durumunuza,yalnızlığınıza üzüldüm
..kendinizi konuşarak ifade edemiyorsanız,mektup birazda olsa söylemek istediklerinize çanak tutacaktır..
"Annecim,babacım
Öyle yada böyle ben büyüdüm..görünmezliğim artık tüm bedenimi sardı.ruhum içinde hapis..çığlık atmak istiyorum ama atabilecek desteği bile kendime veremiyorum..ben anne-babamı özgürce sevemedim..sevgim hep bir yerlerden yara aldı..bana sevginiz vardır şüphesiz ama ben hissedemedim,sanki sevgi kapınız bana hep kapalı..sürekli yarım kalmanın içinde boğuldum şuan ise diğer yarımı da kaybettim..geleceğim için önümde açılan; büyük ve karanlık bir boşluk mevcut.. derdimi sizlere anlatmakta oldukça acizim...mutluluğunuza sizden daha çok mutluyum ama ben kendi adıma mutsuzum..annecim-babacım ben belki beklentileriniz doğrultusunda evladınız olamadım ama sonuçta sizin evladınızım.. çözüme ulaşamıyorum bu notu yazmakta tek umudum; sevginiz,ilginiz..ben şuana kadar sizsizdim,lütfen artık sizsiz bırakmayın
ya beni artık görün yada görünmezliğimden çıkış için yardım ışığı yakın,boğuluyorum
" buna benzer bir mektup yazabilirsiniz..Allah yardımcınız olsun...