çok güzel özetlemişsiniz. aynen anlattığınız gibi. duygularım karmakarışık olduğu için yazım da karışık olmuş.
evet aynen öyle yapmayı planlıyorum. çünkü çevrem karşılarında bambaşka bir yolcu gördüklerinde bu onlar için büyük bir malzeme olacak. ben bunu kaldıramam.
neden başkalarının konuşmalarını bu kadar cok taktıgınızı anlayamamıstım ama bir baska arkadasın yorumuna verdiginiz cevaptan kırmızılı yer asıl sorununuzu açıklıyor.
diyelim ki başka bir yere tayin oldunuz ve orada istediginiz degisikligi yaparak yasamaya basladınız ama içinize sinmedi bocaladınız sonra tekrar eskiye dönmek icin yeni bir tayin zamanını mı bekleyeceksiniz yoksa degisikligi direkt orada mı yapacaksınız?
başkalarının hayatları hakkında ahkam kesmeye meraklı insanlar orada da olmayacak mı? yine dedikodu yapmayacaklar mı?
yani sorununuz istanbuldan ziyade sizin kararsızlıgınız.
lutfen baska sehir icin soyledigim dedikodu ornegi size geri adım attırmasın. cunku insanların degisebilecegine once kendinizden baslayarak yine siz inanmalısınız.
size haklı olarak "eskiden bizi elestiriyordun ama simdi kendin degistin" diyenlerle tartısmak yerine haklılıklarını (bence) kabul edin fakat sizi ezercesine elestiri yapmalarına da izin vermeyin.
korkularınızın bir diger nedeni de size soylenebilecek seyler ile yuzlesmek. eger bu degisimi icinizde sindirebilirseniz yuzlesmenizin kolaylasacagını dusunuyorum.
ayrıca bunu bayram ziyaretleri dugunler vb aile toplantılarında yasamaktansa dusuncelerinizi kararlı ve emin bir sekilde acıklamak sizi daha kolay kabullenmelerini saglar bence.
öncelikle çok teşekkür ederim beni anladığın için. bazı arkadaşlar umduğu bulamamış ama ne yapayım benim için büyük bir dert..
bu mesele olmasaydı da istanbula dönmeyi istemezdim. sevmiyorum o şehri..
ben millete malzeme olmaktan çok korkan bir insanım. dediğin gibi fetvalar verip, nutuklar atarken iyiydi de şimdi ne oldu diyecekler ve bunu çok uzatacaklar. hele o bakışıp bakışıp gülüşmeler beni çok etkileyecek..
bu kararımdan emin miyim onu da bilmiyorum. bu tesettürü seçerken, yaşarken zorlanmadım ama geri dönüşüm nasıl olur bilmiyorum. pişman olur muyum, ya olursam, ya yapamazsam bunlar da beynimi çok meşgul ediyor. ve bu işin nereye varacağını, akıbetimi çok merak ediyorum..