Benim hikayem pco (polikistik over) sendromuna yakalandığımı öğrendiğimde başladı.Evlendiğimizin 2 ay ertesinde adet düzensizliğinden dolayı doktora gittim yapılan tetkiklerde pco olduğum söylendi.Doğum kontrol haplarıyla tedaviye başladım 1 yıl devam etmemi istemişti doktorum.1 yılın sonunda bebek düşündüğümüzde tekrar bakacaktık.Bu 1,5 yıllık sürecin ertesinde artık bir bebeğimiz olsun istiyorduk.Doktorumla bu kararı paylaştığımda detaylı bir tetkik sonrasında bir ilaç tedavisi başlatarak doğum kontrol hapını kesmemi söyledi ama fazla ümitlenmememi,1 yıl içerisinde ancak şansım olduğunu doktora kalırsa aşılama dışında bebeğimin olamayacağını söylemesiyle yıkılmıştım.Muayenehaneden çıkışımla Bağdat caddesini şuursuzca turlamam bir oldu diyebilirim.Yolda ağlayarak yürüdüm.
Ertesi gün arkadaşlarımın önerisiyle 2 farklı doktora daha gittim,inanamamıştım çünkü senelerdir gittiğim tecrübesi inanılmaz olan doktorumun haklı çıkmış olması beni daha da üzmüştü.Her iki doktorda aşılama sonucunda bebek sahibi olabileceğimizi söylemişti.Bende kendi doktorumun verdiği ilaçları kullanmaya başladım,aklım hep ordaydı ama odaklanmamak unutmaya çalışmak istiyordum.
Korunmayı bıraktığımız ilk ayın sonunda adetim 1 hafta gecikti.Yerimde duramaz olmuştum,1 haftayı zor ettim iş çıkışında eve gelince içimde volkanlar patlıyordu sanki.Hemen bir taksiye atlayıp yakında olan büyük bir hastaneye gittim.Bir kan testi yaptırdım sonuç negatifti.Eşim beni almaya geldiğinde hastanenin bahçesinde hüngür hüngür ağlayarak benim bebeğim olmayacak dediğimi hatırlıyorum.senağlamasenağlama
Doktorumu arayarak randevu aldım,muayeneden sonra testte negatif olduğu için bana adet söktürücü verdi.Kullandım kutu bitti 10 gün geçti tık yok.Sonrasında doktorun istediği tahliller sonucunda doktorumun gözleri yerinden fırladı sanki.Hemen ultrason muayenesine aldı keseyi ve bebeği görünce bir müjde demesi vardı hiç kulaklarımdan gitmez.6,5 haftalıktı öğrendiğimizde.:asigim:
Sorunsuz geçen 36 haftanın sonunda kaşıntılar başladı bende.Kolestaz dan şüpheleniler testler sonucu değerler düşüktü ama sürekli yükseliş gösteriyordu.Bir Pazar acile artık dayanamadığım için gittiğimde doktor sonuçlar sonrasında sen Çarşamba hazırlıklı gel duruma göre alabilirim dedi.
Annemle gittik kontroller ve tahlil tekrarları sonucunda hemen almaya karar verdi.Apar topar yatışım yapıldı.Kesin olmadığı için çantam bile yoktu yanımda.Hemen herkesi aradım saat 15:00 de ameliyata giriyorum dedim.Odaya çıktık.Oturup beklememi istediler daha vakit vardı çünkü sonra ne göreyim.Odaya girmemin akabinde 13:45 gibi hemşireler hemen geldiler apar topar beni giydirdiler tuvalete bile zor girdim.Ağlamaya başladım daha kocam gelmedi çantam hazır değil bebeğin doğduğunda giyecek kıyafetleri bile yok kaydirigubbakcemile3kaydirigubbakcemile3 neden alıyorsunuz falan dedim.Gülüştüler sen merak etme biz o tarafını hallederiz dediler.
Sonra sedyeye yattım ameliyathaneye gidene kadar ağladım :çok üzgünüm: bitek annecim vardı yanımda.Kocişe annem haber vermiş hemen giriyo diye adam Eminönünden Kadıköye vapurla geçene kadar çıldırmış nerdeyse yüzerek gelecekmiş anlıycanız. :roflol: Annem en son ameliyathaneye girerken öptü beni ağlama kızım bak az sonra yavrunu kucaklıycaksın dediğini hatırlıyorum.Ameliyathaneye girdiğimde hemen damar yolu açıldı.Beni hazırladılar anestezi doktoru benimle biraz muhabbet ettikten sonrasında boğazın yanacak biraz korkmaz sonra uyuyacaksın dedi.Ondan sonrasını hatırlamıyorum.
Odama geldiğimde herkes ordaydı kıyafetler yetişmiş anlıycanız. kaydirigubbakcemile3kaydirigubbakcemile3 Oğlumu yanıma getirdiklerindeki duyguyu anlatamam tarif edilmez bir histi.Böyle işte çokkk uzun oldu ama tüm ayrıntılarını anlatmak istedim.Şimdi oğluşla koyun koyuna uyuyoruz.Doğumdan öncede çok dua ettim rabbim isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın diye…
Oğluşuma maşallah diyin teyzeleri...
[/URL][/IMG]
[/URL][/IMG]
Ertesi gün arkadaşlarımın önerisiyle 2 farklı doktora daha gittim,inanamamıştım çünkü senelerdir gittiğim tecrübesi inanılmaz olan doktorumun haklı çıkmış olması beni daha da üzmüştü.Her iki doktorda aşılama sonucunda bebek sahibi olabileceğimizi söylemişti.Bende kendi doktorumun verdiği ilaçları kullanmaya başladım,aklım hep ordaydı ama odaklanmamak unutmaya çalışmak istiyordum.
Korunmayı bıraktığımız ilk ayın sonunda adetim 1 hafta gecikti.Yerimde duramaz olmuştum,1 haftayı zor ettim iş çıkışında eve gelince içimde volkanlar patlıyordu sanki.Hemen bir taksiye atlayıp yakında olan büyük bir hastaneye gittim.Bir kan testi yaptırdım sonuç negatifti.Eşim beni almaya geldiğinde hastanenin bahçesinde hüngür hüngür ağlayarak benim bebeğim olmayacak dediğimi hatırlıyorum.senağlamasenağlama
Doktorumu arayarak randevu aldım,muayeneden sonra testte negatif olduğu için bana adet söktürücü verdi.Kullandım kutu bitti 10 gün geçti tık yok.Sonrasında doktorun istediği tahliller sonucunda doktorumun gözleri yerinden fırladı sanki.Hemen ultrason muayenesine aldı keseyi ve bebeği görünce bir müjde demesi vardı hiç kulaklarımdan gitmez.6,5 haftalıktı öğrendiğimizde.:asigim:
Sorunsuz geçen 36 haftanın sonunda kaşıntılar başladı bende.Kolestaz dan şüpheleniler testler sonucu değerler düşüktü ama sürekli yükseliş gösteriyordu.Bir Pazar acile artık dayanamadığım için gittiğimde doktor sonuçlar sonrasında sen Çarşamba hazırlıklı gel duruma göre alabilirim dedi.
Annemle gittik kontroller ve tahlil tekrarları sonucunda hemen almaya karar verdi.Apar topar yatışım yapıldı.Kesin olmadığı için çantam bile yoktu yanımda.Hemen herkesi aradım saat 15:00 de ameliyata giriyorum dedim.Odaya çıktık.Oturup beklememi istediler daha vakit vardı çünkü sonra ne göreyim.Odaya girmemin akabinde 13:45 gibi hemşireler hemen geldiler apar topar beni giydirdiler tuvalete bile zor girdim.Ağlamaya başladım daha kocam gelmedi çantam hazır değil bebeğin doğduğunda giyecek kıyafetleri bile yok kaydirigubbakcemile3kaydirigubbakcemile3 neden alıyorsunuz falan dedim.Gülüştüler sen merak etme biz o tarafını hallederiz dediler.
Sonra sedyeye yattım ameliyathaneye gidene kadar ağladım :çok üzgünüm: bitek annecim vardı yanımda.Kocişe annem haber vermiş hemen giriyo diye adam Eminönünden Kadıköye vapurla geçene kadar çıldırmış nerdeyse yüzerek gelecekmiş anlıycanız. :roflol: Annem en son ameliyathaneye girerken öptü beni ağlama kızım bak az sonra yavrunu kucaklıycaksın dediğini hatırlıyorum.Ameliyathaneye girdiğimde hemen damar yolu açıldı.Beni hazırladılar anestezi doktoru benimle biraz muhabbet ettikten sonrasında boğazın yanacak biraz korkmaz sonra uyuyacaksın dedi.Ondan sonrasını hatırlamıyorum.
Odama geldiğimde herkes ordaydı kıyafetler yetişmiş anlıycanız. kaydirigubbakcemile3kaydirigubbakcemile3 Oğlumu yanıma getirdiklerindeki duyguyu anlatamam tarif edilmez bir histi.Böyle işte çokkk uzun oldu ama tüm ayrıntılarını anlatmak istedim.Şimdi oğluşla koyun koyuna uyuyoruz.Doğumdan öncede çok dua ettim rabbim isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın diye…
Oğluşuma maşallah diyin teyzeleri...
:ecrin_bebek:
