• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yeme Bozukluğu

Merhaba,ben de senin yaşadıklarını çok iyi anladım ve hissettim çünkü ben de senin aşlarında benzer şeyleri yaşadım.O iğneleyici kelimeler,yediğim zaman imalı bakışlar,yememem için baskılar,beğenilmemek ve daha neler neler...Daha çok gençsin ama,kimsenin psikolojini bozmasına,güvenini zedelemesine asla izin verme sakın.Bu ileride daha büyük sorunlara yol açar.Kendini motive et,etrafında bir tane bile seni rencide etmeyecek,yargılamayacak,sana manevi destek olacak kişi olsa yeter.Bence ne yap et diyetisyene git,özelde olmasına gerek yok öncelikli olarak,en önce devlettekine git bak bakalım sana neler söyleyecek.Baktın seni rahatlatmadı veya motive etmedi,ailenden yine seni anlayacak bir büyüğüne söylersin ve özelde gidersin diyetisyene.Psikolog da düşünebilirsin,yurt dışında neredeyse herkesin bir terapisti varmış,bu çok normal bir şey aslında ama bizim toplumumuz bu konuda henüz çağdaş düşünceyi yakalayamadı maalesef.Psikolog olmazsa yine seni rahatlatacak,yargılayıp sıkılmadan dineyecek,sana destek olacak,seni motive edecek bir kişiyle paylaşabilirsin yaşadıklarını.Bana da yazabilirsin,eminim ben ve benim gibi destek olacak kişiler çıkacaktır.Ben seve seve dinler ve destek olmaya çalışırım.Bu arada yediklerimizin kalorilerini hesaplayan siteler var,insan gün içinde yediklerini yazınca daha bilinçli davranabiliyor.Ve bir de herhangi bir engelin yoksa muhakkak spor yap derim.Hem fiziksel,hem ruhsal olarak çok büyük fark yaratacak bence.Ne tür spor seviyorsan,imsakların doğrultusunda spor yapmalısın.Ben bu konuyu takip edeceğim yani sık sık yazarım,sen de haberlerini ve kararlarını yazarsan sevinirim.

Oncelikle teşekkür ediyorum.Diyetisyen ve psikolog konusunda malesef.Babam her şeyin bende biteceğini soyliyor ve oraların maddi anlamda gereksiz oldugunu dile getiriyor.Daha yasım kücük oldugu icinde kendi imkanmla gitmem imkansız.Evde de maddi konuda tek babam.Yani bu durumda kendimi ancak kendim anlayabiliyorum.Babam dısında diğer aile bireyleride abarttıgımı düsünüyorlar.Dün kesin olarak dikkat etmek icin adım attım.Başardım ama bugün tekrardan atak mıı geldi ne bilmiyorum.Yine durduramadım.Ama su saatten sonra tekrar bir şey yememek kararındayım.Yarın yine pes etmicem.İnsallah basarıcam.Evde yürüyüş bandı var.Yürüyüş yapmayı düsünüyorum ama imkanlar el vermiyor.Ama cok kısa zamanda baslayacagım.Bakalım hayırlısı..Size durumları bildireceğim.Cünkü sanırım beni bitek anlayan sizsiniz.
 

Oncelikle teşekkür ediyorum.Diyetisyen ve psikolog konusunda malesef.Babam her şeyin bende biteceğini soyliyor ve oraların maddi anlamda gereksiz oldugunu dile getiriyor.Daha yasım kücük oldugu icinde kendi imkanmla gitmem imkansız.Evde de maddi konuda tek babam.Yani bu durumda kendimi ancak kendim anlayabiliyorum.Babam dısında diğer aile bireyleride abarttıgımı düsünüyorlar.Dün kesin olarak dikkat etmek icin adım attım.Başardım ama bugün tekrardan atak mıı geldi ne bilmiyorum.Yine durduramadım.Ama su saatten sonra tekrar bir şey yememek kararındayım.Yarın yine pes etmicem.İnsallah basarıcam.Evde yürüyüş bandı var.Yürüyüş yapmayı düsünüyorum ama imkanlar el vermiyor.Ama cok kısa zamanda baslayacagım.Bakalım hayırlısı..Size durumları bildireceğim.Cünkü sanırım beni bitek anlayan sizsiniz.

Aslında çözüm yememekte değil,ne yediğini bilerek,bilinçli ve sağlıklı yemekte.Yememek de daha çok atak getiriyor çünkü,yemeyip birden patlıyor insan,o daha kötü bence.Bence o kalori hesaplayan siteler çok işe yarıyor,insanın yedikleri yazılı şekilde gözünün önüne gelince insan kendini frenleyebiliyor.Ya da internet dışında normal bir deftere spor ve diyet günlüğü tut,şöyle süslü,seveceğin bir defter olsun ve ona yaz gün boyu neler yediğini,ne kadar süreyle ne spor yaptığını,tabi gün gün ve öğün öğün saatli,tarihli şekilde.Ayrıca o gün hissettiklerini de ekleyebilirsin küçük küçük.Bunlar bile büyük adım inan bana.Bol su ve bitki çayı içmeyi de ihmal etme.Gör bak nasıl değişeceksin...
 
Aslında çözüm yememekte değil,ne yediğini bilerek,bilinçli ve sağlıklı yemekte.Yememek de daha çok atak getiriyor çünkü,yemeyip birden patlıyor insan,o daha kötü bence.Bence o kalori hesaplayan siteler çok işe yarıyor,insanın yedikleri yazılı şekilde gözünün önüne gelince insan kendini frenleyebiliyor.Ya da internet dışında normal bir deftere spor ve diyet günlüğü tut,şöyle süslü,seveceğin bir defter olsun ve ona yaz gün boyu neler yediğini,ne kadar süreyle ne spor yaptığını,tabi gün gün ve öğün öğün saatli,tarihli şekilde.Ayrıca o gün hissettiklerini de ekleyebilirsin küçük küçük.Bunlar bile büyük adım inan bana.Bol su ve bitki çayı içmeyi de ihmal etme.Gör bak nasıl değişeceksin...

Cok defa tamam bu sefer bitti başarcam desemde yenildim.Ama bu sefer direneceğim.Dediklerinizi uygulayacagım.Bir diyet günlüğü açmayı planlıyorum.Ordan takip edersiniz umarım beni.
 
Cok defa tamam bu sefer bitti başarcam desemde yenildim.Ama bu sefer direneceğim.Dediklerinizi uygulayacagım.Bir diyet günlüğü açmayı planlıyorum.Ordan takip edersiniz umarım beni.

Her şeyden önce ruhen ve bedenen hazır olmak lazım.Psikoloji,duygular ve beden hazır olmadıktan sonra olmaz.Önce ruhundaki yaraları sarmalı ve olumlu düşünmelisin,kendini sevmeli,kendine güvenmelisin.Diyet günlüğünü de seve seve takip ederim tabi ki.
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben ataklardan kurtuldum.

Ama neler yaşadığınızı çok çok iyi anlıyorum. Normal insan olabildim nihayet, umarım da hep böyle kalırım.

Bunu nasıl yaptım?

Öncelikle diyetisyene de, psikolağa da gitmedim. Gitmek sıkılıkla aklımdan geçti, ama sonuçta herşeyin kendimde bittiğini düşünüp vaz geçtim. Kök neden: çok sıkı diyet yapmak. Ataklar sıkı diyetlerin ve takıntıların ardından geliyor.

Teoride söylemek kolay gibi ama birebir yaşadım da.

Çözüm: Herşeyden ye, ama çok yeme. Bazen çok yemek istersen de çok ye. Ama sonra dikkat edip toparla. Canın ne istiyorsa ölçülü olarak ye. Bazen canın çoook yemek istiyorsa da çok ye. ama sonra dikkat et ve toparla. Birikince vermek misli misli zor....

Aslında bu kadar basit arkadaşlar.

Fakat o dönemler inanılmaz kötü. ilginç. saçma. saçmaladığını bile bile, bişeylere inat evde ne varsa (yoksa da şartlara hiiiç aldırmadan çıkıp alırsın, sipariş edersin, pişirirsin, peynir falan bile yersin, bir sürü çözümü var) tıkınırcasına yemek yemek yemek ve yine yemek. Tatlı, tuzlu sonra yine tatlı sonra herşey. Çatlayana kadar, aralıksız. Eş zamanlı pişmanlıklar, kendi kendine karar verip yine hata yaparak hiçbirşey yememeye kalkışmalar ve yeni ataklar. Hızla alınan kilolar, zor verilen kilolar, tekrar hızla alınan kilolar..... Yazık değil mi bize?

Siz de kurtulursunuz umarım ve bir daha hiiiiç uğramaz umarım hiçbirimize.
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben ataklardan kurtuldum.

Ama neler yaşadığınızı çok çok iyi anlıyorum. Normal insan olabildim nihayet, umarım da hep böyle kalırım.

Bunu nasıl yaptım?

Öncelikle diyetisyene de, psikolağa da gitmedim. Gitmek sıkılıkla aklımdan geçti, ama sonuçta herşeyin kendimde bittiğini düşünüp vaz geçtim. Kök neden: çok sıkı diyet yapmak. Ataklar sıkı diyetlerin ve takıntıların ardından geliyor.

Teoride söylemek kolay gibi ama birebir yaşadım da.

Çözüm: Herşeyden ye, ama çok yeme. Bazen çok yemek istersen de çok ye. Ama sonra dikkat edip toparla. Canın ne istiyorsa ölçülü olarak ye. Bazen canın çoook yemek istiyorsa da çok ye. ama sonra dikkat et ve toparla. Birikince vermek misli misli zor....

Aslında bu kadar basit arkadaşlar.

Fakat o dönemler inanılmaz kötü. ilginç. saçma. saçmaladığını bile bile, bişeylere inat evde ne varsa (yoksa da şartlara hiiiç aldırmadan çıkıp alırsın, sipariş edersin, pişirirsin, peynir falan bile yersin, bir sürü çözümü var) tıkınırcasına yemek yemek yemek ve yine yemek. Tatlı, tuzlu sonra yine tatlı sonra herşey. Çatlayana kadar, aralıksız. Eş zamanlı pişmanlıklar, kendi kendine karar verip yine hata yaparak hiçbirşey yememeye kalkışmalar ve yeni ataklar. Hızla alınan kilolar, zor verilen kilolar, tekrar hızla alınan kilolar..... Yazık değil mi bize?

Siz de kurtulursunuz umarım ve bir daha hiiiiç uğramaz umarım hiçbirimize.
Merhaba,dün buraya yazılanları tek tek okudum,sizi kendime çok benzettim,aynı şeyleri yaşamışız gerçekten,öyle bir aynılık ki ben okurken şaşırdım doğrusu.O yüzden yazdıklarınızı çok iyi anlayıp hissedebildim,sizin de benimkileri hissedebileceğinize eminim.Ataklardan kurtulduğunuza çok sevindim inanın,daim olur umarım.Ben de kurtulma çabası içindeyim,kendime inanıyorum ama sizin de bildiğiniz gibi bunun kör noktaları var,o anda kopuyor film ve sonrası yok...Umarım ben de yaşamam bunları bir daha.Sizin en son atağınız ne zaman oldu ve atak dönemi başlangıç bitiş süresi ne kadardı?Amacım asla sizi sorgulamak,irdelemek değil,kendimle sizin yaşadıklarınızı çok benzettiğim için sadece.Ve yazdıklarınızda samimiyet gördüm,çok içtendiniz.
 
Arkadaşlar,dün ve bugün iyiydi ama yarın eve kalabalık bir misafir grubu gelecek.Misafirle birlikte kek,pasta,börek,mercimekli köfte,sarma,vb. bir sürü tatlı tuzlu şekerli hamurlu yiyecek dolacak ev.Ve ben açıkçası tedirginim.Benim için orta denen bir kavram yok.Ya hep ya hiç,ağzımı sürdüğüm anda gidiyor.Şimdi birçok arkadaş tadına bak,ye ama kendini frenle durmayı bil diyecek ama ben bunu çok ama çok,defalarca denedim,gerçekten ben bunu yapamıyorum,sonuçta çocuk değil yetişkin bir insanım ama çok çabalamama rağmen yıllardır beceremedim bunu.En iyisi yiyeceklere hiç bulaşmamak ve kendi normal öğünlerimi tüketmek.Yoksa yaşanacakar belli,bu şartlanmışlık değil buna inanın.Bana dua edin de şu gereksiz kalori dolu sağlıksız yiyecekler evden tamamen yok olana kadar benim yapımı ve pişirmesi dışında hiçbiriyle herhangi bir yakınlığım olmasın 18:
 
Arkadaşlar,dün ve bugün iyiydi ama yarın eve kalabalık bir misafir grubu gelecek.Misafirle birlikte kek,pasta,börek,mercimekli köfte,sarma,vb. bir sürü tatlı tuzlu şekerli hamurlu yiyecek dolacak ev.Ve ben açıkçası tedirginim.Benim için orta denen bir kavram yok.Ya hep ya hiç,ağzımı sürdüğüm anda gidiyor.Şimdi birçok arkadaş tadına bak,ye ama kendini frenle durmayı bil diyecek ama ben bunu çok ama çok,defalarca denedim,gerçekten ben bunu yapamıyorum,sonuçta çocuk değil yetişkin bir insanım ama çok çabalamama rağmen yıllardır beceremedim bunu.En iyisi yiyeceklere hiç bulaşmamak ve kendi normal öğünlerimi tüketmek.Yoksa yaşanacakar belli,bu şartlanmışlık değil buna inanın.Bana dua edin de şu gereksiz kalori dolu sağlıksız yiyecekler evden tamamen yok olana kadar benim yapımı ve pişirmesi dışında hiçbiriyle herhangi bir yakınlığım olmasın 18:

cbn diyetisyene gitmişin ne güzel .Bak ilk adımı attın inş. devamıda gelcek.Akşamda misafir varmış oh oh ne güzel senin yerine olsam birden herseyi kesmem cnm o zaman bunalırsın cok sevdığın tatlı pasta vb de ye ama az ye yani tadnı al yeter canın çekmesin:)sende yiyemedim demezsin.Cnm artık bu işe başladın acele etme düzenli devam et sonucun olumlu olcağına hiç süphem yok güvenini yitirme asla tamammı:)
 
Merhaba,dün buraya yazılanları tek tek okudum,sizi kendime çok benzettim,aynı şeyleri yaşamışız gerçekten,öyle bir aynılık ki ben okurken şaşırdım doğrusu.O yüzden yazdıklarınızı çok iyi anlayıp hissedebildim,sizin de benimkileri hissedebileceğinize eminim.Ataklardan kurtulduğunuza çok sevindim inanın,daim olur umarım.Ben de kurtulma çabası içindeyim,kendime inanıyorum ama sizin de bildiğiniz gibi bunun kör noktaları var,o anda kopuyor film ve sonrası yok...Umarım ben de yaşamam bunları bir daha.Sizin en son atağınız ne zaman oldu ve atak dönemi başlangıç bitiş süresi ne kadardı?Amacım asla sizi sorgulamak,irdelemek değil,kendimle sizin yaşadıklarınızı çok benzettiğim için sadece.Ve yazdıklarınızda samimiyet gördüm,çok içtendiniz.


Merhaba,

Benim ataklarim ilk diet yapmamin hemen ertesinde geldi. Yani 2008 sonunda. Dietim harikaydi, 56 dan 50 ye Falan inmistim. Boyum 168. Mukemmeldi ama 50 lerde iken ataklar basladi. Sonra geri aldim bi daha verdim geri aldim bi daha verdim hep dongu. Bu dongu berbat ataklari da iceriyordu. Nasil oldugunu bildigin icin tekrar yazmama gerek yok heralde... Kati kisitlamalar, Ardindan fena ataklar... Uzun bir sure 50 hayal oldu. Kilo verip mesela 53 oluyordum he men Ardindan igrenc ataklar ile 2-3 haftada 57!!! 60 gordum tartida, oysa hayatimda oldugum en YUKSek kilo 56 idi ta ki ilk diyetimi yapana kadar. Yedigimi ictigimi hic hesaplamadigim ataaksiz guzel gunlerdi onlar. Yani herseye diet sebep oldu diyebilirim.

Fakat sunu da Biliyorum ki eskisi gibi devam etseydim de istedigim gibi mukemmel olmaktan uzak olurdum. Mukemmel olmak icin 22 den Falan sonra egerki masa basi bir iste calisiyor ve Spor yapmiyorsaniz kilo aliyorsunuz.

Metabolism yavasliyor.

Su an uzunca bir suredir kurtuldum ataklardan. Tabiki Tatillerde, seyehatlerde, bazi aksamlarda,, davetler vs zaman zaman cok yememe seep oluyor Hala. cunku Ben yemek Yemeyi cok seven biriyim. AMA bunlar normal bir insanin cok yemesi gibi. Hastalikli bir cok yeme degil. Aradaki farki ayirdedebiliyorum. Tabi bunlar ustuste gelince kilo aliyorum yine. Soyle soyliyim, ataklar bittiginden den bu yana 51,5 ile 55 arasinda gittim geldim. 55 alarm Edici bir NOKTa fazlasi bana hic yakismiyor bunu gorur gormez he men dikkat etmeye basliyorum ve veriyorum. Iste Boyle....

Diyetlerimi cok Syki yapmiyorum ki yeni ataklar gelmesin.

Tatilde Falan kasmiyorum ki ataklar gelmesin.

Eger mukemmel olmak istiyorsak her zaman diktat etmek zorundayiz...
 
cbn diyetisyene gitmişin ne güzel .Bak ilk adımı attın inş. devamıda gelcek.Akşamda misafir varmış oh oh ne güzel senin yerine olsam birden herseyi kesmem cnm o zaman bunalırsın cok sevdığın tatlı pasta vb de ye ama az ye yani tadnı al yeter canın çekmesin:)sende yiyemedim demezsin.Cnm artık bu işe başladın acele etme düzenli devam et sonucun olumlu olcağına hiç süphem yok güvenini yitirme asla tamammı:)

Misafirler geldi,ev pasta,börekle tıka basa doldu ve hala da dolu çünkü kendimi tuttum ve onları yemedim:)Canım çekmedi mi,tabi ki çekti ama yedikten sonraki pişmanlığı ve o yediklerimi çıkarma girişimlerimi yine yaşamak istemiyorum,onu düşünerek yemedim.Yemediğim için pişman değilim,yıllar yılı o kadar çok yedim ki hepsinden.Aslında öyle yiyecekleri canım istediği zaman şöyle düşünmek çok zaman işe yarıyor:''Ben bunların hepsinin tadını biliyorum ve hepsinden zamanında fazla fazla tıka basa yedim,ayrıca bu yiyeceklerin yararı değil zararı var,hem yedikten sonra mutsuz ve pişman olacağım bu da kesin.''Gözüm dönüp yiyeceklere ağzımı sürmeden bu düşünceyi aklıma getirebilirsem çok iyi oluyor,yemeyebiliyorum ama bazen bunu düşünene kadar çoktan ağzımı sürmüş ve yiyecekleri tıka basa patlayana kadar yemiş oluyorum.Bu kez yapmadım,umarım bundan sonra da yapmam.Senin dediğin gibi tadını alıp bırakma kavramı bana o kadar uzak ki,bunun önüne geçemedim ve şimdilik geçebileceğimi sanmıyorum maalesef,ama şu aşamada yememeyi başarmak bile iyi bir adım benim için.İlgin ve sıcaklığın için gerçekten teşekkür ederim..
 
Merhaba,

Benim ataklarim ilk diet yapmamin hemen ertesinde geldi. Yani 2008 sonunda. Dietim harikaydi, 56 dan 50 ye Falan inmistim. Boyum 168. Mukemmeldi ama 50 lerde iken ataklar basladi. Sonra geri aldim bi daha verdim geri aldim bi daha verdim hep dongu. Bu dongu berbat ataklari da iceriyordu. Nasil oldugunu bildigin icin tekrar yazmama gerek yok heralde... Kati kisitlamalar, Ardindan fena ataklar... Uzun bir sure 50 hayal oldu. Kilo verip mesela 53 oluyordum he men Ardindan igrenc ataklar ile 2-3 haftada 57!!! 60 gordum tartida, oysa hayatimda oldugum en YUKSek kilo 56 idi ta ki ilk diyetimi yapana kadar. Yedigimi ictigimi hic hesaplamadigim ataaksiz guzel gunlerdi onlar. Yani herseye diet sebep oldu diyebilirim.

Fakat sunu da Biliyorum ki eskisi gibi devam etseydim de istedigim gibi mukemmel olmaktan uzak olurdum. Mukemmel olmak icin 22 den Falan sonra egerki masa basi bir iste calisiyor ve Spor yapmiyorsaniz kilo aliyorsunuz.

Metabolism yavasliyor.

Su an uzunca bir suredir kurtuldum ataklardan. Tabiki Tatillerde, seyehatlerde, bazi aksamlarda,, davetler vs zaman zaman cok yememe seep oluyor Hala. cunku Ben yemek Yemeyi cok seven biriyim. AMA bunlar normal bir insanin cok yemesi gibi. Hastalikli bir cok yeme degil. Aradaki farki ayirdedebiliyorum. Tabi bunlar ustuste gelince kilo aliyorum yine. Soyle soyliyim, ataklar bittiginden den bu yana 51,5 ile 55 arasinda gittim geldim. 55 alarm Edici bir NOKTa fazlasi bana hic yakismiyor bunu gorur gormez he men dikkat etmeye basliyorum ve veriyorum. Iste Boyle....

Diyetlerimi cok Syki yapmiyorum ki yeni ataklar gelmesin.

Tatilde Falan kasmiyorum ki ataklar gelmesin.

Eger mukemmel olmak istiyorsak her zaman diktat etmek zorundayiz...[/QUOT
Sizin için gerçekten çok sevindim,o düşünceyi yenebildiğinize ve sağlıklı düşünebildiğinize.Umarım hep böyle devam eder.Ben de belki yukarıda yazdıklarımı okumuşsunuzdur,bu tür şeyleri yaşıyorum.Bakalım,kurtulmaya çalışıyorum.Yalnız benim ağzımı sürmemem lazım yememem gereken yiyeceklere,ağzımı sürdüğüm an film kopuyor,bunu başarmaya çalışıyorum,umarım olur.Bir de ben spor yapmadığım zaman kendimi kötü hissediyorum,rahatsız oluyorum.Sanırım bu da bir çeşit takıntı,bu da yeme bozukluğunun bir uzantısı olsa gerek.Spor tabi ki iyi ve yapılmalı,mesela ben haftada 4 veya 5 gün yapıyorum ama bir engel çıkıp spor yapacağım saat dilimi gün içinde sarktığı zaman veya yapmaya programlanıp hiç yapamadığım zaman çok rahatsız,huzursuz oluyorum.
 
Sizin için gerçekten çok sevindim,o düşünceyi yenebildiğinize ve sağlıklı düşünebildiğinize.Umarım hep böyle devam eder.Ben de belki yukarıda yazdıklarımı okumuşsunuzdur,bu tür şeyleri yaşıyorum.Bakalım,kurtulmaya çalışıyorum.Yalnız benim ağzımı sürmemem lazım yememem gereken yiyeceklere,ağzımı sürdüğüm an film kopuyor,bunu başarmaya çalışıyorum,umarım olur.Bir de ben spor yapmadığım zaman kendimi kötü hissediyorum,rahatsız oluyorum.Sanırım bu da bir çeşit takıntı,bu da yeme bozukluğunun bir uzantısı olsa gerek.Spor tabi ki iyi ve yapılmalı,mesela ben haftada 4 veya 5 gün yapıyorum ama bir engel çıkıp spor yapacağım saat dilimi gün içinde sarktığı zaman veya yapmaya programlanıp hiç yapamadığım zaman çok rahatsız,huzursuz oluyorum.

dediğin gibi umarım kendim için sürekli olur ve geri gelmez. Sen de umarım kurtulursun bu durumdan.

Ayrıca sporun da takıntıların uzantısı olduğu konusunda sana katılıyorum.

Börek çörek konusunda başarılı olmana sevindim :)
 
Son düzenleme:
pinhn, yazdiklarini okudum; ben de bikac sey soylemek istedim.

bende de yeme bozuklugu var. daha dogrusu ara ara pik yapiyor.

yemeyi cok seviyorum. oyle boyle degil. istahsiz olabilmek icin her seyimi verirdim. biliyorum saglikli bi cumle gibi gelmiyo kulaga ama ben cidden cok istahliyim. tok olsam bile yeme kapasitem korkunc. 1 litre sutle corn flakes yiyebiliyorum ben. tabaklar dolusu makarna, pilav, et. arada sirada bazen yemeklerden sonra kendi istegimle cikartiyorum.

gecen sene 69 kiloya kadar cikmistim, simdi 57- 58 falanim. genelde 36 beden giyiyorum, bazen 34 bile oluyor. o yuzden vucudumu cok seviyorum(bu kiloda bana bu bedenleri yasattigi icin) ve ona cok aciyorum. kiyamiyorum mideme. ben kustuktan sonra ya da cok yedikten sonra ne hale geldigini dusunup uzuluyorum.

bazen de midemin kapasitesi dolup tasana kadar yiyorum, oyle ki agzima mide sulari geliyor artik.

buna bi son vermem lazim. ben de 'ya hep ya hic'ciyim, ya diyetteyim ya da dunyalari yerim. oyle bi lokma al, bi porsiyon al bana yetmiyor. yedim mi hepsini bitirmeliyim.

dun pilatese basladim, kendimi iyi hissediyorum. digiturk'u olanlar, kanal 17 home tv'de pilates yapiyolar. oneririm.
 
Son düzenleme:
pinhn, yazdiklarini okudum; ben de bikac sey soylemek istedim.

bende de yeme bozuklugu var. daha dogrusu ara ara pik yapiyor.

yemeyi cok seviyorum. oyle boyle degil. istahsiz olabilmek icin her seyimi verirdim. biliyorum saglikli bi cumle gibi gelmiyo kulaga ama ben cidden cok istahliyim. tok olsam bile yeme kapasitem korkunc. 1 litre sutle corn flakes yiyebiliyorum ben. tabaklar dolusu makarna, pilav, et. arada sirada bazen yemeklerden sonra kendi istegimle cikartiyorum.

gecen sene 69 kiloya kadar cikmistim, simdi 57- 58 falanim. genelde 36 beden giyiyorum, bazen 34 bile oluyor. o yuzden vucudumu cok seviyorum(bu kiloda bana bu bedenleri yasattigi icin) ve ona cok aciyorum. kiyamiyorum mideme. ben kustuktan sonra ya da cok yedikten sonra ne hale geldigini dusunup uzuluyorum.

bazen de midemin kapasitesi dolup tasana kadar yiyorum, oyle ki agzima mide sulari geliyor artik.

buna bi son vermem lazim. ben de 'ya hep ya hic'ciyim, ya diyetteyim ya da dunyalari yerim. oyle bi lokma al, bi porsiyon al bana yetmiyor. yedim mi hepsini bitirmeliyim.

dun pilatese basladim, kendimi iyi hissediyorum. digiturk'u olanlar, kanal 17 home tv'de pilates yapiyolar. oneririm.[/QUO
Benimle benzer şeyler yaşıyormuşsun.Yiyip çıkarmak hem sağlıksız,hem günah hem eziyet.Mide dışında boğaz zorlanıyor,boyun geriliyo,lenfler şişiyor zorlanmaktan bir süre sonra,göz damarları bile zorlanırken çatlayabilir.Bunlar çok kötü,keşke olmasa ama işte yiyip pişman olunca o yediklerimin midemde kalmaması için hiç düşünmeden yapıyorum ama artık mümkün olduğunca yapmamaya çalışacağım,bunu yapmama sebep olan faktörleri yani çıkarmama neden olacak kadar yemeyi engelleyeceğim.Bazen zararlı olmayan normal öğünümü bile yiyince fazla yemişim hissi oluyor ve onu bile çıkarmak istiyorum,mesela daha bu sabah kahvaltıda aslında aza yakın normal yemem gerekenleri yediğim halde çıkarmak istedim ama çıkarmadım,kendimi telkin ettim.Benim tek çözümüm,sadece yememin sakıncası olmayan yiyecek içecekleri çıkarmamı gerektirmeyecek kadar yemek içmek.Başka çözümüm yok şimdilik,ama o da bir şeydir.Şu kilo alma korkusunu yensem çok huzurlu olacağım.Spora gelince,ben yürüyüş bandı ve twister aleti kullanıyorum düzenli olarak.Dumble da haftada bir kez ve kondisyon bisikletini de zaman zaman kullanıyorum.Arada şu titeşimli bel kemerini de yapıyorum ama çok sık değil,aklıma estikçe..Pilatesi ben de düşünüyorum ama pilates yapmayı bilmiyorum,evde pilates topum da var aslında.Dediğin pilates programına bir bakayım,çok faydalı olduğunu biliyorum.Aslında yoga yapmak da hem fiziksel hem ruhsal açıdan güzel,o da yapılabilir.
 
bende de sanırım bu sorun var ben 38 bedenım bedenımden memnunum ama sabah kahvaltı yapamıyorum sabahtan kastım 11 12 uyku sorunum yuzunden bole okulumun acılmsını beklıyoruma rtık duzene gırerım belkı ole dıye :)ama okula gıtmeden de ben hıc bısey yıyeymem okul doınusum de zaten ogleden sonra 1 2 yı bulur ayrıca abur cuburu cok severım salata turlarıne bayılırım yesıllık hastasıyım etı de yerım ama yemek yeme alıskanlıgım pek yok damak tadım tuttsun yeterkı doysam bıle yerım zorla zaten ayva bıu gobege sahıbım :) bu ara bı de cok meyvesuyu ıcıyorum ben ondan da sanırım ıstahım yok ne bılım ya da bana mı ole gelıyo kı :( ama cıdden sabah yıyenıyorum
 
merhaba kızlar bu konuyu daha yeni gördüm sayfaların başındayım okuyabildiğim kadar mesajlarınızı okumak istiyorum çünkü bende sizinle aynıyım son sayfalara bakmadım henüz o yüzden sizler düzelebildiniz mi bilmiyorum :5: ambitious beni hatırlarsın belki canim geçen seneden 50-59 kilo aralığındakiler başlığından bende hala devam bu takıntı hiçbir değişiklik yok ve belki daha kötü normal insan olmak istiyorum artık 7/24 yemek düşünmek istemiyorum öyle yorgunumki artık beynim kafamın içine sığmıyor sanki . normal bi insan olmak istiyorum sadece normal bi insan
 
Benim en riskli günlerim haftasonları.Bugün de yeme atağı hissettim ama kendimi tuttum.Kendime yarım bardak light süt,bir çay kaşığı mısır nişastası,bol kakao ve tatlandırıcıyla yalancı puding hazırladım ve onu yedim.Daha yarısındayken kesti beni ve şimdi yemeğe saldırma hissi yok.Bunu yediğim için bile pişman gibiyim,sizce pişman olacağım bir şey var mı,kakaoda çok kalori var mıdır?
 
Benim en riskli günlerim haftasonları.Bugün de yeme atağı hissettim ama kendimi tuttum.Kendime yarım bardak light süt,bir çay kaşığı mısır nişastası,bol kakao ve tatlandırıcıyla yalancı puding hazırladım ve onu yedim.Daha yarısındayken kesti beni ve şimdi yemeğe saldırma hissi yok.Bunu yediğim için bile pişman gibiyim,sizce pişman olacağım bir şey var mı,kakaoda çok kalori var mıdır?


Bunda bile pişmanlık hissi duymanı öyle iyi anlıyorum ki.

Ben de duyardım.

Ama yanlış, inan bana, sakın pişmanlık falan duyma.

O kısıtlama ve pişmanlıklar büyük atakları getiriyor.
 
merhaba kızlar bu konuyu daha yeni gördüm sayfaların başındayım okuyabildiğim kadar mesajlarınızı okumak istiyorum çünkü bende sizinle aynıyım son sayfalara bakmadım henüz o yüzden sizler düzelebildiniz mi bilmiyorum :5: ambitious beni hatırlarsın belki canim geçen seneden 50-59 kilo aralığındakiler başlığından bende hala devam bu takıntı hiçbir değişiklik yok ve belki daha kötü normal insan olmak istiyorum artık 7/24 yemek düşünmek istemiyorum öyle yorgunumki artık beynim kafamın içine sığmıyor sanki . normal bi insan olmak istiyorum sadece normal bi insan

Evet canım seni tabi ki hatırlıyorum, bu konuya o başlıkta da deyinmiştik.

Benim ataklarım geçti artık.

Sen ne durumdasın?
 
Evet canım seni tabi ki hatırlıyorum, bu konuya o başlıkta da deyinmiştik.

Benim ataklarım geçti artık.

Sen ne durumdasın?

Çoook ama çok sevindim canım ataklarının geçtiğine senin ataklarının geçmiş olması ben ve benim gibiler için bi umut :31:
Ben hala aynıyım, yazın hiiç yoktu aralık ayında başladı daha o zamana kadar hiçbir problem yoktu neden böyle oldu anlamıyorum ne yapıcam nasıl geçicek bilmiyorum.
eee peki canım senin atakların nasıl geçti yani artık sürekli yemek düşünme vs. yok di mi ?:16:
 
Back