Yaşlanınca kayınvalidenize bakar mısınız?

mahmut abi .!.:

biraz suyum vardı da baş ucumda az az içtim biterse kalkamıyorum diye ve 3 gün aç durdum evet, Kedimin de maması vardı kabında ama tazeleyemedim tabi, içim rahat etmedi ama kalkacak durumda değildim.

Genişletmek için tıkla...

Buyuk sorumsuzluk evde cocuk olsa boyle kalkacak halim yok diyip kendi haline mi salardiniz yemek var yesin diye.

Yillar önce ben ameliyat gecirdim, yillar sonra eşim ameliyat gecirdi kaza sonrasi bacagimin birini kullanamadim bir süre vs hastane, refakat kimseye kendimizi baktirmadik ihtiyac duymadik kimseden kendim icin bakim aramadim ama annemden kediye mama vermesini istedim ayni yerde bile yasamiyorduk.

Evde baska canli varken yardim istememe lüksünüz yok.

Katibin Ruhu .!.:

Kayınbabam evlendiğimizden beri bizimle yaşıyor çok memnunum, o aileden biri, bizden başkasının bakma ihtimali bile yok, başka yerde rahat edemez benim de aklım kalır. Kaynanam beni beğenmez etmez ama sahip de çıkar Allah var. Ama kaynanama bakma ihtimalim kayınbabam varken yok. Yine de üstünden elimi çekmem lakin. Sebebi dünya kavgamız da olsa dışarı karşı bana sahip çıkmasıdır. En azından benimsedi yani, her ne kadar bu lütfuna muhtaç olmasam da Allah razı olsun yine. Kendi babam 2 yıl önce rahmetli oldu, annemin ciddi sağlık sorunları yok hali hazırda. O taraftan bana ihtiyacı olan birileri yok yani.

Genişletmek için tıkla...

Katip kayınbaba ile kayınvalide ayrı mı? O yüzden mi kayınbaba sizle kayınvalide ayrı?

CiRiLLA .!.:

Buyuk sorumsuzluk evde cocuk olsa boyle kalkacak halim yok diyip kendi haline mi salardiniz yemek var yesin diye.

Yillar önce ben ameliyat gecirdim, yillar sonra eşim ameliyat gecirdi kaza sonrasi bacagimin birini kullanamadim bir süre vs hastane, refakat kimseye kendimizi baktirmadik ihtiyac duymadik kimseden kendim icin bakim aramadim ama annemden kediye mama vermesini istedim ayni yerde bile yasamiyorduk.

Evde baska canli varken yardim istememe lüksünüz yok.

Genişletmek için tıkla...

çok geçmiş olsun.
3 gün yazdım ama 2 gün mü 3 gün mü net hatırlamıyorum geçmiş üzerinden çok zaman. Kedinin mama kabı ve su kabı doluydu (su şelalesi var zaten). Ben kalkana kadar yedi bitirdi tabi onları da (mamayı). Yani kedi açlıktan ölmedi merak etmeyin. Ben her evden çıkarken de ne olur ne olmaz diye biraz fazla mama koyarım yemek kabına (ve kedimin yavaş yeme kabı var böyle spirallerden) Allah göstermesin kaza geçiririm falan "benden 3 gün, 4gün haber alamazsan evime gidip kedime bak" dediğim bir arkadaşım var, bir anahtarım durur komşumda, onlar da biliyor kedim olduğunu. Hayvan ihmali yapacak sorumsuz biri değilim. Ben kedimden önce ölürsem kedimi kime sahiplendireceğim ve o kişiye nasıl nakil olacağını da planladım. Ama duyarlılığınız için teşekkür ederim.

Kkedi .!.:

Katip kayınbaba ile kayınvalide ayrı mı? O yüzden mi kayınbaba sizle kayınvalide ayrı?

Genişletmek için tıkla...

Evet ayrı. Eşim 8 yaşındayken kavga dövüş ayrılmışlar. Kaynana halen tiksiniyor kayınbabadan. Uzun zamandır uzaktaydık kaynanadan, 2 yıldır yakınız, birbirlerini sindirene kadar canımız çıktı.

Katibin Ruhu .!.:

Evet ayrı. Eşim 8 yaşındayken kavga dövüş ayrılmışlar. Kaynana halen tiksiniyor kayınbabadan. Uzun zamandır uzaktaydık kaynanadan, 2 yıldır yakınız, birbirlerini sindirene kadar canımız çıktı.

Genişletmek için tıkla...

Koca yürekli gelin bee
Allah muhabbetinizi daim eylesin

Kaynanam yok hiç tanışmadık bile. Kayınpederime bir süre baktım. Yılan gibi dili vardı Allah razı demedi en sonunda kovdum. Eşim ısrar etseydi bak diye onu da kovardım muhtemelen. Benim anne babam yakınımda gelip gidip ilgileniyorum eşiminde hiç hatrini kirmamislardir o yüzden ağzını acamaz eşim. Kayınpeder hiç olmazsa ağzına sahip çıksaydı belki derdim ama ıhııı.

Ben bakmam. Eşim de ister annesine gidip gelip bakar, isterse bakıcı tutar beni hiç alakadar etmez. Annesine bakmakla o sorumlu ben değil.

bakıma muhtaç kişilere bu konularda eğitimli, bilinçli, profesyonel kişilerin bakması doğru olur
bir sürü özel ihtiyaçları oluyor çünkü sıradan vatandaşlar olarak biz bu ihtiyaçları karşılama konusunda yetersiz kalıyoruz
bakıma muhtaç kişilerin bakımını normal insanların üstlenmesi hem hastaya hem de üstlenen kişilere eziyet
bir de bu sorumluluğu almak doğru gelmiyor bana çünkü bu konuda yeterli değiliz.

ayrıca çoğu insanın tepki gösterdiği huzurevi konusu bana çok mantıklı geliyor yaşlılar için
çünkü orada özel doktorları oluyor, özel ilgi görüyorlar, sağlıkları kontrol altında, sosyalleşebiliyorlar, çevre ediniyorlar

mahmut abi .!.:

Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?

Dürüst olmaya çalışın.

Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.

Genişletmek için tıkla...

ben almam

hastayken de, hasta olmasa da ıstemem. 3 sene bırlıkte yasadım, kendı hayat duzenım olmadı, ayrıca cok zor bır kadın, bız markete gıtsek yemek yemeyıp karanlıkta oturan bırıydı sızsız dunyam karanlık oluyor dıyordu. kucuk cocugum var gıbı bır yuk oluyordu bana

ustumde oturuyor bır senedır, valla rahatım, buna ragmen bıle. evımı kırleten yok, benden sonra doken yok, ben yokken eve onu gormeye gelen yok, duzenım bana aıt oluyor, kavgam sıkıntım olsa, herseyın ıcınde olmuyor

hele hastayken daha nazlı kaprıslı olurdu bunu da yasadım, esım 2 saatte bır uyanıp goz damlası sıktı, elı kolu tutarken bunu yaptırdı nazlandı durdu. bır gorumce ve esım dısında dıger cocukları ıle gorusmuyor ama benım mesela cocugum yok, bana baksın dıye mı cocuk yapıyor sankı ınsanlar. parası var, bakıcı tutsun kımsesı de yoksa.

ha bir de kayınpederim olsa bıle belkı dusunurdum adamın agzı var dılı yokmus rahmetlının ama kaynanamı asla ıstemem. . 41 yasındayım 4 senelık evlılıkte 3 sene yasadım bıle. kım bakarsa baksın, ben yemek bıle gonderıyorum her aksam, saglıgı yerındeyken, ama bırlıkte yasamam bır daha. buyık konusmayım da.

kendı babam bekar, ona bıle 3 haftaya yakın ancak gıdıp evıne bakıyorum yemek goturuyorum ona. ıs hayatı vs, yetısılmıyor hıc bırseye. bır de hıc takdır bılmeyen kaynanama bakacak degılım valla. allah kımseyı kımseyıe de muhtac etmesın.

Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin
kv kp çok severim benim annem küçükken babam da geçen kış vefat etti

bakar mıyım bakarım ama öyle tüm sorumluluğu alamam
büyük konuşmayayım yine de

Büyüklerin (o taraf veya bu taraf fark etmez) yaşlandıklarında kendilerini birilerine bakıttırmaya çalışmaları fikri bana çok bencilce geliyor. Sırf bu sebeple bile çocuk yapan, biri bakmazsa öteki bakar (yedek) diyerek fazladan üreyen insanlar var. Bana da bakıcı fikri daha cazip geliyor.

bekarım

ama sanmıyoum yani bakacağımı, güvenmem kendime bu konuda. büyük sorumluluk olur + bu yaşa bekar gelmiş birisi olarak şu saatten sonra neden evlenip k.valide bakayım deli mi dürttü...

ben bir de biraz kıyas yapıyorum
benim annem babam da 70 yaşa yakınlar
ama yediklerine içtiklerine dikkat ederler, doktora kontrole hiç aksatmazlar giderler, sporlarını yaparlar
ben her sene annemle babamla tatil yaparım, evime gelirler ben sık sık giderim. onlarla birlikte kalınca bile kendi düzenimi özlüyorum ama yük olmayan insanlardır.

ki köylü insanlar, annem evlenip şehir yüzü görmüş. babam 11 kardeşin en küçüğü hala köydekiler için ölürler çok bağlıdırlar. (bizde büyüklere hep bakıldı bakılır, büyük bakmak ya da bebek bakmakla ilgili bir anksiyetem de yok korkum da yok bilirim normalde bakmasını)

kayın ailem olsa oğlu baksın benim daha mesafeli ilişkim olsun isterim. tabi gelinsin gidilsin ona yok demiyorum, aile ortamını severim normalde.

ama bakıyorum milletin anası babasına
abi böyle bir naz böyle bir şımarıklık yok.

50 yaşında ama hasta yaşlı
çüşş
ben 40 yaşındayım zaten yahu, 50 yaş da yaşlıysa bize kim bakacak o zaman!

kusura kalmasın kimse yani hani kanser vs. gibi genetik bir şey olur, trafik kazası geçirir. elinde olmaya şeyler olur, ne diyelim mecnur kalınır bakılır ayrı.

ama onun dışında valla erkenden emekli olunsun hatta hiç çalışılmasın, yenilsin içilsin yarınlar yok gibi obez ,şeker, damar sertliği şu bu olunsun, yatılsın spor yapılmasın kimse kendine bakmasın.
sonra ben bakayım?
bakamam valla.

20 yaşında hadi 30 yaşında evlenseydim
bana ev eşya vs alınsa ya da emek harcanmış olsaydı
çocuğuma filan bakılmış olsaydı vs. o zaman üzerimde hakları var derdim, benim üzerimde kimsenin en ufak bir hakkı da yok.

sino2023 .!.:

bakıma muhtaç kişilere bu konularda eğitimli, bilinçli, profesyonel kişilerin bakması doğru olur
bir sürü özel ihtiyaçları oluyor çünkü sıradan vatandaşlar olarak biz bu ihtiyaçları karşılama konusunda yetersiz kalıyoruz
bakıma muhtaç kişilerin bakımını normal insanların üstlenmesi hem hastaya hem de üstlenen kişilere eziyet
bir de bu sorumluluğu almak doğru gelmiyor bana çünkü bu konuda yeterli değiliz.

ayrıca çoğu insanın tepki gösterdiği huzurevi konusu bana çok mantıklı geliyor yaşlılar için
çünkü orada özel doktorları oluyor, özel ilgi görüyorlar, sağlıkları kontrol altında, sosyalleşebiliyorlar, çevre ediniyorlar

Genişletmek için tıkla...

Yetersiz olma konusundaki düşüncelerinize kesinlikle katılıyorum. Geriatrik bakım çok farklı bir şey. Gerilerde bir yorumumda yazdım, tekrar olmasın. Çocuk bakımına veya bünyesi normal çalışan bir genç veya orta yaş hasta bakımına benzemiyor, hiç alakası yok, gerçekten zor.
Bir tek huzur evi konusundaki düşüncelerinize şahsen katılmıyorum. Huzur evleri ile yakın tecrübem oldu ve doktor ve sağlık kontrolleri konusunda haklısınız, ancak özel ilgi ve sosyalleşme olmuyor maalesef. Doktor günde 5 dakika 10 dakika görüyor ama onun dışında 24 saat bakıcılar ilgileniyor. bakıcılar da insan ve maalesef bazı üzücü şeyler yaşanıyor. Evde de bakıcı ile yaşanabilir bunlar tabi ama sizin tuttuğunuz bakıcıyı sizin kontrol etme şansınız var, patronu da siz oluyorsunuz, ama ne yazık ki huzur evinde sizin hiçbir söz hakkınız dahi olmuyor.

yasli ama sonucta bunun gencligi de var. bence herkes cocuguna dugun yapip gelinine altin dizmek yerine yasliligina yatirim yapmali. emeklisi olmali, evi olmali, mumkunse ek geliri kirasi arsasi falan olmali ki kimseye yük olmadan bir çözüm bulunmalı. benim ananem oyle mesela. her cocugunda biraz kalir ama esas olarak ona bakan, ayni yerde oturdugu cocugu hem annesinin zamaninda yaptirdigi guzel evin bir katinda oturur, hem dedemin emekliliğini, kira gelirini falan alir, gelir getiren bir ürünümüz var onu isler, parasini alir. yani hem annesine bakar hem de kendi için kârli bir sey yapar. bu yüzden insan eti agir da olsa halinden oldukca memnun. kisin 4 ay sehre diger çocuklarının yanina gider, yazin arasira diger cocugu yazdığına alir biraz onda tatil yapar falan. gul gibi yaşayip gider.
ben dogrusunun bu olduguna inaniyorum. elden ayaktan dusene kadar kendini emekli edememis, bir ev alamamis - kiralarda kalan, aileden atadan gelen arsasini yok yere satmis bir kv benim icin yüktür. ama kendisini düşünüp en azindan asgari ihtiyaçlarını karsilayabilecek butcesi, kendi geliri olan annem/ kaynanam pekala yakınımda ev tutup bakicisiyla kalabilir, biz de sık sık ugrariz, tatillere falan gideriz beraber. bir sekilde omur geçer

Kayınvalidem 72 yaşında hala annesine bakıyor ve psikolojisi mahvolmuş durumda. Yaşlı bakmak kolay mı zannediliyor bilmiyorum da, insan kendisi de yaşlanıyor ve sürekli bir şeyleri ertelemek, bir şeylerden feragat etmek zorunda kalıyorsun. Ne kadar yaşayacağı belli değil kayınvalidenin. Herkesin kendi evinde bakıcı ile bakılması ve evlatları tarafından da mümkün mertebe yalnız bırakılmamasını savunuyorum ben. Birden fazla çocuk varsa da sorumluluk eşit paylaşılmalı.

mahmut abi .!.:

Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?

Dürüst olmaya çalışın.

Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.

Genişletmek için tıkla...

Ben bakarım sanırım.Ama eşimin daha çok sorumluluk alması kaydıyla.Esim de herseyine koşacak, benden de çok koşacak hatta.Sunu unutmayacak ,o benim annem değil.Ama merhamet ederim insanalra iyi davranirim.Ana baba hakkı ödenmez.Bir yolunu bulur bakmaya çalışırım.Zaten kaynım bekar.Bu gidişle biz bakacağız

mahmut abi .!.:

Yetersiz olma konusundaki düşüncelerinize kesinlikle katılıyorum. Geriatrik bakım çok farklı bir şey. Gerilerde bir yorumumda yazdım, tekrar olmasın. Çocuk bakımına veya bünyesi normal çalışan bir genç veya orta yaş hasta bakımına benzemiyor, hiç alakası yok, gerçekten zor.
Bir tek huzur evi konusundaki düşüncelerinize şahsen katılmıyorum. Huzur evleri ile yakın tecrübem oldu ve doktor ve sağlık kontrolleri konusunda haklısınız, ancak özel ilgi ve sosyalleşme olmuyor maalesef. Doktor günde 5 dakika 10 dakika görüyor ama onun dışında 24 saat bakıcılar ilgileniyor. bakıcılar da insan ve maalesef bazı üzücü şeyler yaşanıyor. Evde de bakıcı ile yaşanabilir bunlar tabi ama sizin tuttuğunuz bakıcıyı sizin kontrol etme şansınız var, patronu da siz oluyorsunuz, ama ne yazık ki huzur evinde sizin hiçbir söz hakkınız dahi olmuyor.

Genişletmek için tıkla...

zaten maddi imkanı olan kişiler evde bakıcı tutabilir. o daha iyi bir seçenek elbette
ama imkan yoksa mecburen huzurevi.
yanına da alamıyorsa ne yapacak ? herkes almak zorunda değil. ev üstüne ev olmaz.
bu konular seçeneklere göre değerlendirilmeli. herkes için aynı seçenekler mevcut olamıyor
mesela bizim yaşlı bi akrabamız var. ailevi sorunlar nedeniyle kendisiyle iletişimi kesti bizimkiler.
bunun başını da benim bi aile büyüğüm çekti. sonra onlar başka sorunlar yaşadılar falan senelerdir görüşmediğimiz biri bu yaşlı akrabamız
bu kişi en son görüştüğümüzde eşi vefat etmiş, çocuksuz bir insan olarak seni beni cebinden çıkarır moddaydı
görüşmediğimiz süre zarfında çok hastalanmış, başına bir sürü sıkıntı gelmiş sağlık anlamında
akrabalarla da görüşmediği için komşuların yardımıyla hastaneye yatmış, uzunca tedavi görmüş ve sonra huzurevine nakledilmiş
biz yakın zamanda kendisini bulabildik ve ancak o zaman haberimiz oldu. şu an şehir dışında huzurevinde
ve kendisi demans. bizi hatırlamıyor, tanımıyor.
şimdi bu kişinin durumunda özel bakıcı tutabilecek kimse yok, yanına alabilecek kimse de yok. kaldı ki kadın demans yani
mecburen huzurevinde. orada arkadaşları var kendine çevre edinmiş, kendini sevdirmiş
örneğin biz bu kişiyi yanımıza alsak hem o hem de biz mutsuz oluruz. maddi anlamda da gücümüz yetmez. tedavisiyle ilgilenemeyiz
dolayısı ile bazı kişiler için huzurevi, sahip olduğu veya zaten olamadığı diğer seçeneklerden daha mantıklı duruyor

ben eskiden bu konulara çok vicdanlı yaklaşırdım. özellikle evladı olan yaşlıların huzurevinde olmasına üzülürdüm
artık hiç üzülmüyorum
kendi ailemde de yaşlı akrabalar var ve çok fazla nankörlüklerine şahit oldum
ailesine iyi davranan, ailesiyle iyi geçinen, gençliğini manevi ve maddi yönde akıllıca geçirmiş yaşlıların çok daha rahat ettiğini/ettirildiğini görüyorum
hal böyle olunca insan ne ekerse onu biçiyor. yaşlıymış, hastaymış derken ona acı buna vicdan yap ötekine üzül diye diye kimse kendi hayatından çalmamalı.
artık mentalitem bu oldu.

mahmut abi .!.:

Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?

Dürüst olmaya çalışın.

Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.

Genişletmek için tıkla...

Bilemiyorum ya kalbim çok kırıldı bazı konulara Allah düşürmesin sadece

Senin eşin nasıl ailesinin yanına gidip kalıyor, çalışıyordu? Yani kendi babana bakmışsın, hem gençtin hem de baban yani, bu olayı eş ailesi olayından bağımsız düşünmen lazım. Bu eş ailesi olsun olsun 10 senedir hayatında, sana faydaları sıfır, adam sana etmediğini bırakmamıştı yani hatırlıyorum o konuları. Olay vicdansa sakın sakın sakın vicdan yapma, adam seni evden atarken emin ol vicdan yapmamıştır. Bir de şımarık insana tahammül edemiyorum ben, hastaysan bakıma ihtiyacın varsa kalkar o kişilerin yanına gidersin, hangi şekilde uygun gördülerse eğer o şekilde yaşarsın. Ama hem kendine baktiracak hem de illa da onlar kalksın benim yanıma gelsin diyecek. Yüzsüzlük yani başka bir şey değil. Böyle bir şımarıklık ben kabul etmiyorum. Hadi eşin kalktı gitti, onların vicdanı rahat olacak mı? Senin düşündüğün kadar onlar seni düşünecek mı? Hiç sanmıyorum.

bakarımm düşmez kalkmaz bir Allah