40 yaşına girdim. 15 aylık bebeğim var. Ama çok mutsuzum. 15 ayda 10 yıl yaşlanmışım gibi hissediyorum. İçimden hiç bir şey yapmak gelmiyor. Doğum kilolarımı vermek de dahil. Bebeğim doğdu, 1 hafta sonra salgın patlak verdi. Bebeğim doğmadan hayal ettiğim şeyler salgın dolayısıyla gerçeklelmedi. Makyaj yapmayı, giyinmeyi seven ben 15 aydır aynı şeyleri giyiyorum, saçımı taramak bile istemiyorum. Öğretmenim. Bebeğim 3-4 aylık olunca okula kahve içmeye gidecek, bebeğimi alıp sahilde uzun yüryüşler yapacak, kendi memleketime gidip arkadaşlarımla buluşacaktım. 15 ay geçti hala salgın dolayısıyla doğru düzgün bir şey yapamıyoruz. Aynaya bakıyorum. Gözlerim uykusuzluktan çökmüş. Brezilyalı fönsüz saçlarım kadayıf gibi olmuş. Kiloları hiç saymıyorum. Eskiye dönmek için 40 yaş sanki çokmuş gibi geliyor. Geçen aylarda online bir yaşam koşu ile çalıştım. Herşey güzel gidiyordu. Diyet yapıyordum. Hamile kalmadan önce 58 kiloydum. Bütün kıyafetlerim o kilo ile uyumlu. Yaşam koşu olacak şahıs bana şu cümleyi kullandı. Artık 58 kilo olmak için ileri bir yaştasınuz. Hedefinizi biraz düşürelim. 65 lerde yaşınıza uygun olabilir. O an bütün motivasyonum bitti. Zaten yaş konusunda buluttan nem kapıyordum, kapak oldu. Nasıl geçer bu ruh hali, 40 yaş yaşlı mıdır. Sürekli yüz gerdirme ameliyatı vs araştırıyorum. Kremler, kırışıklık gideiciler vs. Hayatımda olmadığım kadar mutsuzum ve bu ruh hali bena, evliliğe çocuğu zarar veriyor.