Keşke banada anamın karnından doğar doğmaz yabancı dil öğrermeye başlasalardı;ama annem biz çocukken tatil köyünde kahvaltıda yanımıza oturan turistlere bile inatla 'günaydın' diyen bi kadın ne yazıkki..
Ben sonradan lisede özel okula gitmeye başlayınca önce hazırlık,sonra bütün derselerim,sonra seçtiğim bölümüm ingilizce olmuştu.ünide italyanca okudum.
Kızım bebekten ingilizce çocuk şarkılarıyla başladım;kıkır kıkır gülüyodu.10a kadar sayıları ingilizce sayarak ona kol bacak jimnastiği yaptırıyodum.bazen baby tv yi ingilizce açıyodum.
Derkenn..tabi amerikada yaşamıyoruzki sürekli ingilizce duysun çocuk.şimdi iki yaşında.hala tam anlamıyla türkçeyi bile konuşamıyo.
Ben ağzını burnunu göstermeyi biliyo diye italyanca söylüyorum.bocca diyorum mesela,çocuk ağzını göstereceğine bana 'goggga' diye geri bildirim yapıyo.ama umrumda değil.inadıma iki kelime bişey duysun yeterki diye konuşuyorum.merdivenleri inerken ingilizce,italyanca sayıları sayıyorum.hayvanları ingilizce öğretmeye çalışıcam.4 yaşında olduğu için kitaplardaki resimler ilgisini çeker ve öğrenebilir böylece.oyun kartlarıyla öğrenebilir.yine çocuk şarkıları öğretebilirsiniz.çocuk kanallarında anadil seçimiyle sıkılana kadar ingilizce yayın seyredebilir.şimdi onların beyni taze ve algıları açık olduğu için ne kapsa yanına kar kalır.