Herkese merhaba. Elimden geldigince kisa tutmaya calisacak olsam da uzun olacagini hissediyorum :) esimle tip okurken tanistik. O benden daha once mezun olup kendi ulkesine dondu. Daha sonra evlendik. Esim musluman bir Hindistanli. Ailesi kalabalik sayilir. Bir erkek kardesi, onun esi ve iki kucuk cocugu, annesi, babasi, dedesi buyuk bahceli bir evde birlikte yasiyorlar. Bir sure Turkiye'de calistim. 5 aydir temelli olarak Hindistan'dayim. Burada doktorluk yapamiyorum. Asilmasi gereken prosedurler var. Esim su an bir hastanede uzmanlik egitimi aliyor. Ailesine uzak bir sehirde yasiyoruz. Egitiminin bitmesine 2.5 yil var. Ailesiyle ayri sehirde oldugumuza guvenerekten planli olarak gebe kaldim. Ayni evde gecici sure yasama ihtimalimiz vardi uzmanlik dolayisi ile, boyle olsaydi ayriya cikana kadar bebek dusunmeyecektim.
Ilk haftalarda kanamalar olmasi sebebiyle ve bulantilar dolayisiyla kayinvalideyi yardim amacli davet ettik. O da kirmadi geldi. Gelirken kendisinin baktigi esimin dedesini de getirdi. Benim kayinpeder zaten eksik kalmaz o da geldi. Bir sabah sohbet ederken kayinpeder bana is hayatinin hic iyi gitmediginden falan bahsetti. Bulunduklari sehirdeki tekstil uzerine olan magazasini satiliga cikarmis ve koca aileyi bizim bulundugumuz sehire tasimak istiyormus. Burada yeni is kuracakmis. Arsa satin alip yaklasik 1 yil icinde de 3 katli bahceli bir ev yapacakmis. ( bulundugumuz sehirde apartman hayati yaygin degil) acikcasi cozum buldugu icin sevindim once. Biz de esimle iki katli bir evin alt katinda oturuyoruz. Ust kat kiraya hazir durumda. Bana bizim ust kati yaklasik 1 yil icin kiraya tutacagini, ama mobilya, elektronik esya vb yeni yapacagi eve tasinana kadar almayacagini soyledi. Ayrica planladigi insaat bitince bizi de oraya tasiyacak. Dediklerinden anlayabildigim kadariyla elti, cocuklar, kaynana vs hepsi gunduzleri bizle yasayacak ve sadece geceleri uyumaya gidecekler. Aman Allahim! Esime bundan bahsettim ama babasina bizimle yasayamazsin diyemeyecegini soyledi. Ayrica esim kendi avukatligini cok iyi yapiyor. Sana is yaptirmiyorlar diyor, odamizda ayri banyo/wc var diyor. Yani bana sikayet sebebi bir sekilde birakmiyor. Bu sefer ne diyecegimi sasiriyorum. Ben de dilimi tutamadim annesine uygun bir dille eltimle zaten soguk oldugumu, genis ailenin bana uygun olmadigini onun dilince anlatmaya calistim. Artik ne anladi bilemiyorum ama gulumseyerek, sen merak etme der gibisinden bir seyler diyerek dinledi. (Aslinda kendisi iyi bir kadin, yemek, temizlik hepsi onda simdilik). Ne yazik icinden bilenmis olacak ki ertesi gun hic haberim olmadan eltimin yeni dogmus bebegiyle, kocasi ve kucuk kiziyla bize 15 gun tatile gelecegini tesadufen duydum. Ortada hic boyle bir durum yoktu. Bana sormak soyle dursun, haber bile vermediler. Ayrica dun kayinvalideyi telde aglarken gordum. Bana farkli sebep soylese de sanirim bana icerlendigi konu hakkinda kiz kardesiyle dertlesiyordu. Bugun de kayinpedere ona surat yaptigimi falan soylerken duydum halbuki ona surat falan asmadim. Genel anlamda moralim bozuk hepsi bu. Su sira kayinvalide esinin butun dediklerine agresif cevaplar veriyor. Onun bu taktigini biliyorum. Esinin veya oglunun sinirinin/uzuntusunun nedenini israrci bir sekilde sormasini bekliyor. Sonra hurra sozlu olarak bana saldiracaklar. Yani daha once buna benzer seyler olmustu. O zaman kp benim ustume yurumustu. Cok korkmustum. Ne kadar da sindirilmisim ben
Butun guzel hayatimi esimi cok sevdigim icin Turkiye'de biraktim. Ilerisi icin hep ikimizin de calisip para kazanabilecegi bir baska ulkeye gitmek icin plan yaptik. Fakat bazen nedense gitmeyecegini ya da bu gitme isini cok uzatacagini dusunuyorum. Kendisi beni anliyor gibi gorunse de hislerim sanki beni iyi bir gelecegin beklemedigini soyluyor. Egitimi boyunca asgari ucrete yakin bir maas alacak. Ben burada tek kurus kazanmiyorum. Bunlari onemsemedim ta ki ailenle beraber yasayamam bu beni cok uzer dedigimde beni bencil olmakla suclayana kadar. Burada mi dogursam? Yoksa biraz gozdagi olmasi acisindan istanbul'a gidiyorum, dogumu orada yapacagim ben mi desem? Cocuklugum cok zor gecti, anne baba ayriydi, annemi kaybettim. Buna ragmen ben cok guclu bir kizdim. O gucu kendimde artik bulamiyorum. Oncelikle cozum uretici olarak yaklasirsaniz sevinirim. Bosanmak bir secenek ama oncelikli amacim bu durumu en az hasarla nasil atlatiriz? Not: cep telefonundan metni duzenleyemedim galiba, olmuyor. Sizlerden gercek anlamda empati yaparak yorum yapmanizi rica ediyorum. Sevgiler.
