• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ya hiçbir zaman anne olamazsam?

Stres gerçekten bazı insanlarda buna sebep olabiliyor , çalışmıyor evdeyseniz aklınızdan çıkaramazsınız, bi spora başlayın , bi yerde hafif bi işe girin kafanız dağılsın . Bi tanıdığımın 6 yıl olmadı sonra stres faktörü ortadan kalkınca hamile kaldı. Kendinizi meşgul etmeye çalışın belki işe yarayabilir .
Teşekkürler önerileriniz için ☺️☺️
 
Ben olsam x tarihinde tüp bebek yaptıracağım derim mesela 6 ay sonrayı hedefleyin
O zamana kadar normal şekilde yaşamaya devam edin ne de olsa x tarihinde tüp bebek yapacaksınız
Bu yüzden o zamana kadar bişey düşünmenize gerek yok. Bu sırada tatile gidin, istediğiniz ve yapmaya fırsat bulamadığınız bir hobiye başlayın, eşinle gezin tozun ve canınız istediğinde sevişin sadece. Bebek odaklı değil yani.
Bi de bunu deneyin bence
Çok teşekkür ederim umarım artık gerek kalmamıştır hiçbişey yapmaya 🥰
 
Arkadaşım evliliğin 4. Ayında plansız gebelik yaşadı ama cok sorun yaşıyorlardı düşükle sonuçlandı. Sonradan istedi 2 3 yıl çocuğu olmadı en sonunda oldu ve rahat döneme geçtiğinde 2. Çocuğu yine plansız oldu arada 1 sene var çocukların. Psikolojik olarak rahat olmak gerekiyor sanırım.
 
Kıskançlığın bu kadarı ya😁önüne gelenle yatıp çocuk sahibi olmayı hak edemediğin için mi millete saldırıyorsun sen.
Allah nasip etsin inşallah konu sahibi sağlıkla yavrunu kucağına alırsın inşallah takıntı yapma yeterli.
Biraz erken en az 1 buçuk sene olmalı.ayrıca 45 yaşında değilsen ne bu acele.rahat rahat korunmasız seksin tadını çıkart işte.koskoca hayat illaki bir şekilde tutacak.hatta ben şıp diye hamile kalanları şanssız buluyorum en ufak bir salma, rahatına bakma şansları yok.ilk olarak aşılama.hiç olmadı tüp bebek.ilk denemede olmadı sonraki denemelerde.bu devirde canını sıkacak son mevzu için düşünün hallere bak.biraz da düşüncelerinizi kontrol etmeyi bilin.çocuk gibi tutturuyorsunuz.yetişkin özelliklerine sahip olun biraz.siz böyleyseniz o çocuğu yetiştirebilecek olgunluğu nasıl bulacaksınız kendinizde? Nasıl hayata hazırlayacaksiniz? Nasıl hayatın gerçeklerini öğreneceksiniz? Nasıl her istediğimiz şeyin istediğimiz anda olmayacağını anlatacaksınız? Daha kendiniz öğrenememişsiniz.büyüyün biraz büyüyün.bunlar hep şımarıklıktan ve şükürsüzlükten oluyor işte.insanlar anlayış göstermeye çalıştıkça doğru düşündüğünüzü sanıp iyice şımarıyorsunuz.
 
Kızlar merhabalar ben bu konuyu gerçekten kendi içimde çok sıkıntıya düştüğüm için açıyorum ve bu konuda beni anlayabileceğinizi düşünüyorum. Sorun genel olarak şöyle; bende ve eşimde hiç bir problem olmamasına rağmen 1 buçuk yıldır çocuk sahibi olamıyoruz. Rahim filmi de dahil bana tüm tetkikler yapıldı bir sorun yok denildi. Eşimde aynı şekilde test verdi aksine onun sonuçları normalden de iyi çıktı. Ama biz ne yaptıysak bir türlü çocuk sahibi olamadık. Benim doktorum bana şöyle bir cümle kullandı; biz ne yaparsak yapalım sen kendi içinde bunun olacağına inanmazsan bu yapılan tedaviler boşuna gider. Evet gerçekten haklı şimdiye kadar benim aklıma getirmediğim tek ihtimal bu. Sanki hiçbir zaman olmayacakmış gibi geliyor kendimi bir sorunumun olmadığına ikna edemiyorum güzel ve kolay bir şekilde olabileceğine inanmıyorum. Lütfen bana bu konuda akıl verin fikirlerinize ihtiyacım var. Kendimi nasıl ikna edebilirim beynimi buna nasıl inandırabilirim? Tabi inanmadığı ve ihtimal vermediği halde anne olan birileri varsa aranızda lütfen yazarsa çok sevinirim en azından bana Umut olur 🙏
Canım merhaba, seni o kadar iyi anlıyorum ki aynı hisler içindeyim. 1,5 yıllık evliyiz. İki aylık düşüğüm oldu. Yeniden deniyoruz ama tutmadı henüz. Her ay gebelik testi almaktan iflahım kurudu. Her ay Umut her ay hüzün.. instagrama giriyorum herkes hamile. Moralim bozuluyor psikolojimi bozdum. Eşim de ben de istiyoruz bir bebek artık. Zaten yurtdışında yaşıyoruz ben 1 senedir eşim 3 senedir. Burda çok yalnızız. Köy gibi asosyal bir yerde yaşıyoruz. Çok zorluk çekiyoruz psikolojik açıdan. Cinsel isteksizlik de var bu yüzden de çok umutsuz oluyorum. İlişki sayımız çok az. Her ay hüzünlü oluyorum böyle 😔 hamileleri çocuğu olanları görünce hele içimden bir parça kopuyor 😓 çok mu kafaya takıyorum diyorum ama elimde değil 😔
 
Kızlar merhabalar ben bu konuyu gerçekten kendi içimde çok sıkıntıya düştüğüm için açıyorum ve bu konuda beni anlayabileceğinizi düşünüyorum. Sorun genel olarak şöyle; bende ve eşimde hiç bir problem olmamasına rağmen 1 buçuk yıldır çocuk sahibi olamıyoruz. Rahim filmi de dahil bana tüm tetkikler yapıldı bir sorun yok denildi. Eşimde aynı şekilde test verdi aksine onun sonuçları normalden de iyi çıktı. Ama biz ne yaptıysak bir türlü çocuk sahibi olamadık. Benim doktorum bana şöyle bir cümle kullandı; biz ne yaparsak yapalım sen kendi içinde bunun olacağına inanmazsan bu yapılan tedaviler boşuna gider. Evet gerçekten haklı şimdiye kadar benim aklıma getirmediğim tek ihtimal bu. Sanki hiçbir zaman olmayacakmış gibi geliyor kendimi bir sorunumun olmadığına ikna edemiyorum güzel ve kolay bir şekilde olabileceğine inanmıyorum. Lütfen bana bu konuda akıl verin fikirlerinize ihtiyacım var. Kendimi nasıl ikna edebilirim beynimi buna nasıl inandırabilirim? Tabi inanmadığı ve ihtimal vermediği halde anne olan birileri varsa aranızda lütfen yazarsa çok sevinirim en azından bana Umut olur 🙏

biz bebek düşündükten sonra ben yumurtlama günlerimi takip etmeye başladım. aynı şekilde tüm testler yapıldı vs hiç sorun yoktu. neyse birkaç ay geçti olmadı çünkü aklım hep oradaydı.
sonra gündelik hayata kapıldım ve takibi bıraktığım 2. ay hamile kaldım. bebeğim şuan 3 ayı geçti :)
psikoloji çok önemli, kafanızı yormayın her şeyiniz normalse, vaktini bekliyordur ❤️
 
Arkadaşım evliliğin 4. Ayında plansız gebelik yaşadı ama cok sorun yaşıyorlardı düşükle sonuçlandı. Sonradan istedi 2 3 yıl çocuğu olmadı en sonunda oldu ve rahat döneme geçtiğinde 2. Çocuğu yine plansız oldu arada 1 sene var çocukların. Psikolojik olarak rahat olmak gerekiyor sanırım.
Ben psikolojik olarak bu süreçte gerçekten çok yorulmuştum 🙏
 
Canım merhaba, seni o kadar iyi anlıyorum ki aynı hisler içindeyim. 1,5 yıllık evliyiz. İki aylık düşüğüm oldu. Yeniden deniyoruz ama tutmadı henüz. Her ay gebelik testi almaktan iflahım kurudu. Her ay Umut her ay hüzün.. instagrama giriyorum herkes hamile. Moralim bozuluyor psikolojimi bozdum. Eşim de ben de istiyoruz bir bebek artık. Zaten yurtdışında yaşıyoruz ben 1 senedir eşim 3 senedir. Burda çok yalnızız. Köy gibi asosyal bir yerde yaşıyoruz. Çok zorluk çekiyoruz psikolojik açıdan. Cinsel isteksizlik de var bu yüzden de çok umutsuz oluyorum. İlişki sayımız çok az. Her ay hüzünlü oluyorum böyle 😔 hamileleri çocuğu olanları görünce hele içimden bir parça kopuyor 😓 çok mu kafaya takıyorum diyorum ama elimde değil 😔
Çok iyi anlıyorum sizi birebir aynı duyguları paylaşıyoruz rabbim bir an önce sizinde yüzünüzü güldürsün inşallah ben temiz kalpli insanların her ne olursa olsun en sonunda isteğine kavuşacağına inanıyorum 🙏
 
biz bebek düşündükten sonra ben yumurtlama günlerimi takip etmeye başladım. aynı şekilde tüm testler yapıldı vs hiç sorun yoktu. neyse birkaç ay geçti olmadı çünkü aklım hep oradaydı.
sonra gündelik hayata kapıldım ve takibi bıraktığım 2. ay hamile kaldım. bebeğim şuan 3 ayı geçti :)
psikoloji çok önemli, kafanızı yormayın her şeyiniz normalse, vaktini bekliyordur ❤️
Bende bu son tedavim diyerek gitmiştim doktora ondan sonra gerçekten kendi haline bırakacaktım ama çok şükür tuttu 🥰
 
Ne diyorsunuz hanımefendi? Eğer kendi içinizde yaşadığınız bir sıkıntınız varsa gidin öfkenizi size o sıkıntı veren insanlardan çıkarın. Benim duvarımı kirletmeyin kendi işinize bakın hadi.
Boşver takma onu

Tebrik ederim sağlıkla kucağınıza alın inşallah
 
Back