günaydın kızlar
dün akşam işten çıkınca annemlere gittim
ailemin herzaman arkamda olduğunu düşünürdüm ama yanılmışım
annem ve ablama önceki akşam olanları da anlattım
aynen beklediğim gibi oldu.
ailem bu defa beni desteklemiyor hatta üzerime bile geldiler.
nikah meselesi için nikahın düşmüyor falan dediler,ama ben bunu sordurmaya devam edicem.
bana vurdu deyince e sende vurmuşsun,sende konuşup hakaret etmişsin gibisinden konuştular.
hatta eşime acıdıklarını falan söylediler.yazık onun psikolojisi bozuk,sen niye kavga edip olayı büyütüyorsun,o anda sus sakinleşince al karşına konuş,sende karşılık verince birbirinize giriyorsunuz dediler.
babama anlatılsa konu oda anlayışlı olmayacaktır,benimde karşılık verdiğimi duyarsa hatta çıldırabilirmiş..
bende sinirlenip çıktım evden..
annem bu kadar anlayışsızken babamdan ve diğerlerinden de çok bir anlayış beklemiyorum artık..
haklıyken haksız olmak en korktuğum şeydir.ama tamda bunu yaşadım dün akşam..
sonuç olarak üzerini kapat,babana bişey söylemeyeceksin,tek yapacağın konuşma değer verme vs. gibisinden sözler oldu.
zaten tüm hesaplarımı kapatmıştım
burayada girmeyeceğim artık
başıma kalkacak şey bulamaz belki o zaman
böyle nasıl gidecek bilmiyorum bana dua edin
hakkımda hayırlısı neyse o olsun..
başkası olsa yazık sana,gençliğine güzelliğine der kesinlikle ayrılmasını önerirdim.
ama ben yapamıyorum işte
gerek ailem yüzünden gerek eşim yüzünden ve diğerleri yüzünden hep kahır çeken kadın oluyorum.
bunların başıma gelebileceğini asla düşünemezdim..
büyük mü konuştum,beddua mı aldım,büyü mü var üzerimde bilmiyorum..
Allahım hayırlı kapılar açsın inşallah......