Popüler Konu Verimli Rutin

Ne güzel anlatmışsın ya hayata böyle bakabilmek büyük mutluluk olmalı, burayı okumaya başladıktan sonra değişmeye başladım ama hala yolum uzun, mesela bu sabah kendi hislerimle seninkileri kıyaslayınca kendimden utandım hamileliğin getirdiği bulantılar, zaten plansız bir gebelik 2 yaşında oğlum bilmiyorum çok karışığım[/QUOTE]
 
[/QUOTE]
Bulantı dönemi çok zor gerçekten. Ben iki hamileliğimde de 16. haftaya kadar kustum. Hiç kendini sorgulama, berbat hissetmen çok normal, sadece geçecek ve herşey güzel olacak diye düşünmeye çalış.
 
Ne kadar güzel bir yazı olmuş içim ısındı okurken
Hahaha evlat katili de iyiymiş, çok güldüm :)))
Hazır olunmuyor, aynı şeyleri yaşayacağını kabullenerek çıkıyorsun yola ve aynı şeyler olunca "Ne bekliyordun ki zaten bunlar olacaktı" deyip durumu daha da bir kabullenerek devam ediyorsun:)
O da doğru aslında :) Gerçekten ilk çocukla yaşantıda büyük bir değişim söz konusu. 2.de daha sakin kalınabilir belki :)
2 yaş bile değil henüz 18 aylık. İşte öyle bir yorulmuşum ki çocuk mevzuusunu toptan kapatasım var :)
 

Ben ilk bebekte ücretsiz izin düşünmemiştim
Annemde bakmaya dünden razıydı
Sağolsun geldi evime baktı bakım yönünden aklım hiç kalmadı ama o zaman iş yerim uzak bir semtteydi git gel süt izni al
Oğlan gece uyumaz yani çok zorlandım
Evden çalışma imkanım da olamayacağı için ücretsiz almak istiyorum
Kendimi ve çocukları düşünmek tek isteğim olsun
Ertesi gün koştur koştur iş düşünmeyeyim
Bakalım kısmet

Ama 2. çocuğun sakin olması bize dek gelir mi hiç ümidim yok
 

Sen keyfini çıkar 18 ay çok küçük zaten
Yani uysal bir çocuk olsa yapılır da değilse kafana huni takmanın hiç gereği yok
 
merhaba... ne güzel, dolu dolu paylaşımlar olmuş burada:)
süper bir nokta:) benim de hiç aklıma gelmemişti... harikasın.

elecda, seni tanıdığım için çok mutluyum. bu güzel mesajları yazan birini tanıdığım için kendimi şanslı hissediyorum. iyi ki varsın... bazı özelliklerini beğendiğim çok insan vardır, ama topyekün hayran olduğum nadir bir insansın:) ileride bir kızım olursa da adını Ece koyayım diyorum:))
önceki sen'e baktığımda son günlerde daha doygun, daha sakin, daha bir duygusal görüyorum seni. yada bana mı öyle geliyor?:)
 
Çok tebrik ederim gerçekten

Benim de en zorlandığım ama evde en büyük farkı yaratan kiler ile yüzleşmek, yastık yorgan sayısını evde kalabilecek maksimum insan sayısına göre ayarlamak olmuştu.

Evde kalabilecek maksimum misafir sayısı annem için 10 falandı galiba:) ne olur ne olmaz diye bir sürü yorgan, döşek yapmıştı ben evlenirken. 7 sene sakladım onları söylene söylene. Sonra anneme haber verip (üstümde öyle bir baskı yapmıştı ki haber vermek zorunda hissettim kendimi) geçen yıl evden 4-5 parça gönderdim. Yine de karman çormandı yüklüğüm. Şuan kışın maksimum dört kişi ağırlayabilecek şekilde tekrar azalttım yorganları. Ama içimden sürekli ya birgün evime yatılı misafir çok gelirse, halamlar amcamlar hepsinin geleceği bir durum olursa, kardeşlerim evlenip de ailem kalabalıklaşırsa naparım diye düşünmeden edemedim (tamamen annemin etkisi). Sonra şöyle düşündüm; Ben kayınvalide, eltiler ve görümcelerimle aynı mahallede oturuyorum. İhtiyaç halinde arabayla bir kaç eşya transferi zor olmaz diye kendimi (ve aslında içimdeki annemi) ikna edebildim ve fazlalıkları ayıkladım. Fiziksel yorgunluk önemli değildi belki ama bu düşünceler yordu beni vallahi
 
benim yüklüğüm yok ama yüklük niyetine kullandığım yedek gardrop ve misafir bazasının altı vardı. neyim var neyim yok bilmiyordum.çeyizden kalma yün yatağım falan yok benim hatam ihtiyaç oldu diye ucuzundan battaniye sünger yatak , sonrasında aman hep kalitesiz almışım diyerek kaliteli güzel nevresim alıp durmam.Bir ara normal çarsaflar yerine lastikli çarşaflara geçtim. Yatak yorganı düzenlerken
-bir kaç battaniyeyi elden çıkardım
-taaa 10 yıl önce ev taşırken komşumun verdiği veya ilk ev tuttuğumda annemim ya lazım olursa diye verdiği eski çarsafları elden çıkardım
- nevresim ve çarşafları ve yastıkları eşleştirdim, fazlalıkları eledim. Artan çarşafları 3er kat falan yapıp diktim onları da yazlık pike haline getirdim, güzel de oldular:)

evde kalabalık eden en önemli kısmlardan biri yüklük, resmen psikolojik yük ya o yüklükler
 
minimalizm, sadeleşme, hayatı düzene sokma, kişisel gelişimle ilgili hangi kitapları önerirsiniz arkadaşlar?
 

Bu yazdıkların bana ben yaşamadığım halde o kadar tanıdık geldi ki.. daha doğrusu hayata bakışın. Kendime benzetiyorum hep :) kendini negatiflikten sıyırabilen bir insansın, yaşama sevincin var her şeyden önce. Bu çok insanda yok, sanki bazı insanlarda var olan ekstra bir özellik gibi geliyor bana.
Ben bu aralar biraz alacakaranlıkta kalmış gibiydim ama şu mesajını okuduktan sonra kendime geldim
Başımıza gelenlerden şikayet etmek yerine fırsat olarak görmek insana çok şey kazandırıyor.
Günlerdir geceleri uyuyamıyorum diye sızlanıp duruyorum. Öylece yatakta yatıp tavana bakarak geçiriyordum bu ölü saatleri. Bir de eşim uyuyabiliyor, neden uyuyor diye kendisine sinir olarak
Ama şimdi kalktım salona geçtim, özellikle kedim çok sevindi uyandığıma :) onunla sarılma terapisinden sonra evde gecenin sessizliğini dinlemenin bana iyi geldiğini fark ettim. Kedi mırıltısı eşliğinde yaşadığım andan keyif alıyorum mesela şu an.

Birazdan sabahın ilk ışıklarını göreceğim çok şükür ki hayatta, sağlıklı ve mutluyum. Sevdiklerim de öyle... Bunlardan daha önemli bir şey de yok aslında.
 
Ayy hu kadar erken mesajini görünce aha dedim suyu geldi :)
 
Ayy hu kadar erken mesajini görünce aha dedim suyu geldi :)

Gelmiyor, bekliyorum ama o cephede bir gelişme yok
Ama kafamı buna da yormamaya karar verdim. Çok büyük ihtimalle hayattaki son hamile günlerimi geçiriyorum, ilerleyen günlerde içimdeki hareketlerini hissedemeyeceğim. En iyisi bu hisleri sonuna kadar yaşamak...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…