yalnızlık nereye kadar?

Kızlar merhabalar. Benim derdim yalnızlık... Kendimi bildim bileli yalnızım.Evcimen bir insanım ve tek çocuk olduğum için yalnızlığın ne olduğunu çok da farketmedim aslında. Hep kendi hedeflerim vardı ve bunları gerçekleştirdim bir bir ama tüm çabalarıma rağmen sürekli hiçbir arkadaşlığım olmadı.Hem evimin kapısı hem telefonum her daim açık olmasına rağmen anlık arkadaşlıklar dışında daimi ilişkiler kuramadım,hep imrenerek geçti hayatım güzel arkadaşlıklara.
Derken mezuniyetimin ardından şuan hiç bilmediğim bir şehirde iş hayatına başladım, yeni şehir,ilk iş,yeni arkadaşlıklar dedim ama hala yalnızım. Yalnızlık bağışıklık yaptı aslında ama artık bazı şeyler değişsin istiyorum,olmuyor. dışarı çıkıp bir mekana girmek istemiyorum çünkü herkes en azından bir arkadaşıyla gidiyor ve ben kendimi o mekanda fazlalık gibi hissediyorum. Sosyal medyada sürekli birileri arkadaşlarını etiketleyerek birşeyler yapıyor,ben hep tekim. Sürekli kendimi sorgulamaktan çok sıkıldım,acaba bende ne sorun var diye.Ailemle aram çok iyi,annemle de babamla da arkadaş gibiyiz ama gibiyiz işte arkadaşın yerini tutmuyor.
Bu arada 6 yıllık bir bitip bir başlayan uzun ve yorucu bir ilişkim vardı ama haketmediği,saçma sapan bir şekilde bitti.. Yalnızlığım iki kat arttı. Neden böyle oluyor bilmiyorum ama çok üzülüyorum.
Ne gibi önerilerde bulunursunuz?Şimdiden teşekkür ederim

Yalnızlık ömür boyu... :)
Bir kursa filan gidin, kafa dengi bulduğunuz insanlarla konuşmak için daha girişken olun. Bir psikiyatrdan da yardım alabilirsiniz.

Metisa .!.:

Yalnızlık ömür boyu... :)
Bir kursa filan gidin, kafa dengi bulduğunuz insanlarla konuşmak için daha girişken olun. Bir psikiyatrdan da yardım alabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

bir çevre edinebilmek adına yabancı dil kursuna gittim ama umduğum gibi olmadı. şuan bulunduğum şehirde de pek kurs imkanı yok açıkcası. psikiyatrı artık ciddi ciddi düşünüyorum çünkü bu aralar bu yalnızlığı fazla takmaya başladım. teşekkür ederim.

Oncelikle kucuk adimlarla baslayabilirsiniz.
Aslinda herkes ile herseyi paylasmaniza gerek yok.
Ben kitap okumayi cok sever cokta cabuk okurdum. Ise baslayinca azaldi, sonra sirf muhabbet olsun diye yan masamdaki arkadasima getirdim.
Elinde kitap yoktu kizinin ogretmeni birlikte okumalarini istiyordu. Su an 3 farkli kisiyle kitap arkadasligim var ve birsutu kaliteli sohbet biriktirdim. Ama kitaplar disinda paylasacagim bsy varmi hayir bana hitap etmeyen insanlar
Sonra is yerine menekse aldim simdi farkli bir arkadasimla cicek bakyoruz menekse yetistiriyoruz.
Yine bir suru insan heveslendi onlarla cicek heyecani yasiyoruz
Otekinin kizina ders calistirdim sık sık yanima ugrar babasi is yerinde her turlu nazimi ceker sohbeti cok kalitelidir tecrubelidir bana cok sey katmistir.
Ama her an hic cekinmeden arayacagim dua kardesim canim canparem tek bir kisi var ve inanmayacaksin ama bu sitede tanistim hic kimsenin bilmediklerini biliyor hic cekinmeden anlatiyorum anlatiyor ve onu tanidigim icin cok sansliyim benzer seyler yasamistik ve bir msjimla hersey basladi ne kdr oldu hatirlamiyorum bile.
Sende istersen farkli renkler bulabilir .... arkadasliklari kurabilirsin illa herseyi kafana gore olmayiversin kafana gore olan kismi ile ilgilen mesafeni koru alabildigini al onun hayatina katabilecegini kat bir bak etrafina neler goreceksin canim

kbr26 .!.:

bir çevre edinebilmek adına yabancı dil kursuna gittim ama umduğum gibi olmadı. şuan bulunduğum şehirde de pek kurs imkanı yok açıkcası. psikiyatrı artık ciddi ciddi düşünüyorum çünkü bu aralar bu yalnızlığı fazla takmaya başladım. teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Özel kurslar olmasa bile her şehirde halk eğitim kursları var.Onları bir deneyin.