Vicdanım ve psikolojim arasında kalıyorum

bunlar için şimdilik durumum yok ama ilerleyen zamanlarda bunu düşünüyorum hatta rabbim nasip ederse bir bebeğim daha olsun istiyorum başlarda bunu istemiyordum ama şimdi istiyorum ve inşallah bir oğlum olur da biz yaşlandığımızda amcasına yardımcı olur diyorum çok radikal kararlar almaya başladım bende kendi durumuma hayret ediyorum çünkü inanın ben çok farklı bir insandım..

Aile değerlidir, bunun farkına varmışsınız sadece, gerçekten tebrik ediyorum sizi..

Benim diyen yapamazdı yaptığınızı.
 
peki içimdeki bu duygular normal mi sizce...kendimi suçlu hissediyorum bu duygularımdan dolayı :(

ben böyle hissedeceğimi düşünmemiştim etrafımdakilere mutlu görünüp içimde bu duyguları yaşamak çok ağır geldi bana:14:

yani hem içimde yaşadığım burukluk beni sıkıyor heme burukluğu yaşamak suçluluk duygusu hissettiriyor yani çok karışık oldu yaaa kusura bakmayın inanın anlatamadığım kadar tuhaf bir durum içindeyim beklediğim şeyler değildi bunlar çok mutlu olacağımı vicdanımın tamamen rahatlayacağını düşünmüştüm hafifleyecektim ama olmadı galiba karşı tarafa hissettiğim öfke yle hayatımı kısıtlamış olmamın verdiği sıkıntı karıştı umarım zamanla alışır ve rahatlarım...

sizin şu anda hissettiğiniz haksızlığa uğramanız ve hazmedememizden kaynaklanıyor.kadın özürlü 30 yaşında biri olduğnubile bile evlenmiş şimdi de başından atmaya çalışıyor.kayınpederi de size karşı dolduruyor.

siz bunlara üzülüyorsunuz o yüzden bu duyguları hissediyorsunuz. Allah onları bildiği gibi yapsın inşallah nasıl olsa o kadın hakettiğini bulacaktır.Allah ın adaleti farklı.

hiç üzülmeyin güzel rabbimin katında sizin mükafatınız apayrı tartışılmaz.ama inanın bana bende olsam yanıma alırdım o zulme gözlerimi yumamazdım.yanlış hatırlamıyorsam iki evladınız vardı şimdi üç oldu.bağrınıza bastınız.bunu herkes yapamaz.

sosyal hayatınızdan vazgeçmeniz , fedakarlık yapmanız bile tartışılmaz.kesinlikle bir daha yüzlerine bakmayın ve asla konuşmayın.
 
sizin şu anda hissettiğiniz haksızlığa uğramanız ve hazmedememizden kaynaklanıyor.kadın özürlü 30 yaşında biri olduğnubile bile evlenmiş şimdi de başından atmaya çalışıyor.kayınpederi de size karşı dolduruyor.

siz bunlara üzülüyorsunuz o yüzden bu duyguları hissediyorsunuz. Allah onları bildiği gibi yapsın inşallah nasıl olsa o kadın hakettiğini bulacaktır.Allah ın adaleti farklı.

hiç üzülmeyin güzel rabbimin katında sizin mükafatınız apayrı tartışılmaz.ama inanın bana bende olsam yanıma alırdım o zulme gözlerimi yumamazdım.yanlış hatırlamıyorsam iki evladınız vardı şimdi üç oldu.bağrınıza bastınız.bunu herkes yapamaz.

sosyal hayatınızdan vazgeçmeniz , fedakarlık yapmanız bile tartışılmaz.kesinlikle bir daha yüzlerine bakmayın ve asla konuşmayın.

ahh canım benim yaa bakıyorum bir orda bir burdasın başkalarının derdine derman olmaya çalışıyosun hızına yetişemiyoum kız allah da senin karşına derdine derman olacak insanları ve fırsatalrı çıkarsın işalah canım benim:34::16::16:
 
gerçekten çok çok iyi bir insansın, Allah kalbine göre versin ki eminim veriyordur hiç darda kalma inşallah,zeka engelli insanlara korku acıma karışımı bir duyguyla baktım hep kınayabilirsiniz, fakat sevmek o kadar zorki, ben acıdığım için bakabilirdim ancak sevmek çok zor olurdu o insanı,o yüzden içinde bulunduğun psikolojiyi anlıyorum, öyle bir insanın sorumluluğunu bakımını üstlenmek, çevrendeki insanların sana bakışı, evine girecek olanların düşünceleri, belki senin korkuların ve yaşadığın zorluklar yüzünden psikolojinin eskisi gibi olmasını beklemek doğru olmaz. umarım bu durumu atlatırsın, herşey yoluna girer fakat zorlandığın anda bir bakım evine vermen kayınvalidene teslim etmekten daha hayırlı olacaktır bence, Allah yardımcın olsun.

evet sevmek zor ama sevindiklerini görmek o kadar güzel ki sevmesende sevmediğini belli etmemek lazım iyi davrandığımı düşünüyorum onla konuşurken ses tonumu mümkün olduğu kadar yumuşatıyorum umarım bakımevine vermek zorunda kalmam ama dediğiniz gibi olursa da onların yanına göndermeyeceğim kesin...

sadece ilk yazdıklarınızı okudum hıçkıra hıçkıra ağlamama yetti:43: kurtarmışsınız o günahsızı allah razı olsun sizden bence bundan sonra yapacağınız şeyler şunlar olmalı eğer kayınvalideniz devletten aylık bakım parası alıyosa kestirin gidin shçeke şikayet edin kesilsin parası ardından eğer bakım evine vermek istiyosanız müracaat edin hemen kurum alır onu çok çok iyi bakılır emin olun hatta yaşadığınız şehirde bakım evi varsa orayı istersiniz hem size yakın olur hemde gözünüz onda olur velayeti asliye mahkemeler hallediyo yanlız bakılmadığını belgelemen gerek şahit falanda olur çok üzüldüm gerçekten allah o kayınpederinizi islah etsin o kadınıda onunda evladı var nasılsa

para falan almıyorlar para alsalar vermezler zaten bakılmadığını rahatlıkla belgelerim sorun olmaz ama şimdilik bunlarla uğraşmak istemiyorum ilerleyen zamanlarda düşünecem bu durumu sağol canım desteğin için...
 
off çok zor bır durum canım ama cocukların olmasa al derdım ama baksana cok zor bakımı varmıs ,bu da cocuklarının
psikolojısını de kötu etkıler olmaz yanı.Bence esın babasıyla duzgun sekılde konussun ya da böyle bakacaklarsa
bakımevıne versınler.Çocuk otıstık mı pekı?Görumcenın lafına da şok oldum sen ondan daha vıcdanlısın ve ablalık
yapıyorsun helal olsun sana.
 
sizin şu anda hissettiğiniz haksızlığa uğramanız ve hazmedememizden kaynaklanıyor.kadın özürlü 30 yaşında biri olduğnubile bile evlenmiş şimdi de başından atmaya çalışıyor.kayınpederi de size karşı dolduruyor.

siz bunlara üzülüyorsunuz o yüzden bu duyguları hissediyorsunuz. Allah onları bildiği gibi yapsın inşallah nasıl olsa o kadın hakettiğini bulacaktır.Allah ın adaleti farklı.

hiç üzülmeyin güzel rabbimin katında sizin mükafatınız apayrı tartışılmaz.ama inanın bana bende olsam yanıma alırdım o zulme gözlerimi yumamazdım.yanlış hatırlamıyorsam iki evladınız vardı şimdi üç oldu.bağrınıza bastınız.bunu herkes yapamaz.

sosyal hayatınızdan vazgeçmeniz , fedakarlık yapmanız bile tartışılmaz.kesinlikle bir daha yüzlerine bakmayın ve asla konuşmayın.

evet bu doğru hazmedemiyordum bunu ama onu aştım eğer aşamasaydım şu anda bu seviyeye gelemezdim bilmiyorum sadece şu anda sabredebilecek miyim yoksa elime yüzüme mi bulaştıracağım korkusu var...

galiba biraz da kendi hayatıma acıyorum yani bir kaç gün oldu ama bir yerlere giderken bişiler yapacakken hep kısıtlanıyoruz en küçük örneği kardeşim gelmişti onu yolcu etmeye gidemedim kapıdan uğurladım eşim gara bıraktı geldi bu dokundu bana mesela çünkü kardeşim bana gelmeyeli 1.5 sene falan olmuştu bu çok ufak bişi ama ilerde bir yere gitmek istesem mesela şehir dışında benim ailem kimsenin yanına sığamam çocuklarla bile zor olurken nasıl olacak çok şeyler var yani ama rabbime güveniyorum mutlaka bir kolaylığı vardır ve bunu bana verecektir...

off çok zor bır durum canım ama cocukların olmasa al derdım ama baksana cok zor bakımı varmıs ,bu da cocuklarının
psikolojısını de kötu etkıler olmaz yanı.Bence esın babasıyla duzgun sekılde konussun ya da böyle bakacaklarsa
bakımevıne versınler.Çocuk otıstık mı pekı?Görumcenın lafına da şok oldum sen ondan daha vıcdanlısın ve ablalık
yapıyorsun helal olsun sana.

canım başını okumuşsun sanırım ama oraları aştık yanıma aldım bile...
 
konunuzu takip ediyordum , hem eşinizin kardeşinin yaşadıklarına çok üzüldüm hem de kendimi yerinize koydum.acaba ben olsam aynı şeyi yapar mıydım diye düşündüm.Önce yapamam dedim , sonra size imrendim.Allahım herşeyin iyisini bilir ama öteki dünyanız için çok güzel bir yatırımınız oldu.yeter ki of demeyin , bu duygularınız çok normal , hayatınızın düzeni tamamen değişecek , ağır bir yükün altına girdiniz , bunun altından kalkmaya çalışmak düşüncesi korkutuyor sizi ama yeni düzeninizi en kısa zamanda kurup bu düşüncelerden kurtulacağınıza eminim.Bunların dışında devletin verdiği bakım parasını o aileden kestirin ve siz alın.Bu işi para için yapmadığınızı konunuzu takip eden herkes biliyor.o parayı siz alın ve yine kayınbiraderinizin bakımı , yiyeceği ,giyeceği için harcayın.allah yardımcınız olsun , sabrınızı eksiltmesin.
 
sadece Allah rızası için yaptığınızı düşünmeyin...daraldığınızda kendinizin ya da çocuklarınızın bir gün bu şekilde birilerine muhtaç olduğunu, ve size yardım eden insana nasıl minnet duyacağınızı düşünün...

benim annem de halam başından atınca ortada kalan babaannemi aldı yanına ....ki babannem ileri derecede alzheimer, bilenler nasıl zor bir hastalık olduğunu bilir...(geldiğinde tuvaletini yapmaktan, bırakın yapmayı söylemekten acizdi) bir ara uzun uzun annemin yaşadıklarını içinde bulunduğu durumu yazarım...ama şu kadarını söyleyeyim babaannem zamanında anneme az eziyet etmemiş ve anneminde başka sebeplerden dolayı hep uğraşı, didinme içinde bir hayatı oldu...annem 60 yaşında, tekerlekli iskemlede bir kardeşim var (gerçi kimseye yükü olmaz desteği olur kardeşimin, okullarını başarıyla bitirdi, hukuk okudu evi o geçindiriyor sayılır) annem 25 yıldır onun eli ayağı...ve kadın diğer çocuklarını evlendirip rahata erişip torun sevecekken babaannem geldi...halamın başka hiçbir sorumluluğu olmamasına rağmen...neyse o kısım beni çok ilgilendirmiyor aslında kendi vicdanı...annemin bir gün bile of dediğini duymadım...haftada 5 gün anneme yardımcı olması için bir kadın geliyor...babaannem ilerleme kaydetti, tuvaletin ışığı açık olduğunda tek başına gidebiliyor, birşeyler öğrendi, doktorları çok şaşırdılar....annemin de babamın da vicdanları çok rahat başka da bişey düşünmüyorlar...

siz boşverin şimdi ileride ne oluru aldığınız sorumluluğun altında ezilmeden hayatınızı güzelce yeniden planlayın, yapabiliyorsanız ara sıra gelecek bir yardımcı bulun bu sizi çok rahatlatır, inanın Allah yardımcınız olacak, size yol gösterecektir...
 
konunuzu takip ediyordum , hem eşinizin kardeşinin yaşadıklarına çok üzüldüm hem de kendimi yerinize koydum.acaba ben olsam aynı şeyi yapar mıydım diye düşündüm.Önce yapamam dedim , sonra size imrendim.Allahım herşeyin iyisini bilir ama öteki dünyanız için çok güzel bir yatırımınız oldu.yeter ki of demeyin , bu duygularınız çok normal , hayatınızın düzeni tamamen değişecek , ağır bir yükün altına girdiniz , bunun altından kalkmaya çalışmak düşüncesi korkutuyor sizi ama yeni düzeninizi en kısa zamanda kurup bu düşüncelerden kurtulacağınıza eminim.Bunların dışında devletin verdiği bakım parasını o aileden kestirin ve siz alın.Bu işi para için yapmadığınızı konunuzu takip eden herkes biliyor.o parayı siz alın ve yine kayınbiraderinizin bakımı , yiyeceği ,giyeceği için harcayın.allah yardımcınız olsun , sabrınızı eksiltmesin.

sağol canım yazdıkların gözlerimi doldurdu ne kadar güzel anlamışsınız beni allah razı olsun sizden çok rahatlattınız beni dualarınızı eksik etmeyin ...
 
sadece Allah rızası için yaptığınızı düşünmeyin...daraldığınızda kendinizin ya da çocuklarınızın bir gün bu şekilde birilerine muhtaç olduğunu, ve size yardım eden insana nasıl minnet duyacağınızı düşünün...

benim annem de halam başından atınca ortada kalan babaannemi aldı yanına ....ki babannem ileri derecede alzheimer, bilenler nasıl zor bir hastalık olduğunu bilir...(geldiğinde tuvaletini yapmaktan, bırakın yapmayı söylemekten acizdi) bir ara uzun uzun annemin yaşadıklarını içinde bulunduğu durumu yazarım...ama şu kadarını söyleyeyim babaannem zamanında anneme az eziyet etmemiş ve anneminde başka sebeplerden dolayı hep uğraşı, didinme içinde bir hayatı oldu...annem 60 yaşında, tekerlekli iskemlede bir kardeşim var (gerçi kimseye yükü olmaz desteği olur kardeşimin, okullarını başarıyla bitirdi, hukuk okudu evi o geçindiriyor sayılır) annem 25 yıldır onun eli ayağı...ve kadın diğer çocuklarını evlendirip rahata erişip torun sevecekken babaannem geldi...halamın başka hiçbir sorumluluğu olmamasına rağmen...neyse o kısım beni çok ilgilendirmiyor aslında kendi vicdanı...annemin bir gün bile of dediğini duymadım...haftada 5 gün anneme yardımcı olması için bir kadın geliyor...babaannem ilerleme kaydetti, tuvaletin ışığı açık olduğunda tek başına gidebiliyor, birşeyler öğrendi, doktorları çok şaşırdılar....annemin de babamın da vicdanları çok rahat başka da bişey düşünmüyorlar...

siz boşverin şimdi ileride ne oluru aldığınız sorumluluğun altında ezilmeden hayatınızı güzelce yeniden planlayın, yapabiliyorsanız ara sıra gelecek bir yardımcı bulun bu sizi çok rahatlatır, inanın Allah yardımcınız olacak, size yol gösterecektir...

annenizin de allah yardımcısı olsun çok zor olduğunu çok iyi bilirim anannemde aynı durumdaydı evet yardımcı olayını düşünecem en azından çok zor durumda kaldığımda bırakacak biri olur sağol arkadaşım...
 
Sizi iyi niyetinizden dolayı tekrar ve tekrar kutluyorum, hiçbirimizi şaşırtmayarak bu yüce sorumluluğu aldınız. İlk etapta bunları hissetmeniz çok normal, çok insani, ne de olsa alışageldiğiniz düzen değişiyor. Verdiğiniz örnekteki gibi zaman zaman elinizi kolunuzu bağlayacak durumlar illa ki olacaktır, gerçekçi olmak gerekirse. Ama doğru anlayabildiysek o insan onların o muamelelerine maruz kalıyorken siz zaten asla vicdanen huzurlu olamayacaktınız. Daha yeni başlıyor, zamanla yardım ya da destek de alırsınız belki. Tanrı da kolaylığını verecektir diye düşünüyorum.
 
sağol canım yazdıkların gözlerimi doldurdu ne kadar güzel anlamışsınız beni allah razı olsun sizden çok rahatlattınız beni dualarınızı eksik etmeyin ...

evet canım parayı alsanız bir yardımcı tutarsınız ve kaynının masraflarını da karşılarsınız:34:
 
Alzencim,güzel kalpli arkadaşım aslında uzun uzun yazmak isterdim ama aklımdan geçen şeyleri birkaç cümlede özetlemeye çalışıcam..


sen bu dünyaya gönderilmiş,bana göre bir melekten farkı olmayan bir insana sahip çıkıyorsun,ona evini açıyorsun..senin için ne desem az biliyorum...keşke dünyada senin gibi insanlardan çok çok olsa,ah ne güzel olurdu..


sanki kötü kalpli cadının elinden masum bir bebeği kurtarmış,iyi kapli bir prenses hikayesi okuyor gibiyim :).teşekkürler..
 
Son düzenleme:
Sizi iyi niyetinizden dolayı tekrar ve tekrar kutluyorum, hiçbirimizi şaşırtmayarak bu yüce sorumluluğu aldınız. İlk etapta bunları hissetmeniz çok normal, çok insani, ne de olsa alışageldiğiniz düzen değişiyor. Verdiğiniz örnekteki gibi zaman zaman elinizi kolunuzu bağlayacak durumlar illa ki olacaktır, gerçekçi olmak gerekirse. Ama doğru anlayabildiysek o insan onların o muamelelerine maruz kalıyorken siz zaten asla vicdanen huzurlu olamayacaktınız. Daha yeni başlıyor, zamanla yardım ya da destek de alırsınız belki. Tanrı da kolaylığını verecektir diye düşünüyorum.

inanın şu anda duygularımın normal olduğunu söylemeniz beni öyle rahatlattı ki geçecek bunlar zamanla herşey düzene girecek inanıyorum ve sizden öyle güçlü bir destek alıyorum ki ne zaman bu konuda sıkılsam beni rahatlatıyorsunuz allah hepinizden razı olsun hepinizi çok seviyorum :16:
 
Alzencim,güzel kalpli arkadaşım aslında uzun uzun yazmak isterdim ama aklımdan geçen şeyleri birkaç cümlede özetlemeye çalışıcam..


sen bu dünyaya gönderilmiş,bana göre bir melekten farkı olmayan bir insana sahip çıkıyorsun,ona evini açıyorsun..senin için ne desem az biliyorum...keşke dünyada senin gibi insanlran çok çok olsa,ah ne güzel olurdu..

kadesam canım benim ağlattın beni yaaa tuttum tuttum sonunda yazdıklarınla durduramadım kendimi ama inan güzel sözlerin yüreğimi aydınlattı canımsın yaaaa nasıl bir güç burdaki bilmiyorum ama her seferinde iyiki buraya bu sıkıntımı yazmışım ve iyiki sizler bana destek olmuşsunuz diyorum hepinizin yüreği çok güzel inanın bu kararı almamda bana yardımcı olduğunuz için rabbimin sizede çok büyük mükafatları olacaktır sağol canım benim gerçekten seni çok seviyorum:16:
 
kadesam canım benim ağlattın beni yaaa tuttum tuttum sonunda yazdıklarınla durduramadım kendimi ama inan güzel sözlerin yüreğimi aydınlattı canımsın yaaaa nasıl bir güç burdaki bilmiyorum ama her seferinde iyiki buraya bu sıkıntımı yazmışım ve iyiki sizler bana destek olmuşsunuz diyorum hepinizin yüreği çok güzel inanın bu kararı almamda bana yardımcı olduğunuz için rabbimin sizede çok büyük mükafatları olacaktır sağol canım benim gerçekten seni çok seviyorum:16:

canım....biraz zorlanacaksın,kimse kolay olacağını söyleyemez ama inan yaptığın fedakarlık,iyilik ötesi birşey..kelimelerle ifade edilemez..sadece sabırlı olmaya çalış ve bunaldığın anda kendini hırpalama..eşin en büyük destekçin olsun bu konuda..eve 3.bir çocuk gelmiş gibi düşünün,size herşeyden çok ihtiyacı olan,tek derdi biraz bakım ve ondan daha çok sevgi olan bir çocuk..

sen üstesinden gelirsin,bu yola çıkmayı başaran biri herşeyin üstesinden gelir :16:

ne zaman bunalırsan,desteğe ihityacın olursa biz buradayız :)
 
inanın şu anda duygularımın normal olduğunu söylemeniz beni öyle rahatlattı ki geçecek bunlar zamanla herşey düzene girecek inanıyorum ve sizden öyle güçlü bir destek alıyorum ki ne zaman bu konuda sıkılsam beni rahatlatıyorsunuz allah hepinizden razı olsun hepinizi çok seviyorum :16:

Bundan suçluluk duymanız bile sizin insaniyetinizin göstergesi inanın. İçinizdeki bu iyilikle her şeyin üstesinden gelebilirsiniz.

Bakın size örnek vereyim, eşimin ablasının Ankara'da üniversite okuyan bir kızı var, çok severim. Ara tatilini bizde geçirmesini istedim, sağ olsun kırmadı. Onu o kadar sevip saydığım, gelmesi için çok da ısrar ettiğim halde kızı yadırgadım. Daha doğrusu evde üçüncü bir kişinin varlığını yadırgadım. Bu asla istememek, rahatsız olmak değil. Kafamda da bir sürü soru tabii, acaba gönlünü hoş edebildik mi, iyi ağırlayabildik mi, kendini rahat hissettirebildik mi... Bir haftalık misafirlikle sizin gönüllü olduğunuz sorumluluk kıyas bile edilemez, benim kafamı bunlar kurcaladıysa sizin kafanızda da soru işaretleri olmasından daha normal bir şey olamaz. Göreceksiniz, zamanla ailenizin yeni ferdiyle çok güzel bir düzen oturtacaksınız. Eğer zamanla yardımcı bir desteğe de ihtiyaç duyarsanız lütfen "yetemiyorum" diyerek bundan da suçluluk duymayın, bu sizin en doğal hakkınız olur. İmkânınız varsa her şeyi her iki taraf için de kolaylaştırmak yapılabilinecek en mantıklı hareket olur çünkü.
 
Alzencim,güzel kalpli arkadaşım aslında uzun uzun yazmak isterdim ama aklımdan geçen şeyleri birkaç cümlede özetlemeye çalışıcam..


sen bu dünyaya gönderilmiş,bana göre bir melekten farkı olmayan bir insana sahip çıkıyorsun,ona evini açıyorsun..senin için ne desem az biliyorum...keşke dünyada senin gibi insanlardan çok çok olsa,ah ne güzel olurdu..


sanki kötü kalpli cadının elinden masum bir bebeği kurtarmış,iyi kapli bir prenses hikayesi okuyor gibiyim :).teşekkürler..


Harfiyen katılıyorum. İnsanlık adına tükenen umutlarımın yeşerdiği bir gün oldu benim için bugün. İnsanların Cumhuriyet coşkusu ve birtakım farkındalıklarına sevinirken, bu konu da üstüne çikolatalı sos oldu. Alzen hanıma tebriklerimi ifade edecek kelime bulamıyorum gerçekten.
 
canım....biraz zorlanacaksın,kimse kolay olacağını söyleyemez ama inan yaptığın fedakarlık,iyilik ötesi birşey..kelimelerle ifade edilemez..sadece sabırlı olmaya çalış ve bunaldığın anda kendini hırpalama..eşin en büyük destekçin olsun bu konuda..eve 3.bir çocuk gelmiş gibi düşünün,size herşeyden çok ihtiyacı olan,tek derdi biraz bakım ve ondan daha çok sevgi olan bir çocuk..

sen üstesinden gelirsin,bu yola çıkmayı başaran biri herşeyin üstesinden gelir :16:

ne zaman bunalırsan,desteğe ihityacın olursa biz buradayız :)

Bundan suçluluk duymanız bile sizin insaniyetinizin göstergesi inanın. İçinizdeki bu iyilikle her şeyin üstesinden gelebilirsiniz.

Bakın size örnek vereyim, eşimin ablasının Ankara'da üniversite okuyan bir kızı var, çok severim. Ara tatilini bizde geçirmesini istedim, sağ olsun kırmadı. Onu o kadar sevip saydığım, gelmesi için çok da ısrar ettiğim halde kızı yadırgadım. Daha doğrusu evde üçüncü bir kişinin varlığını yadırgadım. Bu asla istememek, rahatsız olmak değil. Kafamda da bir sürü soru tabii, acaba gönlünü hoş edebildik mi, iyi ağırlayabildik mi, kendini rahat hissettirebildik mi... Bir haftalık misafirlikle sizin gönüllü olduğunuz sorumluluk kıyas bile edilemez, benim kafamı bunlar kurcaladıysa sizin kafanızda da soru işaretleri olmasından daha normal bir şey olamaz. Göreceksiniz, zamanla ailenizin yeni ferdiyle çok güzel bir düzen oturtacaksınız. Eğer zamanla yardımcı bir desteğe de ihtiyaç duyarsanız lütfen "yetemiyorum" diyerek bundan da suçluluk duymayın, bu sizin en doğal hakkınız olur. İmkânınız varsa her şeyi her iki taraf için de kolaylaştırmak yapılabilinecek en mantıklı hareket olur çünkü.

Harfiyen katılıyorum. İnsanlık adına tükenen umutlarımın yeşerdiği bir gün oldu benim için bugün. İnsanların Cumhuriyet coşkusu ve birtakım farkındalıklarına sevinirken, bu konu da üstüne çikolatalı sos oldu. Alzen hanıma tebriklerimi ifade edecek kelime bulamıyorum gerçekten.

ayyy canlarım benim yaa kendime güvenimi tekrar getirdiniz sağolun her bunaldığımda yazacağım ve sizlerin destekleriyle bunu başaracağım:)))

bu arada cumhuriyet bayramımız kutlu olsun hakkaten güzel bir gündü :46:çikolata soslu pasta istedi canım şimdi camellie napsak ki :1::1::1:
 
günaydın canlar dün sizinle konuşurken baya kendime geldim ama yatarken tuhaflaştım gene neyse sabah kalktığımda içimdeki o tuhaf duygular baya azalmıştı hepinize teşekkür ederim canlarım gene kötü olduğumda yazacağım sizden fikirler alacağım benim için çok değerlisiniz...
 
Back