merhaba kızlar
konunun tamamını okuyamadım kusura bakmayın. ama okuduğum mesajlar beni ağlattı. ben de sizdenim. 2 senedir neler çekiyorum Allah bilir.
2009 yazında zayıflama kararı aldım resmen aç gezerek 10 kilo kadar verdim. 53 kilo olmuştum ama kendimi hala şişman görüyordum. O sene de öss senemdi, stresten çok yemeye başladım ve bende yeme bozukluğu oluştu. o kadar çok yiyordum ki midem çatlayana kadar... mide ağrılarından hareket edemediğim günler oldu. geçer diye bekledim, geçmedi. sonra sınav geçti, ben 60 olmuştum. tekrar dikkat etmeye başladım. 57 ye indim.
üniversite başladı. 3 gün diyet yapıyorsam 4.gün bozuyordum. yine deliler gibi yiyordum. kalıp kalıp peynirler, kova kova reçeller, ardı sıra çikolatalar. 61 oldum. diyetistyene gitme kararı aldım. diyetisyenin dediğinin çok altında yiyordum kilo almayayım diye. 3 haftada 4 kilo verdim, tekrar 57ye düştüm.
o sırada sevdiğim insandan çok fena bir kazık yedim. bu benim tüm motivasyonumu alt üst etti. zaten üzüldüğüm zamanlarda daha sık gelirdi yeme ataklarım. o olaydan sonra hiç durmadan yedim. yedikten sonra kusmaya çalıştım ama başaramadım.
o kadar mutsuzdum ki. yedikçe kendimden iğrendim. durmadan da yedim. yaza doğru spora başladım. ama ataklarımın önüne geçemedim. 62 kiloyken yazın dukan diyeti yaptım. 1 hafta bile sürdüremedim. ve sonrasında öküzler gibi yedim. en son 68 e ulaştım.
2 hafta önce isveç diyetine başladım. 63 e düştüm ama bıraktım onu da. 65tim dün tartıldığımda. bugün yine berbat bir atak günüydü. kimbilir kaç kiloyum.
ben artık bıktım. mücadele edemiyorum. ölsem keşke