- 10 Ekim 2014
- 31.468
- 140.745
-
- Konu Sahibi alevalev888
- #21
Ülkem Karadağ. Annem evliliğime karşıydı ve artık geri dönemeyeceğimi söyleyerek beni uyardı. Ama annem bana Türkiye'de bir ev hediye olarak satın aldı, fakat ben evliyken satın alındı bu ev. İşim, eğitim var. Eğer annemi en başından dinleseydim. Utanıyorum gerçekten..
Ne güzel bir mesleğiniz var. Çalışmanıza bile karşı olacak sizi sadece çocuk doğurup evde oturup çocuk bakmak için isteyen zihniyette bir adamı kendi çabanizla mi bulup aşık oldunuz yoksa birileri mi sizi tanıştırdı sizin başınızı yakmak için26 yaşındayım, annem Türkiye’de değil, Karadağ’da. İngilizce öğretmenim. Neden onu kaybetmek o kadar korkuyorum ben de bilmiyorum..
Hayır, KaradağlıyımSuriyeli misin Afgan mi yoksa Türkmenistan mi
Canimmm o cocugu dogurursan o adam senin elinden alir senide kapinin önüne koyar..sevgi bir yere kadar bu kadar kendini ezdirme o kim ki ya sana bu şekilde davraniyor ..yapma senin ona karşi sevgin canindan dahami önemli..birde seni sevmiyor bir kadin yerine koymuyor umursamiyor ..kendinize işkence yapmaktan başka birsey yapmiyorsunuzMerhabalar. Ben yabancıyım ve iki sene Türk ile evliyim. Evliliğimizin en başından beri, beni en küçük bir şey yüzünden boşanmakla tehdit ediyor - manikür yaptırdığım için (kendi paramla bu arada), çalışmak istediğim için, üstelik sinirlince bana sürekli küfrediyor s*ktir git defol git başımdan diyor. Farkı küçük şeylerden dolayı öfkeleniyor, ona yük olduğumu ve çok kötü şeyler baba söylüyor.. bunlar yüzünden ağlamaya başladığımda, her zaman kapıyı çarpıp gidiyordu. O bana defol git deyince sinir krizi geçirmeye başladım, yardım etmesini istiyordum ama her zaman gidiyordu, eve gece 12 gibi geliyordu... Kendimi güvende hissetmiyordum, bu yüzden düğünden bir yıl sonra çalışmaya başladım, eşim buna kesinlikle karşıydı, evde kalmam ve çocuk doğurmam gerektiğini söyledi, yoksa neden evlendi? O benim çalışmam için değil, çocuk sahibi olmak için evlendi böyle söyledi.
Birkaç hafta önce yine tehdit etti - ya da çocuk yapıyorsun, ya da boşanıyoruz. Ben korktum, kabul ettim ama çocuk olunca bir yıllık aradan sonra parasını kendim ödeyeceğim bir bakıcı tutup işe gideceğimi söyledim, işimi gerçekten seviyorum, o bana berbat bir anne olacağımı ve onun çocuğunun böyle anne ihtiyacı yok söyledi.. Ona göre en az 3 yıl evde kalmam lazım. Bundan sonra yine bana ihtiyacı olmadığını, aile olamayacağımızı söyledi. Bunu her zaman dinlemek canımı acıtıyor dedim, neden normal yetişkinler gibi konuşamıyoruz? Artık her zaman bu kadar ağır sözlere dayanamıyorum, sabırlı ve sakin bir insan olmama rağmen bu beni çok üzüyor, kendimi korkunç bir psikolojik bitkinlik durumuna getirdim... Cevap vermedi, her zamanki gibi kapıyı çarpıp gitti. Ama sanki bana hiç saygı duyulmuyormuş gibi kendimi aşağılanmış hissediyorum çünkü ben mesaja kızdığımda asla boşanmakla tehdit etmiyorum edemem de sevdiğim bir insanı kurmamak için... Bir hafta hiç konuşmuyoruz, akşam eve geliyordu, ama bugün saat 23:43 hala gelmedi..
İki yıldır ilk defa sabrım tükendi, ondan önce özür dilemeden her zamanki gibi davranmaya devam etti, ben de kendimi kötü hissetmeme rağmen hiçbir şey olmamış gibi ona sarıldım. Ama artık yapamıyorum. muhtemelen beni umursamıyor, anlayacağını ve özür dileyeceğini umuyordum ama yok. Çok acı..
Merhabalar. Ben yabancıyım ve iki sene Türk ile evliyim. Evliliğimizin en başından beri, beni en küçük bir şey yüzünden boşanmakla tehdit ediyor - manikür yaptırdığım için (kendi paramla bu arada), çalışmak istediğim için, üstelik sinirlince bana sürekli küfrediyor s*ktir git defol git başımdan diyor. Farkı küçük şeylerden dolayı öfkeleniyor, ona yük olduğumu ve çok kötü şeyler baba söylüyor.. bunlar yüzünden ağlamaya başladığımda, her zaman kapıyı çarpıp gidiyordu. O bana defol git deyince sinir krizi geçirmeye başladım, yardım etmesini istiyordum ama her zaman gidiyordu, eve gece 12 gibi geliyordu... Kendimi güvende hissetmiyordum, bu yüzden düğünden bir yıl sonra çalışmaya başladım, eşim buna kesinlikle karşıydı, evde kalmam ve çocuk doğurmam gerektiğini söyledi, yoksa neden evlendi? O benim çalışmam için değil, çocuk sahibi olmak için evlendi böyle söyledi.
Birkaç hafta önce yine tehdit etti - ya da çocuk yapıyorsun, ya da boşanıyoruz. Ben korktum, kabul ettim ama çocuk olunca bir yıllık aradan sonra parasını kendim ödeyeceğim bir bakıcı tutup işe gideceğimi söyledim, işimi gerçekten seviyorum, o bana berbat bir anne olacağımı ve onun çocuğunun böyle anne ihtiyacı yok söyledi.. Ona göre en az 3 yıl evde kalmam lazım. Bundan sonra yine bana ihtiyacı olmadığını, aile olamayacağımızı söyledi. Bunu her zaman dinlemek canımı acıtıyor dedim, neden normal yetişkinler gibi konuşamıyoruz? Artık her zaman bu kadar ağır sözlere dayanamıyorum, sabırlı ve sakin bir insan olmama rağmen bu beni çok üzüyor, kendimi korkunç bir psikolojik bitkinlik durumuna getirdim... Cevap vermedi, her zamanki gibi kapıyı çarpıp gitti. Ama sanki bana hiç saygı duyulmuyormuş gibi kendimi aşağılanmış hissediyorum çünkü ben mesaja kızdığımda asla boşanmakla tehdit etmiyorum edemem de sevdiğim bir insanı kurmamak için... Bir hafta hiç konuşmuyoruz, akşam eve geliyordu, ama bugün saat 23:43 hala gelmedi..
İki yıldır ilk defa sabrım tükendi, ondan önce özür dilemeden her zamanki gibi davranmaya devam etti, ben de kendimi kötü hissetmeme rağmen hiçbir şey olmamış gibi ona sarıldım. Ama artık yapamıyorum. muhtemelen beni umursamıyor, anlayacağını ve özür dileyeceğini umuyordum ama yok. Çok acı..
Eşim Doğulu, kültür farkını bile düşünmeden onunla evlendim, sanırım bu benim hatamdı..Ne güzel bir mesleğiniz var. Çalışmanıza bile karşı olacak sizi sadece çocuk doğurup evde oturup çocuk bakmak için isteyen zihniyette bir adamı kendi çabanizla mi bulup aşık oldunuz yoksa birileri mi sizi tanıştırdı sizin başınızı yakmak için
Eğer anneniz evin parasını banka yolu ile size gonderdiyse kocanız hak sahibi olamaz.Ülkem Karadağ. Annem evliliğime karşıydı ve artık geri dönemeyeceğimi söyleyerek beni uyardı. Ama annem bana Türkiye'de bir ev hediye olarak satın aldı, fakat ben evliyken satın alındı bu ev. İşim, eğitim var. Eğer annemi en başından dinleseydim. Utanıyorum gerçekten..
Akrabamız olur kendisi
Kardes bunun kulturle alakasi yok karakterle alakasi varEşim Doğulu, kültür farkını bile düşünmeden onunla evlendim, sanırım bu benim hatamdı..
26 yaşındayım, annem Türkiye’de değil, Karadağ’da. İngilizce öğretmenim. Neden onu kaybetmek o kadar korkuyorum ben de bilmiyorum..
Kocanızın iyi yönü var mı?
O öyle değil.Cevap veriyorum kesin ozunde iyi biridir.
Bu ayıyı çok mu aradın gerçekten? Lütfen boşan sürekli seni ezmesine ve manipüle etmesine müsaade etme. Kendi ülkende sana layık bir beyefendi erkek bul.işimi gerçekten seviyorum, o bana berbat bir anne olacağımı ve onun çocuğunun böyle anne ihtiyacı yok söyledi.. Ona göre en az 3 yıl evde kalmam lazım. Bundan sonra yine bana ihtiyacı olmadığını, aile olamayacağımızı söyledi
Maalesef annem parayı nakit olarak getirdi. Ne yapacağımı bilemiyorum.Eğer anneniz evin parasını banka yolu ile size gonderdiyse kocanız hak sahibi olamaz.
Bir de bazen zorunlu olarak bu hayatı yaşayan kadınlarla karşılaşıyoruz burada ama siz bunlardan birisi değilsiniz. Bir sürü aklı başında düzgün erkek varken bu adamla vakit kaybetmeyin. Kendinizi daha çok sevin..
O öyle değil.
İyiyken çok iyiyiz.
Ama kadın Sırbistanlı, bilmez şimdi bu kalıbı.
Ana dili Türkçe olan pek çok üyeden daha düzgün yazıyor, evet. Ama o kısım deyim ya hani. Ondan dedim.Bilir , dil konusunda çok yetenekli , beni farsça konuşan biri büyüttü , konu sahibinin üç yılda toparladığı kadar türkçeyi otuz yılda toparlayamadım
Evet kültür farkı vardır ama ona gelene kadar daha büyük sorunlarınız var eşiniz başlı başına bir sorun mesela kültürötesi bir durum bu. Kimse için mesleğinizi bırakmayın hayat ne getirir bilinmez. Kendinizi yalnız sahipsiz hissediyor manipüle ediliyorsunuz sizinki sevgi değil korku bağımlılık belki bilemiyorum. Çocuk fikrini kendi iyiliğiniz için erteleyin lütfen. Korktum kabul ettim demişsiniz gerçi belki surecin içindesiniz hamile olmaniz an meselesidir bilemem ama yerinizde olsam bu evliliğe bir de çocuk dünyaya getirerek iyice çıkmaza sokmazdim hayatimi.Eşim Doğulu, kültür farkını bile düşünmeden onunla evlendim, sanırım bu benim hatamdı..
Hangi ulkeden geldiniz? 2 senedir evli olmaniza ragmen Turkceniz cok iyi. Yazdiklarinizin bir yabanci ile uzaktan yakindan alakasi yok. Bu hikayede oturmayan seyler var.