günde 4 saat yolculuk çekmem umrunda bile olmadı. İstifa etmek istedim ona da izin vermedi.

Her gün işinin zorluğundan bahsetti durdu. İstifa et dedim, destek oldum cesaret edemedi. Bütün gün elinden telefon düşmedi ne sohbet ne muhabbet. Her gece koltukta uyuyakaldı yatağa bile gelmedi.

Para biriktirdim (ona rağmen) ev almaya kalktım, onun istediği muhite param yetmediği için biraz uzak yerlerden baktım evlere mecbur. Kendi istemediği için benimle emlakçıya bile gelmedi. Ne halin varsa gör dedi. Ya insan arkadaşı rica etse, dese ki gel beraber gidelim bakmaya, emlakçıyla yalnız bırakma beni dese bir erkek olarak kalkıp gelmez mi? Gerçi zamanında sevgiliyken gel işyerime bi görün rahatsız eden oluyo arada dediğimde "sen napacağını bilirsin" deyip gelmemişti. Ben zaten napacağımı biliyorum sana ihtiyacım olduğundan seni çağırmıyorum ki erkek olarak varlığı hissettir, arkamı yaslayabileceğim biri var diyebileyim diye çağırdım seni. Zaten babamdan babalık görmemişim hep kendi ayaklarımın üstünde durmuşum insan sırtını dayayabileceği birini istemesi suç mu? Maddi anlamda değil bu ben çalışır kimseye yük olmam çok şükür.

Bitti artık dayanamıyorum, ufak bebeğim var, ne yapacağımı netleştiremiyorum. Keşke buradan babalara ulaşabilsem, desem ki kız çocuklarınızı çok sevin. Sevin ki kendilerine ilk ilgi gösteren hödüklerin peşinden koşup gitmesinler.
ayyy aynı ilişkiyi ben yaşadım, ben giderdim ayağına her istediğini yapardım.. 2 ay sonunda ayrıldı benden, evlenmedi bile, bi güzel gönlünü eğlendirdi bıraktı sonra.. evet bu bana ders oldu.. artık asla kimseye öyle davranmam.. hatta kmseyi hayatıma almayı düşünmüyorum.. bu erkeklerin şerefs..leri yetti artık..
 
Son cumlen cok duygulandırdı beni babasıyla 1.5 senedır konusmayan bır bayan olarak....
Sanırım bu dargınlık ömür boyuda sürecek.
 
Bir kere soğuk duş etkisi yaşasın, o sizin peşinizden koşsun... terk edin Bir süre mesela gelsin ayaklarınıza kapansın. Simdiye kadar kendi degerinizi bilmediniz bundan sonra ben değerliyim deyin.
 
Eş seçimi yaparken değerinizi bildirin. Önce kendinize değer verin sonra başkalarından değer görmeyi bekleyin

İbret olsun size yaşadıklarım.

Aşık oldum resmen peşinden ben koştum. Sevgiliyken cumartesi de çalıştığım için işten çıkıp görüşmek için ayağına giderdim. 2 saat otobüs yolcuğu yapardım. Kendisi bir kere bile bana gelmedi.

Evlendik, kendi istediği muhitte oturduk. Çünkü o muhitte okumuş, alışmış hem işine de yakınmış. Benim her sabah 5'te uyanıp akşam 8'de eve gelmem, günde 4 saat yolculuk çekmem umrunda bile olmadı. İstifa etmek istedim ona da izin vermedi.

Her gün işinin zorluğundan bahsetti durdu. İstifa et dedim, destek oldum cesaret edemedi. Bütün gün elinden telefon düşmedi ne sohbet ne muhabbet. Her gece koltukta uyuyakaldı yatağa bile gelmedi.

Para biriktirdim (ona rağmen) ev almaya kalktım, onun istediği muhite param yetmediği için biraz uzak yerlerden baktım evlere mecbur. Kendi istemediği için benimle emlakçıya bile gelmedi. Ne halin varsa gör dedi. Ya insan arkadaşı rica etse, dese ki gel beraber gidelim bakmaya, emlakçıyla yalnız bırakma beni dese bir erkek olarak kalkıp gelmez mi? Gerçi zamanında sevgiliyken gel işyerime bi görün rahatsız eden oluyo arada dediğimde "sen napacağını bilirsin" deyip gelmemişti. Ben zaten napacağımı biliyorum sana ihtiyacım olduğundan seni çağırmıyorum ki erkek olarak varlığı hissettir, arkamı yaslayabileceğim biri var diyebileyim diye çağırdım seni. Zaten babamdan babalık görmemişim hep kendi ayaklarımın üstünde durmuşum insan sırtını dayayabileceği birini istemesi suç mu? Maddi anlamda değil bu ben çalışır kimseye yük olmam çok şükür.

Bitti artık dayanamıyorum, ufak bebeğim var, ne yapacağımı netleştiremiyorum. Keşke buradan babalara ulaşabilsem, desem ki kız çocuklarınızı çok sevin. Sevin ki kendilerine ilk ilgi gösteren hödüklerin peşinden koşup gitmesinler.
Böyle bir adama bu kadar tolerans fazla değil mi ya. Yazık olmuş geçen zamanınıza. Bile bile de değmeyecek insana bu kadar fedakarlık yapılmaz be.
 
Babandan görmediğin sevgiyi hiç bilmediğin için tekrardan seni sevmeyeni bulup inat etmişsin belki sever diye aslında kumar oynamışın ama tutmamış.
Büyüdün artık seni başkası sevmese de olur sen sev yeter.
 
İnan zor değil ben 31 oldum eskiden ailem kullanıyordu beni merhametliyim diye eski eşime de fazla değer vermişim gidemem sandı o da.
Şimdi herşeyi zamanla ama uğraşarak değiştirdim. Aileme izin vermiyorum çoğu şeyde. Kendi evimi aldım kendi konforumu yarattım. Önce ben diyorum şimdi okulumdan uzağa taşınma durumum var ben öyle otobüslerde mahvolamam araba alacağım dedim babam hemen destek olurum dedi ama onu da zamanla işledim annem kendisi gibi olup fedakarlık yapmamı istiyor ama yapmıyorum.
Kimse benden kıymetli değil boşandım eskiden erkekleri etkilemek zor derdim şimdi biri için üzülsem bile 2 gün sürüyor 3. gün başkası ile tanışıyorum. Zaafını kimseye gösterme içindeki çocuk dışında. Zaafını anladıklarında hemen kullanma ya da manipüle etmeyi deniyorlar.
Hayat gerekirse zorla öğretiyor bence😊🍀
 
Back