- 13 Ekim 2011
- 4.213
- 507
- 163
- 34
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ya istanbul ya isteklerim.. Ikisi beraber olmaz..
- Konu Sahibi yolcu20
- Başlangıç Tarihi
ne yemesi ya.. buradaki insanlar beni az çok bilirler yorumlarımdan. kimseyi yemeye çalıştığım falan yok. burdan bir çekincem de yok..
benim kızkardeşim, okul arkadaşlarım bu siteye üye. çok açık vermemeye çalışıyorum..
- 9 Haziran 2013
- 7.909
- 12.730
- 248
aynen:26::26::26::26:
olayın kilitlendiği nokta ben bu düşüncelerimi eşime söylemedim. söylersem nasıl tepki alacağımı bilmiyorum..
şöyle söyleyeyim. istanbula gidersem sırf tükürdüğümü yalamamak için istediğim değişiklikleri yapamayacağm. bu da hep mutsuz kalmam demek. anlatabiliyor muyum?
- 2 Eylül 2012
- 41.591
- 141.626
- 598
Bizden istediğiniz eşinizi ikna etme yolları bunu anladım ama ikna etmeniz gerek mi gerçekten önce buna ikna olmam lazım yorum yazmak için .
Yani , evliliğiniz mi zarar görecek eşinize anlattığınızda , vay efendim bunca yıl bunları benden neden gizledin mi diyecek ?
Yok hepsi saçma ipe sapa gelmez kuruntular mı sadece ?
......
Eşinize söyleyip kurtulun bu bir .
İstanbula gelip gerçeklerle güçlü bir şekilde yüzleşin bu iki .
Ya da bize anlatın da , türlü türlü senaryolar kurmayalım kafamızda , beyin bu boş durmuyor sürekli işliyor
Meseleyi öğrenince daha sağlıklı yorum yapabiliriz hem , olaya odaklanamıyoruz bu şekilde 
Yani , evliliğiniz mi zarar görecek eşinize anlattığınızda , vay efendim bunca yıl bunları benden neden gizledin mi diyecek ?
Yok hepsi saçma ipe sapa gelmez kuruntular mı sadece ?
......
Eşinize söyleyip kurtulun bu bir .
İstanbula gelip gerçeklerle güçlü bir şekilde yüzleşin bu iki .
Ya da bize anlatın da , türlü türlü senaryolar kurmayalım kafamızda , beyin bu boş durmuyor sürekli işliyor
Meseleyi öğrenince daha sağlıklı yorum yapabiliriz hem , olaya odaklanamıyoruz bu şekilde - 13 Ekim 2011
- 4.213
- 507
- 163
- 34
Eşine söyleyeceğin şey ben tükürdüğümü yalamak istemiyorum İstanbul'a gitmeyelim demek.
Buunun için kıvranmaya gerek mi var onu anlamadım.
- 14 Eylül 2012
- 10.762
- 12.401
- 298
Eşine çok net İstanbul'dan nefret ettiğini söylesene. Geçinemeyeceğinizi ilerde çocuğunuz olduğunda ona iyi bir hayat sunamayacağınızı iyi bir çevrede oturamayacağınız anlat. Ve İzmir, bursa, eskişehir gibi gelişmiş ama daha küçük şehirlerde diret. İstanbul'da yaşamak istememk bence çok geçerli bir sebep. Sevilecek bir yanı da yok zaten. Ömrünüz yollarda geçicek. İşe yakın ucuz ev bulamayacaksınız falan filan.
al bendende o kadar..
hahaha yaaaaa beni ne hallere soktunuzhiçbiri değil..
şu siyah yeri anlamadım. bir sürü aşık var ne demek? ben öyle birşey söylemedim..
ama çok fazlalar
bir umut konu açtım ama haklısın anlatmaktan başka çare yok gibi
Ben üstte sevgili muhabbetinden sonra siz çok fazlalar diyince yanlış anlamışım pardon :)
Ama bu kadar senaryo yazdık kesin çok basit bir şeydir :)
sana katiliyorum surekli ben demistim bizi dinlemedin gibi kelimeler duymak seni yipratabilir bende senin gibi bazi seyleri asiri ince dusunen biriyim esine anlatmalisin ki onunda tepkisi rahat bir insansa kafana taktigin seye bak takma kimseyi kafana deyip seni ikna tme yollarina girecek ama bu senin icin hicte kolay olmayacak birkere gurur yapmissin ve yaptigin hatalarida kabul etmissinki duymak istemiyorsun ,insallah esini bir sekilde ikna edersin
yoksa insanlar bendemistim demeyi cok sever ve bunlari demek icinde ufacik acik ararlar sen firsat vermemelisin gitmemende senin icin en iyisi: eger duzeltemiyecegin bir seyler varsa ortada:
yoksa insanlar bendemistim demeyi cok sever ve bunlari demek icinde ufacik acik ararlar sen firsat vermemelisin gitmemende senin icin en iyisi: eger duzeltemiyecegin bir seyler varsa ortada:
- 16 Şubat 2013
- 8.646
- 3.014
- 178
Ha birde bak.Benimde eşim bazen istanbula gitsek nasıl olur der.Hayır derim asla istemiyorum.Orası kalabalık,gergin,stresli,trafik vs.Ve orada çocuk yetiştirmemk daha zor derim.Bunlar bana göre haklı sebepler.Nedendir bilmem 12 sene orada yaşadım ama bir iki sene önce gittiğimde çok bunaldım,korktum,koşuşturma trafik yani hayat zorla sizi sürüklüyor gibi o karmaşada...Sende bu tarz şeyler söleyebilirsin.
tamam kızlar tamam yazıcam. durumu olduğu gibi yazıcam. sevgili okul arkadaşlarım, dışardan arkadaşlarım, kızkardeşim, öğrenen de burdan öğrensin. tamam pes ediyorum. ama o kadar hassas o kadar kötü bir süreçten geçiyorum ki, ne olur kötü şeyler yazmayın. beni anlamaya çalışın..
- 16 Aralık 2012
- 636
- 295
- 323
Ergenlik hatalarından dolayı biz demiştik diyeceklerini düşündüğüne göre hala ergenlikten kurtulabilmiş bir ruhsal yapın olmadığını düşünüyorum. Hepimiz ergenlik dönemlerini yaşadık ve insanlara ters gelen ve şu an bakıldığında mantıksız görünen bir çok şey yaptık. Ergenlik ve erişkinlik arasındaki fark; erişkin kimseler ergenlik hatalarından dolayı kimseyi yargılamaz ve bunun ergenlik olduğunu bilir. Ergen kimseler ise erişkin aklıyla düşünmeye çalışarak "yaaa bana biz sana demiştik diyecekler" der. Bence sorun sadece bunlarsa siz hala ergenlikten kurtulabilmiş değilsiniz. Sorun bunların haricinde bir şey ise ne olduğunu bilmediğimiz konularda yorum yapıp yol gösterebileceğimizi sanmıyorum en azından kendi adıma.
- 7 Mart 2012
- 3.765
- 2.595
- 133
o insanları ömrün boyunca görmek bile istemediğine göre senin için önemsiz,gereksiz kişiler..
o halde fikirlerini de önemseme,ne derlerse desinler,konuşur konuşur susarlar,hatta belki umursamazlar bile..
dış görünüşünde bir değişiklik mi yaptın,bunu mu görmelerini istemiyosun acaba(tesettüre girmek ya da çıkmak gibi)aklıma o geldi nedense,neyse..hadi bakalım hayırlısı..
eşinle paylaşmanı öneririm
o halde fikirlerini de önemseme,ne derlerse desinler,konuşur konuşur susarlar,hatta belki umursamazlar bile..
dış görünüşünde bir değişiklik mi yaptın,bunu mu görmelerini istemiyosun acaba(tesettüre girmek ya da çıkmak gibi)aklıma o geldi nedense,neyse..hadi bakalım hayırlısı..
eşinle paylaşmanı öneririm
- 28 Temmuz 2011
- 19.706
- 7.485
- 448
ya söylediğiniz kadar basit değil, ya da kendi açınızdan çok büyük bir sorun olarak görüyorsunuz.
değişiklikleri yapıp her şeyi geride bırakarak mutlu olmak istiyorsunuz anlıyorum sizi, ben de pek istemezdim gözümün önünde tercihlerimi ve sonuçlarını canlandırdıktan sonra mutsuzluğu seçmeyi.. ama bazı şeylerle yüzleşmek, yanlışları kabul etmek kişiye daha büyük bir rahatlık da getirebilir. bakışınıza bağlı.. bu da bir artıdır kişi için. ömür boyu bundan mı kaçacaksınız? ya da zamanı olmadığını hissediyorsanız anlarım.
açık açık, evet ben değiştim, büyüdükçe olgunlaştıkça anladım, haklıydınız ben de yaşayınca gördüm demek kötü bir şey sayılmaz bence :44: herkes her şeyi yaşamadan mı öğreniyor sanki?
gene olayı bilmiyorum tabi çok çok büyük bir konuysa basit kalabilir söylediklerim.
fakat en iyisi bunu eşinize anlatmanız gibi duruyor. eşinizi bilmiyorum ama ben olsam tepki gösterirdim sanırım saklandığı için.
belki de oturup dertleşir sizle, arkanızda durur...
değişiklikleri yapıp her şeyi geride bırakarak mutlu olmak istiyorsunuz anlıyorum sizi, ben de pek istemezdim gözümün önünde tercihlerimi ve sonuçlarını canlandırdıktan sonra mutsuzluğu seçmeyi.. ama bazı şeylerle yüzleşmek, yanlışları kabul etmek kişiye daha büyük bir rahatlık da getirebilir. bakışınıza bağlı.. bu da bir artıdır kişi için. ömür boyu bundan mı kaçacaksınız? ya da zamanı olmadığını hissediyorsanız anlarım.
açık açık, evet ben değiştim, büyüdükçe olgunlaştıkça anladım, haklıydınız ben de yaşayınca gördüm demek kötü bir şey sayılmaz bence :44: herkes her şeyi yaşamadan mı öğreniyor sanki?
gene olayı bilmiyorum tabi çok çok büyük bir konuysa basit kalabilir söylediklerim.
fakat en iyisi bunu eşinize anlatmanız gibi duruyor. eşinizi bilmiyorum ama ben olsam tepki gösterirdim sanırım saklandığı için.
belki de oturup dertleşir sizle, arkanızda durur...
- 9 Haziran 2013
- 7.909
- 12.730
- 248
Tahmin yürüteyim.
Aileniz ve akrabalarınıza ben sizin gibi değilim diye rest çekmişsiniz İstanbul da. Şimdi aynı onlar gibi olmuşsunuz.Giderseniz bu değişikliği fark edip sana böyle dediydin böyle oldu mu diyecekler?
Eşinede eski hallerini anlatmak istemiyorsun çünkü seni beşikten beri hanımefendi olarak mı görüyor?
Bence anlatmaman çok saçma.Herkes genç kızken uçarı olur.
eşinizde seviyorsa bir iki surat yapar sonra affeder.
Aileniz ve akrabalarınıza ben sizin gibi değilim diye rest çekmişsiniz İstanbul da. Şimdi aynı onlar gibi olmuşsunuz.Giderseniz bu değişikliği fark edip sana böyle dediydin böyle oldu mu diyecekler?
Eşinede eski hallerini anlatmak istemiyorsun çünkü seni beşikten beri hanımefendi olarak mı görüyor?
Bence anlatmaman çok saçma.Herkes genç kızken uçarı olur.
eşinizde seviyorsa bir iki surat yapar sonra affeder.olaylar lise 2. sınıftayken başladı. en yakın arkadaşımın ablası sohbetler düzenler, birşeyler anlatırdı. benim ailemle ergenlikten kaynaklanan problemlerim vardı. arkadaşım beni sohbetlere davet ederdi. ben de giderdim. dini yönü güçlü bir insandım.
derken okulu bırakıp medreseye gitmek fikri beynimi yemeye başladı. öyle böyle açık öğretimden devam etmek şartıyla ailemi ikna ettim. onlar nasılsa yapamaz sıkılır diye düşünüyorlardı ama öyle olmadı.
ilk yıl yani 17 yaşındayken tesettürün şeklini değiştirdim. asla baskı yoktu. bunu ben istedim. ailem karşı çıktı. ama ben illa akıntının tersine yüzücem ya dediğimi yaptım. kimseyi dinlemedim. tam 3 yıl medreseye devam ettim. bu arada çevrem tamamen değişmişti. sonra öğretmen olan eşimle tanıştım. evlendik. o atandı. geldik buralara. evlendiğimden beridir bu halimi sorgular olmuştum. ergenlik hatası bana pahalıya mal olmuştu. ama utanıyordum. hem o halimden hem bu halimden. kendi kendime bir karar ermiştim. buradan sonra atandığımız yerde bu yükten kurtulacaktım. bundan kimsenin haberi olmayacaktı. dolayısıyla kimsenin diline düşmemiş olacaktım. taki eşimin istanbul takıntısını farkedene kadar..
burada neden bu değişikliği yapmadın derseniz, buraya böyle geldim, değişimi göze almadım. buradaki ortamım çok dedikoducu. burada da dedikodu lanetinden kurtulamazdım.
durum bu..
derken okulu bırakıp medreseye gitmek fikri beynimi yemeye başladı. öyle böyle açık öğretimden devam etmek şartıyla ailemi ikna ettim. onlar nasılsa yapamaz sıkılır diye düşünüyorlardı ama öyle olmadı.
ilk yıl yani 17 yaşındayken tesettürün şeklini değiştirdim. asla baskı yoktu. bunu ben istedim. ailem karşı çıktı. ama ben illa akıntının tersine yüzücem ya dediğimi yaptım. kimseyi dinlemedim. tam 3 yıl medreseye devam ettim. bu arada çevrem tamamen değişmişti. sonra öğretmen olan eşimle tanıştım. evlendik. o atandı. geldik buralara. evlendiğimden beridir bu halimi sorgular olmuştum. ergenlik hatası bana pahalıya mal olmuştu. ama utanıyordum. hem o halimden hem bu halimden. kendi kendime bir karar ermiştim. buradan sonra atandığımız yerde bu yükten kurtulacaktım. bundan kimsenin haberi olmayacaktı. dolayısıyla kimsenin diline düşmemiş olacaktım. taki eşimin istanbul takıntısını farkedene kadar..
burada neden bu değişikliği yapmadın derseniz, buraya böyle geldim, değişimi göze almadım. buradaki ortamım çok dedikoducu. burada da dedikodu lanetinden kurtulamazdım.
durum bu..
