Popüler Konu Verimli Rutin

Selam arkadaşlar
2017 senesinde bu konuyu okuyup çok motive olmuştum hatta sanırım elecda elecda nın yazdığı beni etkileyen konuları bilgisayara kopyalamışım. sonra çok vaktim olmadı buraya bakmak için arayada bikaç sağlık sorunu 2 gebelik kaybı sonra 1 hamilelik ve doğum 6 ay sonrasında süpriz bi hamilelik ve bir doğum daha girdi ☺️ Şu anda araları 14 ay olan bir oğlum ve bir kızım var doğum izninden sonra işe başladım tekrar bilgisayarda kopyaladığım yazıları görünce bi bakmak istedim konu hala aktif mi diye, aktif olduğunu görünce bi mutlu oldum ve yazmak istedim.
Bilgisayara kaydettiğim yazıların birkaçını da ekleyim nostalji olsun ☺️☺️
 

Eklentiler

  • image.jpg
    image.jpg
    158,9 KB · Görüntüleme: 129
  • image.jpg
    image.jpg
    188,8 KB · Görüntüleme: 135
Hizli bir tempo olmuş 2017 den bu zamana 😅
Allah hem size hem onlara sağlık ve huzur versin 🥰
Selam arkadaşlar
2017 senesinde bu konuyu okuyup çok motive olmuştum hatta sanırım elecda elecda nın yazdığı beni etkileyen konuları bilgisayara kopyalamışım. sonra çok vaktim olmadı buraya bakmak için arayada bikaç sağlık sorunu 2 gebelik kaybı sonra 1 hamilelik ve doğum 6 ay sonrasında süpriz bi hamilelik ve bir doğum daha girdi ☺️ Şu anda araları 14 ay olan bir oğlum ve bir kızım var doğum izninden sonra işe başladım tekrar bilgisayarda kopyaladığım yazıları görünce bi bakmak istedim konu hala aktif mi diye, aktif olduğunu görünce bi mutlu oldum ve yazmak istedim.
Bilgisayara kaydettiğim yazıların birkaçını da ekleyim nostalji olsun ☺️☺️
 
Gerçekten zor ve ömür boyu süren bir sorumluluk. Ama bazıları o süreci seviyor. Çocukları için bir şeyler yapmak mutluluk sebebi. Belki de böyle olmalı, ben kendimi çok anaç hissetmediğimden böyle hissedemiyorum bu aralar
Hepimiz için öyle değil mi? Yani hepimiz evlatlarımız için birşey yapınca mutlu oluyoruz. Ama bu duygu durumu tüm hayatımızı kapsamıyor.

Bebeklikten itibaren olan süreci düşünecek olursak: gaz,kolik, kusma, diş çıkarma, ek gıda süreci, tuvalete alıştırma, kreşe alıştırma, okumayı öğrenmeye destek… Bunların hepsi ayrı ayrı rezillik değil mi? Bunlardan hoşlanan ve severek yapmış olan varsa bence derhal psikoloğa gitmeli:confused:
 
Ben öyleyeyim zira bu ara duygularım şelale. 20 Kasımda covid testim pozitif çıktı. Benden 4 gün sonra da eşim pozitif oldu. Bebelerim 3 ve 5 yaşında. Evin kentsel dönüşüme girdi taşınacağımız için çocuklara ayrı oda yapmadık hala bizimle uyuyorlar. Salondaki koltuğun birisini küçük odaya geçirdik eşim orada ben salonda çocuklar da yatak odası ve koridorda takıldılar.

İki kardeş bu süreçte birbirlerine o kadar destek oldular, birlikte uyudular, oyunlar oynadılar. Bizden destek almadan uyuyamayan çocuklar birbirine sarılıp uyudu.
Bir gün önce bu ekonomik şartlarda ikinci çocuk benim neyime diye ağlayan ben onların birbirine desteğini gördükçe iyi ki dedim.

Benim sağlık sorunlarım nedeniyle aşı olmamı bile dr tehlikeli bulduğu için pozitif sonuç annemi çok panikletti. Bu süreçte teyzem anneme destek oldu. Yemeklerimizi teyzem yapıp getirdi. Rahmetli teyzemin çocukları sağlık sektöründe çalışıyor eşimin durumu ağırlaşıp hastaneye yatışı yapıldığında hem onunla ilgilendiler hem de çocuklara ve bana psikolojik destek verdiler. İyi ki anneminde kardeşleri varmış dedim.

Benim de bir kız kardeşim var. İşten çıkıp evine geçerken hergün uğradı evin eksiklerini aldı. Eşimin kardeşi uzakta ama o da eşimi her gün aramış ki çok fazla iletişimleri yoktu.


Arkadaşlarım da aradı sordu ama ailem kadar kimse içten yanmıyor kimse benimseyerek yardım etmiyor. İkinci çocuk neyime diye ağlayan ben 3. yü mü yapsak modundayım :)
Çok geçmiş olsun❤️
Aynı şehirde olmanın avantajları bunlar. Benim de eşimin de kardeşi var ama farklı şehirlerde yaşıyorlar.
Biz de bir covid süreci geçirdik ve bu şehirde kimsemiz olmadığı için yardım eden de olmadı. İki çocuk ile karantina durumu hayatımda yaşadığım en zor şeylerden biriydi.
 
İyi akşamlar hanımlar.
Ben de ciddi anlamda psikolojik buhran sürecinden geçiyorum. Tükenmişlik sendromu bile olabilir bilemiyorum :))
Herşey üst üste geliyor üstüne bir de ülkenin içinde bulunduğu durum gerçekten artık son nokta.
Tam düzenimiz oturtuyoruz derken yeni yeni şeyler ekleniyor.
Hem benim işimde hem eşimin işinde sorumluluklarımız değişti ve iş yükümüzü ciddi manada artırdı, dolayısıyla eve olan enerjimiz de azaldı. Sağlık sorunları da eklenince işin içinden çıkılmaz bir hal aldık artık. Haftanın en az bir günü izin almak zorunda kalıyorum. Başhekimle artık diyaloğumuzda değişti. Alternatif tıp tavsiyeleri alıyorum kendisinden :) elimde izin kağıdıyla her girdiğimde bu sefer kim hasta diye soruyor. İşin kötüsü artık iznim de kalmadı.

Zamanı ve düzeni yönetememek, motivasyonu sağlayamamak en büyük sıkıntımız haline geldi.

Ben çocuk konusunda elecda elecda ya kesinlikle katılıyorum. Şöyle ki ben en başından beri çok çocuklu aile olmak isteyen bir insandım. Fakat bunu çocuk sahibi olmadan evvel istiyordum. Şuan 2.çocuktan sonra diyorum ki Allah ım benim beynim neredeymiş, neden bunu yaptım 🤭 ha tabi ki her iki çocuğumu da çok ama çok seviyorum ve yokluklarını düşünemiyorum asla. Ben bile bile lades oynayanlardanım. Başıma gelecekleri bilerek 2.çocuk düşüncesine girdim.
Ama tek başıma olsaydım bu süreci iyi yönetemeyebilirdim. Şuan annemin yanındayım ve onun desteği ile bu haldeyim 😂

Bugün denk geldiğim bir yazıda şöyle diyordu; yalnız bırakılan annelerin bedelini çocuklar, kayıp çocukluğun bedelini ise geleceğimşz ödüyor. Çok doğru bir tespit.
Anne mutlaka desteklenmeli. Eş, anne baba, kardeş, akraba kim olursa artık. Eğer şanslıysanız eş en büyük destekçi oluyor. Elbette ki enerjisi ve zamanı uygunsa.
O yüzden Sahihuban Sahihuban canım eğer 2.çocuğu düşünüyorsan mutlaka aile desteği olmalı bu süreçte. Bir de çevremde gördüğüm kadarıyla zamanlama olarak kardeşin 1.sınıfa denk gelmesi anne için bir faciaya dönüşebiliyor. 1.sınıfta ebeveyn e çok sorumluluk düşüyor ve zamanının tamamını ona ayırman gerekebiliyor. Bu süreçte bir bebeğin olması anneyi ciddi manada yoruyor. Baba her ne kadar desteklese de anne her halükarda çok yoruluyor. O yüzden naçizane tavsiye, 2.sınıfı bekle :) ya da herşeyi göze alıp karart gözünü :))
Dün sabah Ela uyanır uyanmaz kustu. Genel Müdürü aradım. Adam açar açmaz hangisi haslandı diye sordu🙈

Ben bu ebeveynlik sürecinde fark ettim ki, insanın kendi annesine en çok ihtiyaç duyduğu zaman anne olduğundaymış.

Ben annemin hayatta olmayışının sıkıntısını çok yaşadım gerçekten. Allah nasip ederse, sağlık verirse, kızlarımı bu dönemde desteklemek isterim. Haa sabahtan akşama torun bakmayı kesinlikle düşünmüyorum ama çocuklar hastalanınca ve özellikle hafta sonları eşiyle başbaşa vakit geçirmelerini sağlamayı çok isterim.
 
Selam arkadaşlar
2017 senesinde bu konuyu okuyup çok motive olmuştum hatta sanırım elecda elecda nın yazdığı beni etkileyen konuları bilgisayara kopyalamışım. sonra çok vaktim olmadı buraya bakmak için arayada bikaç sağlık sorunu 2 gebelik kaybı sonra 1 hamilelik ve doğum 6 ay sonrasında süpriz bi hamilelik ve bir doğum daha girdi ☺️ Şu anda araları 14 ay olan bir oğlum ve bir kızım var doğum izninden sonra işe başladım tekrar bilgisayarda kopyaladığım yazıları görünce bi bakmak istedim konu hala aktif mi diye, aktif olduğunu görünce bi mutlu oldum ve yazmak istedim.
Bilgisayara kaydettiğim yazıların birkaçını da ekleyim nostalji olsun ☺️☺️
Tekrar hoş geldin🤗
Şöyle bir düşündüm de 2017’den bu yana benim hayatımda da çok şey değişmiş ama günlük rutinler ufak değişikler dışında aynı.
 
Çok geçmiş olsun❤️
Aynı şehirde olmanın avantajları bunlar. Benim de eşimin de kardeşi var ama farklı şehirlerde yaşıyorlar.
Biz de bir covid süreci geçirdik ve bu şehirde kimsemiz olmadığı için yardım eden de olmadı. İki çocuk ile karantina durumu hayatımda yaşadığım en zor şeylerden biriydi.
Yakın olmamızın avantajını yaşadık ama demek istediğim arkadaşlar bu süreçte birkaç defa arayıp hal hatır sordu, eşimin kardeşi uzakta günde birkaç defa aradı. Kardeşin sesinden bile ne kadar endişelenip üzüldüğünü anlayabiliyorsun o ses tonu benim yalnızlık hissimi fazlasıyla azalttı. Hastalık sürecinde bana bir şey olursa çocuklar ne yapar diye çok düşündüm. Benim kadar olmaz tabi ki ama kardeşimin onların üzerinden elini çekmeyeceğini bilmek bir nebze içimi rahatlatıyordu.
 
Ben de annemin hakkını odemeyeceklerdenim. Hem çocuklarıma bakar, hem yemeğimi yapar. Ama en çokta tartıştığım sesimin yükseldiği kişide annemdir.
Bir dizi şarkısı vardı ya ne seninle ne sensiz diye. İç dünyamda onu yaşıyorum.
Rabbım eksikliğini göstermesin. Çok seviyorum annemi.
 
Bugün 3. Gündür hastanedeyiz.
Annem düştü ve kaburgaları kırıldı.
Tedavi görüyor gözlem altında ben de refakat ediyorum.
Duanıza talibiz.

Burada dünya bambaşka..
Çok geçmiş olsun Allah şifa versin. Umarım hemen toparlar
 
Dün sabah Ela uyanır uyanmaz kustu. Genel Müdürü aradım. Adam açar açmaz hangisi haslandı diye sordu🙈

Ben bu ebeveynlik sürecinde fark ettim ki, insanın kendi annesine en çok ihtiyaç duyduğu zaman anne olduğundaymış.

Ben annemin hayatta olmayışının sıkıntısını çok yaşadım gerçekten. Allah nasip ederse, sağlık verirse, kızlarımı bu dönemde desteklemek isterim. Haa sabahtan akşama torun bakmayı kesinlikle düşünmüyorum ama çocuklar hastalanınca ve özellikle hafta sonları eşiyle başbaşa vakit geçirmelerini sağlamayı çok isterim.
geçmiş olsun.
bu konu benim de sık sık düşündüğüm bir şey. Devamlı çocuk bakamam ama çocuklarımı da o annelik yolculuğunda yalnız bırakmam (tabi çocuk sahibi olmayı seçerlerse :)). Benim annem başka şehir de kayınvalidem burada ama yakın oturmuyoruz. Fakat ikisi de ihtiyacımız olduğunda hastalar 2 gün gelin dediğimizde gelirler sağolsunlar, yine de kendi anneme bile o minnet duygusunu çok yaşarım ben. Elimde değil. İyi ki varlar.
 
Valla seni motive edecek birşeyler söylemeyi inan çok isterdim ama maalesef 🙈

İpek benim canım ciğerim o ayrı konu ama ben kendi adıma 2. çocuğu yaptığım için pişmanım. Benim şartlarımda yani aile desteği olmadan yapılacak iş değilmiş 2. çocuk. Bu süreçte çok yoruldum, tükendim, sıkıldım ve bıktım. Artık hayatımı geri istiyorum.

Geçen gün işten geldim, asansöre bineceğim. Bir baba ve yanında 2-3 yaşlarında oğlu vardı asansörün içinde. Buyrun dedi adam, yok siz çıkın dedim. Adamcağız kovid yüzünden binmediğimi düşündü sanırım ama 15 kat çocuk sesi dinlememek için binmedim🙈
kendim yazmış gibi hissettim, ben de çocuklara biraz mesafeliyim açıkçası , insanlara bu durumu söylemeye utanırdım ayıplarlar diye ama benimle aynı düşünen birilerini görmek mutlu etti:))
benim kızım da 5 yaşına yaklaşıyor, kafamda deli sorular, bir yandan böyle çok mutluyum rahatım, kızımın bağımlılıkları da azaldı yavaştan, ve arkadaş gibi vakit geçirmeye başladık, tekrar sıfırdan o kadar zor geliyor ki, bir yandan da düşünüyorum 10 sene sonra keşke bir tane daha olsaymış der miyim acaba, 2-3 sene sabredemedim sonra zaten kızıma arkadaş olurdu beraber oynarlardı paylaşımları olurdu diye.iiş yükü arttıkça da malum eşle ilişkiler geriliyor, evlilik yönünden yıpranmaktan da korkuyorumikinci çocuğu olan anneler nasıl karar verdiniz bu işe? nasıl anlaşılır hazır olunup olmadığı?
 
Dün sabah Ela uyanır uyanmaz kustu. Genel Müdürü aradım. Adam açar açmaz hangisi haslandı diye sordu🙈

Ben bu ebeveynlik sürecinde fark ettim ki, insanın kendi annesine en çok ihtiyaç duyduğu zaman anne olduğundaymış.

Ben annemin hayatta olmayışının sıkıntısını çok yaşadım gerçekten. Allah nasip ederse, sağlık verirse, kızlarımı bu dönemde desteklemek isterim. Haa sabahtan akşama torun bakmayı kesinlikle düşünmüyorum ama çocuklar hastalanınca ve özellikle hafta sonları eşiyle başbaşa vakit geçirmelerini sağlamayı çok isterim.
sen çok güzel yürekli birisin, inşallah karşına annenin yerini az da doldurabileceğin bir komşu, arkadaş vs çıkar :KK200:
 
Dün sabah Ela uyanır uyanmaz kustu. Genel Müdürü aradım. Adam açar açmaz hangisi haslandı diye sordu🙈

Ben bu ebeveynlik sürecinde fark ettim ki, insanın kendi annesine en çok ihtiyaç duyduğu zaman anne olduğundaymış.

Ben annemin hayatta olmayışının sıkıntısını çok yaşadım gerçekten. Allah nasip ederse, sağlık verirse, kızlarımı bu dönemde desteklemek isterim. Haa sabahtan akşama torun bakmayı kesinlikle düşünmüyorum ama çocuklar hastalanınca ve özellikle hafta sonları eşiyle başbaşa vakit geçirmelerini sağlamayı çok isterim.
çok geçmiş olsun şimdi nasıl
 
X