(Yalnızlık)Kardeşler Arası Bağlar

Maariftakvimi .!.:

Herkese iyi geceler inanın bu dert gece gece beni uyutmadı soluğu burda aldım. Ben bu durumu paylaşmayı şimdiye kadar o kadar çok istedim ki ama sanki hep bu durunu yaşayan ülkedeki hatta dünyadaki tek aile bizmişiz gibi herkes konuyu açanin ben olduğumu anlayacak gibi kendimi hiç hazır hissedemedim.
Ben yıllar sonra bütün cesaretimi topladım lutfen sizlerden ricam bir bes dakikanızı ayirıp olumlu olumsuz düşuncelerinizi paylaşmaniz

Kardeş sayısı olarak kalabalık bir ailesiyiz ama şöyle düşünün anne babam çocukluğundan beri geçinemeyen hep evde birbirleriyle didişme kavga hali olan ikiside evliliği sözde mecburiyetle yüruten iki ebeveyn. Çocukken evimizde kıyametler kopardı babam hem gergin evde herseye öfke saçan hemde maddi sorumluluğunu yerine getirmeyen biriydi.
Annemde hem gergin hemde yaşadıği herşeyin hıncını çocuklardan alan bir anneydi.


Çocuklar derseniz bizlerde belli sartlar içinde güç bela büyüyüp aynı kavga gürültüyü kendi içimizde yaşardık.

Herkes birbiriyle kavga eder anlasamamazlıklar çıkar falan babam zaten ayın bazen 1 hafta 10 günü evde olur bazen o kadarda olmazdı babamın yaninda korkudan tartısamazdık ama annemin tartışmaları ayirma halide o senin düsmanın onunla konuşma alıp verme seklinde olurdu bu durumda bizler arasında baya kopukluga neden oldu ne yazık ki...

Normal bir ailede çocuklar böyle bir durumda daha birbirilerine yakın olurken biz hepimiz birbirimizden çok uzaktık kizkardeslerin birbirileriyle oturup dertleşme muhabbet etme eğlenme olaylarıni hiç yaşamadık ben birbirileriyle dertleşen abla kardeşler olduğunu ilk duyunca o kadar çok şasirmistim ki anlatamam bizler birbirimizle dertleşecek yakınlığı birakın kavgasiz gürültüsüz muhabbet ettigimiz zamanlar çok nadir olurdu.
Zaten sonrasında ablamlarım evlenmesi kardeşlerin daha küçük yaşlarda şehirdışında lise kazanip gitmesi lise üniversite hayatı derken hepimiz birbirimizden kopuk yaşadık araya giren mesafeler falan derken.

Zaten birbirimizden o kadar kopukyuk ki o zamanlardada telefonla görüştüğümüzde konusma hal hatirdan derslerden ileriye falan gitmiyordu.
Kardeslerin hepsi duygusal olarak birbirinden uzak kopuk kisiler olduk.Birbirimize hala itiraf edemiyoruz ama bu durum hepimizi incitsede toparlanamiyiruz kardeslerin arasinda bi mesafe söz konusu.. ve dun gece yasadigim durumu anlatayim

Bir kardesim bir yil kadar once atandi mesafe olarak baya uzagiz hepimizde calistigimiz icin birbirimixi gorebilecegimiz imkanlar sınırlı yeni atandığı zamanlar ona gitmek istedim bi bahaneler öne surdü sen gelmemi istemiyormusun yoksa dedim yok ne alaka gelirsen gel gibi bisey dedi sonrasindan kirildigimi falan ablamdan duyunca o aralar musait degildim sen sıkılmayasin diye oyle dedim dedi kardesler arasinda kirginlik olmasin dedim boslugu oldugu baska bir zaman gittim gitmeden cok hoşnut gibi degildi ama sonra o hafta eve gelme dusuncesi oldugunu ogrendim herhalde ondandır diye bisey demedi sonra bir kerede kardesimle 3 günlüğüne gittik.

Gecenlerde konustuk bayramda buyük ihtimalle gelemem demisti bende dün aksam konustugumuzda bayramda nobetin yoksa bayramda ben geleyim dedim ne işin var gibilerinden bisey dedi diger kardesimde eee bayramda yalniz kalma diye gelmek istedi deyince evirdi cevirdi ben gelemiyorum iznim yok diye gözümemi sokmak istiyor gibisinden sakaya vurur gibi yaptı sonrada keyfi bilir gelirse gelsin dedi o kadar çok sasirdim ki...

Kızlar biliyorum konuyu çok dağittım ama inanın ben kardeşlerimin hepsini canımdan çok seviyorum onlar benim için herkesten herseyden kıymetli ams insanların kardeş ilişkilerine bakıyorum birde bizimkilere insanin bu kadsr kardeşi varken nasıl bu kadsr yalnız olur mantığım almıyor aslında anlatmak istedigim o kadar çok sey varki şu satırlarin hangi virine sıkıstirabilirim.

Özetle yoksa farketmesemde yoksa ben kardeşlerimi coktan katbettinde farkinda mi degilim yoksa hiç geri dönüşü yok mi

Şunu alta düzenleme olarak geceyim ergenlik süreckerinden sonra hepimiz durumun yasadigimiz sıkintinin farkina vardık şükur eskisi gibi birbirimizle bir sıkıntımiz yok yanyana gelince sohbet muhabbet edebiliyiruz sevgi olarak kimseden şüphe duymuyirum ama maalesefki iste çekiniklik vs mesela ozel hayat aile iluskileri bazı bir takim dertler falan birbirimize iki yakin kardes kadar anlatamiyiruz yan yana gelince prk sikıntı yok amactwlefonda muhabbet belli basli konularin disina cıkmiyor

Genişletmek için tıkla...

Anne12345 .!.:

Bizim ailede çok kopuktur. Ben artık alıştım. Ben sadece bir ablamla görüşüyorum.( 7 kardeşiz) onunlada aramız 850 km. sürekli telefon ile konuşuyoruz. yılda 2-3 defa da bana gelir. o kadar. diğerleriyle telefonda dahi konuşmuyoruz. kopuk büyüdük hep. kötü bir durum aslında ama insan zamanla alışıyor

Genişletmek için tıkla...

esbl .!.:

Tamamıyla ben ve kardeşlerim de aynı durumdayız hatta hayattaki amacım 2 çocuğum arasında sağlam bi kardeşlik kurmak diyebilirim,ablamın bi sıkıntısı olduğu İçin son zamanlarda biraz daha yakınlaştık ancak küçükken kurulamayan o kardeşlik bağı kurulamıyor bir türlü tamamen anne babada bitiyor bizi kardeş gibi yetiştiremediler hep problem hep sıkıntı

Genişletmek için tıkla...

loveinnovember .!.:

Her ailede dinamik farklı oluyor bunu önce bilmek ve kabullenmek lazım. Ben kız kardeşlerimle aram iyidir ama birbirimize sarılmayız, öpmeyiz. Canım ablam, kardeşim olayları yoktur. Nişanlımın kardeşleri ise tam tersimiz mesela. Daha samimiler nişanlım bile kardeşlerine bitanem, gülüm vs sevgi sözcükleri kullanır. Bizim ailede abiler vs zaten hiç sevgisini gösteremez.
Sizin ailede böyle olmuş. Aile etken mi bilemiyorum çünkü nişanlımın ailesi de çok çatışan tipler belki bu yüzden birbirlerine sarılmış onlar da.

Genişletmek için tıkla...

Cileklidon_ .!.:

Bizde 4 kardeşiz bir tane abim var babam hep abimi bizden kayırdığı için abimle çok kopuk bir bağımız var. Bu beni içten içe çok üzse de elimden bir şey gelmiyor. Babam hep abime, kızların bi hatasını bi saygısızlığını görürsen vur ağızlarına acıma derdi hep hor gördü bizi pedlerimiz bile babama batardı banyo çöpüne atmasınlar pislikler derdi anneme hep gece çok üzülürdük üç kız kardeş. Abim babamın onca lafına direktiflerine rağmen çok naif biri oldu nasıl oldu anlamadık sesini bile yükseltmez bizlere bi kere el kaldırdı onda da yapamadı. İyi biridir ama kardeşi miyiz uzaktan bi komşusu muyuz onun için bilmiyorum hiç ilgilenmez hoşgeldin demez bi ihtiyacın var mı diye sormaz ne bileyim bazı abileri görünce çok özeniyorum. Biri bize zarar verse kim o demez bile. Ablamlarla aram iyidir ama ablamların birbiriyle arası yok kopuklar görüşmüyorlar bende ablamlarla çok sık görüşmek istemiyorum çünkü modumu çok düşürüyorlar hep negatif şeylerden yaşadığımız sıkıntılardan bahsediyorlar içim daralıyor hayatımı sorguluyorum ama yüreğim el vermiyor görüşmesem bu sefer özlüyorum ağlayasım geliyo falan. Aileler hayatımızı çok etkiliyor maalesef

Genişletmek için tıkla...

Maariftakvimi .!.:

Az çok halimden anlarsinız bende bir ablamla digerlerine nazaran daha bagliyim ama durumun boyle olmasi gercekten cok uzuyor beni

Genişletmek için tıkla...