Yazmayayım dedim, içimde tutamıyorum. Dua'ya ihtiyacım var.

Merhaba,

Kendimi bildim bileli ailemin hep borcu var. Babam ticaretle uğraşıyordu battı çıktı, annem ise 18 yaşında babasını kaybedince ananemle birlikte ev geçindirip diğer iki kardeşine bakmaktan hiçbir şeye sahip olamadı. Yıllarca kredi, kredi kartı borcu, emekli olmak için sgk borcu, açık hesapla alınan elektronik eşyaların taksitleri derken biz bir türlü rahata erişemedik. Hep sordum, ne zaman bitiyor, ben de biraz yardımcı olayım bitirelim artık diye, yıllardır o borçlar hep 2 yıl sonra bitecekti sözde...

Geçen hafta patladık, annemin borçları katlanmış, resmen bataklık gibi bir ayağını kurtarsan diğer ayağını kurtarmak için yine o bataklığa batıyorsun. Kendimde de çok hata buldum, yaklaşık 4 yıldır çalışıyorum ve hep asgari ücret aldım ama neden birikim yapmadım, keşke çıkartıp anneme 100 bin TL verebilseydim diye. Hep aynı bahaneyi söylüyorum ama genç kızım ve kendime yatırım yapmak istedim, eğitim, spor, kendini geliştirme, alışveriş ve arkadaşlarla dışarı çıkmak gibi bir aktivitem dışında hiçbir şeyim olmadı.

Şimdi annem 60 yaşında ve çok kötü şartlar altında çalışıyor, özel sektörün acımasızlığı onu derinden etkiliyor ki her gece eve gelince saatlerce anlatıyor. Çok ağladım, çok üzüldüm ama ona da ders oldu bana da dolaylı yoldan oldu desem haksız sayılmam. Şimdi 20 bin TL maaşımı hiç harcamadan anneme veriyorum, evin kirası, kardeşimin harçlığı, annemin bazı borçları bende. Ay içinde ödeme gününe göre benden ne kadar isteyeceğini bilmediğimden maaşımın tek bir kuruşuna dokunmuyorum. 4 bin de isteyebilir, 3 de 7 de... Allah daha beterinden korusun ama anneme çok üzülüyorum, keşke her şey farklı olsaydı. Lütfen dua edin bana. Çok ihtiyacımız var çoookkk...
Hiç üzülmeyin bekarken de evliyken de yıllarca aileme maddi destek oldum , iki evleri var ailemin babamın eline 60 bin maaş geçiyordu tüm ödemeler bende olmasına rağmen her zaman borç içindeydiler çünkü inanın yokluktan değil sorumsuzluktan. Anneniz senelerdir çalışan kadın istese çok küçük miktarda taksitlerle bile öderdi ,rahat davranmış cezasını çekiyor . Siz doğru olanı yapmışsınız gençlik bidaha gelmez iyi ki yaşamışsınız o yüzden birikim yerine . Şimdi de bence belirli bi limit koyun destek için ve onu aşmayın. Kendi emeğinize de yazık,ben yaptım siz yapmayın daha da sorumsuz oluyorlar arkaları toplanınca ,tecrübe ile sabit
 
İlk zamanlar ben de hiç üzülmüyordum, hep borcu vardı ama ödeyebiliyordu, ne zaman ki çalışmaya başladı o zaman üzüntü, kızgınlık, pişmanlık duygularını bir arada hissetmeye başladım. Söz verdi, iyi ders oldu bundan sonra asla dedi, hep öyle dedi ama çalışıp görmemişti, şimdi çalışınca inşallah dersini almıştır diyorum. Arada yine de umutsuzluğa kapılsam dahi. Harcamaları kendine değil bir de, ne ayakkabı ne kıyafet ne saç. Hesap ekstrelerinde hep eve harcanmış şeyler, kardeşimin hastane paraları, krediye giden paralar vs mevcut. O sebepten çok kızamadım ben de.
Anneniz daha önce hic çalismiyordu, açıktan prim ödeyerek emekli olmuştu, sonra borçlar patlayinca ve babanız elini çekince mecburen ilk kez geç yaşta çalismaya başladı sanırım. Doğru mu anlamışım?
 
Bence yapmayın öyle
Genç insanın elbette kendine has harcamaları olur. Bu ayıp değil günah değil
Elbette toptan harcamayın ailenizde yardım yapın, kenarda üç beş kuruş atın ama bunu kendiniz için yapın.
Maalesef aileniz için böyle gelmiş böyle gider diyorum.
Ya harcama kontrolü yapamıyorlar ya kimseye hayır diyemiyorlar.
Sonuçta borçlar bitecek gibi durmuyor, bitseydi sizn yaşınız küçükken ekonomi böyle değilken daha rahat biterdi.
Yarın bir gün evlenicek, işinizi değiştirmek isteyecek, belki kenarda iki kuruşunuz olmayacak.

Artık dayanamadım ağladım mesajlarınıza... Lütfen dua edin bana kim konumu görüyorsa... Çok üzülüyorum.
Babam tarafından hep kendimize yapılan harcamaların gereksiz olduğu manipülasyonlarıyla büyüyünce kendim için bir şey yaparken ya da yaptıktan sonra hep pişmanlık yaşadım. Ben de kısa sürede travma oluşturdu. Ona göre para kazanıyorsan sadece birikim yapacaksın, bir yere gitmek, kahve içmek, kendine tişört almak bile gereksiz. Ben yapamadım zaten hep asgari aldım, faizli KYK ödedim ve hala ödüyorum. Özelde çalışıyorum maaşım ya yatmadı, ya geç yattı ya da hiç para alamadım. Üniversitede zaten evde yaşıyordum, vitrinde çok şey gördüm ama alamadım hep bu paraya su elektrik öderim dedim. Sonra çalışınca ben de birikim yapmadım çünkü almak, yapmak istediklerimi kovaladım hep. Şu an için evlilik gibi bir durum yok ama evet uzun vadede düşünürsek böyle giderse evlenmek de hayal olur benim için ya da hayalimdeki gibi olmayan bir şekilde evlenirim mesela bu borçlardan sonra belimizi doğrultamazsak isteme + nişan birlikte sonra düğünsüz sade bir nikahla defolup giderim herhalde.

Zaten en büyük korkum ne biliyor musunuz? Evlenince ailemin yine bu şekilde davranıp beni eşimin önünde zor duruma düşürmesi. Allahım düşündükçe çıldırıyorum. Ailemin kumaşını biliyorum çünkü... Anneme de söyledim, farz et ben evli olsaydım ve bu durum başına gelseydi, eşim ne oldu ki annen bu yaştan sonra çalışıyor demez miydi? diye sordum, ya da borçları yüzünden beri arayarak evliliğimin dinamiğini de bozabilirdi. Kendine acilen çeki düzen vermesi ŞART yani.
 
Babanız size ne kadar yolluyor? Cimri demişsiniz de herhalde kazandığını kendi başına yemiyordur?

Babam bana ve anneme para yollamıyor. Ben kendi maaşımla kendimi bir ay çok iyi idare ediyordum, annem de evin kirasını ve mutfak masrafını, elektriği, suyu kendi ödüyor. Babam sadece kardeşimin ev kirasını ve okul taksidini veriyor.

Kardeşiniz şehirdisinda mi okuyor?

Evet

Konu bana çocukluğundan beri manipüle edildiği için varını yoğunu ailesine vermek isteyen, aslında mağdur olan ama fark etmeyen birinin konusu gibi geldi.

Öyle ne yazık ki...
 
Onu da çok düşündüm, Üniversite bitirdiğim şehrime gidip orada mı yaşasam artık diye. Sonuçta bildiğim bir yer, küçük değil, güvenli ve kiraları nispeten daha ucuz. Ayriyetten cv'de baya bir iş deneyimim var. Bilemiyorum belki ilerde ama şu an değil, ben de özeldeyim şu an bu durumdan çıkana kadar Allahım işime zeval vermesin dört elle daha sıkı sımsıkı sarıldım işime.
Anladığım kadarıyla gittikten sonra vicdan da yapacaksınız. O zaman bir süre daha yardım edin öyle gidin. Üni okuduğunuz şehire gitmeniz daha mantıklı tabi, en azından neyin nerede olduğunu biliyorsunuz az çok. Kira da uygunmuş kendinizi geçindirirsiniz, olmadı ev arkadaşı bulursunuz. Artık kendi hayatınızı kurun. Aile bir yere kadar.
 
Anneniz daha önce hic çalismiyordu, açıktan prim ödeyerek emekli olmuştu, sonra borçlar patlayinca ve babanız elini çekince mecburen ilk kez çalismaya başladı sanırım. Doğru mu anlamışım?

Hayır hayır. Annem çok iyi kurumsal bir firmadan yaklaşık 10 yıl önce emekli oldu ve maaşı yaklaşık 18-20 civarlarında. Emekli olduğu günden bu yana hep evdeydi. Emekli maaşıyla evi çekip çeviriyordu, bazen babam kendisinde para olmadığını söyleyerek bazı şeyleri annemin üzerine yıkınca annem borca bulaştı işte. SGK sını ödemeyen babam, kendi iş yeri vardı ve bir dönem çok iyi kazanıyordu sonra battı. SGK sını hiç ödemediği için şu an o da emekli olabilmek için yüklü miktarda ödeme yapmak zorunda. Belki de o yüzden herşeyi anneme yıktı.

Biliyor musunuz, konuma gelen mesajları okuyup cevapladıkça bu hikayede ben, kardeşim, yani biz çocukların ebeveynlerinin hatalarından nasıl etkilendiklerini, ne kadar suçsuz olduğumuzu fark ettim.
 
Anladığım kadarıyla gittikten sonra vicdan da yapacaksınız. O zaman bir süre daha yardım edin öyle gidin. Üni okuduğunuz şehire gitmeniz daha mantıklı tabi, en azından neyin nerede olduğunu biliyorsunuz az çok. Kira da uygunmuş kendinizi geçindirirsiniz, olmadı ev arkadaşı bulursunuz. Artık kendi hayatınızı kurun. Aile bir yere kadar.

Durum bu haldeyken gidersem vicdan yaparım. Bu borçları bitirdikten sonra gidersem vicdanım rahatsız olmaz.
Evet artık 29 yaşındayım yıllardır çektim çekiyorum.
 
Artık dayanamadım ağladım mesajlarınıza... Lütfen dua edin bana kim konumu görüyorsa... Çok üzülüyorum.
Babam tarafından hep kendimize yapılan harcamaların gereksiz olduğu manipülasyonlarıyla büyüyünce kendim için bir şey yaparken ya da yaptıktan sonra hep pişmanlık yaşadım. Ben de kısa sürede travma oluşturdu. Ona göre para kazanıyorsan sadece birikim yapacaksın, bir yere gitmek, kahve içmek, kendine tişört almak bile gereksiz. Ben yapamadım zaten hep asgari aldım, faizli KYK ödedim ve hala ödüyorum. Özelde çalışıyorum maaşım ya yatmadı, ya geç yattı ya da hiç para alamadım. Üniversitede zaten evde yaşıyordum, vitrinde çok şey gördüm ama alamadım hep bu paraya su elektrik öderim dedim. Sonra çalışınca ben de birikim yapmadım çünkü almak, yapmak istediklerimi kovaladım hep. Şu an için evlilik gibi bir durum yok ama evet uzun vadede düşünürsek böyle giderse evlenmek de hayal olur benim için ya da hayalimdeki gibi olmayan bir şekilde evlenirim mesela bu borçlardan sonra belimizi doğrultamazsak isteme + nişan birlikte sonra düğünsüz sade bir nikahla defolup giderim herhalde.

Zaten en büyük korkum ne biliyor musunuz? Evlenince ailemin yine bu şekilde davranıp beni eşimin önünde zor duruma düşürmesi. Allahım düşündükçe çıldırıyorum. Ailemin kumaşını biliyorum çünkü... Anneme de söyledim, farz et ben evli olsaydım ve bu durum başına gelseydi, eşim ne oldu ki annen bu yaştan sonra çalışıyor demez miydi? diye sordum, ya da borçları yüzünden beri arayarak evliliğimin dinamiğini de bozabilirdi. Kendine acilen çeki düzen vermesi ŞART yani.
Kesinlikle haklısınız.
Allah yardımcınız olsun.
İki tarafta hatalı baba kalkmış köye gitmiş, ama bunlar orada ne yapar, kıyafet lazım, şu harcama olur bu harcama olur demiyor ama borcu duysa kıyamet koparır.
Anne desen harcama kontrolü yapamıyor arada olan size oluyor.
Anne biraz rahata erse yeni borçlar çıkar, baba zaten toptan rahat neye biriktiriyor anlamıyorum.
Var böyle tanıdıklarım aynı düzen devam ediyor.
Hiç yardım yapmayın diyemem ama buna bir limit koyun. Örneğin annenize ben kredi borcunun 5 bin lirasını ödeyeceğim ama başka bir zaman benden bir lira isteme çünkü olmayacak deyin.
Kendinize yatırım yapmaya ve ayda bir gram altın dahi olsa biriktirmeye çalışın ve bunu bankada yapın. Her an bozdurma ihtimali olmasın çünkü
 
Babanız ile annenizin keseleri ayrı mı?
Ya para göndererek ya annenizi yanınıza alarak size yardımcı olmalı.
Yazık kadının annesi kanser hastasıymış, kendi kaç yaşında hala çalışıp didiniyor.

Ananem vefat etti maalesef, kurtaramadık da. Evet maaşlar hesaplar hep ayrıdır.

Hiç üzülmeyin bekarken de evliyken de yıllarca aileme maddi destek oldum , iki evleri var ailemin babamın eline 60 bin maaş geçiyordu tüm ödemeler bende olmasına rağmen her zaman borç içindeydiler çünkü inanın yokluktan değil sorumsuzluktan. Anneniz senelerdir çalışan kadın istese çok küçük miktarda taksitlerle bile öderdi ,rahat davranmış cezasını çekiyor . Siz doğru olanı yapmışsınız gençlik bidaha gelmez iyi ki yaşamışsınız o yüzden birikim yerine . Şimdi de bence belirli bi limit koyun destek için ve onu aşmayın. Kendi emeğinize de yazık,ben yaptım siz yapmayın daha da sorumsuz oluyorlar arkaları toplanınca ,tecrübe ile sabit

Ahh Berenim, keşke sımsıkı sarılsaydım sana. Ağlattın beni. Beni anlıyorsun değil mi?

Anneniz babanızi boşasin, zaten evli gibi değiller,alacagi tazminat ve nafakayla borclari kapatsın sizi salsın bence

Keşke... Bazen burada okuyoruz ya, boşanmak istiyorum ama çocuğum babasız kalmasın diye. Bazen boşanmak çocukları mutsuz evlilik içinde büyütmekten kat be kat iyidir.
 
Kesinlikle haklısınız.
Allah yardımcınız olsun.
İki tarafta hatalı baba kalkmış köye gitmiş, ama bunlar orada ne yapar, kıyafet lazım, şu harcama olur bu harcama olur demiyor ama borcu duysa kıyamet koparır.
Anne desen harcama kontrolü yapamıyor arada olan size oluyor.
Anne biraz rahata erse yeni borçlar çıkar, baba zaten toptan rahat neye biriktiriyor anlamıyorum.
Var böyle tanıdıklarım aynı düzen devam ediyor.
Hiç yardım yapmayın diyemem ama buna bir limit koyun. Örneğin annenize ben kredi borcunun 5 bin lirasını ödeyeceğim ama başka bir zaman benden bir lira isteme çünkü olmayacak deyin.
Kendinize yatırım yapmaya ve ayda bir gram altın dahi olsa biriktirmeye çalışın ve bunu bankada yapın. Her an bozdurma ihtimali olmasın çünkü

Evet, çok teşekkür ederim destekleriniz ve mesajlarınız için. İyi ki varsınız. Sizleri seviyorum, hiç tanımasam da çok iyi geldiniz bana.
 
Hayır hayır. Annem çok iyi kurumsal bir firmadan yaklaşık 10 yıl önce emekli oldu ve maaşı yaklaşık 18-20 civarlarında. Emekli olduğu günden bu yana hep evdeydi. Emekli maaşıyla evi çekip çeviriyordu, bazen babam kendisinde para olmadığını söyleyerek bazı şeyleri annemin üzerine yıkınca annem borca bulaştı işte. SGK sını ödemeyen babam, kendi iş yeri vardı ve bir dönem çok iyi kazanıyordu sonra battı. SGK sını hiç ödemediği için şu an o da emekli olabilmek için yüklü miktarda ödeme yapmak zorunda. Belki de o yüzden herşeyi anneme yıktı.

Biliyor musunuz, konuma gelen mesajları okuyup cevapladıkça bu hikayede ben, kardeşim, yani biz çocukların ebeveynlerinin hatalarından nasıl etkilendiklerini, ne kadar suçsuz olduğumuzu fark ettim.
Anladım canım. Bişey de diyemiyorum. Kadın tek emekli maaşıyla kira evde 10 yıl iki çocuk okutmuş, bu günkü ekonomik kosullarda bir noktada patlaması dogal geldi bana. Kadın hayatı boyunca çalışmış didinmis tek hatası bu adamı boşamamak ve iki çocuk yapmak olmuş ....Kusura bakmayin da hem cimri hem beceriksiz bir adamı nikahinda tutmak için düpedüz sizi harcamış , üstüne de sanki dogurduklarına çok yetip arttirabiliyormuş gibi kendi annesinin kardeşlerinin hovardaliğina düşmüş, bu yüzden başını sokacak bir ev bile almamis...Durumlarina üzüldüm ama anne babanız sizden hiçbir desteği haketmiyorlar . Kullandirmayin artık kendinizi.
 
Anladım canım. Bişey de diyemiyorum. Kadın tek emekli maaşıyla kira evde 10 yıl iki çocuk okutmuş, bu günkü ekonomik kosullarda bir noktada patlaması dogal geldi bana. Kadın hayatı boyunca çalışmış didinmis tek hatası bu adamı boşamamak ve iki çocuk yapmak olmuş ....Kusura bakmayin da hem cimri hem beceriksiz bir adamı nikahinda tutmak için düpedüz sizi harcamış , üstüne de sanki çocuklarina çok yetip arttirabiliyormuş gibi kendi annesinin kardeşlerinin hovardaliğina düşmüş, bu yüzden başını sokacak bir ev bile almamis...Durumlarina üzüldüm ama anne babanız sizden hiçbir desteği haketmiyorlar . Kullandirmayin artık kendinizi.

Evet, bu yüzden anneme hiç kızamıyorum Piraye, kızmaya hakkım var mı ondan da emin değilim de... İnşallah atlatacağız bu günleri. Teşekkür ederim.
 
Evet, bu yüzden anneme hiç kızamıyorum Piraye, kızmaya hakkım var mı ondan da emin değilim de... İnşallah atlatacağız bu günleri. Teşekkür ederim.
...Kusura bakmayin da hem cimri hem beceriksiz bir adamı nikahinda tutmak için düpedüz sizi harcamış , üstüne de sanki dogurduklarına çok yetip arttirabiliyormuş gibi kendi annesinin kardeşlerinin hovardaliğina düşmüş, bu yüzden başını sokacak bir ev bile almamis...Durumlarina üzüldüm ama anne babanız sizden hiçbir desteği haketmiyorlar . Kullandirmayin artık kendinizi.
 
Evet, bu yüzden anneme hiç kızamıyorum Piraye, kızmaya hakkım var mı ondan da emin değilim de... İnşallah atlatacağız bu günleri. Teşekkür ederim.
Benim yorumumda asıl kizman gereken kişi annen tatlım, annen hayatı boyunca seni ve kardeşini düşünmemiş, bundan sonra da sen hiçbirsey yapmak zorunda değilsin
 
...Kusura bakmayin da hem cimri hem beceriksiz bir adamı nikahinda tutmak için düpedüz sizi harcamış , üstüne de sanki dogurduklarına çok yetip arttirabiliyormuş gibi kendi annesinin kardeşlerinin hovardaliğina düşmüş, bu yüzden başını sokacak bir ev bile almamis...Durumlarina üzüldüm ama anne babanız sizden hiçbir desteği haketmiyorlar . Kullandirmayin artık kendinizi.

Küçüklükten beri bir savaş içinde yaşamış, annesi ölünce kardeşlerine anne olmuş, bu gerçekten kader, insanın kaderine ne diyebilirsin ki... Fakat babam konusunda YÜZDE YÜÜÜZ HAKLISIN!
 
Benim yorumumda asıl kizman gereken kişi annen tatlım, annen hayatı boyunca seni ve kardeşini düşünmemiş, bundan sonra da sen hiçbirsey yapmak zorunda değilsin

Bu olay bitince kendime yep yeni bir hayat kuracağım... İlerde asla böyle bir ebeveyn olmayacağıma kendime söz verdim.
Evet yine haklı olduğun bir konu, kardeşlerine kızlarımın hakkını size veremem demeyi bilmeliydi.
 
Küçüklükten beri bir savaş içinde yaşamış, annesi ölünce kardeşlerine anne olmuş, bu gerçekten kader, insanın kaderine ne diyebilirsin ki... Fakat babam konusunda YÜZDE YÜÜÜZ HAKLISIN!
Sen şunu anlamiyorsun annenin kaderi kardeşlerine bakmaksa ve bunun farkindaysa sizi dogurmayacakti... İki-üç çocuk doğurmak kaderi degildi....Hadi sen doğdun analık oldu, babanın huyu gücü belliyken kardeşin niye oldu? Ben söyleyeyim, önce kardesinize sonra ana babaniza bakın diye....Yani annen seni zaten bu günler için doğurdu. Yardımı kes de gör gerçek yüzlerini .
 
X