- 23 Şubat 2021
- 1.715
- 4.717
- Konu Sahibi Makyajpamugu
- #201
Ekşide bunun için çok güzel bir entry var okumanızı tavsiye ederim. Ayrıca abiye ile gelinlik farklı şeyler. Çocuğu çocuk olduğu bilinci ile yetiştirmek gerektiğini ve çocuğa uygun çocuk kıyafeyi giydirmek gerektiğini düşünüyorum. Gerçi herkesin kendi çocuğu kendi bilirBenzetmeniz cok yanlis bencekucukken bayilirdim gelinlige.. dukkandaki herif zorla baska elbise kakalamaya calismisti elinde gelinlik olmadigi icin ama ben genede aldirmistim
biri beyaz biri pembe
ne guzel gunlerdi
Ekliyorum entryi:Küçücük çocukları, manipülasyona en uygun oldukları dönemde çok yanlış kodlamaktır. çocuk gelin rezaletine bir son verilse dahi, en genç yaşlarında gelin olmak isteyen çocukların ailelerinde mutlaka böyle bir geçmiş olduğunu düşünüyorum. benim gördüğüm örnek genelde düğünlere kız çocuklarını götürürken onlara minyatür gelinlikler giydirmekti. yaşım 5-6 iken, henüz bu tür şeylerin psikolojisinden ve etkisinden hiç haberim yokken özenmiştim bunlara. çocuk aklı işte, başka çocukta görünce, hoşuna da gitmişse istiyorsun. çok iyi hatırlıyorum; bir gün böyle bir kız çocuğu görüp, babama "babaa ben gelinlik istiyorum." demiştim. babamın cevabı ise çok net ve kesindi: "kız çocuklar gelinlik giymezler. büyüdüklerinde, evlenmek istediklerinde giyerler." büyük hayal kırıklığına uğramıştım. normalde her istediğim alınırdı ama bu sefer ne kadar ısrar edersem edeyim, bizimkilere tamam dedirtememiştim. "şimdi ben gelinlik giymek için 15 sene bekleyecek miyim?" diye düşünmüştüm. ahahahahha salaklığa bak. tabii aradan yıllar geçti, 28 yılı geride bıraktım ve gelinlik giyme isteğim yalnızca o günle sınırlı kaldı. hâlâ daha "gelin olayım, gelinlik giyeyim" gibi bir isteğim yok. evliliği, benim dünyaya gelme amacım olarak göstermedikleri için ebeveynlerime ne kadar teşekkür etsem azdır.
kız çocukları, yetenekli oldukları ya da istedikleri alanda yetiştirilmeli. hiçbirine bu dünyaya evlenmek ya da çocuk doğurmak amacıyla geldikleri gibi bir saçmalık aşılanmamalı. şüphesiz, sevdiğiniz insanla evlenmek, onunla çocuklar dünyaya getirmek güzel bir şeydir ama bu hayatın amacı ya da birincil önceliği değildir. bu yüzden daha küçücükken kız çocuklarına "sen gelin olacaksın, sana çeyiz yapıyorum ben, yarın bir gün anne olunca anlarsın, sen kız çocuğusun yemek yapmayı şimdiden öğrenmen lazım" gibi zehirler aşılanmamalı. sonra her biri ya koca avcısına, ya zengin koca avcısına ya da ilk gördükleri erkeğe aşık olup, sonra hayatları boyunca pişman olacakları bir evlilik yapan harcanmış hayatlara dönüşürler. toplumda kadın, yerini hâlâ bulamamışsa, hâlâ daha ondan birinin namuslu karısı olması, çocuklarını doğurması, yemek yapıp, çamaşır yıkaması isteniyorsa hep bu yanlış dizilen kodlamalardan kaynaklanıyor. insanlar hayata bir amaçla gelmeli. bir amaçları yoksa bunu edinmeliler. doğanın kanunu gelin olmak değildir. hayal ettiğin hayata ne kadar yaklaşmışsan, o zaman hayatını en güzel şekilde yaşamışsın demektir. güzel hayaller ise hiçbir zaman evliliği birincil hedef yerine koyarak oluşturulamaz. ne bileyim evlenmeden önce dünyayı gezdiniz mi hiç? hobilerinize yeterince zaman ayırıp bir konuda uzmanlaştınız mı? kimseye bağımlı olmadan bavulunuzu toplayıp istediğiniz yere gitme özgürlüğünüz oldu mu hiç? işte tüm bu güzel şeyler ve hayaller, o küçücük gelinliği o küçücük masum bedenlere giydirmekle yok edilebilir. kız çocuklarının hayal dünyası geniş, yaratıcılık kat sayısı yüksektir. bırakın kendileri gibi olsunlar ve dünya daha güzel bir yer olsun.
Acı eşiğim düşük, ama ruhsal olarak öküzüm nasıl olacak? Evlenince jilete bi vurdum. 
Duyunca siniri bozuldu, ziyan oldu emekleri, 18 yaşına kadar yatırıp yoluyordu kcmcmcmfmf
yani abiye gelinlik herneyse gayette gelinlik gibiydi benimkiler ama asla ailem kendiliginden almamisti.. baslarinin etini yemistim..dunya turu yapmadim
